Οικονομία | 11.07.2011

Η πολιτική εξυπηρετεί τα συμφέροντα των τραπεζών;

 

Σε κλίμα ανησυχίας θα συζητηθούν σήμερα στο Eurogroup οι λεπτομέρειες του 2ου πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις δεν αναμένονται αποφάσεις.

 

Γερμανοί οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι το νέο πακέτο είναι καθοριστικής σημασίας. Συγκεκριμένα ο Αντρέας Ρέες από την Unikredit υποστηρίζει ότι επειδή το 2^ο πακέτο στήριξης θα έχει διάρκεια μέχρι το 2014 «η Ελλάδα θα απέχει από τις αγορές τουλάχιστον δύο χρόνια. Στο διάστημα αυτό δεν θα εφαρμοστούν μόνον οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και θα φανεί εάν οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να αποδώσουν επηρεάζοντας θετικά την οικονομική ανάπτυξη.»

 

Διέξοδο από την κρίση συνιστά μόνον η αναδιάρθρωση

 

Όλοι οι Γερμανοί αναλυτές συμφωνούν ότι το α και το ω στην ελληνική κρίση είναι η μείωση του χρέους, κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται ρεαλιστικό άμεσα ή μεσοπρόθεσμα. Σύμφωνα μάλιστα με αρκετούς αναλυτές δεν θα βοηθήσουν ούτε οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ.

Ο Γερμανός οικονομολόγος Μάξ Ότε επιμένει ότι διέξοδος από την ελληνική κρίση σημαίνει αναδιάρθρωση του χρέους και μάλιστα δραστική: «Πρέπει να γίνει ‘κούρεμα’ του χρέους (Haircut). Όσοι πιστωτές έχουν επενδύσεις σε ελληνικά ομόλογα πρέπει να υποστούν τις συνέπειες και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αυτή τη στιγμή η συμμετοχή τους είναι συμβολική.»

 

Ούτε καν συμβολική θα έλεγε κανείς, διότι μπορεί να αποσπάστηκε μια μηδαμινή, με το ζόρι, συμμετοχή από τις γερμανικές τράπεζες, αλλά στην ουσία κατέρρευσε ήδη σαν χάρτινος πύργος από τη στιγμή που ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor’s απείλησε ότι θα χαρακτηρίσει την εθελοντική συμμετοχή των τραπεζών ‘επιλεκτική χρεοκοπία’.

Σε μια τέτοια περίπτωση η ΕΚΤ δεν θα μπορούσε πια να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση για τις πιστώσεις προς τις ελληνικές τράπεζες. Δηλαδή μια τέτοια αξιολόγηση θα σήμαινε άμεση κατάρρευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και πιθανότητα επέκταση της κρίσης σε ολόκληρη την ευρωζώνη.

Αυτός είναι και ο εφιάλτης των Ευρωπαίων πολιτικών.

 

Η κωλυσιεργία εξυπηρετεί μόνον τις τράπεζες

 

Έτσι το δίλημμα για την Ελλάδα και γενικά την ευρωζώνη παραμένει: ή δρομολογείται ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ή με διάφορα τεχνάσματα και προφάσεις μετατίθεται η αναδιάρθρωση.

Εάν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί καταλήξουν στην μετάθεση των αποφάσεων, κάτι που φοβούνται όλοι οι αναλυτές πως θα συμβεί, αυτό, σύμφωνα με τον οικονομολόγο Μαξ Ότε, θα επιτείνει την ελληνική τραγωδία, διότι «αυτή η κωλυσιεργία είναι προς το συμφέρον των τραπεζών. Διότι μόνον αυτές θα έχουν ξανά κέρδη. Τελικά παραμένουν όλα ως έχουν και αυτό είναι μοιραίο.»

  

 

Zhang, Danhong / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

 

 

dw