Επισκόπηση τύπου | 07.12.2010

Όχι στην οικονομία του ‘ορού’ για το Νότο

Παρά το ότι το Eurogroup δεν αυξάνει τους πόρους του μηχανισμού στήριξης, αναλυτές στις γερμανικές εφημερίδες επιμένουν: αν το ευρώ είναι μονόδρομος, τότε να δημιουργήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

«Σκληρές αλήθειες», γράφει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου για την ευρωκρίση: «Ο φόβος των κυβερνώντων είναι απτός. Φαίνεται αμέσως από τις θρηνολογίες του Σόιμπλε ότι οι αγορές δεν καταλαβαίνουν το ευρώ ή από τους εξορκισμούς της Μέρκελ κατά του προτεινόμενου ευρωομολόγου.

Ο φόβος μιας πιθανής κατάρρευσης του ευρώ ή της πιθανής οργής των Γερμανών οδηγεί τους δύο πολιτικούς σε τακτικισμούς και σε δηλώσεις του τύπου ‘το ευρώ είναι μονόδρομος’, ενώ προσπαθούν ταυτόχρονα να συντηρήσουν την ψευδαίσθηση ότι δεν πρόκειται όλα αυτά να κοστίσουν τίποτε στους Γερμανούς.»

«Τώρα όμως δεν έχουμε τόσο πολύ χρόνο, όπως τότε που δρομολογούσαμε την εισαγωγή του ευρώ: τώρα πρέπει οι πολιτικοί να αποφασίσουν άμεσα για το τι μέλλει γενέσθαι υπό την πίεση των αγορών και των χρεών της ευρωζώνης.

Στόχος είναι να διατηρηθεί το ευρώ με τις χώρες - μέλη της ευρωζώνης, να δημιουργηθούν κοινές πηγές εσόδων, με παράλληλη διατήρηση μέρους των εθνικών φορολογικών εσόδων, και ένα πλαίσιο ομοσπονδιακού χαρακτήρα για τη δημοσιονομική και οικονομική πολιτική. Στόχος μας πρέπει να είναι οι ΗΠ της Ευρώπης.»

Ασφαλιστική προστασία και διαρθρωτικά ταμεία

Από τη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup«Ο ευρωπαϊκός Νότος δεν πρέπει να εξαρτάται από τον ορό», είναι ο τίτλος ανάλυσης στην οικονομική εφημερίδαHandelsblatt για την ευρωκρίση. Προτείνει ένα σύστημα ασφαλιστικής προστασίας και αύξηση των πόρων του μηχανισμού:

«Το σωστό μοντέλο για την Ευρώπη είναι η ασφαλιστική προστασία ομοσπονδιακού χαρακτήρα. Δηλαδή οι χώρες που δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τα χρέη τους στις αγορές, να δέχονται προσωρινή οικονομική βοήθεια, αλλά με ένα λογικό επιτόκιο και ταυτόχρονα να προχωρούν στην εξυγίανση των οικονομικών τους. Εάν φαίνεται αναγκαίο, δεν πρέπει να αποκλείεται η λύση της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Όλο αυτό το πλαίσιο ανταποκρίνεται βασικά στο πνεύμα των αποφάσεων του Eurogroup, εκτός από το ύψος των επιτοκίων.

Η διέξοδος από την κρίση δεν είναι όμως εύκολη και γι’ αυτό κατ’ αρχήν πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα συνολικά και όχι μεμονωμένα κάθε περίπτωση.

Αυτό σημαίνει ότι αποφασίζεται άμεσα ποιες χώρες θα μπουν στην εντατική, η αύξηση του πλαφόν του μηχανισμού στήριξης, η μείωση του επιτοκίου δανεισμού και διεύρυνση της αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ.

Αλλά όλα αυτά δεν επαρκούν, εάν δεν δρομολογηθεί πρόγραμμα οικονομικής αναζωογόνησης, ενίσχυσης της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας στις χώρες που έχουν προβλήματα. Η πορεία αυτών των μέτρων προϋποθέτει όμως και κάτι άλλο: μεγαλύτερη οικονομική σύγκλιση των χωρών της ευρωζώνης, ενίσχυση της κατανάλωσης στις χώρες με πλεόνασμα και προώθηση των επενδύσεων στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Παράλληλα πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα κονδύλια των διαρθρωτικών ταμείων της ΕΕ, τα οποία παραμένουν ακριβώς αυτή τη δύσκολη στιγμή ανεκμετάλλευτα, γιατί ισχύει ακόμη η προϋπόθεση της εθνικής συγχρηματοδότησης. Αυτά τα κονδύλια πρέπει τελικά να διοχετευθούν άμεσα στις χώρες που τα χρειάζονται. Η κρισιμότητα της κατάστασης δικαιολογεί τη χαλάρωση της συγχρηματοδότησης.

Υπάρχει καλύτερη λύση από την οικονομία στον ορό.»

Αναγκαιότητα η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση

Ο πρώην καγκελάριος Helmut Schmidt«Κατά βάθος τα ηγετικά στελέχη της Μπούντεσμπανκ είναι αντιδραστικά»! Τάδε έφη ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ σε συνέντευξή του στην ίδια εφημερίδα Handelsblatt και συμπληρώνει ότι επί της ουσίας «είναι κατά της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δεν σκέπτονται όντως φιλελεύθερα. Έχουν την τάση να λειτουργούν και να αντιδρούν υπό το πρίσμα των εθνικών συμφερόντων, ενώ δεν έχουν αντιληφθεί την στρατηγική αναγκαιότητα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».

Ο πρώην Γερμανός καγκελάριος ασκεί κριτική στη γερμανική κυβέρνηση διότι δεν διαθέτει ηγετικά στελέχη που να αντιλαμβάνονται τα σημερινά συμφραζόμενα της οικονομίας, ενώ αναφερόμενος στην Ελλάδα και κυρίως στον τρόπο ένταξής της στην ευρωζώνη είπε: «Ζητούμενο είναι πως είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο. Πως δηλαδή ουδείς αντελήφθη κάτι, ούτε στη Βασιλεία, ούτε στις Βρυξέλλες, σε καμία από τις στατιστικές υπηρεσίες.

Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι πολιτική ελίτ της Γερμανίας δεν κατάλαβε ότι δημιουργούμε με το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών πλεόνασμα. Συμπεριφερόμαστε όπως ακριβώς και η Κίνα. Μόνον που η Κίνα έχει δικό της νόμισμα και εμείς όχι. Εάν είχαμε δικό μας νόμισμα, θα είχε ανατιμηθεί. Εάν διατηρούσαμε το μάρκο, θα ζούσαμε τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον μια δυο φορές σοβαρές επιθέσεις κερδοσκόπων. Οι διαστάσεις δε αυτών των επιθέσεων θα ξεπερνούσαν ό,τι ζήσαμε με την Ελλάδα και την Ιρλανδία.»

Τέλος ο Χέλμουτ Σμιτ εκτιμά ότι η ΕΕ ντε φάκτο θα καταντήσει ένωση δύο ταχυτήτων: η Ευρώπη του πυρήνα, με τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ολλανδία και η Ευρώπη της περιφέρειας.

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου