Χριστούγεννα στα παληά χρόνια..                                                                                        Ηθελα να γράψω για την μεγάλη της χριστιανωσύνης μέρα ,την μέρα που χαίρεται ο κόσμος όλος την του Χριστού γέννηση ,την μέρα που στο χωριό μου οι καμπάνες μέσα στο χάραμα ξύπναγαν τους ανθρώπους για να πάνε εκκλησιά, ,την μέρα που η χαρά για το μεγάλο γεγονός σκορπιόταν σ’όλους από τα χείλια του Παπά, σαν έλεγε το «Χριστός γενάται δοξάσατε ,Χριστον εξ’ουρανού απαντήσατε ,Χριστός επί γής υψώθητι , άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνοις ανημνήσωμεν λαοί ότι δεδόξασθαι.»  αλλά βρίσκω την μνήμη αδύναμη, για να ασχοληθώ με τόσο μεγάλο θέμα. Ομως σκαπανεύς της εφεσεως μου στη γραφή  ,θα δώσω οσο μπορώ , ενα  μικρό ιστορικό της γέννησης στο χωριό μου .Πιτσιρικάς από τις 6 το πρωί έπαιρνα την θέση μου κοντα στον κουμπάρο μας τον Θωμά τον Δεστούνη, πούτανε αριστερός ψάλτης στην εκκλησιά ποικίλοντας με την παιδική μου φωνή την μελωδία των τροπαρίων της μέρας. Τα των ύμνων ήτανε πολλά  και μπορώ να πω δύσκολα  ,γιατί υπήρχαν οι αλλαγές τών ήχων τους οποίους ο παπάς , καθ’ ο μαέστρος της ακολουθίας , εφήρμοζε παρεμβαίνοντας διορθωτικά , μη επιτρέποντας ανακολουθία στην μελωδία. Το τελετουργικό της μέρας διαφορετικό τραβούσε τηνπροσοχή και την  κατάνυξη των πιστών στο σημείο που δεν ακουγότανε ψυθυρισμός μέσα στην εκκλησιά. Κάι τότες τα χρόνια ήταν φτωχά  ,μα και η πίστη δυνατή. Οι μελωδίες κατέκλυζαν ολο τον χώρο κι’ητανε ακουστές πιο μακρυά στο χωριό γιατί σε μερικά τροπάρια είχε συμμετοχή  ο καθένας που ενοιωθε πως ήθελε να μετέχει του ύμνου. Ηχαρά για την μέρα φανερή μέσα στα καλοντυμένα πρόσωπα  των γυναικών των ανδρών και των παιδιών προσέδιδε ηρεμία σεβασμό αλληλοεκτίμηση ,πολιτισμένα  ήθη και αγάπη για όλους τους χωριανούς.Κί’ ύστερα με το τέλος την εκκλησιάς άκουες από το προαύλιο τον ύμνο από μας τα παιδιά  «η γέννησή σου Χριστέ ο Θεός Ημών, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως ....» Ειναι καθοριστικές οι μέρες του χρόνου  ,αυτές που ο ανθρωπος καθιέρωσε στην λατρεία του Θεού του ,προσδίδουν την άλλη διάσταση σε μας, προσδίδουν αυτογνωσία,σαν και θέλουμε να ακούσουμε τα μηνύματα που μας εκπέμπονται. Ωρα 11^η εκκλησιά τέλειωνε Παπάς και ψάλτες με λιγο κρασί καθάριζαν τους λαιμούς τους ,χαιρετούρες και ανταλλαγή ευχών και ολο το χωριό δρόμο για το σπίτι για να γευτεί το κοκκινιστό η το βραστό το έθιμο της μέρας.Καλά χριστούγεννα. Και του χρόνου χωριανοί .  Λορνιόν.