Friday, October 30, 2009

MUSIC | 30.10.2009

Dutch music project turns living rooms into live venues

Your favorite band might just show up at your door very soon. The Live in Your Living Room project started in the Netherlands and is now out to get top musicians performing in homes all over the world.

A state-of the-art stereo system can make music lovers feel like they've been transported to front-row seats at a concert, without leaving their own living room. But even for those who can afford a system with surround-sound and crystal clear acoustics, no one has yet created a stereo that can reproduce the smell, the presence or the electricity of watching a live band.

Which is why the "Live in Your Living Room" project is proving so popular.

"I first had the idea to organize house concerts on a regular basis back in the early 90s when I was a student," founder Kees Jonkheer told Deutsche Welle. "I organized a concert about once or twice a month, mailing people and sending out fliers because this was before the Internet was really huge. So this created a small network but it didn't really work out."

It wasn't until Jonkheer relaunched the house concert project in 2002 - this time with the help of the Internet - that it really took off.

Two sets on a Sunday

The Live in Your Living Room logoThe second coming of LiYLR has been aided by the Internet

Anyone can host a living room concert as long as they live in one of the12 Dutch and Belgian cities currently on the Live in Your Living Room tour schedule. Mainly taking place on Sunday evenings at around 8:00 pm, three diverse bands each play an initial set of 15 minutes to a gathered audience of friends and strangers.

The playing is broken up by intervals of 20 minutes, which allows the paying guests to socialize over drinks and snacks. The bands then perform a second set, again of about 15 minutes each.

While the Internet can take some credit for making the promotion and organization of the living room concerts much easier, Jonkheer believes that the uniqueness of the live event itself is responsible for the concept's growing popularity.

"The idea was to have an intimate concert without people shouting for beers at the bar and people talking over the music," Jonkheer said. "It's a very intimate environment and the audience is very attentive - and the artists love this."

'Microscopic' performances

Michel Mulder of the band Lee Mason agrees. His band signed up for Live in Your Living Room and have thoroughly enjoyed their experiences.

"Imagine you are in a room with 30, 40 people and at a certain point someone says, 'Hey, this is Michel and he is gonna sing you a song'," Mulder said."Then everybody looks at you and there's total silence. And no stage. And you don't know anyone, but the other people all know one another."

"It's a very microscopic way of performing," he said. "Every breath you take will be heard, every drop of sweat will be seen and every mistake will be very, very apparent and might break the spell. You have to adjust yourself to that, but when you do, and you really get into your music the audience will be able to follow you very closely. And that's just an amazing way of playing for people. Because it's so intimate and literally close, the audience can really see what you are doing."

Don't expect Led Zeppelin

The environment is so attractive to artists that the organization has been able to book well-known artists for small fees - just because they're interested in playing in living rooms. For their part, the audience members can get much closer to top musicians than they would be able to in a stadium or hall.

A Live in Your Living Room concertSinger-songwriters are keen to appear at Living Room shows

It is unlikely that any megabands - say, the remaining Beatles or Led Zeppelin - will choose a living room as the venue for their next comeback concert, but hosts may still get a well-known Dutch or Belgian artist turning up to entertain them. Or, more likely, an up-and-coming act taking their first steps to stardom could be sandwiched between their DVD collection and a house plant.

Successful Dutch singer-songwriter Ane Brun has graced a number of cosy apartments on the circuit while Belgium's up-and-coming troubadour The Bony King of Nowhere has been known to strum his stuff in the odd parlor.

"As a host, you are most welcome to express your preferences for which kind of music you want, but we don't want the host to become responsible for creating a bill of artists so we mostly confer with the host and book the bands we think will work," said Jonkheer. "We normally mix it up with well-known artists and newcomers, so the new guys can have the experience of appearing with established acts, and we continue to book acts as we've always done, mainly from the alternative music scene."

Promoting artists, providing entertainment

The living rooms concerts don't only provide a service and entertainment in private houses for people who want an intimate musical experience, they also give singers and groups the chance to play live in an usual setting and bring their music to new audiences.

A Live in Your Living Room concertThe success of LiYLR has music-industry listening

"We had the idea from the start that we would balance the promotion of bands with the service aspect of the business, giving the promotion and entertainment sides equal importance in our plan," said Jonkheer. "It seems to be a very popular model because, although there's no data to support this, more venues are looking to the living room concerts as a model for how they present and promote bands.

He also noted that some bands now playing in large venues on the club circuit were completely unknown before they played in living rooms.

With the living room concept taking off in a big way, Jonkheer and his regional organizers have had to come up with other ideas as to how they can serve the growing demand for house concerts. From putting on one show a month in 2002, the team now puts on about 90 shows a year.

Expansion into tours and international festivals

In an attempt to keep things fresh, the organizers have now branched out to provide the LiYLR Tour, a ten-date tour schedule for artists and bands wanting to play in living rooms throughout the Netherlands and Belgium. The LiYLR team plans the tour to the band's specifications and arranges living rooms and dates tailored to their needs.

A Live in Your Living Room concertArtists enjoy the alternative tour schedule

"The Live in Your Living Room Tour is based on the idea that the artist or the act is the client and they can come to us and say, 'we want a tour of about ten living rooms, playing in these cities, and we're available on these dates.' Then we work it out," Jonkheer said.

The tour concept was started just this year and the fifth tour is already in the works.

In addition, the living room concept is spreading further afield - even to New York, where the team's first festival took place in September. The idea is to promote Dutch and Belgian bands in New York who wouldn't find it easy to set up a tour on their own. Barcelona is the next city on the list for a mini home-concert festival.

"We had seven living room concerts in one week, and we hope to do that again in April," Jonkheer said of the New York project. "We're now planning for the next one and we've already had 25 bands applying, including some quite well-known bands who are really looking to get spotted in the States."

Lee Mason played in the New York festival and Marcel Mulder can attest to its success.

“We did a series of 10 concerts and had a wonderful experience over there," Mulder said. "Doing house concerts, The New Island Festival, and playing living rooms...I'm still in contact with people who attended our concerts and liked the music and also with musicians we played with. People were so enthusiastic that they are now arranging stuff with record-companies and so on. I am quite sure that if we would have only done clubs, this would not have happened.”

As the project goes from country to country, it seems ever more likely that you will soon be able to catch a band in a living room near you in the future - maybe even in your own.

Author: Nick Amies

Editor: Kate Bowen

antigrafikon from DW.page.

ΣΧΟΛΙΟ APOGEVMATINI

Ένα Σχόλιο στο άρθρο “ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 30-10-09”

  1. lornion -30 Οκτωβρίου, 2009 - 4:29 ΜΜ

    παραπολιτικά .στον Ανεξάρτητο Κεφαλονιάς.
    ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 31/10/2009

    ΒΑΡΔΑΛΑΜΠΟΥΜΠΑΣ

    «ΒΡΑΔΙΝΟ ΤΣΑΪ»
    με τον ΒΑΡΔΑΛΑΜΠΟΥΜΠΑΣ

    Κύριε Διευθυντά,
    Θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε όλους αυτούς που κατηγορούν τις τελευταίες ημέρες τον δημοσιογράφο της ΕΡΤ Σ. Βούτο: Μακάρι να υπήρχαν και άλλοι δημοσιογράφοι σαν τον Σ. Βούτο στην Κεφαλονιά να τρέχουν από εκδήλωση σε εκδήλωση και να την καλύπτουν τόσο εμπεριστατωμένα και αναλυτικά όπως το κάνει χρόνια τώρα ο Σ. Βούτος. Καλά λοιπόν θα κάνουν κάποιοι να αφήσουν στην άκρη τις προσωπικές εμπάθειες διότι το μόνο που καταφέρνουν είναι οι κατηγορίες τους να γίνονται μπούμεραγκ. Και τέλος απευθυνόμενοι στον Σ. Βούτο να του πούμε να συνεχίσει να εργάζεται το ίδιο σκληρά όπως κάνει χρόνια τώρα στο χώρο της τοπικής ενημέρωσης.
    Παρακαλώ όπως φροντίσετε για τα περαιτέρω…

    ΒΑΡΔΑΛΑΜΠΟΥΜΠΑΣ
    Posted by lornion at 6:54 AM
    1 comments:

    lornion said…

    τον κ. Βούτο δεν τον γνωρίζω ,όμως παρακολουθώ χρόνια τα γραφήματα του και τούτο μου δυναμώνει την πίστη πως πρόκειται για δημοσιογράφο σοβαρό αντικειμενικό έντιμο και ευγενή.Δεν μπορούσε νάναι διαφορετικός,γιατί οι γονείς του ήταν διαμάντια της Αργοστολιώτικης κοινωνίας.ΛΟΙΠΌΝ εκείνο που μπορώ να διακηρύξω σε ευφυείς κουτσομπόλους ,μακρυά από μια προσωπικότητα που κοσμεί την τοπική δημοσιογραφία.λορνιόν.-
    October 30, 2009 7:10 AM

παραπολιτικά .στον Ανεξάρτητο Κεφαλονιάς.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 31/10/2009

ΒΑΡΔΑΛΑΜΠΟΥΜΠΑΣ

"ΒΡΑΔΙΝΟ ΤΣΑΪ"
με τον ΒΑΡΔΑΛΑΜΠΟΥΜΠΑΣ

Κύριε Διευθυντά,
Θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε όλους αυτούς που κατηγορούν τις τελευταίες ημέρες τον δημοσιογράφο της ΕΡΤ Σ. Βούτο: Μακάρι να υπήρχαν και άλλοι δημοσιογράφοι σαν τον Σ. Βούτο στην Κεφαλονιά να τρέχουν από εκδήλωση σε εκδήλωση και να την καλύπτουν τόσο εμπεριστατωμένα και αναλυτικά όπως το κάνει χρόνια τώρα ο Σ. Βούτος. Καλά λοιπόν θα κάνουν κάποιοι να αφήσουν στην άκρη τις προσωπικές εμπάθειες διότι το μόνο που καταφέρνουν είναι οι κατηγορίες τους να γίνονται μπούμεραγκ. Και τέλος απευθυνόμενοι στον Σ. Βούτο να του πούμε να συνεχίσει να εργάζεται το ίδιο σκληρά όπως κάνει χρόνια τώρα στο χώρο της τοπικής ενημέρωσης.
Παρακαλώ όπως φροντίσετε για τα περαιτέρω...

ΒΑΡΔΑΛΑΜΠΟΥΜΠΑΣ

Όνειρό μου, να δώσω ελπίδα σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας για μια καλύτερη Πατρίδα.

ΑΝΤΩΝΗΣ Κ. ΣΑΜΑΡΑΣ

Αθήνα, 15 Οκτωβρίου 2009

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Κυρίες και κύριοι,
Η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται σήμερα προοπτική. Η παράταξή μας έχει ανάγκη την Ελπίδα. Τρία πράγματα:
- Nα αναδείξουμε τα ιδανικά μας, για να ξαναφέρουμε κοντά μας αυτούς που πικράναμε.
- Να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας, για να κάνουμε τις ιδέες μας μαγνήτη της κοινωνίας.
- Να τολμήσουμε φυγή προς τα εμπρός, για να γίνουμε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό Κεντροδεξιό κόμμα.

Και κάτι ακόμα - το πιο σημαντικό: Ενότητα. Ενότητα στην κορυφή του κόμματος χωρίς υπονομεύσεις. Κι ενότητα στη βάση χωρίς φατριασμούς. Ξέρω ότι αυτές τις σκέψεις τις συμμερίζονται πολλοί. Οι περισσότεροι. Καταθέτω, λοιπόν, σήμερα την υποψηφιότητά μου για Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αφού απέστειλα ήδη την σχετική επιστολή στον Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής. Η ιδεολογία μας, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός δεν είναι δύο λέξεις που απλά μας βολεύουν. Δένει τις παραδοσιακές μας αξίες με τις πιο σύγχρονες φιλελεύθερες αντιλήψεις. Όλα όσα στήριξαν την κοινωνία, τη δημοκρατία και την πατρίδα. Με όλα εκείνα που σήμερα κερδίζουν έδαφος παντού στον κόσμο:

Ελευθερία, αξιοπρέπεια, αξιοκρατία, ανταγωνιστικότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Όμως, Ελευθερία σημαίνει και Πατρίδα. Και Πατρίδα σημαίνει υπερηφάνεια και Πολιτισμός. Όλα τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς στηρίζονται στις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού και στις πολιτιστικές αξίες της Πατρίδας. Κοινωνική μας αναφορά είναι, κυρίως, η μεσαία τάξη. Χωρίς αυτή δεν στέκει ούτε η δημοκρατία ούτε η οικονομία μας. Τους πικράναμε τον τελευταίο καιρό. Μιλάω για τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες μας, τους εργαζόμενους που θέλουν να σταδιοδρομήσουν, τους νέους που έχουν όνειρα. Όλους αυτούς πρέπει να υπερασπιστούμε. Αυτούς πρέπει να βάλουμε μπροστά, για να ανασάνει η κοινωνία, για να αποκατασταθεί η κοινωνική δικαιοσύνη, για να απελευθερωθεί η δημιουργικότητα όλων των Ελλήνων.

Φίλες και φίλοι,
Δεν ζητώ απλώς το αξίωμα του Προέδρου του κόμματος. Ένωσα τις δυνάμεις μου με όσους ζήτησαν να εκλεγεί ο Πρόεδρος του Κόμματος από τη βάση. Και το πετύχαμε. Πετύχαμε μιαν ανοικτή δημοκρατική εκλογή που θα δώσει ρόλο στα μέλη και δύναμη στα όργανα του Κόμματος. Δεν με ενδιαφέρουν οι «λεπτές ισορροπίες» και οι «συσχετισμοί». Πρέπει να ακούσουμε τους νεοδημοκράτες, να θεραπεύσουμε ότι τους πλήγωσε, να σεβαστούμε τη θέλησή τους, να απελευθερώσουμε την ορμή τους, να μετατρέψουμε την οργή τους σε ενωτική ανάταση και κίνηση προς τα εμπρός.

Καταθέτω την υποψηφιότητά μου για να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κόμμα με λόγο στα οργανωμένα μέλη και αλληλεγγύη ανάμεσά τους. Όπου οι υποψηφιότητες όλων θα αξιολογούνται εκ των προτέρων και οι θητείες τους θα αξιολογούνται εκ των υστέρων. Όπου η κριτική δεν θα εκλαμβάνεται ως «υπονόμευση». Όπου δεν θα υπάρχουν προσωπικά «φέουδα», ούτε προσωπικοί «μηχανισμοί». Ένα κόμμα, όπου δεν θα συγχωρούνται πρακτικές που πληγώνουν τα μέλη μας. Όπου το δημόσιο ήθος θα είναι το στοίχημα που πρέπει καθημερινά να κερδίζουμε…

Ξέρετε πολύ καλά ότι αυτά τα πιστεύω μια ζωή. Τα παλεύω μια ζωή. Τα έβαλα πάντα πάνω από το προσωπικό μου όφελος. Και τα εννοώ. Δεν τα δανείζομαι ως «σημαίες ευκαιρίας». Μαζί θα ανασυγκροτήσουμε τη Νέα Δημοκρατία. Μαζί θα την ξαναφέρουμε στην κορυφή, κάνοντας σκληρή αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ που ήδη δείχνει τον παλιό του εαυτό. Όνειρό μου, να δώσω ελπίδα σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας για μια καλύτερη Πατρίδα. Σ’ αυτό το ταξίδι αξιοπρέπειας, ήθους, δημοκρατίας, και κοινωνικής προσφοράς, ο δρόμος άνοιξε. Μαζί θα τον προχωρήσουμε. Θα ξαναβρούμε την Ελπίδα. Θα ξαναγίνουμε η Ελπίδα της Ελλάδας. Και μαζί θα φτιάξουμε την Ελλάδα της Ελπίδας.

Thursday, October 29, 2009

Πολιτική | 27.10.2009

Οι συντεταγμένες της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής

Με συνέπεια και συνέχεια η νέα κυβέρνηση Μέρκελ και ο νέος επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας Γκίντο Βέστερβελε θα ακολουθήσουν στην εξωτερική πολιτική τον δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Από τις αναφορές στην εξωτερική πολιτική στο κυβερνητικό πρόγραμμα διαπιστώνει κανείς εύκολα ότι προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης Μέρκελ είναι κατά κύριο λόγο η διασφάλιση της συνέχειας.

Οι βασικοί άξονες της εξωτερική πολιτικής:

  • Σημαντικότεροι εταίροι της Γερμανίας είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
  • Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στις στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ και την καλή συνεργασία με τη Ρωσία.
  • Στο κυβερνητικό πρόγραμμα αναφέρεται η ιδιαίτερη σχέση Γερμανίας-Ισραήλ, καθώς και η προσήλωση της νέας κυβέρνησης στην λύση των δύο κρατών.
  • Εκτός αυτού στο κυβερνητικό πρόγραμμα για την τετραετία καθίσταται σαφές ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία διεξάγονται με ανοιχτό αποτέλεσμα αποκλείοντας τον «αυτοματισμό», σύμφωνα με τον οποίο η κατάληξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων είναι απαραίτητα η ένταξη.
  • Ως προς το Ιράν η νέα γερμανική κυβέρνηση επιδιώκει τη συνέχιση του διαλόγου για το πυρηνικό πρόγραμμα χωρίς να αποκλείει πιο αυστηρές κυρώσεις.
  • Παράλληλα το δίδυμο Μέρκελ - Βέστερβελε θα επιδιώξει σε περίπτωση μεταρρύθμισης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ μια θέση μέλους για την ΕΕ.

Σταθερή πορεία για την γερμανική διπλωματία

Ο πρώην υπΕξ Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ και ο διάδοχός του Γκ. ΒέστερβελεBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο πρώην υπΕξ Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ και ο διάδοχός του Γκ. ΒέστερβελεΕίναι σαφές πως δεν αναμένονται εκπλήξεις στην εξωτερική πολιτική τουλάχιστον για την επόμενη τετραετία. Ας μην λησμονούμε ότι η Αγκελα Μέρκελ θεωρείται προσωποποίηση της σταθερότητας στην γερμανική εξωτερική πολιτική. Την ίδια στιγμή όμως ο νέος υπουργός Εξωτερικών θέλει να αποκτήσει προσωπικό στίγμα στην γερμανική διπλωματία. Φιλοδοξεί να ακολουθήσει τα ίχνη του ο Χανς Ντίντεριχ Γκένσερ, ιστορικό στέλεχος των Φιλελευθέρων και επί 18 χρόνια υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας (1974-1992).

Ο Γκίντο Βέστερβελε ξεκινά την προσπάθειά του από την πολιτική ασφαλείας: «Επιδιώκουμε την απόσυρση και των τελευταίων πυρηνικών κεφαλών που βρίσκονται σε γερμανικό έδαφος και για το λόγο αυτό θα ξεκινήσουμε σχετικές συζητήσεις με τους εταίρους μας».

Ο λόγος για περίπου 20 αμερικανικές πυρηνικές κεφαλές που σταθμεύουν στη δυτική Γερμανία για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Όμως εδώ ο νέος υπουργός Εξωτερικών παραβιάζει ανοιχτές θύρες. Ήδη ο Αμερικανός πρόεδρος έχει τοποθετηθεί υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού.

Προσήλωση στην αποστολή στο Αφγανιστάν

Γερμανοί στρατιώτες της ISAF στο ΑφγανιστάνBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Γερμανοί στρατιώτες της ISAF στο ΑφγανιστάνΟυδέν νεότερον και στο ζήτημα του Αφγανιστάν. Η νέα κυβέρνηση τάσσεται υπέρ της συνέχισης της αποστολής ως έχει, χωρίς να αναφέρεται σε χρονοδιάγραμμα ενδεχόμενης αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων. Υπογραμμίζει μάλιστα τη σύμπνοια με το ΝΑΤΟ, το οποίο και θα αποφασίσει σε διεθνή διάσκεψη για το μέλλον της αποστολής στο Αφγανιστάν.

Nina Werkhäuser/Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου/from DW

Immigration | 29.10.2009

Anti-minaret campaign divides Switzerland

An impassioned debate is underway in Switzerland ahead of a referendum at the end of November. If passed, it would impose a constitutional ban on the building of minarets across the country.

The proposed ban is backed by conservative Christian groups, and by the biggest party in Switzerland's parliament, the right-wing Swiss People's Party (SVP), which argues that allowing the construction of more minarets will lead to the Islamization of Switzerland.

Although few in Switzerland question the country's system of direct democracy, in which the electorate votes on all major decisions, many are uncomfortable with the tone this particular campaign is taking.

This week, posters in favor of a ban on minarets appeared in many Swiss cities. They show a dark, menacing figure of a woman in a black burkha in front the Swiss flag with black minarets springing out of it like missiles.

Islamic threat

There's no mistaking the message: Islam is dangerous, and minarets are the most visible symbol of the threat.

Taner Hatipoglu, who is president of a Muslim association in Zurich, is dismayed, not by the idea of voting on minarets, but by the tone of the campaign.

"Such voting is a tradition in Switzerland," he explains, "So I don't have any problem with that."

"The campaign and the fight over it is the problem," he continues, "This campaign is being used to attack Islam, so the Muslim community is being marginalized. I believe that's a dangerous direction."

Imaginary minarets
The anti-minaret posterBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: This image has raised fears
There are an estimated 400,000 Muslims in Switzerland, most from the Balkans and Turkey. Although they do have prayer rooms, there are very few mosques with minarets. In fact, there are only four in the entire country, and in recent years, all applications to build minarets have been turned down.

Ulrich Schluehr of the SVP is a key supporter of the ban on minarets. During well-attended rallies to encourage voters to back the ban, his anti-Islamic speech links minarets with stoning, the cutting off of hands, forced marriages, and Sharia law.

All these things, he claims, lie in wait for Switzerland if voters fail to take a stand against minarets now. Schluehr makes no apology for the posters - for him, their unashamed bluntness is their main virtue.

"Everybody understands the message expressed by these posters," he insists, "That's why the opponents of a ban are against the poster and want to forbid it. They want to oppress free discussion, and that's a strength of Switzerland. Even very serious problems are openly discussed here."

Muslim frustration

But that sentiment is exactly what frustrates Swiss Muslims like Taner Hatipoglu.

"If all the problems they think Muslims cause could be solved by banning minarets I would be the first to vote for it," he says, "But if people vote yes these problems won't be solved at all. This is just a smokescreen for attacking Muslims."

A woman runs past a billboard showing different colored hands reaching for Swiss passports and the word Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: The SVP is known for its provocative campaign posters

There has been a heated debate about the posters across Switzerland. The Federal Office Against Racism has condemned them, some cities have banned them, and Alexander Tschaeppat, mayor of the Swiss capital, Bern, is also advising against their use.

"We are not allowed to forbid them," he explains, "But we have recommended that they are not put up. We don't want them on our streets, in our clubs, or in our soccer stadiums. As politicians we have to try to ensure a certain correctness."

But as the campaign continues, the posters are appearing in more and more places, and many are wondering just how far freedom of expression and open debate should go. Islam is, after Christianity, Switzerland's most widespread religion.

Most Muslims living in Switzerland are Swiss, and there is growing concern that, whichever way the final vote goes, this campaign will leave a legacy of bitterness and exclusion within a significant part of Switzerland's population.

Author: Imogen Foulkes/bk
Editor: Chuck Penfold

Sunday, October 25, 2009

Εγγυητές οριστικού τέλους
Tου Χρηστου Γιανναρα

Δήλωσαν από μόνοι τους υποψήφιοι για την αρχηγία. Του κόμματος που με θυμό συνέτριψε η λαϊκή ψήφος. Και γελοιοποίησαν το εξουθενωμένο κόμμα συζητώντας, με συντελεσμένη την κατάρρευση, ένα και μοναδικό πρόβλημα: Τη μέγιστη δυνατή διεύρυνση του αριθμού των εκλεκτόρων τους!

Προφανή τα κίνητρα: Οσο πιο μειονεκτική είναι μια υποψηφιότητα (σε φυσικά προσόντα και σε πολιτική σοβαρότητα) τόσο πιο πεισματική η απαίτηση πολλαπλασιασμού των εκλεκτόρων. Ξέρουν οι αυθυποψήφιοι ότι η ποδοσφαιρόμυαλη μάζα ψηφίζει τους ωραίους, τις χαμογελαστές, τους μπουφόνικους κενολόγους. Σε τέτοιες εκτιμήσεις ελπίζουν.

Η δήλωση που συνόδευε κάθε υποβολή υποψηφιότητας ήταν και μια ωμή περιφρόνηση της νοημοσύνης των πολιτών: Ούτε λέξη για τα αίτια της εκλογικής συντριβής, ούτε ίχνος προβληματισμού για δικές τους ευθύνες. Κι όμως, δεν ήταν οπαδοί στις κερκίδες, ήταν κεντρικοί παίκτες στην αρένα, υπουργοί της κυβέρνησης, φιγουράτα κομματικά στελέχη. Δεν έβλεπαν, λοιπόν, τα μοιραία λάθη, τα αναίσχυντα σκάνδαλα, την εξόφθαλμη ανικανότητα του ηγήτορα;

Ποια ήταν η δική τους κριτική αντίδραση, η τίμια και υπεύθυνη παρέμβασή τους; Αν έχουν ανάστημα που το φαντάζονται ηγετικό, γιατί δεν το ύψωσαν;

Ως την τελευταία στιγμή θριαμβολογούσαν, λιβάνιζαν γλοιωδώς τον αρχηγό, δεν τολμούσαν να ψελλίσουν αντίρρηση, κριτική παρατήρηση, δημιουργική υπόδειξη. Και τώρα διεκδικούν την αρχηγία. Απέκτησαν ξαφνικά, από το τίποτα, ραχοκοκαλιά πολιτικής ευτολμίας; Ασπόνδυλοι χειροκροτητές, ώς μόλις χθες, και θα αντιπολιτευθούν τώρα, με πολιτική φερεγγυότητα και σθένος, τη θριαμβεύουσα σοσιαλεπώνυμη παντοδυναμία; Μα, που να πάρει η ευχή, ακόμα και η πιο αρρωστημένη φιλοδοξία πρέπει να προφασίζεται κάποιον ρεαλισμό.

Δύο από τους αυθυποψήφιους είχαν φτιάξει κάποτε δικά τους κόμματα. Και απέτυχαν μετά πατάγου. Εχουν, λοιπόν, δώσει τις εξετάσεις τους, δοκιμάστηκαν στην πράξη, φάνηκε καθαρά ποιες είναι οι ηγετικές τους ικανότητες. Πώς τολμάνε σήμερα, με τέτοιο βεβαρημένο παρελθόν, να διεκδικούν ασύγκριτα υπέρτερες ηγετικές ευθύνες; Είναι σαν να λένε στους πολίτες: «Είχαμε περίπτερο, το χαντακώσαμε, εμπιστευθείτε μας τώρα να διαχειριστούμε υπεραγορά»!

Οχι λιγότερο προκλητική και η υποψηφιότητα, που τα ηγετικά της προσόντα δοκιμάστηκαν (γυμνώθηκαν ανηλεώς) στον θώκο της δημαρχίας Αθηνών και στην πολιτική ηγεσία της ελλαδικής διπλωματίας. Η περίπτωση τρομάζει περισσότερο από κάθε άλλη, γιατί διαθέτει τους πιο μεθοδικούς, χρόνια τώρα, απίστευτα δικτυωμένους μηχανισμούς ψιμυθίωσης της ασημαντότητας. Η οικογένεια που προωθεί τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα, δεν κρύβει τις διασυνδέσεις της με τον αμερικανικό παράγοντα, τις ισχυρές προσβάσεις της στα ΜΜΕ, τις συμμαχίες της με πανίσχυρα κέντρα οικονομικής εξουσίας. Υποψηφιότητα εκκωφαντικής μετριότητας, χωρίς την παραμικρή ποτέ πρωτοτυπία στη σκέψη, καινοτόμο πρωτοβουλία, ευφάνταστο δημιουργικό ενέργημα, κάποιον κάποτε λόγο που να σπιθίζει, να παραπέμπει σε όραμα, σε καίριο πολιτικό στόχο. Και έφτασε να θεωρείται αυτονόητη η υποψηφιότητα αυτής της ένσαρκης πολιτικής ανυπαρξίας, μόνο για το χαμόγελο παντός καιρού που περιφέρει επιτηδευμένα – να προβάλλεται καταιγιστικά σαν «φυσική» (πατρογωνικώ δικαιώματι) ηγέτις κόμματος εξουσίας.

Ισως η υποστήριξη και ο προπαγανδισμός της αλήστου Πλεκτάνης Ανάν να αποδειχθεί τελικά προϋπόθεση ηγετικής σταδιοδρομίας: ανόδου στον θώκο αρχικά του υπουργείου Εξωτερικών, έπειτα στην ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τελικά στην πρωθυπουργία. Τον δρόμο άνοιξε ο σημερινός πρωθυπουργός. Και στα ίχνη του, η επικρατέστερη για την αρχηγία της Ν.Δ. υποψηφιότητας. Η μεθοδικά αποχαυνωμένη ελλαδική κοινωνία μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται ούτε καν τον βιασμό της.

Είκοσι οχτώ χρόνια τώρα, η Ν.Δ. προσπαθεί να γίνει ΠΑΣΟΚ και δεν τα καταφέρνει, ο ανεκπλήρωτος εκπασοκισμός της καθηλώνει τον πολιτικό και κοινωνικό βίο σε ανυπόφορη πια υπανάπτυξη. Μετά την πανωλεθρία Μητσοτάκη, στην τριετία 1990-1993 και την αυτεξόντωση Κωνσταντίνου Καραμανλή του βραχέος, στην πενταετία 2004-2009, σε αυτό το κόμμα απομένει ένα και μόνο ενδεχόμενο επιβίωσης: Να αποκτήσει δική του πολιτική ταυτότητα, δικούς του κοινωνικούς στόχους. Και ταυτότητα δεν μπορεί να αποκτηθεί με ρητορικές γελοιότητες περί «μεσαίου χώρου», δήθεν προβληματισμούς για «περισσότερο» ή «λιγότερο κράτος», μεγαλύτερη ή μικρότερη εύνοια για την «ιδιωτική πρωτοβουλία».

Δεν είναι οι απόψεις για τη διαχείριση της οικονομίας που θα προσδώσουν πολιτική ραχοκοκαλιά στη Ν.Δ. Είναι η δυνατότητα να πείσει ότι μπορεί να οικοδομήσει μια κοινωνία διαφορετική από αυτήν που διαμόρφωσε το ΠΑΣΟΚ των Α. Παπανδρέου, Κ. Μητσοτάκη, Κ. Σημίτη, Κ. Καραμανλή του βραχέος:

Μια κοινωνία που τις λειτουργικές της ανάγκες και τους στόχους της θα υπηρετεί κρατικός μηχανισμός με θεσμικές εγγυήσεις ανεξαρτησίας από την εκάστοτε κομματική κυβέρνηση, συγκροτημένος με αυστηρά αξιοκρατική ιεράρχηση των λειτουργών του, συνεχή έλεγχο της ποιότητας και των ικανοτήτων τους. Να πάψει η δημοσιοϋπαλληλία να είναι το «φιλάνθρωπο» βόλεμα ανθρώπων παραιτημένων από το πείσμα και το όραμα της δημιουργίας, καταφύγιο του κοινωνικού παρασιτισμού, θεσμοποιημένη αμνήστευση των χαραμοφάηδων, των συμπλεγματικών τυραννίσκων, των χρηματιζόμενων εκβιαστών. Να εξαρτηθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων από τη συνεχή και αδιάβλητη αξιολόγησή τους.

Να πείσει η Ν.Δ. ότι έχει τον ρεαλισμό μεθόδου και στρατηγικής να ελευθερώσει την ελληνική κοινωνία από τον ζυγό της δουλείας στον γκανγκστερικό συνδικαλισμό, να αποτινάξει την τυραννία των συντεχνιακών συμφερόντων, των «απεργιών κοινωνικού κόστους». Να εξαλείψει τον εφιάλτη της αυθαιρεσίας των χρυσοκάνθαρων «εργατοπατέρων», της φασιστικής βίας των καπήλων της Αριστεράς.

Να παρουσιάσει η Ν.Δ. δική της πρόταση για την παιδεία απαλλαγμένη από τη συμπλεγματική υποταγή στον εθνομηδενισμό της «προοδευτικής» ξιπασιάς. Να ξαναστήσει εξ υπαρχής προγράμματα διδακτέας ύλης με προτεραιότητα όχι στο μπούκωμα με «εκσυγχρονισμένη πληροφορία», αλλά στη γλώσσα ως λογική και στα μαθηματικά ως γλώσσα. Να προσφέρει στο παιδί μιαν «επανανακάλυψη» της ελληνικότητας με μίτο τα χνάρια που άφησε στη γλώσσα, στην Τέχνη, στον στοχασμό η Γενιά του ’30.

Να καταστήσει έμπρακτα πρωτεύον πολιτικό πρόβλημα το δημογραφικό. Κατεπείγοντα τον σχεδιασμό κινήτρων για την εξισορρόπηση κατανομής του πληθυσμού στη χώρα – είναι νομοτελειακά καταδικασμένο σε διάλυση ένα κράτος που ο μισός πληθυσμός του βρίσκεται στην πρωτεύουσα. Ρεαλιστική πρόκληση για μια πολιτική ιδιοφυΐα είναι να κάνει την ύπαιθρο ζηλευτή στη νεολαία, δυνατότητα και ευκαιρία για υψηλή ποιότητα ζωής, για ικανοποίηση δημιουργίας.

Η Ν.Δ. δεν θα αποκτήσει ποτέ δική της πολιτική ραχοκοκαλιά και ρεαλιστική ταυτότητα, αν δεν ξεκαθαρίσει η ίδια στον εαυτό της, τι πιστεύει για τον «εμφύλιο»: Ηταν ενοχή και ανεξίτηλη πολιτική μειονεξία ή καύχηση και τίτλος τιμής η αντίσταση στο ζαχαριαδικό πραξικόπημα, στον ένοπλο εξαναγκασμό να προσαρτηθεί και η Ελλάδα στον ολοκληρωτικό σταλινικό «παράδεισο»; Δεν θα ορθοποδήσει ποτέ η Ν.Δ. αν συνεχίσει να μειονεκτεί απροβλημάτιστη απέναντι στον «προοδευτικό» φασισμό καπηλείας των οραμάτων της Αριστεράς.

Και οι τέσσερις αυθυποψήφιοι ηγέτες εγγυώνται την πολιτική και κοινωνική εκπόμπευση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ολοφάνερα.
Σαμαράς: Στο χέρι μας η επάνοδος στην εξουσία
Ο βουλευτής της ΝΔ τόνισε πως «στόχος μας είναι να σηκώσουμε την Ελλάδα ψηλότερα».
Σε ανοικτή πολιτική εκδήλωση στην Καλαμάτα, μίλησε ο υποψήφιος για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς. Μεταξύ άλλων, ο κ. Σαμαράς επισήμανε:

«Δεν ήλθα εδώ να σας μιλήσω για τη βαριά ήττα της 4ης Οκτωβρίου. Γιατί δεν κέρδισε το ΠΑΣΟΚ. Χάσαμε εμείς. Το ΠΑΣΟΚ πήρε τον ίδιο αριθμό ψήφων με τον οποίο είχε χάσει το 2004. Εμείς χάσαμε. Κι όπως η ήττα μας οφείλεται αποκλειστικά σε μας, έτσι ακριβώς και η επάνοδός μας σε τροχιά εξουσίας από δω και μπρος, εξαρτάται αποκλειστικά από μας. Είναι στο χέρι μας...

Στόχος μας είναι να σηκώσουμε την Ελλάδα ψηλότερα… Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μάς άφησε βαριές υποθήκες για την ταυτότητά μας: Ανέφερε χαρακτηριστικά στην Ιδρυτική Διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας, τον Οκτώβριο του 1974: «Η Νέα Δημοκρατία είναι η Πολιτική Παράταξη που ταυτίζει το Έθνος με το Λαό, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της, την Εθνική Ανεξαρτησία με τη Λαίκή Κυριαρχία, την Πρόδοο με το Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη....» Κι όλα αυτά είναι τόσο επίκαιρα σήμερα.

Αυτά ακριβώς ασπάζονται και διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους, σύγχρονοι ηγέτες της Ευρώπης, όπως ο Νικολά Σαρκοζύ και η Άγκελα Μέρκελ. Οι υποθήκες του Κωνσταντίνου Καραμανλή, οι ιδέες σήμερα που εμπνέουν όλους τους ηγέτες της Κεντροδεξιάς και κερδίζουν έδαφος παντού στον κόσμο, είναι ιδέες και ο πλούτος της παράταξής μας.

Διεκδικώ την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας για να ενώσω το κόμμα, να ενώσω την παράταξη, να ξαναγίνουν οι ιδέες, οι αξίες και οι αρχές μας «μαγνήτης» για την κοινωνία, να φτιάξουμε ένα σύγχρονο, ανοικτό, λειτουργικό κόμμα, ανοικτό στα μέλη του, ανοικτό στα μηνύματα των καιρών, ανοικτό στα μηνύματα της κοινωνίας. Να ανασυγκροτηθούμε, να δυναμώσουμε, να ασκήσουμε δυναμική αντιπολίτευση και να επιστρέψουμε στην κορυφή και στη διακυβέρνηση της χώρας. Όπως γνωρίζουμε πια, όλα αυτά δεν είναι δύσκολα. Ούτε «θα χρειαστούν χρόνια» για να τα επιτύχουμε…

Διεκδικώ την ηγεσία του κόμματος, γιατί μπορώ να ενώσω το κόμμα. Να συνθέσουμε τις πιο παραδοσιακές μας αρχές, τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και τον πατριωτισμό μας με τις πιο σύγχρονες αντιλήψεις, με την ανταγωνιστικότητα, την αειφορία, τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα για να απελευθερώσει τη δύναμη και την δημιουργικότητα της κοινωνίας.

Διεκδικώ την ηγεσία για να φτιάξουμε ένα κόμμα, όπου θα επικρατεί η αξιοκρατία, ο δημοκρατικός έλεγχος, η λογοδοσία. Όπου η φωνή της βάσης θα ακούγεται. Όπου η γνώμη των μελών θα γίνεται σεβαστή. Όπου οι ιδέες μας θα λάμπουν, δεν θα κρύβονται. Όπου καθένας θα μετριέται κατά την προσφορά του και θα αξιοποιείται κατά τις δυνατότητές του. Όπου θα υπάρχει αλληλεγγύη ανάμεσά μας. Όπου δεν θα υπάρχει καμία ανοχή για «μηχανισμούς», για «παρεούλες», για «κυκλώματα», για σκιές και οσμές σκανδάλων. Ένα κόμμα όπου θα κυκλοφορεί καθαρος αέρας και φρέσκες ιδέες, άξιοι άνθρωποι, διαφάνεια και αξιοκρατία παντού…

Λίγα εικοσιτετράωρα μετά το σοκ της βαριάς ήττας, από την απελπισία γεννιέται η ελπίδα. Αυτή την ελπίδα νιώθω μέσα μου… Η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται σήμερα να συνθέσει τις διαχρονικές αξίες της με τις σύγχρονες αντιλήψεις της ανταγωνιστικότητας που έχει κοινωνικό πρόσωπο. Ξέρετε ότι μπορώ να το κάνω. Η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται να κάνει ανοίγματα προς όλες τις πλευρές. Και προς τα δεξιά και προς το Κέντρο κι ακόμα πιο πέρα. Ξέρετε ότι μπορώ να το κάνω...

Μπορώ να τα επιτύχω όλα αυτά. Μπορώ να κάνω ξανά την Νέα Δημοκρατία την ελπίδα της νεολαίας, την ελπίδα της Ελλάδας. Ώστε μαζί να χτίσουμε την Ελλάδα της ελπίδας».

www.kathimerini.gr

Saturday, October 24, 2009

Aλαφροσημειώματα. .Διατηρούσα πάντα μια ελπίδα που συνίστατο στην άποψη πως κάποια μέρα θαρθεί που ο Αντώνης Σαμαράς θα κυβερνήσει τις τύχες του Ελληνισμού και της Ελλάδος.Σήμερα που διαβάζω στις εφημερίδες τις προβλέψεις των μέσων ενημέρωσης, θεμελιώνω την άποψη πως θα ηγηθεί της παρατάξεως για τον απλό λόγο πως μπορεί.Πέραν του γεγονότος οτι είναι πατριώτης, και το ξέρω απο τις επαφές μου της περιόδου πούχε αναβαπτιστεί το κράτος των Σκοπίων,είναι και ρεαλιστής αντιλαμβανόμενος τα μηνύματα και τις ζυμώσεις που συντελούνται στις κοινωνίες και δη στον ευρωπαικό χώρο.Διεκδικητής του δικαίου που για την απόδοση του δεν υποχωρεί, αν δεν εχει κερδίσει υπέρ της χώρας του , ο,τι είναι δικαιωματικά δικό της και πρέπον. Αλλά έχει και ευαισθησίες για τον ελληνικό λαό, τον οποίο θα ήθελε νάναι επάξια κληρονόμος των αρετών και της παράδοσης της φυλής κι’εδώ μπορώ να πώ πως διακατέχεται από ιδέες και πείσμα για την ανύψωση του επιπέδου της κοινωνίας μας. Ουσιώδης και μεστός ,πραγματιστής και επίμονος ο Αντώνης Σαμαράς εχει και πρέπει να προσφέρει στην χώρα το άλμα προς το μέλλον. Λορνιον απο Τορόντο

Sunday, October 18, 2009

Π. Γερουλάνος: Φιλόδοξο πρόγραμμα για την ανάδειξη της ταυτότητάς μας

σχολιάστε και εσείς

ΑΘΗΝΑ 17/10/2009

«Η ένωση του πολιτισμού, του αθλητισμού και του τουρισμού έρχεται να υπηρετήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την ανάδειξη της ταυτότητάς μας και της μοναδικότητας της ιστορικής μας κληρονομιάς», είπε, μιλώντας στη Βουλή, στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλος Γερουλάνος.

Ως πρώτο βασικό στόχο, ο νέος υπουργός έθεσε τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε κάθε γωνιά της χώρας με την ανάδειξη όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, με την ανάδειξη και αξιοποίηση των μουσείων ως των μνημείων, και από τους παραδοσιακούς οικισμούς ως τα έθιμα, ανάδειξη και αξιοποίηση της σύγχρονης κουλτούρας και του φυσικού πλούτου.

Στους στόχους του νέου υπουργείου έθεσε, μεταξύ άλλων, τη συνέχιση και ολοκλήρωση του οράματος της Μελίνας Μερκούρη για τα μάρμαρα του Παρθενώνα, την ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων και σε άλλες πόλεις, την επαναφορά του θεσμού της απόσυρσης κτηρίων, την εισαγωγή της αρχιτεκτονικής στα δημόσια έργα.

Στις προτεραιότητες του υπουργείου είναι ακόμη η άμεση ψήφιση νόμου-πλαισίου για τον κινηματογράφο, καθώς και, σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, η στήριξη των δημιουργών στις τοπικές κοινωνίες.

Όπως υπογράμμισε ο υπουργός, στον τομέα του αθλητισμού προτεραιότητα θα δοθεί στη στήριξη του σχολικού, μαζικού και σωματειακού αθλητισμού και το άνοιγμα των ολυμπιακών εγκαταστάσεων στους πολίτες. «Η βία και το ντόμπινγκ δεν συνάδουν με τον δικό μας πολιτισμό και αξίες», τόνισε.

Για την ένταξη των κρατικών μέσων ενημέρωσης στην εποπτεία του, είπε ότι «στόχος είναι η πρόσβαση κάθε πολίτη στη γνώση».

Ως δεύτερο βασικό στόχο, ο υπουργός έθεσε την αποτελεσματική και διαφανή διαχείριση των χρημάτων του ελληνικού λαού, με διαφάνεια στις επιχορηγήσεις αθλητικών ομοσπονδιών και με πλήρη δημοσιοποίηση, μέσω του διαδικτύου των χρηματοδοτήσεων προσώπων και έργων.

Χαρακτήρισε απαράδεκτο το καθεστώς των απασχολουμένων στο υπουργείο του, αφού «το 50% είναι προγραμμάτων stage, μια κατάσταση, που δεν μπορεί να συνεχιστεί». Ο κ. Γερουλάνος σημείωσε πως «γραφειοκρατία, κακοδιαχείριση και αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων κυριαρχούν» και δεσμεύτηκε ότι όλες οι προσλήψεις θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ.
Η Ε.Ε. εξωθεί την Αθήνα σε βέτο
Δεύτερο μέτωπο εν όψει Δεκεμβρίου το Σκοπιανό

Του Σταυρου Λυγερου

Η έκθεση της Κομισιόν για τη FYROM εισηγείται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων αυτής της χώρας, ανοίγοντας κατ’ αυτό τον τρόπο ένα δεύτερο μέτωπο για την ελληνική διπλωματία εν όψει της συνόδου κορυφής του Δεκεμβρίου. Κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι η Ντόρα Μπακογιάννη δεν έκανε τίποτα για να εμποδίσει αυτή την εξέλιξη.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου βρήκε την έκθεση ολοκληρωμένη. Με την παρέμβασή της άλλαξε ορισμένες διατυπώσεις, αλλά όχι τη βασική εισήγηση. Ετσι, η έκθεση ζητάει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, αλλά δεν αναφέρει ημερομηνία ή κάποια διατύπωση του τύπου «το συντομότερο δυνατόν». Η επίλυση της εκκρεμότητας του ονόματος θεωρείται βασική, αλλά όχι και προϋπόθεση.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ώθησε τον επίτροπο Ολι Ρεν, που ετοίμασε την έκθεση, να κατεβάσει το θέμα από το ράφι. Και οι δύο έχουν επίγνωση ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν μπορεί να αποδεχθεί μία τέτοια απόφαση. Πιθανότατα θα ζητήσει την παραπομπή του θέματος σε επόμενη σύνοδο κορυφής, με το επιχείρημα ότι είναι νέα κυβέρνηση. Εάν δεν γίνει δεκτό το αίτημά του δεν έχει άλλη επιλογή από το να εμποδίσει με βέτο μία απόφαση για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της FYROM. Ο Δημήτρης Δρούτσας δεν ανέφερε ρητά το βέτο, αλλά άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι εάν χρειασθεί η Αθήνα θα το ασκήσει.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Ολι Ρεν άνοιξε δεύτερο μέτωπο στην ελληνική διπλωματία για να της ασκήσει πίεση στο ζήτημα της τουρκικής υποψηφιότητας, η οποία κρίνεται τον Δεκέμβριο. Υπενθυμίζουμε ότι η Ε.Ε. είχε δώσει τον Δεκέμβριο 2006 τρίχρονη παράταση στην Αγκυρα για να εφαρμόσει το πρωτόκολλο τελωνειακής σύνδεσης με την Κυπριακή Δημοκρατία. Η Αγκυρα, όμως, συνεχίζει να αρνείται, παρ’ ότι το έχει υπογράψει.

Για να αποτρέψουν το ενδεχόμενο παγώματος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, οι Αμερικανοβρετανοί δεν πιέζουν μόνο τη Λευκωσία να αποδεχθεί πρόσθετη εξάμηνη παράταση. Πιέζουν και την Αθήνα να πιέσει με τη σειρά της τον πρόεδρο Χριστόφια. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η εισήγηση Ρεν για τη FYROM. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, εμμέσως να διασυνδεθεί αυτό το ζήτημα και με τη διαπραγμάτευση που κάνει η ελληνική πλευρά με την Κομισιόν για τα δημοσιονομικά.

Η διαφορά για το όνομα

Η Κομισιόν αντλεί πολιτικό έρεισμα από το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου τον περασμένο Μάρτιο, σύμφωνα με το οποίο η διαφορά για το όνομα είναι διμερής δεν πρέπει να εμποδίσει την ενταξιακή πορεία της FYROM. Το ίδιο ψήφισμα ζητούσε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ορίσει ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μέχρι το τέλος του 2009. Από την πλευρά της, η Αθήνα θεωρεί ότι η διαφορά για το όνομα δεν είναι διμερής, αλλά ζήτημα που παραβιάζει το κριτήριο των σχέσεων καλής γειτονίας.

Ο Νίκολα Γκρούεφσκι θριαμβολόγησε για την έκθεση της Κομισιόν. Η αξιωματική αντιπολίτευση του Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, όμως, του επεσήμανε σωστά ότι η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων εξαρτάται από τη λύση του προβλήματος της ονομασίας.

Οπως είναι φυσικό, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θέλει να αρχίσει στην Ε.Ε. με βέτο. Από την άλλη πλευρά, όμως, εάν του βάλουν το μαχαίρι στον λαιμό, δεν έχει άλλη επιλογή. Θα ήταν πολιτική αυτοκτονία εάν δεν το ασκούσε. Το πολιτικό κόστος, άλλωστε, θα είναι περιορισμένο, γιατί όλοι έχουν προεξοφλήσει την ελληνική αντίδραση. Αυτό φάνηκε και από σχετικά δημοσιεύματα μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων.

Τα Δυτικά Βαλκάνια

Για να υπογραμμίσει την εποικοδομητική πρόθεσή του, ο νέος πρωθυπουργός ανακοίνωσε την πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση οδικού χάρτη, με σκοπό την ενσωμάτωση των χωρών της δυτικής Βαλκανικής στην Ε.Ε. μέχρι το 2014 κι αφού έχουν προηγουμένως επιλυθεί τα προβλήματα, που ταλαιπωρούν την περιοχή (Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία και Μακεδονικό). Και βεβαίως έσπευσε στο περιθώριο της Διαβαλκανικής στην Κωνσταντινούπολη να συναντήσει τον υπουργό Εξωτερικών της FYROM Αντόνιο Μιλόσοσκι.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, ο Γιώργος Παπανδρέου δείχνει να κατανοεί ότι η άσκηση βέτο είναι ασύμβατη με την παραμονή της Ελλάδας στην Ενδιάμεση Συμφωνία. Οπως είναι γνωστό, τα Σκόπια έχουν από το καλοκαίρι 2008 προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατηγορώντας την ελληνική πλευρά ότι στο Βουκουρέστι παραβίασε την Ενδιάμεση Συμφωνία, επειδή εμπόδισε την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ.

Ο Κώστας Καραμανλής δεν χρειάσθηκε τότε να ασκήσει βέτο, αλλά πολύ πιθανόν να χρειασθεί να το ασκήσει ο Γιώργος Παπανδρέου. Η Ελλάδα δεν έχει συμφέρον η πολιτική επιλογή της να μετατραπεί σε νομική διαμάχη. Η Ενδιάμεση Συμφωνία έχει λήξει από το 2002 και αρκεί μία δήλωση της Αθήνας ότι αποσύρεται για να πάψει να ισχύει (μετά από ένα χρόνο) και ως εκ τούτου να μείνει χωρίς αντικείμενο η προσφυγή των Σκοπίων στη Χάγη. Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν το έπραξε, με αποτέλεσμα η πολιτική της να έχει αντίφαση. Μένει να αποδειχθεί εάν θα το πράξει η νέα κυβέρνηση.Kathimerini.

Saturday, October 17, 2009

"Προέχει το εθνικό συμφέρον"

«Η ΝΔ θα στηρίξει τη νέα κυβέρνηση στη λήψη ακόμη και αντιδημοφιλών μέτρων, αν είναι προς την σωστή κατεύθυνση και αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των εθνικών και κοινωνικών προβλημάτων. Σε κάθε, πάντως, περίπτωση δεν θα ασκήσει μηδενιστική αντιπολίτευση, αν και η ίδια την αντιμετώπισε ως κυβέρνηση».

Στη θέση αυτή συνόψισε την ομιλία του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος της ΝΔ, Κώστας Καραμανλής, απαντώντας σήμερα το απόγευμα στις προγραμματικές δηλώσεις, που ανέγνωσε χθες ο πρωθυπουργός. Ξεκαθάρισε, επίσης, ότι η ΝΔ δεν παίζει με τους θεσμούς και ότι θα ψηφίσει εκ νέου την ανανέωση της θητείας του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο κ. Καραμανλής ευχήθηκε στη νέα κυβέρνηση να επιτύχει στο έργο της με δεδομένο ότι οι σύγχρονες προκλήσεις είναι πολλές και μεγάλες. «Βασική προϋπόθεση για τους κοινούς στόχους είναι η ενότητα και η ομοψυχία των Ελλήνων με πρόταξη του εθνικού συμφέροντος», είπε.

Ο πρόεδρος της ΝΔ αναφέρθηκε αρχικά στις οικονομικές προκλήσεις, σημειώνοντας ότι ο ίδιος τις περιέγραψε προεκλογικά λέγοντας αλήθειες και έγινε δυσάρεστος χωρίς να υπολογίσει το πολιτικό κόστος, γιατί πάνω από όλα έθεσε το εθνικό συμφέρον.«Η ΝΔ θα τηρήσει υπεύθυνη θέση στα οικονομικά και δεν θα αντιταχθεί σε δυσάρεστα, αν είναι σε σωστή κατεύθυνση», τόνισε.

Ανέφερε, επιπλέον, την ανάγκη να λειτουργήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα εποικοδομητικά και όχι μηδενιστικά, βάζοντας φρένο στον κομματικό ανταγωνισμό που οδηγεί σε λανθασμένες τακτικές και αποφάσεις: «Ο φαύλος κύκλος της ανακύκλωσης διαφωνιών σε όλα πρέπει να σπάσει και χρειάζεται να δείξουμε την ευθύνη αυτή. Μόνον έτσι θα γυρίσει σελίδα το κομματικό σύστημα και ο τόπος».

Σε ό,τι αφορά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ο κ. Καραμανλής είπε ότι «περιείχαν γενικά αποδεκτές αρχές» υπογραμμίζοντας ότι δεν είναι πρόθεσή του να ασκήσει κριτική, αλλά να αναφερθεί σε αναγκαιότητες για να πάει μπροστά η πατρίδα.

«Μια νέα κυβέρνηση, πάντως, δεν ξεκινά καλά καταφεύγοντας σε μικροψυχίες, ισοπέδωση και απαξίωση», είπε και υπογράμμισε ότι τα όποια θετικά αποτελέσματα της δική του κυβερνήσεως ανακόπηκαν από την κρίση, που επιδείνωσε τις αδυναμίες. «Επιβάλλεται, όμως, συνέχιση δύσκολων αποφάσεων με τόλμη και διορατικότητα».

«Το τι έγινε στο παρελθόν έχει μικρή σημασία», σημείωσε ακόμη ο κ. Καραμανλής και πρόσθεσε: «Το θέμα είναι τι θα γίνει τώρα και επιβάλλεται να αξιοποιηθούν τα όποια θετικά έγιναν επί ημερών μας. Χάθηκαν ευκαιρίες και από τη νοοτροπία του "όχι σε όλα". Δυστυχώς, η έκκλησή μου να συνεννοηθούμε, απορρίφθηκε».

Ο κ.Καραμανλής αναφέρθηκε και στην «αμφίσημη» -όπως τη χαρακτήρισε- πολιτική της κυβέρνησης για τους μεγάλους οργανισμούς, όπως την Ολυμπιακή, τον ΟΣΕ, τα διευρωπαϊκά δίκτυα και τα λιμάνια κρίνοντας ότι «πλήττεται η επενδυτική ελκυστικότητα της χώρας» και συμπλήρωσε πως «δεν είναι δυνατόν να υποκύπτει η κυβέρνηση σε συντεχνιακές μειοψηφίες, που περιφρονούν το εθνικό συμφέρον».

Επανέλαβε τις πάγιες θέσεις για την επίλυση της ονομασίας της ΠΓΔΜ κάνοντας λόγο για «τακτική που κατέστη συμμαχική και συνιστά όπλο, που δίδεται («την εμπιστευόμαστε») στη νέα κυβέρνηση». Αναφέρθηκε, επίσης, και στις κοινές θέσεις για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, κρίνοντας ότι είναι αναγκαία η σύμπραξη τόσο στα εθνικά, όσο και στα ζητήματα, που αφορούν την οικονομική κρίση, ενώ κατέληξε λέγοντας ότι η αξιωματική αντιπολίτευση θα καταψηφίσει τις προγραμματικές δηλώσεις.

«Η ΝΔ θα ασκήσει υπεύθυνη και εποικοδομητική αντιπολίτευση και θα στηρίξει και αντιδημοφιλείς αποφάσεις. Πρόθεσή μου είναι να βοηθήσουμε τη χώρα να γυρίσει σελίδα και στον κομματικό ανταγωνισμό και να υπηρετήσουμε τα συμφέροντα όλων των Ελλήνων πολιτών».

Αρχείο για την κατηγορία “τέχνη”


icpologoweb.gifΚαλώς ήλθατε στη μεγαλύτερη πινακοθήκη του κόσμου. Η συλλογή της διαθέτει περισσότερα εκθέματα από το Λούβρο. Η πρόσβαση ήταν απαγορευμένη στο κοινό για χρόνια αλλά τώρα ο καθένας μπορεί να τη δει, αρκεί να περάσει έναν έλεγχο ασφαλείας. Ρέμπραντ, Βερμέερ, Καραβάτζιο, Πικάσο, Σεζάν, Μανέ - είναι όλοι εκεί. Το ίδιο και ο Μπρύγκελ, ο Τιντορέτο, ο Ντεγκά, ο Μουρίγιο, ο Νταλί, ο Χένρι Μουρ. Ζωγραφική και γλυπτική είναι δύο μόνο από τις 26 συνολικά κατηγορίες τέχνης και καλλιτεχνικών αντικειμένων που περιλαμβάνονται στη συλλογή, μαζί με έπιπλα, χαλιά και αρχαιότητες από τη Βαβυλώνα που χρονολογούνται από το 1000 π.Χ.

Η νέα πινακοθήκη είναι βεβαίως διαδικτυακή και ανήκει στην Ιντερπόλ. Πρόκειται για μια εικονογραφημένη βάση δεδομένων που περιλαμβάνει 34.100 έργα τέχνης τα οποία έχουν ένα και μόνο κοινό στοιχείο: έχουν κλαπεί κατά τα τελευταία 62 χρόνια και δεν έχουν ποτέ εντοπιστεί.

Παλαιότερα ο κατάλογος της Ιντερπόλ, ο οποίος έχει προσλάβει σχεδόν μυθική αύρα για τους φιλότεχνους, ήταν προσβάσιμος μόνο σε CD-RΟΜ ή, πιο πρόσφατα, σε DVD. Ο οργανισμός αποφάσισε όμως τώρα να τον καταστήσει προσβάσιμο σε οποιονδήποτε ή… σχεδόν οποιονδήποτε.

Ο μόνος περιορισμός είναι ότι πρέπει ο κάθε ενδιαφερόμενος να συμπληρώσει μια διαδικτυακή αίτηση (διαθέσιμη στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.interpol. int/Ρublic/WorkΟfΑrt/dbaccess. asp) την οποία οι Αρχές ή τα κατά τόπους παραρτήματα της Ιντερπόλ θα ελέγξουν. Οι κωδικοί πρόσβασης στη βάση δεδομένων δίνονται στους ενδιαφερομένους με τόσες ημέρες καθυστέρηση όσες διαρκούν οι έλεγχοι. Συνεπώς είναι αυτονόητο ότι ληστές έργων τέχνης ή κλεπταποδόχοι είναι καλύτερο- για τους ίδιους- να μη συμπληρώσουν αιτήσεις, τουλάχιστον με το πραγματικό τους όνομα.

Η νεότερη προσθήκη στη βάση δεδομένων είναι ο πίνακας με τίτλο «Ολυμπία» του Ρενέ Μαγκρίτ, ο οποίος εκλάπη από ένα μικρό μουσείο των Βρυξελλών τον περασμένο μήνα, ενώ η πλουσιότερηκαι πιο θλιβερή- κατηγορία εκθεμάτων αποτελείται από 2.600 αρχαιότητες που χάθηκαν όταν λεηλατήθηκε το Μουσείο της Βαγδάτης μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν.

Το Βήμα

Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »

29126.jpgΛίγο πριν από την πολυαναμενόμενη πρεμιέρα της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» ο εκκεντρικός σκηνοθέτης παρουσιάζει για πρώτη φορά στο κοινό την εικαστική του πλευρά, με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στο ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης.

Αρκετά χρόνια και καμιά δεκαπενταριά cult ταινίες αργότερα, o Τιμ Μπάρτον αποτελεί το τιμώμενο πρόσωπο μιας μεγάλης αναδρομικής έκθεσης στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Ο ίδιος, σε σχετική συνέντευξη Τύπου, χαρακτήρισε τη συγκυρία «σουρεαλιστική, εκπληκτική, απίστευτη». «Δεν γαλουχήθηκα σε τέτοιο περιβάλλον. Νομίζω ότι η πρώτη μου επίσκεψη σε μουσείο ήταν στα κέρινα ομοιώματα στο Χόλιγουντ» εξήγησε. Ο Τιμ Μπάρτον λοιπόν ανακαλύπτει τον κόσμο των μουσείων. Και το Μουσείο, το εμβληματικό ΜοΜΑ, ανακαλύπτει τον Τιμ Μπάρτον. Από τις 22 του προσεχούς Νοεμβρίου ως τις 26 Απριλίου 2010 το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει για πρώτη φορά τη μακρά εικαστική παραγωγή του ιδιόρρυθμου σκηνοθέτη, παραγωγού, σεναριογράφου και εικονογράφου, τα φιλμ του οποίου έχουν προταθεί για 16 και έχουν αποκομίσει έξι βραβεία Οσκαρ. Από τις προθήκες του ΜοΜΑ στους 53 Δρόμους του Μανχάταν θα παρελάσουν περί τα 700 έργα με την υπογραφή του 51χρονου δημιουργού (σχέδια, πίνακες, σκαριφήματα, φωτογραφίες, μαριονέτες, μακέτες, μικρά γλυπτά, κοστούμια, ερασιτεχνικά ακυκλοφόρητα φιλμ, καρτούν και Polaroid), τα περισσότερα από τα οποία εγκαταλείπουν για πρώτη φορά το προσωπικό του αρχείο και τις ιδιωτικές συλλογές συνεργατών και φίλων του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης σε αίθουσες προβολών του μουσείου θα παρουσιαστεί το σύνολο της φιλμογραφίας του Μπάρτον, καθώς επίσης και επιλεγμένες ταινίες που τον ενέπνευσαν και επηρέασαν το κινηματογραφικό του ύφος, από το κλασικό «Εργαστήριο του δρος Καλιγκάρι» (1920) ως το «Νοσφεράτου» του 1922.

Η αναδρομική έκθεση του Τιμ Μπάρτον θα φιλοξενείται από τις 22 Νοεμβρίου 2009 ως τις 26 Απριλίου 2010 στο MoMA της Νέας Υόρκης.

Δημοσιεύθηκε στο BHMagazino, τεύχος 467, σελ. 32-38, 27/09/2009.

www.moma.org/visit/calendar/exhibitions/313

Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »


Οι επισκέπτες της γκαλερί “Alive” στην Σεούλ, στη Νότια Κορέα μπορούν να δουν κλασικά αριστουργήματα τέχνης να ζωντανεύουν μπροστά τους. Χρησιμοποιείται μια πολύπλοκη τεχνολογία η οποία συνδυάζει ολογράμματα με 3D CGI και συστήματα αισθητήρων.

Tags: , ,

Comments Κανένα σχόλιο »

stichting.jpegΔεν έχουμε την ευκαιρία κάθε μέρα να βλέπουμε αυθεντικά σκίτσα ενός τόσο σημαντικού ζωγράφου όπως είναι ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Αλλά και προσωπικές επιστολές. Σήμερα εγκαινιάζεται στο Μουσείο Βαν Γκογκ έκθεση στο Αμστερνταμ, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 3 Ιανουαρίου του 2010. Εκατοντάδες γράμματα που έστειλε ο Βαν Γκογκ στην οικογένειά του αλλά και σε φίλους και που συνδέονται άμεσα και με την τέχνη του, αφού σχολίαζε πάντα τα θέματα που τον απασχολούσαν, συγκεντρώθηκαν για μια έκδοση που φωτίζει τις σκέψεις και το έργο του Ολλανδού ζωγράφου.Αν μπορούμε να κρίνουμε από τον γραφικό του χαρακτήρα, τις μουντζούρες, τις υπογραμμίσεις, ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ υπήρξε oρθολογιστής. Χρειάστηκαν 15 χρόνια για να συγκεντρωθούν οι επιστολές και τα σκίτσα. Φανταστείτε 900 γράμματα από και προς τον Βαν Γκογκ, μαζί με προσχέδια από 2.000 περίπου έργα τέχνης.

Οπως λέει και ο διευθυντής του μουσείου, Αξελ Ρούγκερ, «διαβάζεις τα γράμματα για να έρθεις αντιμέτωπος με τον οπτικό κόσμο που κουβαλούσε στο κεφάλι του. Σαν αυτοδίδακτος καλλιτέχνης αναζητούσε τρόπους για να βελτιώσει τον εαυτό του». Oπως γράφει στον αδερφό του το 1883, «τα βιβλία, η πραγματικότητα και η τέχνη είναι το ίδιο πράγμα για μένα».

Καθημερινή

www3.vangoghmuseum.nl/vgm/index.jsp

Ειδεχθής λεπτομέρεια είναι ότι το συγκεκριμένο μουσείο είναι το πρώτο που διαθέτει εφαρμογή ξενάγησης των επισκεπτών της έκθεσης για το iphone… Σε πόσα τέρμινα θα δούμε κάτι αντίστοιχο για τα δικά μας μουσεία;

Για τα καθ΄ημάς τώρα, στο Ψηφιακό Πλανητάριο συνεχίζονται οι προβολές της ταινίας «Van Gogh: Ο πυρετός του χρώματος», για τη ζωή του Βαν Γκογκ, που αξιοποιεί επιστολές για να φωτίσει τη βιογραφία του…

Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »


“Η εμφάνιση μιας ντροπαλής 24χρονης σε σόου ταλέντων της ουκρανικής τηλεόρασης προκάλεσε το κλάμα μίας ολόκληρης χώρας, καθώς και διεθνή αίσθηση.

Περίπου 13.000.000 άνθρωποι είδαν την Kseniya Simonova στο σόου “Ουκρανία έχεις ταλέντο” σε μια εξαιρετική επίδειξη της τέχνης της άμμου. Η Ουκρανία προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2010, ενώ βρίσκεται σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση ως χώρα.

Από τον περασμένο Μάιο, οπότε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η Simonova, με ένα κουτί γεμάτο άμμο, ζωγραφίζοντας πανέμορφες εικόνες πάνω σε αυτό, απεικονίζοντας την ιστορία της πρώην σοβιετικής χώρας, όλο και περισσότεροι θαυμαστές κάθονταν μπροστά από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες για να τη δουν.

Τα βίντεό της στο Youtube έχουν συγκεντρώσει πάνω από 4.000.000 κλικ, αριθμός απίθανος για ένα κοινό που γνωρίζει λίγα για την ιστορία της Ουκρανίας.

Η Ουκρανία έχασε περίπου το 1/4 του πληθυσμού της κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 20% των συνολικών θανάτων. Με τη βοήθεια της άμμου, τα πορτραίτα της Simonova δείχνουν τις ανθρώπινες απώλειες από τη γερμανική εισβολή του 1941.

Η σκηνή, στο άνοιγμά της, δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια. Ξαφνικά, εμφανίζονται πολεμικά αεροπλάνα και η ευτυχισμένη σκηνή αντικαθίσταται από θλιμμένα πρόσωπα. Στη συνέχεια, έρχεται ένα μωρό και η γυναίκα χαμογελά ξανά, αλλά ο όλεθρος του πολέμου τη μετατρέπει σε χήρα, πριν η εικόνα με τη σειρά της να πάρει τη μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας.

Η 24χρονη κέρδισε, φυσικά, το πρώτο βραβείο του παιχνιδιού (80.000 λίρες) και επέστρεψε στην κανονική της ζωή στην Κριμαία. Έκπληξη αποτελεί πάντως το κίνητρό της για τη συμμετοχή στο παιχνίδι. “Δήλωσα συμμετοχή για να βοηθήσω ένα παιδί, το οποίο χρειαζόταν να υποβληθεί σε εγχείρηση. Δεν είχα σκοπό να κάνω όλη τη χώρα να κλάψει” είπε χαρακτηριστικά.”

Παρακολουθήστε την:

Tags:

Comments Κανένα σχόλιο »


Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »

dimoula«Ολα είναι μια φλόγα, καιγόμαστε επί μια ζωή και με μικρά και με μεγάλα. Νομίζω πως και τα μικρά πράγματα ακόμη, φωτιές καλλιεργούν μέσα μας».

Η Κική Δημουλά κατεβαίνει τα σκαλιά του «Υπογείου» (Θέατρο Τέχνης) για να βρεθεί στη σκηνή. Το ποιητικό σύμπαν της γίνεται υλικό μιας «συλλεκτικής» παράστασης με τίτλο «Χρονικό Διάστημα», που θα δοθεί μόνο για δύο βραδιές, στις 12 και 13 Οκτωβρίου, με μία ερμηνεύτρια: Τη Λουκία Μιχαλοπούλου.

Η ηθοποιός ξεκίνησε να δουλεύει με τη βοήθεια της σκηνοθέτιδος Μαρίας Ξανθοπουλίδου ψηλαφιστά, μέσα από ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς, αλλά και με τις μουσικές του Lolek. «Η αγωνία της ισορροπίας» την κατέτρωγε .«Επρεπε να ισορροπήσω πάνω σε σκοινί. Ετσι προέκυψε και η ιδέα του σχοινοβάτη», εξηγεί η Μιχαλοπούλου. «Είμαι μια γυναίκα σε μια διαδρομή πάνω σε τεντωμένα σκοινιά. Μια γυναίκα παγιδευμένη στο μεταίχμιο της ζωής και του θανάτου, που προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τη φυσική μοίρα της ανθρώπινης ύπαρξης».

Τα ποιήματα που επέλεξε διακρίνονται για την… κοινή αγωνία: «Τη συμφιλίωση με το τέλος. Τη συμφιλίωση με τον θάνατο - είτε είναι φυσικός είτε ψυχικός. Τη συμφιλίωση με τον χρόνο. Αλλά υπάρχει και ο περαστικός έρωτας. Αυτό που με τρελαίνει στην ποίηση της Δημουλά είναι το κλείσιμο του ματιού, η ειρωνεία και ο αυτοσαρκασμός. Αυτή η συνεχής ανατροπή. Ακόμη και στην αντιμετώπιση του χρόνου».

Ελευθεροτυπία

Tags: , ,

Comments Κανένα σχόλιο »


Tags:

Comments Κανένα σχόλιο »


Tags:

Comments Κανένα σχόλιο »


Tags:

Comments Κανένα σχόλιο »

7starry.jpgΤο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου ξεκινά να προβάλει από τις 22 του μήνα μία νέα φαντασμαγορική όσο και τρυφερή ταινία θόλου, αφιερωμένη σε έναν από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών, τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ.

Πρόκειται για την νέα ταινία θόλου: «Van Gogh: Ο πυρετός του χρώματος». Φανταστείτε, τον τεράστιο θόλο του Πλανηταρίου λοιπόν να γεμίζει με το εκθαμβωτικό κίτρινο των χωραφιών με τα καλαμπόκια αλλά και με το βαθύ μπλε του έναστρου νυκτερινού ουρανού, που με τόση ομορφιά αποτύπωσε στον καμβά ο «μαέστρος» του χρώματος Βαν Γκογκ.

Η ταινία μάς δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη σύντομη, θυελλώδη ζωή και συνάμα την σπουδαία καλλιτεχνική πορεία του μεγάλου δημιουργού -από την ηλικία των 27 ετών ως και τον τραγικό του θάνατο στα 37 του χρόνια- τη δεκαετία εκείνη δηλαδή κατά την οποία ο παγκόσμιος πολιτισμός έγινε πλουσιότερος κατά 900 τουλάχιστον έργα του.

Κάνοντας ένα εικονικό ταξίδι στον χρόνο και τον χώρο θα γνωρίσουμε το έργο ενός μεγάλου δημιουργού, ενός ανθρώπου που έφερε την επανάσταση στον χρώμα και βέβαια θα απολαύσουμε μερικά από τα πιο σημαντικά έργα στην Ιστορία της Τέχνης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι για την ολοκλήρωση της ταινίας αυτής συνεργάστηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα μουσεία της Ευρώπης, όπως το μουσείο D’ Orsay στη Γαλλία αλλά και τα Μουσεία Van Gogh και Kroller Muller στην Ολλανδία, ενώ συμμετείχαν ακόμη τα Μουσεία: Maison Van Gogh, το Fundacion Colleccion Τhyssen -Bornemisza, και το Μusee Rodin, αλλά και έμπειρες εταιρίες όπως η MacGillivray Freeman Films, η La Geode και η Camera Lucida Productions.

Στην Ελλάδα, την ταινία «έντυσαν» με την φωνή τους και με ιδιαίτερη επιτυχία οι ηθοποιοί Κώστας Τζούμας και Θέμις Μπαζάκα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία «Van Gogh: Ο πυρετός του χρώματος», καθήλωσε το κοινό σε όλες τις πόλεις στις οποίες προβλήθηκε. Αυτός είναι άλλωστε ένας ακόμη λόγος για τον οποίο, το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου, επέλεξε αυτήν την ταινία για να εγκαινιάσει τη νέα χειμερινή περίοδο 2009-2010, μετά από έξι επιτυχημένα έτη λειτουργίας, που προσμετρούν περισσότερους από 1.800.000 θεατές.

LIFO

Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »



Ένα 3D animation με θέμα την Ελληνική μυθολογία που δημιουργήθηκε το 2009 από τους Marion STINGHE, Meryl FRANCK, Benoît GUILLAUMOT, Nicolas CAFFAREL και Elen Le TANNOU από την σχολή Gobelins.

Tags:

Comments Κανένα σχόλιο »


Oι πρόφατες πυρκαγιές είναι σαν να έχουν (τραγική σύμπτωση;) την τιμητική τους σε ένα φεστιβάλ που φιλοδοξεί να κάνει τη Σύρο από τις 24 Σεπτεμβρίου και για ένα τριήμερο διεθνές κέντρο των καρτούν και της τέχνης της κινηματικής παραστασεογραφίας- γνωστής με τη διεθνή λέξη animation.

Μια πυρκαγιά που καταστρέφει ολόκληρο δάσος και στη θέση του «ξεφυτρώνει» μια τσιμεντούπολη, ώσπου η φύση να πάρει εκδίκηση είναι το θέμα του φιλμ κινουμένων σχεδίων «Η πόλη που έγινε δάσος» της Σοφίας Κατσαρέα που θα προβληθεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ.

Τα Νέα

www.animasyros.gr

Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »


Η επανέκδοση του Τρίτου στεφανιού που συνοδεύεται από ένα επίμετρο του Μένη Κουμανταρέα και η μεταφορά του στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, φέρνουν ξανά στο προσκήνιο τον δολοφονημένο συγγραφέα ο οποίος ανέδειξε στο έργο του τη μικροαστική τάξη.

Αφιέρωμα στο Βήμα

Tags: , ,

Comments Κανένα σχόλιο »


Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »



Η ομάδα Pilobolus πρόκειται για ένα μη κερδοσκοπικό σύγχρονο θέατρο χορού με εμμονή στον πειραματισμό με διάφορα ψηφιακά μέσα.


Το Shadowland είναι μια σουρεαλιστική ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού καθώς αυτό ενηλικιώνεται.

Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »


Την ερχόμενη Τετάρτη στις 9 Σεπτεμβρίου (09.09.09 δηλαδή) θα γίνει η πρεμιέρα της ταινίας «9», του πολυαναμενόμενου θρίλερ που ετοιμάζει εδώ και καιρό ο Τιμ Μπάρτον. Ρομπότ φτιαγμένα από επιστήμονα παίρνουν το όνομα αριθμών από το 1 έως το 9 και αναλαμβάνουν να σώσουν την ανθρωπότητα από τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Όπως εξηγεί ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Σέιν Άκερ, «είναι διαδοχικές εκδοχές. Το πρώτο ρομπότ είναι πιο πρωτόγονο και το 9 το πιο εξελιγμένο που έφτιαξε ο επιστήμονας προτού εξαφανιστεί».

Tags: , ,

Comments Κανένα σχόλιο »


Το πρώτο κεφάλαιο από το ντοκιμαντέρ του Richard Dawkins “Root of all evil” που αναλύει το πως η πίστη στο θείο αποτελεί μια ανθρώπινη αυταπάτη αλλά και το πως ο μεσαίωνας αναβιώνει στην εποχή μας. Ο αυθεντικός τίτλος του επεισοδίου είναι “God’s delusion” και είναι ομώνυμος με το best seller βιβλίο του Ντόκινς.

Ο Richard Dawkins, κορυφαίος εξελικτικός βιολόγος και συγγραφέας πολλών κλασικών πλέον έργων επιστήμης και φιλοσοφίας, δήλωνε πάντοτε απερίφραστα ότι η πίστη στον Θεό είναι παραλογισμός που έχει προξενήσει πολλά κοινωνικά δεινά. Στο βιβλίο του “Η περί του θεού αυταπάτη” ασκεί σφοδρή κριτική στην ιδέα του Θεού σε όλες τις μορφές της, από τον ιδεοληπτικό με το σεξ, ανάλγητο τύραννο της Παλαιάς Διαθήκης έως τον πιο ήπιο, αλλά επίσης παράλογο, Ουράνιο Ωρολογοποιό που προτιμούσαν μερικοί στοχαστές του Διαφωτισμού. Καταρρίπτει τα κύρια επιχειρήματα υπέρ της θρησκείας και καταδεικνύει ότι η ύπαρξη ενός ανώτερου όντος είναι απολύτως απίθανο ενδεχόμενο. Περιγράφει πώς η θρησκεία υποδαυλίζει τον πόλεμο, υποθάλπει τη μισαλλοδοξία και κακοποιεί το νου και την ψυχή των παιδιών. Η “Περί Θεού αυταπάτη” είναι μια συναρπαστική πολεμική με απαστράπτοντα επιχειρήματα, απαραίτητο ανάγνωσμα για όλους όσοι ενδιαφέρονται για αυτό το συναισθηματικά φορτισμένο και πολύ σημαντικό ζήτημα.

Σε κάθε χωριό υπάρχει ένας πυρσός - ο δάσκαλος.
Και ένας πυροσβεστήρας - ο κληρικός.

Μέρος 2ο

Μέρος 3ο

Μέρος 4ο

Μέρος 5ο

Διαβάστε ακόμη μία βιβλιοπαρουσίαση στο Βήμα

Tags: , ,

Comments Κανένα σχόλιο »


Στιγμές του Will Hoffman. Μία ταινία μικρού μήκους που μας θυμίζει την ομορφιά του δώρου της ζωής. Αντλεί την έμπνευσή του από το βιβλίο του David Eagleman , “Sum”.

Tags: , , ,

Comments Κανένα σχόλιο »


Αναρωτηθήκατε ποτέ που πηγαίνουν τα καροτσάκια του σουπερμάρκετ αφού τα εγκαταλείψουμε;

Σκηνοθεσία: Jesse Rosten Μουσική: Peter Lance
jesserosten.com

Tags: ,

Comments Κανένα σχόλιο »