«Κόρες μου, να τι θέλω για όλα τα παιδιά» Του Μπαρακ Ομπαμα Το αμερικανικό περιοδικό Parade ζήτησε από τον Μπαράκ Ομπάμα να εξηγήσει στα παιδιά του γιατί ήθελε να γίνει πρόεδρος. Εκείνος απάντησε με την ακόλουθη δημόσια επιστολή προς τις κόρες του: «Αγαπημένες μου Μάλια και Σάσα Ξέρω ότι τα τελευταία δύο χρόνια διασκεδάσατε με τα προεκλογικά μου ταξίδια σε ολόκληρη τη χώρα και τις νέες εμπειρίες που αποκτήσατε. Γνωρίζω όμως ότι η περίοδος αυτή ήταν και δύσκολη, γιατί αναγκαστήκατε να με αποχωριστείτε για μεγάλα διαστήματα. Αποφάσισα λοιπόν σήμερα ότι πρέπει να σας εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους υπέβαλα εσάς και τη μητέρα σας σε αυτήν την κοπιαστική δοκιμασία. Οταν ήμουν νέος, το μόνο που με ενδιέφερε ήταν ο εαυτός μου, η καριέρα μου και η προσωπική μου ευτυχία. Υστερα όμως ήρθατε εσείς οι δύο στη ζωή μου και όλα τα μεγάλα σχέδια που είχα για τον εαυτό μου έχασαν ξαφνικά τη σημασία τους. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι η μεγαλύτερη χαρά της ζωής μου είναι να βλέπω τη χαρά στα δικά σας πρόσωπα. Και κατάλαβα ότι η δική μου ζωή δεν θα έχει κανένα νόημα αν δεν μπορώ να εξασφαλίσω ένα καλύτερο μέλλον γεμάτο ευτυχία για σας. Ο, τι επιθυμώ για εσάς όμως, κόρες μου, το ίδιο θέλω και για κάθε παιδί στη χώρα μας, γι’ αυτό έθεσα υποψηφιότητα για πρόεδρος. Θέλω όλα τα παιδιά να πηγαίνουν σε σχολεία αντάξια των προσδοκιών τους, σχολεία που να τα εμπνέουν και να τους κεντρίζουν την περιέργεια για τα θαύματα αυτού του κόσμου. Θέλω να μπορούν να σπουδάσουν ακόμη και όταν οι γονείς τους είναι φτωχοί. Και θέλω να βρουν στη συνέχεια δουλειά, μια δουλειά όμως που θα τους εξασφαλίζει ασφάλεια, θα τους επιτρέπει να περνάνε χρόνο με τα δικά τους παιδιά και θα τους δώσει αξιοπρεπή σύνταξη. Θέλω τα παιδιά αυτής της χώρας να εξερευνήσουν τα όρια της τεχνολογίας, να κάνουν νέες ανακαλύψεις που θα βελτιώσουν τη ζωή μας και θα κάνουν τον κόσμο μας πιο καθαρό και πιο ασφαλή. Θέλω τα παιδιά να εξερευνήσουν και τα δικά τους όρια, να καταργήσουν τις διαχωριστικές γραμμές καταγωγής και φυλής, θρησκείας και φύλου και όλα όσα μας χωρίζουν και μας εμποδίζουν να διακρίνουμε το καλύτερο στον πλησίον μας. Ενίοτε αναγκαζόμαστε να στέλνουμε τα παιδιά μας στον πόλεμο για να προστατεύσουν την πατρίδα τους. Θέλω όμως να είμαι σίγουρος ότι κάτι τέτοιο θα είναι η τελευταία μας επιλογή, αφού έχουμε πρώτα εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες να λύσουμε τις διαφορές μας με τους άλλους ειρηνικά. Θέλω, τέλος, όλα τα παιδιά να γνωρίζουν ότι το προνόμιο του να είσαι ελεύθερος πολίτης συνεπάγεται και μεγάλες υποχρεώσεις. Αυτά προσπάθησε να μου μάθει και η γιαγιά σας, όταν ήμουν στην ηλικία σας. Μου εξηγούσε διαβάζοντας τις πρώτες γραμμές της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, ότι εκείνοι οι γενναίοι πρόγονοί μας που έγραψαν αυτό το κείμενο πίστεψαν στην ισότητα. Με βοήθησε να καταλάβω ότι η Αμερική δεν είναι σπουδαία επειδή είναι τέλεια, αλλά επειδή πάντα μπορεί να βελτιώνεται και η ευθύνη να την κάνουμε καλύτερη επαφίεται στον καθένα από εμάς. Ελπίζω να αναλάβετε και σεις με τη σειρά σας αυτήν την ευθύνη, να διορθώσετε όσα στραβά αφήσουμε εμείς πίσω μας. Το καθήκον σας αυτό δεν είναι τόσο απέναντι στην πατρίδα σας όσο απέναντι στον εαυτό σας. Γιατί μόνο όταν αφιερώνεις τη ζωή σου σε κάτι πέρα από σένα, αυτοπραγματώνεσαι... Με αγάπη, o μπαμπάς σας»