βουλευτικές μουρμούρες /καθημερινή

 Πολλοί οι διαμαρτυρόμενοι γιατί οι υπουργοί δεν τους δίνουν την αρμόζουσα σημασίαΤης Μαριλης Mαργωμενου
Αλλοτε θυμίζει εξομολόγηση και άλλοτε μοιάζει με group therapy. Αλλά την περασμένη Τετάρτη, η εξέταση του κοινοβουλευτικού έργου της κυβέρνησης που γίνεται στη Βουλή ανά 15νθήμερο παρουσίαζε σαφείς ομοιότητες με την Ιερά Εξέταση. Η γκρίνια των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για τους υπουργούς εξελίχθηκε περίπου σαν μανιάτικο μοιρολόι: οι μοιρολογίστρες ξεκινούν όλες μαζί να κλαίνε τον νεκρό κι ύστερα πιάνει η καθεμιά για τον δικό της πόνο. Περίπου με τον ίδιο τρόπο ξεκίνησε πρώτος ο Δ. Κρεμαστινός να οικτίρει τους υπουργούς που δεν φροντίζουν να εφαρμοστούν οι νόμοι. Δίπλα του ο Κ. Σπηλιώπουλος είχε περιπέσει σε μελαγχολία: αναρωτιόταν τι θα λέει στον κόσμο και πώς θα δικαιολογήσει τα νέα μέτρα. Απέναντι ο Κ. Καρτάλης, έξαλλος που οι υπουργοί δεν απαντούν στις ερωτήσεις του, απειλούσε θεούς και δαίμονες με επερωτήσεις. Και ο Ντ. Βρεττός, αντί να του συμπαρασταθεί στη δύσκολη ώρα, είχε πιαστεί με τη δική του συμφορά: γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν έψαξε νωρίτερα να βρει τι έχουν τα έρμα τα υποβρύχια και μπατάρουν;
Αλλά όπως γνωρίζουν οι λάτρεις της όπερας, κανένα έργο δεν τελειώνει με οιμωγές κομπάρσων. Πρέπει πρώτα να τραγουδήσει η χοντρή κυρία. Ελλείψει τροφαντής ή έστω καλλίφωνης υψιφώνου, τον ρόλο ανέλαβε ο καλλιτεχνικά μάχιμος Γ. Βούρος. Ο οποίος από τη μακρά θεατρική του πορεία γνωρίζει ότι καμία ταινία δεν κόβει εισιτήρια αν αυτός που παίζει τον κακό δεν είναι φίρμα... Κι έτσι έβαλε στον ρόμβο τον Π. Γερουλάνο: «Tα ψέματα τελειώσανε και τα κεράκια λιώσανε!», αναφώνησε απειλητικά. Τι ήθελε να πει ο ποιητής; Μπρος στη λάμψη της ρίμας, ίσως το νόημα μοιάζει δευτερεύον. Γιατί το πρόβλημα του κ. Βούρου ήταν ίδιο με εκείνο της Αννας Βίσση στο τραγούδι «Δώδεκα»: ο κ. Γερουλάνος δεν του σηκώνει το τηλέφωνο!
Βεβαίως, οι κακές πράσινες γλώσσες που λυμαίνονται το Kοινοβούλιο επιμένουν πως σε δεύτερο χρόνο, ο κ. Βούρος έδωσε και δεύτερη παράσταση σε ρόλο πριμαντόνας. Συγκεκριμένα, λίγο αργότερα τον πέτυχε σ’ ένα διάδρομο της Βουλής ο Π. Γερουλάνος, ο οποίος στην αρχή έδειχνε ενοχλημένος, μέχρι που άκουσε το «... εγώ, κύριε, είμαι 30 χρόνια στα εξώφυλλα!» και πια ο υπουργός έμοιαζε να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να κρατήσει αυτό που οι Aμερικανοί λένε straight face... Πράγμα που κατέστη ακόμη δυσκολότερο λίγο αργότερα, όταν μαθεύτηκε στα πέριξ της Ιπποκράτους πως εκτός από τον κ. Βούρο, βγήκε στο αντάρτικο και ο Παντελής Οικονόμου. Καθώς ο συμπαθής βουλευτής είναι μάλλον μεγάλος για να σκαρφαλώσει στο βουνό με τους λοιπούς αντάρτες του «Αρματος Πολιτών», ο κ. Οικονόμου ξεσπάθωσε από το μετερίζι της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Ηταν περίπου σαν επιφοίτηση, διηγήθηκαν όσοι είχαν τη χαρά να δουν το show. Ξαφνικά, τον κατέλαβε αντιμνημονιακό ντελίριο, που κατέληξε σε μήνυμα συμπαράστασης για τον σπαρασσόμενο λιβυκό λαό...
Κι ενώ θα περίμενε κανείς μπρος στο πάνθεον της γκρίνιας οι υπουργοί της κυβέρνησης να καταφύγουν στη θυμόσοφη λαϊκή ρήση «εδώ ο κόσμος καίγεται...», της οποίας το δεύτερο μέρος συμπληρώνεται κατά περίπτωση, ο Γ. Παπανδρέου αποφάσισε πως αξίζει ανκόρ στους «εγχώριους δύσπιστους, που είναι άλλοι καλοπροαίρετοι κι άλλοι κακοπροαίρετοι» και οι οποίοι «αναλώνονται κάθε μέρα σε μοιρολόγια». Ετσι, καθησύχασε τις ταραγμένες τους ψυχές με ένα λόγο αγάπης για τους υπουργούς, που «είναι έτοιμοι για τις μεγάλες τομές». Κανείς δεν ξέρει αν μιλούσε ο πρωθυπουργός κυριολεκτικά. Βλέπετε, η λέξη «τομές» έχει διπλή ερμηνεία όταν αναφέρεται σε κυβερνητικά στελέχη. Και αν κρίνει κανείς από την επιμονή των διαμαρτυρόμενων βουλευτών, το κάστινγκ για τον επόμενο ανασχηματισμό που θα γεμίσει τις «τομές» μόλις ξεκίνησε...