Friday, November 30, 2012


A euro coin in front of parliament in Athens
Photo: Hannibal/dpa +++(c) dpa - Bildfunk+++

EUROZONE CRISIS

Greek aid is patchwork, ex-foreign minister says

Fresh financial aid is nothing but a brief respite for Greece, says former Greek Foreign Minister Dimitrios Droutsas. In an interview with DW, the member of European Parliament urged debt relief for Greece.
DW: Just a few days ago, international lenders agreed on providing Greece with almost 44 billion euros ($57.2 billion). Germany's Bundestag has also backed the new aid. How relieved are you?
Dimitris Droutsas: I am very relieved. Greece urgently needs this credit tranche to avert bankruptcy and continue to pay wages, pensions and so on. It's given the country a brief respite, but I would like to stress that once more, these decisions are merely patchwork and not a really convincing final solution that Greece and the euro need.
What would a convincing final answer look like?

Greek Foreign Minister Dimitrios Droutsas
Photo: KHALED DESOUKI/AFP/Getty ImagesThere's no way around debt reduction, Droutsas said
I know this does not go down well, in particular in view of the German domestic political discussion, but the truth is that Greek debt is particularly high. To give this foreign debt stability, there is no way around debt relief. I know there is a very controversial debate in Germany on the matter, but we must look the truth in the eye. Again, I believe debt relief for Greece in the near future is the only possible option.
Over the past months, the Greeks have initiated several reforms; they have shown they want to move forward. Some German experts, however, say that is still not enough. Hans-Werner Sinn, head of the Munich-based Ifo Institute, said the lenders have been increasingly making it easier for Greece to meet the requirements by lowering them. What is your opinion on such criticism?
I am one of those people who have always openly criticized the grievances in my country. I am aware of the fact there is much in Greece we must tackle. I always say Greece needs significant structural reform so the austerity measures, these bitter austerity measures, can take effect. The key words are "structural reform" and that takes time. The credit tranche gives Greece some more time. I hope very much - and that is an appeal and a warning to my compatriots - that the time we've won will really be used to implement the necessary structural reforms.
You have already mentioned debt relief. In Germany, people fear taxpayers will have to dig deep into their pockets to save Greece; many people fear aid for Greece is a bottomless pit. Can you alleviate that concern?
I am aware of the fact that it is very difficult to convince Germans that investing in Greece is a worthwhile enterprise. Unfortunately, reports and news in the past have been too unfavorable. But I do believe that Greece has great potential if we carry out the corresponding structural reforms. Greece has potential in the fields of tourism and renewable energy. Greece is blessed with sun, water and wind. That is an area that has not yet been explored. We must get our act together, carry out structural reforms and then we can take a more optimistic look at the future.
In principle, you have outlined the future Greek business model to become more competitive - is that right?
Exactly! Competitiveness is a big challenge for the country. We must simply get out of this five-year recession. That is the reason why things continued to get worse. Again, we can get a grip on it with the necessary structural reforms. The future might be brighter after all.
Germany's reputation has suffered quite a bit in Greece, to put it mildly. Do you think bilateral relations will improve now that the Bundestag has approved the ail package?
German-Greek relations are much better than you think. There has always been a very open exchange between our two countries and Germany has always supported Greece. That is something I would like to thank the German people for at this point. However, it is true that in particular tabloids and populists on both sides have exploited the situation. Resentment was fostered, including the image of the lazy Greek and the industrious German. Naturally, that has contributed to disagreement. We should putt hat aside and become aware of our own responsibility.
Dimitrios Droutsas, 56, is a member of the European Parliament and the Greek PASOK socialist party. He held the post of Greek Foreign Minister from September 2010 to June 2011.
Interview: Ralf Bosen / db                                                         dw de

Thursday, November 29, 2012


Μ. Γιαννάκου: Σοβαρό πολιτικό ατόπημα οι δηλώσεις Μπερίσα

NAFTEMPORIKI.GR Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2012 21:06
Η κ. Γιαννάκου σημείωσε ότι «οι αλυτρωτικές διεκδικήσεις και η πλειοδοσία σε εθνικιστική ρητορεία δημιουργούν ουσιαστικό πρόβλημα στις σχέσεις καλής γειτονίας, που η Ελλάδα παγίως επιδιώκει να έχει με την Αλβανία».
Προκλητικές χαρακτήρισε η επικεφαλής των ευρωβουλευτών της ΝΔ, Μαριέττα Γιαννάκου, τις δηλώσεις του αλβανού πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα, ο οποίος σε ομιλία του συμπεριέλαβε ελληνικές περιοχές στα αλύτρωτα αλβανικά εδάφη.
«Οι αλυτρωτικές διεκδικήσεις και η πλειοδοσία σε εθνικιστική ρητορεία δημιουργούν ουσιαστικό πρόβλημα στις σχέσεις καλής γειτονίας, που η Ελλάδα παγίως επιδιώκει να έχει με την Αλβανία», σημείωσε η κ. Γιαννάκου, κάνοντας λόγο για σοβαρό πολιτικό ατόπημα εκ μέρους του κ. Μπερίσα.
Όπως επισήμανε μάλιστα η ελληνίδα ευρωβουλευτής, η προσπάθεια ανασκευής των αρχικών δηλώσεων του αλβανού πρωθυπουργού με παραπομπή στο προ 100 ετών ιστορικό πλαίσιο αποτελεί μεγαλύτερο ατόπημα, καθώς δεν ανταποκρίνεται καν στην ιστορική πραγματικότητα της εποχής.
«Η περιοχή των Βαλκανίων έχει υποφέρει, πάρα πολύ από τους μεγαλοϊδεατισμούς και την μισαλλοδοξία», παρατήρησε η κ. Γιαννάκου, προσθέτοντας ότι δηλώσεις σαν αυτές θέτουν εν αμφιβόλω την πορεία της Αλβανίας προς την Ευρώπη.

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Εμπλοκή επιχειρηματία στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου - Πολιτική

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Εμπλοκή επιχειρηματία στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου - Πολιτική

Περιβάλλον & Επιστήμη

Δυσπιστία έναντι του Κατάρ

Στο Κατάρ καταγράφονται οι υψηλότερες κατά κεφαλήν εκπομπές CO2 στο κόσμο. Η χώρα πλούτισε απο το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Ειδικά εκεί όμως γίνεται η διεθνής διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή.
«Η προστασία του περιβάλλοντος δεν παίζει κανένα ρόλο στην πολιτική του Κατάρ», λέει ο Γκίντο Στάινμπεργκ, ειδικός σε ζητήματα Εγγύς Ανατολής στο Ίδρυμα Επιστήμης και Πολιτικής του Βερολίνου. Σύμφωνος με την άποψη αυτή είναι και ο Γουέλ Χμαϊντάν, επικεφαλής του Δικτύου Δράσης για το Κλίμα (Climate Action Network), ενός συνδέσμου διεθνών περιβαλλοντικών οργανώσεων με έδρα το Λίβανο: «Η κλιματική αλλαγή βρέθηκε στην πολιτική ατζέντα μόνο όταν η χώρα αποφάσισε να διοργανώσει τη διεθνή διάσκεψη», τονίζει.

Μετά το Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής την περασμένη χρονιά ήταν φέτος η σειρά της Ασίας να παραλάβει τη σκυτάλη της διοργάνωσης. Στις διαπραγματεύσεις το Κατάρ κατάφερε να νικήσει την Κορέα, η οποία τελικά φιλοξένησε μόνο τις προπαρασκευαστικές διαπραγματεύσεις για τη διεθνή σύνοδο. Όμως το Κατάρ δεν είναι η χώρα που δίνει οπωσδήποτε σημασία στο περιβάλλον: «Όταν το καλοκαίρι η θερμοκρασία φθάνει τους 50 βαθμούς, τότε είναι αναμενόμενη η συνεχής χρήση των κλιματιστικών», εξηγεί ο Γουέλ Χμαϊντάν μιλώντας στην DW:

«Δεν υπάρχουν δημόσιες συγκοινωνίες. Είναι επίσης τα κλιματιστικά. Είναι ένας συνδυασμός παραγόντων: πολλά χρήματα, περιορισμένο ενδιαφέρον για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή και την αντιμετώπισή της».

Σε αναζήτηση ισχυρών συμμάχων
H διεθνής διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή στη Ντόχα ολοκληρώνεται στις 7 ΔεκεμβρίουH διεθνής διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή στη Ντόχα ολοκληρώνεται στις 7 Δεκεμβρίου
Το ενδιαφέρον του Κατάρ να διοργανώσει τη διεθνή διάσκεψη για το κλίμα σχετίζεται, όπως φαίνεται, έμμεσα με το περιβάλλον. Τα τελευταία χρόνια η χώρα διεκδικεί συχνά τη διοργάνωση διεθνών συνεδρίων και μεγάλων γεγονότων. Ο Γερμανός ειδικός Γκίντο Στάινμπεργκ δηλώνει:

«Το Κατάρ είναι μια πολύ μικρό και απειλείται συχνά από τις γειτονικές χώρες. Ο πληθυσμός φοβάται το γειτονικό Ιράν, με το οποίο εκμεταλλεύεται από κοινού αποθέματα φυσικού αερίου. Φοβάται επίσης ότι η Σαουδική Αραβία έχει εδαφικές βλέψεις. Όλα τα συνέδρια και όλες οι διοργανώσεις έχουν ως μόνο σκοπό να αποκτήσει η χώρα διεθνώς στίγμα και ενδεχομένως τη στήριξη ισχυρών χωρών που είναι σε θέση αν χρειαστεί να προστατέψουν το Κατάρ. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα διοργάνωσης είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που θα γίνει στο Κατάρ το 2020».

Ακτιβιστές για το περιβάλλον ευελπιστούν ότι ακριβώς για αυτό το λόγο το Κατάρ θέλει να στεφθεί με επιτυχία ο νέος γύρος των διαπραγματεύσεων κατά της κλιματικής αλλαγής στη Ντόχα. Παράλληλα η χώρα έχει, ως εξαγωγέας φυσικού αερίου, συμφέρον από μια καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος. Αν οι χώρες αποφασίσουν να μειώσουν γρήγορα τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα στραφούν αναγκαστικά κατ΄ αρχήν στο φυσικό αέριο. Σχετική έρευνα της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας προβλέπει ότι μέσα στα επόμενα 20 χρόνια η μόνη ζήτηση για ορυκτό καύσιμο που θα αυξηθεί είναι εκείνη του φυσικού αερίου.

Andrea Rönsberg / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου                                                 dw de

Wednesday, November 28, 2012


Tο διακύβευμα του Σαμαρά είναι οι άνθρωποι

Share
(Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν…)
Γράψαμε τις προάλλες, πριν το προηγούμενο Eurogroup, ότι κοινωνία μας δέχτηκε ένα ακόμα βίαιο χτύπημα, με τα τελευταία μέτρα. Και αναρωτηθήκαμε εάν άξιζε τον κόπο. Και η απάντηση – είπαμε – είναι ανελέητη: “…. μόνο εάν άμεσα η Ελλάδα, έχοντας διασφαλίσει την οριστική βιωσιμότητα της οικονομίας της μπορέσει να δημιουργήσει δουλειές και να τροφοδοτήσει νέο χρήμα στις φλέβες της πραγματικής οικονομίας, αυτής των ανθρώπων….”.
Αυτή η απλή πρόταση – καλώς ή κακώς – εμπεριέχει αρκετές προϋποθέσεις, ορισμένες εκ των οποίων είναι στον έλεγχό μας, ενώ άλλες όχι.
Θεωρώ ότι με το κλείσιμο της προχθεσινής ημέρας τέθηκε μία στέρεα βάση για τη χώρα μας κυρίως ως προς την κατεύθυνση εκείνων των προϋποθέσεων που βρίσκονται εκτός του αληθινού ελέγχου μας και αναφέρομαι στο θέμα της βιωσιμότητας της οικονομίας μας.
Και αυτό το λέω όχι λόγω των αποφάσεων του προχθεσινού Eurogroup που αποτελούν, ως συνήθως, τον εκάστοτε βέλτιστο κοινά αποδεκτό συμβιβασμό.
Οι στέρεες βάσεις τέθηκαν – για να είμαστε ακριβείς χτίστηκαν – από την ανάγκη να πραγματοποιηθούν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα διαδοχικά και βασανιστικά Eurogroups με θέμα την Ελλάδα που αφενός κατέστησαν κοινό και δημόσιο το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας μας (χρηματοδοτική επάρκεια / διαχερισιμότητα χρέους) και αφετέρου δέσμευσαν de facto πρωτίστως (εκτιμώ) τους υπουργούς οικονομικών της ευρωζώνης και (δευτερευόντως) το ΔΝΤ στη συστηματική παρακολούθηση και τελική επίλυση του προβλήματος.
Η διαδικασία per se ήταν πολύ μεγαλύτερο όφελος για την Ελλάδα από όλα τα επιμέρους σημεία της προχθεσινής απόφασης. Γιατί αυτή παρήγαγε τη δέσμευση για την οριστική λύση. Και τη διαδικασία αυτήν την κερδίσαμε μόνο γιατί είχαμε καταστήσει το υποκείμενο της διάσωσης και δανειζόμενο, αξιόπιστο. Αυτό οφείλουμε πρωτίστως στον Αντώνη Σαμαρά έως σήμερα. Ένα το κρατούμενο.
Κάποια σημεία της προχθεσινής απόφασης είναι αναμφισβήτητα σημαντικά, όχι  όμως και τα κρισιμότερα, στην πορεία της οριστικής εξόδου της χώρας από την κρίση. Ελπίζω όμως – κάποτε – να αποδειχθεί ότι ήταν από τα δυσκολότερα. Ελπίζω, με άλλα λόγια, να αποδειχθεί ότι η δυσκολότερη φάση της πορείας εξόδου ήταν αυτή που προηγήθηκε της εκταμίευσης της χρηματοδότησης.
Ας μην βιαστούμε να πούμε «όχι, δεν είναι μόνο η εκταμίευση, είναι και η βιωσιμότητα». Θα ήταν εξαιρετικά απλουστευτικό. Η βιωσιμότητα ήταν, είναι και θα είναι προϋπόθεση της εκάστοτε εκταμίευσης. Όσοι δεν το κατάλαβαν έως σήμερα, μάλλον δεν θα το καταλάβουν ποτέ.
Και ας μην βιαστούμε να πούμε ότι «αντιμετωπίστηκε η βιωσιμότητα» στο άκουσμα των χρονοδιαγραμμάτων εκταμίευσης που ανακοίνωσε το Eurogroup ή των ενδιάμεσων εργαλείων απομείωσης του χρέους που αποτέλεσαν το συμβιβασμό μεταξύ ευρωζώνης και ΔΝΤ. Ούτε να πούμε ότι η δέσμευση για διασφάλιση του “ενός λόγου χρέους σημαντικά χαμηλότερου του 110%” αποτελεί για μας εγγύηση. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε εκείνο το ανεκδιήγητο ξημέρωμα του Οκτωβρίου του 2011 που το ίδιο  Eurogroup είχε ξανα-ανακοινώσει  τη διασφάλιση της οριστικής βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας. Και αυτό το έργο το έχουμε ήδη δει.
Και ας μην βιαστούμε – καν – να πούμε ότι θα είχαμε λύσει το πρόβλημα του χρέους μας, ακόμα και αν είχε ανακοινωθεί  (έστω και με άμεση ισχύ) σκληρό κούρεμα των δανείων, πέραν από τις μειώσεις επιτοκίων ή τις επαναγορές. Γιατί ακόμα και αυτό, το μέγιστο που θα μπορούσε να μας διασφαλίσει θα ήταν η δυνατότητα διαχείρισης ενός επανα-ρυθμισμένου χρέους, με βάση τιςσημερινές εκτιμήσεις, τις σημερινές παραδοχές και τους σημερινούς υπολογισμούς, εκείνωνπου αποφασίζουν να βαφτίσουν σήμερα το χρέος μας διαχειρίσιμο. Επαναλαμβάνω, με τιςσημερινές εκτιμήσεις, τις σημερινές παραδοχές και τους σημερινούς υπολογισμούς τους.
Παραδοχές και εκτιμήσεις που αφορούν στην επίδραση των πρόσφατων μέτρων (αναγκαίων, γιατί μας “πιστοποίησαν” ως ικανούς να λάβουμε τη χρηματοδότηση, αλλά και πάλι, μέτρων…) στην οικονομία μας. Παραδοχές που αφορούν τα εκτιμώμενα έσοδα από τις σχεδιαζόμενες αποκρατικοποιήσεις. Προβλέψεις μοντέλων που συναρτούν χρονικές παραδοχές με αναμενόμενες επενδύσεις. Εκτιμήσεις που σχετίζονται με την αποτελεσματικότητα των μεταρρυθμίσεων. Και άλλες πολλές και σύνθετες παραδοχές.
Όμως τελικά όλες οι παραδοχές συγκλίνουν σε δύο παραμέτρους: στην ανάγκη για λύση και τους ανθρώπους που την διασφαλίζουν.
Και αυτοί, οι άνθρωποι, είναι άλλοι από εκείνους που προχθές ξανα-βάφτισαν τη βιωσιμότητα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι όλοι  αυτοί που έχει τοποθετήσει ο Πρωθυπουργός σε θέσεις μάχης (για να πολεμήσουν). Αυτοί είναι το διακύβευμα και το στοίχημα του Αντώνη Σαμαρά. Δεύτερο το κρατούμενο.
Αυτά τα στελέχη καλούνται να διαχειριστούν την «ονομαστική» βιωσιμότητα και να δείξουν εάν είναι πράγματι βιώσιμη. Να αποδείξουν ότι η οικονομία μπορεί να κινηθεί σε πλαίσια που θα προσγειώσουν επενδύσεις και θα απογειώσουν έργα. Να εγγυηθούν δηλαδή, στην πράξη, την αναστροφή του κύκλου της ύφεσης σε κύκλο βιώσιμης ανάπτυξης.
Ας τα θυμόμαστε αυτά τις επόμενες εβδομάδες γιατί ο χρόνος κυλά ανάποδα με τη δομική αντίφαση του ελληνικού προγράμματος (αυτή που από την αρχή δημιουργούσε τα χρηματοδοτικά κενά που τροφοδοτούν την ύφεση) ακόμα στην καρδιά του προβλήματος.
Μόνο άν καταφέρουμε να μπούμε μπροστά από τον χρόνο  θα μπορέσουμε να την νικήσουμε.
However                                                                       antinews

WEDNESDAY, DECEMBER 23, 2009

ALAFROSHMEIOMATA

Αλαφροσημειώματα. Σούτυχε στην ζωή ν’αντικρύζεις ήλιο με μείον 10 κελσίου χιονονιφάδες πούμοιαζαν στουπουλίδα με μερικά άσπρα συννεφάκια στον ουρανό;Πίστεψε, με αυτό αντίκρυσα σήμερα εδώ σε γειτονιά του Τορόντο στις 8,50 το πρωί της 23ης.12.του 2009 έτους.Αλλο. Ακούω και βλέπω εκπομπές από την Ελλάδα, το γεγονός ότι ζω μακρυά δεν μου στέρησε την γλώσσα μου,όμως σαν παρατράγουδο ακούγεται η χρήση της.Σκοτώθηκε ,αλλοιώθηκε από τις επιρροές του χρόνου ; μα κι’αυτός δεν είναι πολύς, μόνον μισός αιώνας πέρασε, η από τους πειραματισμούς των νέων στην επαφή με τον μετανάστη;Είναι στιγμές που δεν καταλαβαίνω μερικές νεοφερμένες εκφράσεις και τούτο μου δημιουργεί απορίες για το μέλλον.Εκείνος ο σχεδιογράφος της εξωτερικής πολιτικής του προέδρου ΝΙΧΟΝ έλεγε τα παληότερα χρόνια και αναφερόταν στην Ελλάδα. /αν εχεις εμπόδιο στα σχέδιά σου κατάστρεψε τις ρίζες και τον πολιτισμό του αντιπάλου κι’ύστερα όλα τ’αλλα ακολουθούν./ Τα παραπάνω σε νόημα κι’οχι σε αντιγραφή για να μη γίνει κάποια παρεξήγηση.Δυστυχώς με το που η Ευρώπη εκώφευσε και καταντήσαμε ανάχωμα της στα καραβάνια των μεταναστών ,με το ¼ αυτών να κατοικοεδρεύουν στην χώρα , η βάση των λεγομένων του γερμανοεβραίου ηδη συνετελέσθη. Το πασοκ θέλει και την νομιμοποίησή τους νομοθετικά. Τι ειρωνεία θεέ μου! Δεν είμαστε ούτε Αμερικα ούτε Καναδάς πούνε χωνευτήρια γλωσσών και ζωών. Απομένει η γλώσσα αντιμέτωπη στον χρόνο.Το Δίλημα είναι και το ζητούμενο. Λίγη σωφροσύνη και πολύ αντίσταση στον ορυμαγδό της κατηφοριάς μας.λορνιόν.-
Lornion http://lornion.blogspot.com

NO COMMENTS:

POST A COMMENT



Στις 19/12 η ετυμηγορία για Στρος Καν — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

Στις 19/12 η ετυμηγορία για Στρος Καν — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)
Άνοιγμα στα Σκόπια από τον θηλυκό Ταλεϋράνδο της Κύπρου
28/11/2012

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν γνωρίζω αν η σημερινή κυπριακή κυβέρνηση πίστεψε πως με την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ η Κύπρος μεταβλήθηκε σε ένα είδος… υπερδύναμης, αλλά νομίζω ότι ήλθε η ώρα να ακούσουν από την Αθήνα το «ως εδώ και μη παρέκει». 

Η υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Ερατώ Μαρκουλλή, που την Δευτέρα επισκέφθηκε τα Σκόπια στο πλαίσιο των επαφών της προεδρίας για την διεύρυνση της ΕΕ, προέβη σε μια φοβερή αποκάλυψη, η οποία δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. 

Μιλώντας στο εβδομαδιαίο πολιτικό περιοδικό των Σκοπίων «Γκράγκιανσκι», αναφέρθηκε μεν στην αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας ως κομβικό σημείο για την ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ, είπε διάφορα περί ενημέρωσής της για την «προσέγγιση της ΠΓΔΜ στη διαπραγματευτική διαδικασία για το θέμα του ονόματος που διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ» και – προφανώς απευθυνόμενη στο σκοπιανό ακροατήριο και αδιαφορώντας για το ελληνικό – μας ενημέρωσε για κάτι το απίστευτο: 

Αναφερόμενη για την πορεία των συνομιλιών μεταξύ Λευκωσίας και Σκοπίων για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών αποκάλυψε ότι πρόσφατα έκανε και… πρόταση στους Σκοπιανούς. 

Μια πρόταση που ουδεμία σχέση έχει με τις ελληνικές θέσεις για μία κοινά αποδεκτή ονομασία. 

Δήλωσε επί λέξει η κ. Μαρκουλλή: 

«Στις 28 Ιουνίου, κατέθεσα στον υπουργό κ. Πόποσκι μια συγκεκριμένη πρόταση για σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών μας. Συγκεκριμένα, και αυτή είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι σε αυτό δημόσια, πρότεινα η σύναψη των διπλωματικών σχέσεων των δύο χωρών μας να ακολουθεί ένα modus operandi όπου η πλευρά μας θα χρησιμοποιούσε την προσωρινή ονομασία με την οποία η χώρα σας κατέστη μέλος του ΟΗΕ το 1993, ενώ η πλευρά σας θα χρησιμοποιούσε το συνταγματικό της όνομα. Ήμουν πεπεισμένη και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η εν λόγω πρόταση, η οποία βασίστηκε πάνω σε μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων της χώρας σας με άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. (όπως η Ισπανία και η Γαλλία), θα μπορούσε να καθησυχάσει τις ανησυχίες και τις ευαισθησίες τόσο των Σκοπίων όσο και της Λευκωσίας και θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τον κοινό μας στόχο για πρόοδο των σχέσεών μας σε ένα θεσμοθετημένο διμερές πλαίσιο. Δυστυχώς, δεν κατέστη εφικτό να προχωρήσουμε με την πρόταση. Επιτρέψτε μου να διευκρινίσω ότι αυτό το ατυχές αδιέξοδο, από το οποίο ελπίζω ότι θα βρούμε τρόπο να βγούμε, δεν είχε καμία επίδραση και δεν θα έχει καμία επίδραση στην εκπεφρασμένη πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας για αμερόληπτη και εξισορροπημένη Προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. αναφορικά με την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας σας, την οποία υποστηρίζουμε πλήρως». 

Δηλαδή… ευτυχώς που δεν δέχθηκαν οι Σκοπιανοί. Διαφορετικά η Κύπρος δεν είχε κανένα πρόβλημα με τη διπλή ονομασία! 

Και μάλιστα, σε μια έκρηξη μικρομεγαλισμού, η κ. Μαρκουλλή μας είπε πως η Κύπρος μπορεί μια χαρά να ακολουθήσει τα βήματα της… Γαλλίας. 

Μας είπε δηλαδή κατάμουτρα πως η Κύπρος είναι δυνατόν να αντιμετωπίζει το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας όπως μια οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα – δηλαδή με εξίσου περιορισμένο βαθμό ευαισθησίας! 

Από την πλευρά του, ο κ. Χριστόφιας επιμένει να αποδίδει την είσοδο της Κύπρου στον μηχανισμό στήριξης αποκλειστικά στην έκθεση των κυπριακών τραπεζών στο ελληνικό χρέος – κάτι που είναι γεγονός, αλλά δεν είναι ο μόνος λόγος. 

«Αν δεν γινόταν η ληστεία των τραπεζών δεν θα υπήρχε θέμα ένταξης της Κύπρου στον Μηχανισμό Στήριξης και θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα με την λήψη κάποιων διαρθρωτικών μέτρων», είπε την Κυριακή. 

Η αλήθεια, όμως, είναι πως η Κύπρος έχει πολύ σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα και είναι γνωστό ότι το ΔΝΤ ζητεί τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού κατά τρόπο ώστε το σχέδιο συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων να συνάδει με εκείνο του ιδιωτικού τομέα, την αναδιάρθρωση του τομέα της Υγείας, αποκρατικοποιήσεις, μείωση των δημοσίων δαπανών, βελτίωση της φοροσυλλεκτικής ικανότητας, καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και γενικά έλεγχο του δημοσίου χρέους. 

Και γι’ αυτά δεν της φταίνε οι «αφέντες», στους οποίους τον περασμένο Ιούλιο, μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο κ. Χριστόφιας προσέθεσε και την… Ελλάδα (για να το μαζέψει μετά, λέγοντας πως αναφερόταν στην εποχή της… χούντας!). 

Όταν είσαι όμηρος των συντεχνιών και χρειάζεται να φθάσεις στο παραπέντε για να κόψεις τις τριπλές συντάξεις και να σταματήσεις τους διορισμούς, δεν σου φταίει κανείς. 

Όταν χρειάζεται να δώσεις μάχη για να πας από το 2,5% στο 3% τις συνταξιοδοτικές κρατήσεις των δημοσίων υπαλλήλων, δεν σου φταίει κανείς. 

Όταν οι βουλευτές του κόμματός σου δεν ψηφίζουν τα μέτρα σου, δεν σου φταίει κανείς. 

Όταν καλείς τους αρχηγούς και συμφωνείς και μετά υπαναχωρείς από τη συμφωνία (όπως έγινε τον Αύγουστο του 2011) υποκύπτοντας στις συντεχνίες και πάλι δεν σου φταίει κανείς. 

Αρκεί να σκεφθεί κανείς πως μία από τις υπαναχωρήσεις αφορούσε στην συμφωνία για υπολογισμό της σύνταξης με βάση τον μέσο όρο των μισθών των τελευταίων 30 μηνών αντί του τελευταίου μισθού. 

Αρκούσε δηλαδή να δοθεί ένας τελευταίος μεγάλος μισθός, για να λάβει κάποιος την ανάλογη σύνταξη – και χωρίς βεβαίως να έχει καταβάλει τις ανάλογες εισφορές. 

Και επιτέλους, η κυπριακή κυβέρνηση μπορεί να ρυθμίζει τα του μνημονίου της όπως της αρέσει. 

Αλλά δεν μπορεί να λαμβάνει πρωτοβουλίες σχετικά με το πώς θα ρυθμίζει τις διπλωματικές της σχέσεις με τα Σκόπια χωρίς αυτές να συμβαδίζουν με τις θέσεις της Ελλάδας. 

Κάτι τέτοιο δεν θα διανοείτο να πράξει ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος. 

Διότι εκείνος γνώριζε πως χωρίς την Ελλάδα, η Κύπρος δεν θα έβλεπε την ΕΕ ούτε με το κιάλι! 

Ας σταματήσει, λοιπόν, η κ. Μαρκουλλή να παριστάνει τον θηλυκό Ταλεϋράνδο υποβάλλοντας στα Σκόπια διάφορες αντεθνικές προτάσεις.                            elzoni.gr