Απλή στροφή ή πλήρης αναστροφή;
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πυκνώνουν οι ενδείξεις και υπάρχει η αίσθηση ότι η κυβέρνηση κάνει στροφή προς τον λαϊκισμό, ή μάλλον αναστροφή προς το μοντέλο του παρελθόντος, που έριξε τη χώρα στα βράχια. Είχε αρχίσει πριν από τις ευρωεκλογές με μία πρακτική μποναμάδων προς «αναξιοπαθούντες», τη συνεχίζει, μάλλον με μεγαλύτερη ένταση κατά τα διαφαινόμενα, μετά τα αποτελέσματα και κρίνοντας από τις δηλώσεις περί μηνύματος που πήρε από τους ψηφοφόρους, αλλά και απ’ όσα θρυλούνται γύρω από τον επικείμενο ανασχηματισμό. Ως πρώτο βήμα επιλέχτηκε η απομάκρυνση Χ. Θεοχάρη, που το Μαξίμου ορεγόταν (να τον φάει) από καιρό, παρόλο που ήταν επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Εσόδων, ανεξάρτητης αρχής με πενταετή θητεία.
Ολα αυτά τα έχουν αντιληφθεί οι δανειστές και οι πρόσφατες δηλώσεις του Β. Σόιμπλε έγιναν για να προειδοποιήσουν τόσο τη σημερινή κυβέρνηση, όσο και μία αυριανή, πιθανώς του ΣΥΡΙΖΑ, τι μπορεί να συμβεί, μεταξύ άλλων, αν η Ελλάδα κάνει πίσω στις μεταρρυθμίσεις. Τα «άλλα» απευθύνονταν σε γερμανικό ακροατήριο, μέσα και έξω από τη Βουλή τους... Και αν κάποιος αναρωτηθεί γιατί και πώς δέχτηκαν οι ξένοι την παραίτηση - απόλυση του Χ. Θεοχάρη, η απάντηση είναι ότι πρώτον, μέχρις ενός σημείου μπορούν να παρέμβουν στα εσωτερικά ενός κράτους, έστω και στην κατάσταση της Ελλάδας, αν δεν εισακούονται από την κυβέρνησή της, δεύτερον, δεν αποκλείεται να ήθελαν να εξασφαλιστεί η παραμονή του Γ. Στουρνάρα στη σημερινή θέση του ή η μετακίνησή του στην Τράπεζα της Ελλάδος, αν υποτεθεί ότι βρέθηκαν προ διλήμματος.
Ενδεχομένως το δίλημμα να ήταν ότι η κυβέρνηση ήθελε να στείλει το δικό της μήνυμα, σε απάντηση του μηνύματος που πιστεύει ότι της έστειλαν οι ψηφοφόροι, ιδιαίτερα οι δικοί της στις ευρωεκλογές. Μήνυμα που να σηματοδοτεί αλλαγή οικονομικής - φορολογικής πολιτικής, όπως άλλωστε κατά ερμηνεία των μίντια θα σήμαινε η απομάκρυνση του Γ. Στουρνάρα από κάθε πόστο. Ισως οι δανειστές να στύλωσαν τα πόδια σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οπότε αποδέχτηκαν τη θυσία του Χ. Θεοχάρη, για να διευκολυνθεί η κυβέρνηση στο μήνυμά της. Το ερώτημα είναι γιατί ο Γ. Στουρνάρας δέχτηκε να αναλάβει το βάρος των ζυμώσεων για την απομάκρυνση του Χ. Θεοχάρη, αφού ο τελευταίος απλά εφάρμοζε τους νόμους της κυβέρνησης...
Αγνωστο ποιους θεωρεί βασικούς αποδέκτες του μηνύματός της η κυβέρνηση. Τη μεσαία τάξη; Τις συντεχνίες των γιατρών, των φαρμακοποιών και άλλων επαγγελματιών; Πιθανώς. Αν πάντως πιστεύει ότι θα προσελκύσει ψηφοφόρους από τη «Χρυσή Αυγή» ή ακόμη και απ’ όσους έχουν απομείνει στους Ανεξάρτητους Ελληνες, υιοθετώντας το δόγμα Μπαλτάκου, πέφτει τραγικά έξω. Η συνέντευξη του Π. Μπαλτάκου την περασμένη Κυριακή στο «Βήμα», σε συνδυασμό με το τελευταίο show των χρυσαυγιτών στη Βουλή, δείχνει καθαρά την αυτονόμηση και την περιφρόνησή τους προς το αστικό δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά και τον τρόπο αντιμετώπισής τους. Αυτοί δεν πρόκειται να επιστρέψουν επειδή θα αλλάξει η οικονομική - φορολογική πολιτική. Αυτοί πρέπει να φοβηθούν και για να φοβηθούν πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσα και έξω από τη Βουλή με αποφασιστικότητα, με τον ίδιο τόνο και την ίδια γλώσσα που χρησιμοποιούν, δηλαδή με τον λεγόμενο «τσαμπουκά».
Ο Π. Μπαλτάκος άφησε να εννοηθούν πολλά και ιδιαίτερα ότι η Αριστερά (μαζί της και το αστικό καθεστώς) δεν μπορεί να δείξει μαχητικότητα γιατί έχει παραδοθεί στην τρυφηλότητα του καπιταλισμού. Ταυτόχρονα άφησε να εννοηθεί ότι τέτοιους «αγωνιστές» διαθέτει η Δεξιά, έχοντας προφανώς υπ’ όψιν του τους χρυσαυγίτες, που η συμπεριφορά τους είναι των γηπέδων και του δρόμου, μαζί με την επιθετικότητα που χαρακτηρίζει τον λόγο τους και έχει απήχηση σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού που επικοινωνεί παρομοίως, δυστυχώς, στην καθημερινότητά του. Ακριβώς έτσι λειτούργησαν προχθές στη Βουλή οι «Μιχαλολιάκοι», γνωρίζοντας ότι θα κυριαρχήσει η εικόνα τους στα μίντια και θα τους ηρωποιήσει στα μάτια αυτού του μέρους του πληθυσμού και κυρίως της νεολαίας. Εκαναν πίσω μόνον όταν ο Πύρρος Δήμας όρθωσε το δικό του ανάστημα. Γιατί είναι πεπεισμένοι ότι το αστικό καθεστώς έχει παρακμάσει και δεν διαθέτει τη βούληση και το σθένος να τους αντιμετωπίσει ανάλογα. Οι οπαδοί αυτών, λοιπόν, δεν γυρίζουν στη Ν.Δ. επειδή θα αλλάξει πολιτική!
Ολα αυτά τα έχουν αντιληφθεί οι δανειστές και οι πρόσφατες δηλώσεις του Β. Σόιμπλε έγιναν για να προειδοποιήσουν τόσο τη σημερινή κυβέρνηση, όσο και μία αυριανή, πιθανώς του ΣΥΡΙΖΑ, τι μπορεί να συμβεί, μεταξύ άλλων, αν η Ελλάδα κάνει πίσω στις μεταρρυθμίσεις. Τα «άλλα» απευθύνονταν σε γερμανικό ακροατήριο, μέσα και έξω από τη Βουλή τους... Και αν κάποιος αναρωτηθεί γιατί και πώς δέχτηκαν οι ξένοι την παραίτηση - απόλυση του Χ. Θεοχάρη, η απάντηση είναι ότι πρώτον, μέχρις ενός σημείου μπορούν να παρέμβουν στα εσωτερικά ενός κράτους, έστω και στην κατάσταση της Ελλάδας, αν δεν εισακούονται από την κυβέρνησή της, δεύτερον, δεν αποκλείεται να ήθελαν να εξασφαλιστεί η παραμονή του Γ. Στουρνάρα στη σημερινή θέση του ή η μετακίνησή του στην Τράπεζα της Ελλάδος, αν υποτεθεί ότι βρέθηκαν προ διλήμματος.
Ενδεχομένως το δίλημμα να ήταν ότι η κυβέρνηση ήθελε να στείλει το δικό της μήνυμα, σε απάντηση του μηνύματος που πιστεύει ότι της έστειλαν οι ψηφοφόροι, ιδιαίτερα οι δικοί της στις ευρωεκλογές. Μήνυμα που να σηματοδοτεί αλλαγή οικονομικής - φορολογικής πολιτικής, όπως άλλωστε κατά ερμηνεία των μίντια θα σήμαινε η απομάκρυνση του Γ. Στουρνάρα από κάθε πόστο. Ισως οι δανειστές να στύλωσαν τα πόδια σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οπότε αποδέχτηκαν τη θυσία του Χ. Θεοχάρη, για να διευκολυνθεί η κυβέρνηση στο μήνυμά της. Το ερώτημα είναι γιατί ο Γ. Στουρνάρας δέχτηκε να αναλάβει το βάρος των ζυμώσεων για την απομάκρυνση του Χ. Θεοχάρη, αφού ο τελευταίος απλά εφάρμοζε τους νόμους της κυβέρνησης...
Αγνωστο ποιους θεωρεί βασικούς αποδέκτες του μηνύματός της η κυβέρνηση. Τη μεσαία τάξη; Τις συντεχνίες των γιατρών, των φαρμακοποιών και άλλων επαγγελματιών; Πιθανώς. Αν πάντως πιστεύει ότι θα προσελκύσει ψηφοφόρους από τη «Χρυσή Αυγή» ή ακόμη και απ’ όσους έχουν απομείνει στους Ανεξάρτητους Ελληνες, υιοθετώντας το δόγμα Μπαλτάκου, πέφτει τραγικά έξω. Η συνέντευξη του Π. Μπαλτάκου την περασμένη Κυριακή στο «Βήμα», σε συνδυασμό με το τελευταίο show των χρυσαυγιτών στη Βουλή, δείχνει καθαρά την αυτονόμηση και την περιφρόνησή τους προς το αστικό δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά και τον τρόπο αντιμετώπισής τους. Αυτοί δεν πρόκειται να επιστρέψουν επειδή θα αλλάξει η οικονομική - φορολογική πολιτική. Αυτοί πρέπει να φοβηθούν και για να φοβηθούν πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσα και έξω από τη Βουλή με αποφασιστικότητα, με τον ίδιο τόνο και την ίδια γλώσσα που χρησιμοποιούν, δηλαδή με τον λεγόμενο «τσαμπουκά».
Ο Π. Μπαλτάκος άφησε να εννοηθούν πολλά και ιδιαίτερα ότι η Αριστερά (μαζί της και το αστικό καθεστώς) δεν μπορεί να δείξει μαχητικότητα γιατί έχει παραδοθεί στην τρυφηλότητα του καπιταλισμού. Ταυτόχρονα άφησε να εννοηθεί ότι τέτοιους «αγωνιστές» διαθέτει η Δεξιά, έχοντας προφανώς υπ’ όψιν του τους χρυσαυγίτες, που η συμπεριφορά τους είναι των γηπέδων και του δρόμου, μαζί με την επιθετικότητα που χαρακτηρίζει τον λόγο τους και έχει απήχηση σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού που επικοινωνεί παρομοίως, δυστυχώς, στην καθημερινότητά του. Ακριβώς έτσι λειτούργησαν προχθές στη Βουλή οι «Μιχαλολιάκοι», γνωρίζοντας ότι θα κυριαρχήσει η εικόνα τους στα μίντια και θα τους ηρωποιήσει στα μάτια αυτού του μέρους του πληθυσμού και κυρίως της νεολαίας. Εκαναν πίσω μόνον όταν ο Πύρρος Δήμας όρθωσε το δικό του ανάστημα. Γιατί είναι πεπεισμένοι ότι το αστικό καθεστώς έχει παρακμάσει και δεν διαθέτει τη βούληση και το σθένος να τους αντιμετωπίσει ανάλογα. Οι οπαδοί αυτών, λοιπόν, δεν γυρίζουν στη Ν.Δ. επειδή θα αλλάξει πολιτική!
No comments:
Post a Comment