Πιέσεις για την δημιουργία.........

Πιέσεις για την δημιουργία fund ακινήτων του δημοσίου με έδρα το Λουξεμβούργο

Από factorx στις 29/08/2013

Στην αρχή είχε ακουστεί σαν αστείο. Κάποιοι Γερμανοί βιομήχανοι ζητούσαν ενέχυρο την ελληνική περιουσία για νέα δάνεια, άλλοι ζητούσαν να μπει επικεφαλής στο ΤΑΙΠΕΔ ένας ξένος παρατρεχάμενος της τρόικας. Άλλοι, επίσης, ζητούσαν ακόμη και την ίδρυση μια εταιρείας η οποία θα ελέγχεται από ξένους και θα αναλάβει να διαχειριστεί όλη τη δημόσια περιουσία της χώρας διότι μας θεωρούν… ανίκανους, δεν προωθούμε τις αποκρατικοποιήσεις, είμαστε άχρηστοι να πουλήσουμε ακίνητα κ.λπ.

Τελευταία όλο και περισσότερα ξένα μέσα ενημέρωσης γράφουν για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, για τερματισμό της βοήθειας και να πάμε να… κουρευτούμε μόνοι μας. Λες και είμαστε στο 2011 και το 2012 όπου πράγματι δεν είχαν γίνει πολλά και στην ουσία προσπαθούσαμε να τη βγάλουμε καθαρή με ψέματα.

Λες και δεν έχουν χορτάσει με αίμα, με θυσίες, με ανεργία 30% με αυτοκτονίες, τεράστια ύφεση. Λες και δεν έχουν αρχίσει να φαίνονται σημάδια ανάκαμψης, πρωτογενές πλεόνασμα και μια τουριστική έκρηξη που, όπως είπε ο Γ. Στουρνάρας, αν δεν υπάρξει ατύχημα (κατάρρευση φορολογικών εσόδων δηλαδή) η ύφεση θα κλείσει φέτος κάτω από τις αρχικές προβλέψεις, δηλαδή κάτω από 4%.

Παρ’ όλα αυτά οι ξένοι μιλάνε πάλι για μέτρα, για νέες περικοπές και στο βάθος έξοδο από το ευρώ. Ειδικά οι γερμανικές εφημερίδες, λόγω εκλογών, έχει επιδοθεί σε αγώνα για το ποιος θα προσβάλλει περισσότερο τους Έλληνες. Μέχρι και χλιδάτη ζωή των Ελλήνων στη Μύκονο ανακάλυψαν επειδή είδαν μερικούς ξεπλυμένους Ρώσους να ανοίγουν σαμπάνιες.

Εν πάση περιπτώσει, χθες οι Financial Times επανήλθαν στο θέμα με τη δημόσια περιουσία και γράφουν ότι Φινλανδία, ΔΝΤ και ΕΚΤ πιέζουν την Ελλάδα να αποδεχθεί τη δημιουργία fund ακινήτων το οποίο θα αναλάβει την αξιοποίηση κρατικής ακίνητης περιουσίας, θα έχει έδρα το Λουξεμβούργο και θα διοικείται από ξένους αλλά η ελληνική κυβέρνηση θα διατηρήσει τον έλεγχο της συγκεκριμένης περιουσίας και θα εναπόκειται στην Αθήνα να αποφασίσει εάν θα προχωρήσει σε πωλήσεις.

Από τον ESM ζητήθηκε να προχωρήσει στην έρευνα του συγκεκριμένου θέματος από τους υπουργούς Οικονομικών, δεδομένου ότι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων δεν προχωρά στο βαθμό που αναμένονταν.

Όπως σημειώνουν οι Financial Times, το πρόγραμμα αξιοποίησης ακινήτων καλύπτει 80.000 ακίνητα, αλλά ελάχιστα έχουν γίνει ως σήμερα, εξαιτίας των προβλημάτων ιδιοκτησίας και της ανάγκης να προηγηθούν αρχαιολογικές έρευνες κ.λπ.

«Βασικός στόχος του σχεδίου είναι να μεγιστοποιηθεί η αξία της κρατικής περιουσίας και να γίνει περισσότερο ελκυστική στους επενδυτές», δήλωσε εκπρόσωπος του ESM.

Ωραία, λοιπόν. Κάποιοι ονειρεύονται ξένους διοικητές σε εταιρείες που θα αναλάβουν όλη την ακίνητη περιουσία της χώρας. Και τι κάνει η κυβέρνηση; Κάτι χλιαρές διαψεύσεις και… τα σκυλιά δεμένα. Και θα βρεθούμε κάποια στιγμή να διαπραγματευόμαστε νέο δάνειο με τον όρο να πάρουν ξένοι τον έλεγχο των κρατικών ακινήτων.

Κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχουν και κόκκινες γραμμές. Η δημόσια ακίνητη περιουσία είναι μια λεπτή κόκκινη γραμμή. Ας φροντίσουν μην τη σπάσουν.

This entry was posted in Πρώτη Σελίδα. Bookmark the permalink.  Antinews

HΠA KAI RΩSIA.....................

BBC: ΗΠΑ και Ρωσία μπορεί να συνεργαστούν για πολιτική λύση στη Συρία

Ανάλυση εξηγεί γιατί η χρήση χημικών δεν οδηγεί κατ' ανάγκη σε επέμβαση της Δύσης

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  27/08/2013 16:24

(Sipa USA/Rex Feature)

emailεκτύπωση  

«Η επίθεση με τα χημικά στη Συρία δεν θα οδηγήσει κατ΄ανάγκη σε στρατιωτική επέμβαση της Δύσης. Το αντίθετο μπορεί να συμβεί. Ισως ενισχύσει τις προσπάθειες για την αναζήτηση πολιτικής λύσης», γράφει ο Τζιμ Μούιρ, σε ανάλυση στο BBC.

«Ενα από τα στοιχεία που έχει γίνει σαφέστερο από ποτέ τις τελευταίες ημέρες είναι η μεγάλη απροθυμία του Μπαράκ Ομπάμα, και άλλων, να βυθιστούν σε μια εμπλοκή από την οποία θα ήταν δύσκολο να βγουν. Και η οποία θα μπορούσε να έχει πολύ υψηλό ρίσκο, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση», γράφει ο Μούιρ.

«Για τη Δύση, η σχεδόν ακαταμάχητη αίσθηση ότι κάτι πρέπει να γίνει μετά την φονική επίθεση με τα χημικά, συγκρούεται με μια άλλη πραγματικότητα: δεν υπάρχει καμία πορεία δράσης που να είναι ελκυστική ή ακόμα και αποδεκτή με όρους κόστους - κέρδους από μία ενδεχόμενη στρατιωτική εμπλοκή. Ο Ομπάμα γνωρίζει, επίσης, ότι η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ  δεν θέλει άλλη μια δαπανηρή περιπέτεια, με αβέβαια αποτελέσματα, στη Μέση Ανατολή», συνεχίζει η ανάλυση.

«Ετσι, ακόμη και μια ελάχιστη προθυμία του καθεστώτος Ασαντ να συνεργαστεί μπορεί, προς το παρόν, να βγάλει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους από το αδιέξοδο».

Οι ΗΠΑ και η Βρετανία επιμένουν ότι «σημαντική χρήση χημικών όπλων θα προκαλούσε μια σημαντική αντίδραση». Αλλά η στρατηγική τους ήταν να αποκαταστήσουν την ισορροπία ώστε το καθεστώς να βρεθεί υπό τέτοια πίεση που θα το ανάγκαζε να διαπραγματευθεί μια πολιτική μετάβαση.

Ο Ασαντ φάνηκε όμως αποφασισμένος να παρασύρει μαζί του στον όλεθρο όλη τη χώρα προτού υποταχθεί. Εξίσου αποφασισμένοι φαίνονταν και οι στρατηγικοί σύμμαχοί του, κυρίως η Ρωσία, το Ιράν και η Χεζμπολάχ», γράφει ο Μούιρ.

«Επιπλέον, η Δύση αντιμετωπίζει την πραγματικότητα ότι τα μετριοπαθή στοιχεία της αντιπολίτευσης που έχει προσπαθήσει να ενισχύσει δεν έχουν ούτε συνοχή, ούτε αξιοπιστία, ούτε αποτελεσματική παρουσία στο έδαφος.

Αντ 'αυτού, την δράση έχουν αναλάβει κατά μεγάλο μέρος ομάδες ισλαμιστών, όπως η οργάνωση αλ - Νούσρα που δεν κρύβει τους δεσμούς με την αλ-Κάιντα», τονίζει η ανάλυση.

«Οπως συνέβη και στο Ιράκ, παρέμβαση της Δύσης ενέχει τον κίνδυνο κατακερματισμού της χώρας περαιτέρω. Θα δημιουργούσε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση και μπορεί να παρέδιδε μεγάλα μέρη της χώρας σε δυνάμεις που θεωρεί εχθρούς της.

Στο μέτρο αυτό, μπορεί να υπάρχει περισσότερο κοινό έδαφος μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας από ό, τι φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν αποτύχει να συγκαλέσουν μια συνάντηση για να διαπραγματευτούν μια πολιτική λύση για τον τερματισμό των εχθροπραξιών.

Αλλά και οι Ρώσοι, τραυματισμένοι από την Τσετσενία, φοβούνται εξίσου την προοπτική ανόδου του ριζοσπαστικού ισλαμισμού στη Συρία.

Γι 'αυτό ορισμένοι παρατηρητές πιστεύουν ότι εξακολουθεί να υπάρχει ένα σημαντικό μέτρο κατανόησης μεταξύ των Ρώσων και των Αμερικανών, των οποίων οι υπουργοί Εξωτερικών αποφάσισαν τον Μάιο να εργαστούν από κοινού για να επιφέρουν την πολιτική διευθέτηση, που όλοι συμφωνούν ότι είναι η μόνη λύση, η οποία όμως αποδεικνύεται διαβολικά δύσκολο να επιτευχθεί.

Έτσι δεν αποκλείεται οι τεράστιες πιέσεις που ασκούνται σε όλα τα μέρη μετά τις επιθέσεις χημικών όπλων να οδηγήσουν σε μια δυναμική κίνηση προς τις διαπραγματεύσεις, με επίκεντρο την Γενεύη τον Οκτώβριο.
Οποιαδήποτε τέτοια προοπτική, όσο μακρινή και αν φαίνεται, θα ακυρωνόταν από μια στρατιωτική δράση της Δύσης.

Μια ενδεχόμενη φόρμουλα όπου κάποιες δυνάμεις του καθεστώς μαζί με στοιχεία του Ελεύθερου Συριακού Στρατού της αντιπολίτευσης θα απέβαλαν ή θα συνέτριβαν τους ριζοσπάστες ισλαμιστές δεν είναι πέρα από κάθε φαντασία. Οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική από την πολιτική λύση ενέχει τεράστιους κινδύνους», καταλήγει η ανάλυση.

κοινωνία και πολιτισμός

Κοινωνία & Πολιτισμός

Καθημερινός ρατσισμός στη Γερμανία

50 χρόνια μετά την ιστορική ομιλία του Μ.Λ. Κινγκ «Έχω ένα όνειρο», στη Γερμανία άνθρωποι μαύρου χρώματος αντιμετωπίζουν ακόμη τον ρατσισμό. Η ένωση «Μαύροι Άνθρωποι στη Γερμανία» αντιτάσσεται.

Σαν σήμερα, πριν από πέντε δεκαετίες, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ξεδίπλωσε το όνειρό του ενώπιων 250.000 ανθρώπων κυρίως Αφροαμερικανών, που συμμετείχαν στην πορεία προς την Ουάσιγκτον για ίσα δικαιώματα και ίση μεταχείριση. «Έχω το όνειρο ότι τα τέσσερα παιδιά μου κάποια μέρα θα ζουν σε ένα έθνος, στο οποίο δεν θα κριθούν από το χρώμα του δέρματος, αλλά από τον χαρακτήρα τους» είχε διακηρύξει τότε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Nοητικές κατασκευές

Ταχίρ Ντέλα, προσπαθεί να εξαλείψει τον καθημερινό ρατσισμό

Πώς είναι η κατάσταση στη Γερμανία σήμερα, πέντε δεκαετίες μετά; «Υπάρχουν μικρές καθημερινές καταστάσεις, που με πρώτη ματιά φαίνονται αθώες» αλλά στην πραγματικότητα πίσω τους κρύβονται ρατσιστικές ιδεοληψίες, υποστηρίζει ο Ταχίρ Ντέλα, πρόεδρος της πρωτοβουλίας «Μαύροι Άνθρωποι στη Γερμανία». Ο Ντέλα αναφέρει, για παράδειγμα, ότι ακόμη και σε δημόσιες υπηρεσίες, γερμανοί υπάλληλοι χρησιμοποιούν ενίοτε απλοϊκά γερμανικά, όταν αντιλαμβάνονται πως έχουν να κάνουν με ξένους που δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα ή μιλούν σπαστά. Κάτι τέτοιο όμως δεν θα το έκαναν ποτέ, εάν είχαν να εξυπηρετήσουν γερμανούς πολίτες. Ο Ντέλα, που εργάζεται και ως φωτογράφος στο Μόναχο, προσπάθησε να συνασπίσει του Αφρογερμανούς για να αντιταχθούν στον καθημερινό ρατσισμό.

Κοινά αναγνωρισμένος ορισμός του ρατσισμού δεν υπάρχει. «Υπάρχουν διάφορες διαστάσεις και μορφές ρατσισμού» λέει ο Χέντρικ Κρέμερ, από το Γερμανικό Ινστιτούτο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. «Η πιο ακραία είναι ο επιθετικός ρατσισμός που εκδηλώνεται με πράξεις βίας. Επίσης αξίζει να αναφέρουμε τις ρατσιστικές λεκτικές επιθέσεις και τις διακρίσεις στην καθημερινή ζωή».

Σε αντίθεση με παλαιότερα, ο ρατσισμός τροφοδοτείται από κατασκευάσματα του μυαλού και δεν στηρίζεται σε βιολογικά κριτήρια. «Ο ρατσισμός τον 21ο αιώνα δεν στηρίζεται σε βιολογικές θεωρίες κληρονομικότητας ή καταγωγής», υποστηρίζει ο γερμανός επιστήμων, «αλλά σε νοητικές κατασκευές χαρακτηριστικών που ισχύουν χωρίς διαφοροποιήσεις σε όσους ανήκουν σε συγκεκριμένη εθνότητα, θρησκεία, πολιτισμό. Θύμα ρατσισμού δεν πέφτουν μόνο οι μαύροι που ζουν στη Γερμανία. Υπάρχει ο αντισημιτισμός, ο αντιμουσουλμανισμός, ο αντιτσιγγανισμός.

«Δεν υπάρχει νομολογία»

Δεν υπάρχει κοινά αποδεκτός ορισμός του ρατσισμού, υποστηρίζει ο Χέντρικ Κρέμερ από το Γερμανικό Ινστιτούτο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Και η νομοθεσία; «Η Γερμανία έχει υπογράψει όλες τις διεθνείς συνθήκες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που απαγορεύουν και τον ρατσισμό», λέει ο νομικός Χέντρικ Κρέμερ. «Αλλά αν θέλει κανείς να κινηθεί νομικά εναντίον κάποιου με αφορμή ρατσιστικές εκφράσεις, δεν επαρκούν τα νομικά μέσα στη Γερμανία», σημειώνει. Το Σύνταγμα της Γερμανίας απαγορεύει τις διακρίσεις, αλλά δεν υπάρχει σχετική νομολογία.

Το γερμανικό κράτος έχει υποχρέωση να προστατεύει τους πολίτες από διακρίσεις, αλλά δεν πρέπει να συμπεριφέρεται και το ίδιο ρατσιστικά. Σε ελέγχους προσώπων από την αστυνομία πχ. στα αεροδρόμια, στους σταθμούς και στα τρένα υπάρχει πρόβλημα, γιατί γίνονται με βάση εξωτερικά χαρακτηριστικά. Το «racial profiling» είναι μια πολύ διαδεδομένη πρακτική. Υπάρχει βέβαια και η ρατσιστική συμπεριφορά στην καθημερινή ζωή που εκδηλώνεται ασυνείδητα και οφείλεται σε κλισέ που έχει κανείς «σφηνωμένα» στο κεφάλι του. «Αν με ρωτάτε για το όνειρο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, νομίζω ότι δεν θα ήταν ευχαριστημένος», λέει ο Ταχίρ Ντέλα.

Klaudia Prevezanos / Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη    dw de

episkopisi typou

Επισκόπηση τύπου

Μονόδρομος η στήριξη της Ελλάδας

• Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (08/13)
  • Μονόδρομος η στήριξη της Ελλάδας
  • Θέλουμε δέκα δις, αλλά όχι κούρεμα
  • Και «πακετάκι», και «κούρεμα»;
  • «Το τρίτο πακέτο θα είναι σαφώς μικρότερο»
  • Τρίτο πακέτο: ψέματα και αλήθειες
  • «Η ευρωδιάσωση θυμίζει τραγωδία»
  • Τα σενάρια για το τρίτο πακέτο στήριξης
  • «Ο Σόιμπλε αποδέχεται το αναπόφευκτο»
  • Τουρισμός και μαύρη εργασία ανθούν
  • Τσακωμοί και ασυμφωνίες για το «κούρεμα»
  • «Αμοιβαία καλή θέληση» για τις επανορθώσεις
  • Μεταξύ ευρω-κρίσης και πληθωρισμού
  • Θετικά μηνύματα από την Αθήνα
  • «Σημεία ζωής από την Αθήνα»
  • Επιδείνωση «με ελπίδες» στην Ελλάδα
  • Αυξάνονται τα θετικά μηνύματα
  • «Υπάρχει ευκαιρία για την Ελλάδα»
  • «Αμοιβαία καλή θέληση» για τις επανορθώσεις
  • Χαστούκι του ΔΝΤ στη Γερμανία
  • «Αντάρτικο» στο ΔΝΤ κατά της Ελλάδας
  • «Επινοητικός και ευφάνταστος ο Στουρνάρας»

Τα σενάρια πρόσθετης στήριξης για την Ελλάδα και η κρίση στη Συρία στο επίκεντρο της επισκόπησης.

Οι εξελίξεις του συριακού ζητήματος και οι πιθανότητες μίας δυτικής επέμβασης στην περιοχή κυριαρχούν στα σχόλια του γερμανικού Τύπου. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει σχετικά: «Όλα δείχνουν ότι τα δυτικά κράτη, με τις επί μακρόν διστακτικές ΗΠΑ στην κορυφή, θα προχωρήσουν σε μία στρατιωτική προειδοποίηση προς τον σύρο πρόεδρο Άσαντ στο κοντινό μέλλον (…). Μία μαζική δυτική επέμβαση είναι απίθανη –όχι μόνο εξαιτίας του υπέρογκου κόστους, αλλά και επειδή επικρατεί αμηχανία για το τι θα συμβεί στη Συρία μετά από μία τέτοια ένοπλη επιχείρηση. Τα όνειρα οικοδόμησης ενός έθνους (nation building) και του εκδημοκρατισμού διαλύθηκαν μετά τις εμπειρίες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η κατάρρευση της Συρίας δεν συμφέρει κανέναν. Πρόκειται περισσότερο για πολιτική ψυχολογία, παρά για μία πραγματική επέμβαση».

Θέμα χρόνου η επέμβαση της Δύσης στην Συρία;

Η Badische Zeitung θεωρεί ότι «πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς μπορεί η αμερικανική κυβέρνηση να αποδείξει τον ισχυρισμό της ότι το συριακό καθεστώς φέρει αδιαμφισβήτητα την ευθύνη της χρήσης χημικών όπλων. Αν είναι έτσι, η διεθνής κοινότητα δεν θα μπορούσε απλά να ανεχτεί αυτήν την παραβίαση των κατακτήσεων του ανθρώπινου πολιτισμού. Μέχρι τώρα πάντως, δεν υπάρχει απόδειξη γι’ αυτό».

Τέλος, η Freie Presse προειδοποιεί: «Οποιαδήποτε επέμβαση της Δύσης θα μπορούσε να προκαλέσει έκρηξη στην πυριτιδαποθήκη της Εγγύς Ανατολής. Οι επιπτώσεις είναι απρόβλεπτες. Η Συρία δεν είναι Λιβύη ή Μαλί. Αν η Ουάσιγκτον επέμβει τώρα στρατιωτικά, τότε οι Αμερικανοί θα πάψουν οριστικά να αποτελούν συνομιλητές και συντονιστές σε αυτήν τη περιοχή. Μπορεί να ακούγεται παράδοξο: η σύνεση θα ήταν σε αυτήν την κατάσταση ισχυρότερο όπλο από τους πυραύλους, καθώς ένα είναι βέβαιο: όλες οι πλευρές πρέπει να προσέλθουν κάποια στιγμή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

«Χωρίς εναλλακτική» η στήριξη της Ελλάδας

«Χωρίς εναλλακτική» η στήριξη της Ελλάδας, είχε δηλώσει το 2010 η καγκελάριος Μέρκελ

Το θέμα των πρόσθετων αναγκών της Ελλάδας για την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών που αναμένεται να προκύψουν τα επόμενα χρόνια είναι παρόν στα ρεπορτάζ και τα σχόλια του γερμανικού τύπου. Η Die Welt του Βερολίνου εκτιμά ότι η παροχή πρόσθετης οικονομικής στήριξης στην Ελλάδα είναι μονόδρομος. Όπως σχολιάζει η εφημερίδα, «δεδομένης της ελληνικής μιζέριας η επιθυμία για ριζικές λύσεις είναι κατανοητή. Αλλά το οικονομικό και πολιτικό κόστος θα ήταν πολύ υψηλά –τόσο στη Γερμανία όσο και στη νότια Ευρώπη».

Ο αρθρογράφος υπενθυμίζει την εκτίμηση της καγκελαρίου Μέρκελ από το 2010, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή στη στήριξη της Ελλάδας και επισημαίνει: «Αυτό δεν ίσχυε παλιότερα. Τότε υπήρχε η επιλογή μίας, λίγο ή πολύ, ελεγχόμενης κρατικής χρεοκοπίας. Σήμερα ωστόσο, όταν κανείς δεν πιάνει πια στο στόμα του τη φράση ‘χωρίς εναλλακτική’, αυτή δίνει μία εύστοχη περιγραφή της κατάστασης. (…) Με το πρώτο πακέτο βοήθειας, το πρώτο σπάσιμο του ταμπού, η νομισματική ένωση άρχισε να μεταβάλλεται σε μία ένωση μεταφοράς κεφαλαίων». Ο αρθρογράφος εκτιμά ότι δεν υπάρχει επιστροφή στην πορεία που έχει διανυθεί μέχρι σήμερα και σημειώνει: «Το να αφήσει κανείς τους Έλληνες να καταρρεύσουν του χρόνου θα σήμαινε να καταστρέψει δισεκατομμύρια ευρώ των φορολογουμένων, καθώς και πολιτικό κεφάλαιο». Όπως επισημαίνεται, τα πρόσθετο ποσό για το οποίο γίνεται λόγος δεν είναι αμελητέο, «αλλά οι εκτιμώμενες ανάγκες για το ερχόμενο έτος δεν αξίζουν τόσο, ώστε να παραιτηθεί κανείς παράτολμα από την πιθανότητα εξόφλησης των δανείων που έχουν δοθεί ως τώρα».

«Από την πίσω πόρτα»

«Τρικ» χαρακτηρίζει τις προτάσεις Στουρνάρα η SZ

Με αυτόν τον τίτλο σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung την ιδέα της απευθείας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης (ESM), ειδικά με αφορμή την πρόσφατη πρόταση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα για αναδρομική εφαρμογή του μέτρου στην περίπτωση της Ελλάδας. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα, «η Ιρλανδία και η Ελλάδα εργάζονται ώστε να περιορίζουν τις υποχρεώσεις τους με τη βοήθεια ενός τρικ και χωρίς επίσημο κούρεμα χρέους». Ο αρθρογράφος υπογραμμίζει ότι «μία απευθείας ανακεφαλαιοποίηση, μελλοντική ή αναδρομική, θα είχε όμως σοβαρές επιπτώσεις, για τις οποίες δεν μιλά κανείς μέχρι σήμερα. Από τη μία τα 500 δισ. ευρώ του ESM θα εξαντλούνταν γρήγορα, επειδή οι οίκοι αξιολόγησης απαιτούν για κάθε ευρώ που δανείζει ο Μόνιμος Μηχανισμός Στήριξης, να βάζει δύο ευρώ στην άκρη. Ακόμη σημαντικότερο είναι όμως ότι σε αυτήν την περίπτωση ο ESM και οι χρηματοδότες του δεν θα ήταν πλέον μόνο δανειστές, αλλά και μέτοχοι. Για να το πει κανείς με απλά λόγια, στο εξής θα ανήκαν σε έναν γερμανό φορολογούμενο μικρά μερίδια ιρλανδικών και ελληνικών τραπεζών. Αν μία τράπεζα χρεοκοπούσε τελικά παρά τη βοήθεια, τα χρήματα θα χάνονταν, καθώς σε περίπτωση πτώχευσης ένας μέτοχος έχει πολύ λιγότερα δικαιώματα από έναν πιστωτή».

Επιμέλεια: Άρης Καλτιριμτζής

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη                dw de

Η Ελλάδα δεν θα πνιγεί σε μια κουταλιά νερό!

Από factorx στις 26/08/2013

Αυτός ο λαός και αυτή η χώρα, τα τελευταία διακόσια χρόνια, πέρασε τόσες δυσκολίες, καταστροφές και κάθε είδους προβλήματα, όσα καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Διέσχισε ορμητικούς χείμαρρους, γλύτωσε από βαθιά ποτάμια, θαλασσοπνίχτηκε σε  φουρτουνιασμένα πελάγη. Είναι αδύνατον εν έτει 2013 να πνιγεί στον κουβά του εξωτερικού της χρέους!

Μια σύντομη αναδρομή στην σύγχρονη ιστορία αυτής της παλαιάς, ιστορικής και πανέμορφης Πατρίδας, είναι από μόνη της ικανή να τεκμηριώσει το παραπάνω αξίωμα.

Επανάσταση 1821: η χώρα πέρασε σχεδόν ολάκερη δια πυρός και οθωμανικού σιδήρου, χώρια ο εμφύλιος σπαραγμός μεταξύ των επαναστατημένων προγόνων μας που κόντεψε να καταστρέψει το όνειρο της ελευθερίας, που τελικά κερδήθηκε όχι χωρίς την βοήθεια των χριστιανών της Ευρώπης.

Καταστροφή 1897: μετά από πολλές και δυσβάστακτες εσωτερικές δυσκολίες, η χώρα ξεπέρασε μια ολοσχερή στρατιωτική καταστροφή και ταυτόχρονα μια τρομερή οικονομική κρίση, σε τέτοιον βαθμό και τόσο γρήγορα, που μέσα σε μια δεκαετία σχεδόν φτάσαμε στο έπος των βαλκανικών πολέμων 1912-1913, το νικηφόρο αποτέλεσμα των οποίων διπλασίασε σχεδόν την ελληνική επικράτεια.

Σχεδόν αμέσως μετά, η χώρα πέρασε την δοκιμασία του εθνικού διχασμού 1916-17, πολέμησε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο τελικά στο πλευρό της Αντάντ και  στάθηκε ικανή να στείλει τον στρατό της στα βάθη της Ασίας (σχεδόν στην Άγκυρα) στην Μικρασιατική εκστρατεία του 1919-1922.

Μικρασιατική καταστροφή 1922: το τέλος αυτής της παράτολμης πολεμικής προσπάθειας, ήταν η μικρασιατική καταστροφή με αποτέλεσμα τον ξεριζωμό και την γενοκτονία των ελλήνων του Πόντου και της Ιωνίας. Μια χώρα με 5 εκατομμύρια πληθυσμό, στρατιωτικά ηττημένη, οικονομικά σχεδόν διαλυμένη και πολιτικά διχασμένη, κατάφερε ωστόσο να υποδεχτεί, να εγκαταστήσει και τελικά να ενσωματώσει εντελώς 1,5 εκατομμύριο ενδεείς πρόσφυγες από αυτές τις περιοχές. Πουθενά στον κόσμο και την ιστορία των χωρών δεν υπάρχει μιας παρόμοιας έκτασης και  επιτυχίας προσφυγική εποποιία.

Κατοχή 1940-1944: πριν καν προλάβει να ορθοποδήσει από το προσφυγικό πρόβλημα και μετά από αλλεπάλληλες χρεωκοπίες,  η χώρα καλείται να αντιπαρατεθεί στρατιωτικά με τις δυνάμεις του άξονα. Το κάνει δε με την γνωστή επιτυχία (αλβανική εποποιία – μάχες των οχυρών) και βιώνει μιαν σκληρή τριπλή κατοχή που της κόστισε σε πόρους και ανθρώπινες απώλειες αναλογικά ακριβότερα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Δεν έφτανε αυτό αλλά μετά την αποχώρηση των κατακτητών η χώρα βιώνει πάνω στα ερείπια του πολέμου και της τετραετούς κατοχής, τον σκληρότερο και πιο στυγνό εμφύλιο σπαραγμό που έζησε ποτέ ευρωπαϊκή χώρα (με την εξαίρεση ίσως της Ισπανίας), σε δύο φάσεις, αρχικά στα δεκεμβριανά το 1944 και μετά στον δεύτερο γύρο την τριετία 1946-1949. Τις συνέπειες αυτού του αιματηρού εμφυλίου δυστυχώς δεν έπαψε ποτέ να τις υφίσταται η χώρα και κυρίως η ελληνική κοινωνία μέχρι τις μέρες μας.

Και ενώ η χώρα προσπαθούσε να επουλώσει αυτές τις φοβερές πληγές της και είχε μπει σε δρόμους ανάπτυξης πια, βίωσε την τελευταία πράξη του δράματος με την δικτατορία 1967-1974 και κυρίως την προδοσία στην Κύπρο, όπου χάθηκε στο πεδίο της μάχης το μισό σχεδόν τμήμα του μαρτυρικού νησιού.

Αν αναλογιστεί κανείς λοιπόν, από πόσες και ποιου βαθμού δυσκολίες έχει περάσει τούτος ο λαός και τούτη η χώρα τα τελευταία 200 μόνο χρόνια, αντιλαμβάνεται πλήρως τις ατελείωτες δυνάμεις και τις άπειρες δυνατότητες που εμπεριέχει εντός της. Φαίνεται σόλοικο λοιπόν να καταστραφεί από μιαν απλή οικονομική φουρτούνα.

Φτάνει να το πιστέψουμε και να το πάρουμε απόφαση όλοι εμείς οι Έλληνες που ζούμε σε τούτο τον ευλογημένο τόπο. Δεν μας εξαφάνισαν θηρία και τέρατα στο πέρασμα των αιώνων, θα μας τελειώσει το εξωτερικό μας χρέος;

Akenaton

This entry was posted in Πρώτη Σελίδα. Bookmark the permalink.             antinews

Κατεπείγων διαχειριστικός έλεγχος στο ΤΕΑΥΕΚ

Κατεπείγων διαχειριστικός έλεγχος στο ΤΕΑΥΕΚ

Με εντολή του Γιάννη Βρούτση

Κυριακή, 25 Αυγούστου 2013 17:03

 

UPD:21:10

Eurokinissi/EUROKINISSI

«Λυπάμαι», δήλωσε στο ΑΜΠΕ ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, «γιατί για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται ότι το κατακερματισμένο και πολυδαίδαλο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας - ένας πραγματικός λαβύρινθος- συντηρούσε και επέτρεπε διαχρονικά την εμφάνιση εστιών κακοδιαχείρισης και εικόνας διάλυσης.

A- A A+

• shortlink

Εντολή για κατεπείγοντα διαχειριστικό έλεγχο στο Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων (ΤΕΑΥΕΚ) έδωσε ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, όπως δήλωσε ο ίδιος στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο.

 

Ο έλεγχος διενεργείται ήδη από τους επιθεωρητές και το πόρισμά τους αναμένεται εντός των επομένων ημερών.

 

Σύμφωνα με όσα διαπιστώθηκαν από τον έλεγχο του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης το Ταμείο χορηγούσε συντάξεις με μοναδικό στοιχεία τις υπεύθυνες δηλώσεις των εργοδοτών ακόμη και λογιστών χωρίς να προηγηθεί η απόλυτη διασταύρωση με τις καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές.

 

Στο ΤΕΑΥΕΚ από το 1999 και μετά η καταχώριση του χρόνου ασφάλισης γίνεται με υπεύθυνη δήλωση του εργοδότη, ενώ η έλλειψη καταχωρισμένου-ταξινομημένου αρχείου δεν επιτρέπει τη διασταύρωση των στοιχείων.

 

Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Εργασίας τα σχετικά έγγραφα βρίσκονται αταξινόμητα σε χάρτινα κουτιά με αποτέλεσμα από το 2005 οι ισολογισμοί του Ταμείου να μην κλείνουν λόγω μη καταχώρισης των εγγραφών και εκφράζουν έκπληξη για το γεγονός ότι εδώ και 14 χρόνια δεν έχει υπάρξει ο παραμικρός έλεγχος πέραν του διαχειριστικού ελέγχου που ξεκίνησε τώρα με εντολή του κ. Γιάννη Βρούτση.

 

Ο έλεγχος αναζητά συντάξεις που έχουν υπολογιστεί με μεγαλύτερο χρόνο ασφάλισης και υψηλότερες εισφορές από τις πραγματικές και το ύψος της ζημιάς που έχει υποστεί το Ταμείο.

 

«Πραγματικός λαβύρινθος»

 

«Λυπάμαι», δήλωσε στο ΑΜΠΕ ο κ. Βρούτσης, «γιατί για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται ότι το κατακερματισμένο και πολυδαίδαλο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας - ένας πραγματικός λαβύρινθος- συντηρούσε και επέτρεπε διαχρονικά την εμφάνιση εστιών κακοδιαχείρισης και εικόνας διάλυσης.

 

Θέλω να διαβεβαιώσω ότι κάθε πτυχή αυτού του ζητήματος θα αναδειχθεί με πλήρη διαφάνεια και αποφασιστικότητα για καταλογισμό ευθυνών όπου υπάρχουν.

 

Και κάτι ακόμη. Μέσα από τις ενοποιήσεις και το νοικοκύρεμα που επιχειρούμε, όλες τις τρύπες και τις ανοικτές πληγές όπως αυτή θα τις κλείσουμε για πάντα» καταλήγει ο υπουργός Εργασίας.

 

Ο συγκεκριμένος επικουρικός φορέας καλύπτει πάνω από 294.200 εμποροϋπαλλήλους και συνταξιοδοτεί 24.000 συνταξιούχους με μέσο όρο σύνταξης τα 350 ευρώ.

 

Το ΤΕΑΥΕΚ έχει στην αναμονή 21.000 αιτήσεις για συνταξιοδότηση ενώ ο μέσος χρόνος αναμονής για την χορήγηση της σύνταξης είναι τα τρία χρόνια.

 

Η αναλογία συνταξιούχων εργαζομένων είναι επτά προς ένα και το Ταμείο θα έπρεπε να εμφανίζει πλεόνασμα και όχι ετήσιο έλλειμμα 3,5 εκατομμύρια ευρώ, αποτέλεσμα που ελέγχεται τώρα και από τη Διοίκηση του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης στο οποίο έχει ενταχθεί το ΤΕΑΥΕΚ από την 1η Μαΐου του 2013.

 

Πηγή: AMΠΕ