EPISTHMH

Επιστήμη | 24.05.2011

Επιτυχής τοπική θεραπεία καρκίνου: υπερθερμία με σιδηρομαγνητικά νανοσωματίδια

 

Ο 'νανο-ενεργοποιητής' εισάγει σιδηρομαγνητικά νανοσωματίδια σε όγκο

Η υπερθερμία ως μέθοδος ίασης είναι από τις αρχαιότερες θεραπευτικές αρχές. Εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται κατά της κακοήθους νεοπλασίας. Το καινούργιο στη θεραπεία είναι η χρήση νανοσωματιδίων οξειδίων του σιδήρου.

 

Στο Κέντρο Ακτινοθεραπείας του Νοσοκομείου Σαριτέ στο Βερολίνο εφαρμόζεται από τον Μάρτιο η θεραπεία της υπερθερμίας με υπερ-παραμαγνητικά νανοσωματίδια οξειδίων του σιδήρου ( Fe, Ni, Co, Gd, Dy) κατά των νεοπλασμάτων.

Ο ασθενής τοποθετείται σε ένα είδος τομογράφου, τον ειδικό νανοενεργοποιητή.

Ο νανονεργοποιητής παράγει μαγνητικό εναλλασσόμενο πεδίο συχνότητας 100 ΚHz. Έτσι δονούνται τα νανοσωματίδια οξειδίων του σιδήρου και προκαλούν υπερθερμία. Τα σιδηρομαγνητικά υλικά έχουν όμως μια σημαντική ιδιότητα: διατηρούν την μαγνήτισή τους, επομένως και τη θερμοκρασία τους, έστω και αν μηδενιστεί το εξωτερικό πεδίο (=υπερ-παραμαγνητικά σωματίδια).Σιδηρομαγνητικό νανοσωματίδιο

Αυτή η λεπτομέρεια είναι καθοριστικής σημασίας, διότι έτσι η θεραπεία της υπερθερμίας είναι πια αποτελεσματική.

Και αυτό επειδή για να καταστραφεί ο καρκινικός όγκος απαιτείται θερμοκρασία άνω των 42 βαθμών Κελσίου. Χωρίς την εισαγωγή νανοσωματιδίων οξειδίων του σιδήρου δεν θα ήταν εφικτό, πρώτον να διατηρηθεί η υψηλή θερμοκρασία και δεύτερον να καταστραφούν συγκεκριμένα κύτταρα (τα καρκινικά), αλλά θα καταστρέφονταν και τα υγιή.

 

Το ατού της θεραπείας: Αποτελεσματική και τοπική εφαρμογή

 

Πριν από 24 χρόνια ο βιολόγος Αντρέας Γιόρνταν πειραματίστηκε με σωματίδια μεγέθους σκόνης, αλλά τώρα με τα νανοσωματίδια των οξειδίων του σιδήρου πέτυχε επιτέλους το ποθούμενο «απίστευτα αποτελεσματική μετατροπή» λόγω της απόδοσης των συγκεκριμένων νανοσωματιδίων: «Μια σταγόνα από νανοσωματίδια των οξειδίων του σιδήρου μπορεί να καλύψει με θερμότητα την επιφάνεια ενός γηπέδου τένις.»

 

Το βασικό ερώτημα κατά την πειραματική εφαρμογή της υπερθερμίας με νανοσωματίδια οξειδίων του σιδήρου ήταν πως θα εμποδιστεί η διάχυση των νανοσωματιδίων προς το υπόλοιπο σώμα και έτσι η διείσδυσή τους από τα καρκινογόνα κύτταρα στα υγιή.

 

Αντρέας Γιόρνταν - εφευρέτης της υπερθερμίας με σιδηρομαγνητικά νανοσωματίδια

  

Για να αποκλειστεί ένας τέτοιος κίνδυνος τα νανοσωματίδια επικαλύφθηκαν με επίστρωση γυαλιού, η οποία λειτουργεί σαν κολλητική ουσία και κρατά τα νανοσωματίδια ‘πάνω’ στον όγκο.

Επομένως είναι ιδιαίτερα σημαντική η επιδεξιότητα του  χειρούργου να κατανείμει παντού τα νανοσωματίδια, ο  οποίος χειρίζεται την συσκευή (νανο-ενεργοποιητής) μέσω ενός κομπιούτερ. Ο Πέτερ Βουστ, επικεφαλής της έρευνας για εγκεφαλικούς όγκους: «Εξαρτάται πόσο καλά κατανέμει τα νανοσωματίδια ο χειρούργος στα καρκινικά κύτταρα. Εάν στεφθεί η προσπάθειά του με επιτυχία, τότε η θεραπεία είναι επιτυχής.»

 

Ασφαλώς αυτό δεν είναι εύκολο, διότι οι κακοήθεις όγκοι έχουν πολύπλοκη μορφή με διογκώσεις και εγκοπές.

Έτσι ενδέχεται εάν δεν κατανεμηθούν παντού τα νανοσωματίδια, να μην καταστραφούν ορισμένα τμήματα του όγκου, να επιβιώσουν της υπερθερμίας και να προκαλέσουν μεταστάσεις. Ωστόσο η μέθοδος είναι σχετικά καινούργια και αναμένεται η πλήρης βελτίωσή της.

 

 

Nils Michaelis / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. Σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος

 

 

DW