Πολιτική

Σ. Αραβία - Ιράν ερίζουν για την ηγεμονία

Η αντιπαλότητα ανάμεσα στο σουνιτικό Ριάντ και τη σιιτική Τεχεράνη δεν μπορεί να αποδίδεται μόνο σε θρησκευτικές διαφορές, εκτιμούν ειδικοί. Οι δύο χώρες «πολεμούν εδώ και χρόνια δι’ αντιπροσώπων».

Η αναζωπύρωση της κόντρας μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας προκαλεί νέες εντάσεις στην ούτως ή άλλως ταραχώδη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Αφορμή για να λάβει ο διμερής ανταγωνισμός του σουνιτικού Ριάντ και της σιιτικής Τεχεράνης χαρακτηριστικά ανοικτής αντιπαράθεσης αποτέλεσε η προ ημερών εκτέλεση 47 ανθρώπων στη Σαουδική Αραβία, μεταξύ των οποίων και του γνωστού για τη δράση του σιίτη κληρικού Νιμρ αλ Νιμρ.

Πάντως πολλοί ειδικοί αναλυτές εκτιμούν ότι τα αίτια για την όξυνση της αντιπαλότητας μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης δεν θα πρέπει να αναζητούνται αποκλειστικά στις θρησκευτικές διαφορές και διαμάχες μεταξύ δογμάτων του Ισλάμ, αλλά ότι στη ρίζα της αντιπαράθεσης βρίσκεται ο διμερής ανταγωνισμός για τον ηγετικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Όπως επισήμανε στο πρώτο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ο Γκίντο Στάινμπεργκ, ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής από το Ίδρυμα Επιστήμη και Πολιτική του Βερολίνου (SWP), «εδώ και μερικά χρόνια διαρκεί ένας πόλεμος δι' αντιπροσώπων ανάμεσα στο Ιράν και τη Σαουδική Αραβία. Τέτοιες συγκρούσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, για παράδειγμα, στην Υεμένη και στη Συρία».

Δυσχεραίνεται η προοπτική ειρήνευσης στη Συρία

«Eδώ και μερικά χρόνια διαρκεί ένας πόλεμος δι' αντιπροσώπων ανάμεσα στο Ιράν και τη Σαουδική Αραβία», επισήμανε μεταξύ άλλων ο Γκίντο Στάινμπεργκ

Μετά τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων Ιράν και Σαουδικής Αραβίας τη νύχτα της Κυριακής, τις διπλωματικές επαφές με την Τεχεράνη διέκοψαν ακόμη το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν και το Σουδάν, χώρες-σύμμαχοι της σουνιτικής Σαουδικής Αραβίας.

Η όξυνση αυτή δυσχεραίνει, σύμφωνα με τον Γκίντο Στάινμπεργκ και την προοπτική ειρήνευσης στη Συρία. Όπως είπε, «συνολικά θα πρέπει να είμαστε μάλλον πολύ απαισιόδοξοι. (…) Είναι εξαιρετικά απίθανο οι δύο αυτές αντιμαχόμενες πλευρές να βρουν στη Συρία κοινή βάση, η οποία θα επιτρέψει στη συνέχεια την εξεύρεση μιας ειρηνικής λύσης για τη χώρα».

Ο γερμανός αναλυτής αναγνώρισε ότι η Σαουδική Αραβία είναι και θα παραμείνει σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ και της Ευρώπης, ωστόσο, όπως εκτίμησε κλείνοντας, «οι δυνατότητες άσκησης επιρροής από τη Δύση είναι συνολικά πολύ περιορισμένες. Αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς από το γεγονός ότι, για παράδειγμα, οι Αμερικανοί προσπαθούν επανειλημμένα να ωθήσουν τη Σαουδική Αραβία σε μια αλλαγή πολιτικής στην Υεμένη, μια χώρα στην οποία διεξάγεται εδώ και εννέα μήνες ένας εξαιρετικά βίαιος πόλεμος. Και αν έχουν οι ΗΠΑ πρόβλημα να επηρεάσουν τους Σαουδάραβες, τότε θα πρέπει εμείς εδώ ως Γερμανοί να μην προσδοκούμε ότι η λήψη οποιονδήποτε μέτρων από γερμανικής πλευράς θα μπορούσε να επιφέρει αλλαγή πολιτικής στη Σαουδική Αραβία».

Dpa, ARD/ Άρης Καλτιριμτζής