Προς τέρψη των εθνών
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Βαδίζει σταθερά η χώρα προς πλήρη απορρύθμιση και του πολιτικού συστήματος. Η λυσσαλέα αντιπαράθεση της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ έχει υπονομεύσει κάθε προοπτική μετριοπαθούς συμπεριφοράς μετά τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου. Ούτως ή άλλως, οι ελπίδες ήταν εξαιρετικά περιορισμένες ή ανύπαρκτες. Συναίνεση προκύπτει από τη συμπεριφορά των ηγετών, που αγωνιώντας «διά το μέλλον όλων μας», διχάζουν εγκληματικά την κοινωνία.
Η επόμενη ημέρα θα είναι η κρισιμότερη στην ιστορία της Μεταπολιτεύσεως. Για την πολιτική έκπτωση που καθομολογείται πλέον δεν υπάρχουν αθώοι ή ανεύθυνοι. Βλάπτουν εξίσου όλοι την Ελλάδα. Το ποσοστό ευθύνης προσδιορίζεται διαφορετικά, ανάλογα με τις πολιτικές προτιμήσεις του κάθε ψηφοφόρου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, αμφισβητείται πλέον ανοικτά από στελέχη και βουλευτές του κόμματός του. Φαινόμενο δίχως προηγούμενο στην ιστορία, δεδομένου ότι η κρίση εκδηλώθηκε πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών. Είναι το τίμημα της υπεροψίας, της αυταρέσκειας και της πολιτικής ανικανότητος, που χαρακτήρισε την ηγεσία του κ. Βενιζέλου στο κόμμα το οποίο ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Αναλυτές καλών προθέσεων προβάλλουν την ανάγκη δημιουργίας ευρύτερου φορέα της Κεντροαριστεράς. Εύλογο το ενδιαφέρον, αλλά το εγχείρημα δυσχερέστατο. Το Κέντρο, ως έκφραση πολιτική, συνεθλίβη την περίοδο της Μεταπολιτεύσεως. Αυτό που σήμερα χαρακτηρίζεται ως Κεντροαριστερά ήταν η σταδιακή, βραδεία μετεξέλιξη του αρχικώς αρχέγονου σε «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ και αυτό ολοκλήρωσε τον βίο του.
Σήμερα πλέον, στο ευρύτερο φάσμα της Αριστεράς κυριαρχεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας και οι ένθερμοι οπαδοί του έλκονται από την ιδέα μιας πανευρωπαϊκής επαναστάσεως για την ανατροπή του ευρωπαϊκού και ελλαδικού κατεστημένου. Ευτυχώς –για την ψυχική ηρεμία όλων μας– δεν είναι οργανωμένο κόμμα, ανάλογο εκείνου του ΠΑΣΟΚ των πρώτων χρόνων. Είναι ένα αριστερό «λεφούσι» και έχει την εντύπωση κανείς ότι βαδίζει πανευτυχές προς τον κρημνό, που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση της εξουσίας. Εάν αποφάσιζε να υιοθετήσει σήμα ηχητικό για τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, θα επέλεγε τον ύμνο της Τρίτης Διεθνούς. Ζουν σε άλλο κόσμο, ως νέοι και άπειροι που είναι.
Σημεία αποδιοργανώσεως και νευρικότητος είναι εμφανή στη Νέα Δημοκρατία πλέον. Κάποιο «δυναμικό», νεοπροσχωρήσαν στέλεχος διακινδύνευσε την πρόβλεψη ότι εάν η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τη Ν.Δ. είναι 7% –ή κάτι τέτοιο εν πάση περιπτώσει– θα ετίθετο αυτομάτως θέμα πολιτικό. Αλλοι μείωσαν το ποσοστό. Αμφισβητήσεις προσωπικών επιλογών του κ. Αντώνη Σαμαρά ως προς την «πολιτική φυσιογνωμία» της Ν.Δ. διατυπώνονται από τη δεξιά και την κεντρώα πτέρυγα του κόμματος.
Ολα αυτά δημιουργούν μια νευρικότητα στο Μέγαρο Μαξίμου, που τα πάνθ’ ορά και ακούει, με αποτέλεσμα την πλήρη εκτράχυνση της προεκλογικής αναμετρήσεως. Ουδέποτε κυβέρνηση κατάφερε να αυτοϋπονομευθεί, πριν καν στηθούν οι κάλπες, τόσο όσο η σημερινή.
Μέλος της κυβερνήσεως προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ προεξόφλησε ότι ένα αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα για τον συνασπισμό θα καταστήσει την Ελλάδα Ουκρανία. Εχει περίεργη αντίληψη των πολιτικών αναλογιών ο εν λόγω κύριος. Ας περιορισθεί σε θέματα αρμοδιότητός του. Τσίρκο θεάματος ακατανόητου κατέστη η Ελλάς, προς το παρόν, προς τέρψη και απορία των εθνών. Ως προς αυτό είχε ο καθείς τη συμβολή του.
Η επόμενη ημέρα θα είναι η κρισιμότερη στην ιστορία της Μεταπολιτεύσεως. Για την πολιτική έκπτωση που καθομολογείται πλέον δεν υπάρχουν αθώοι ή ανεύθυνοι. Βλάπτουν εξίσου όλοι την Ελλάδα. Το ποσοστό ευθύνης προσδιορίζεται διαφορετικά, ανάλογα με τις πολιτικές προτιμήσεις του κάθε ψηφοφόρου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, αμφισβητείται πλέον ανοικτά από στελέχη και βουλευτές του κόμματός του. Φαινόμενο δίχως προηγούμενο στην ιστορία, δεδομένου ότι η κρίση εκδηλώθηκε πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών. Είναι το τίμημα της υπεροψίας, της αυταρέσκειας και της πολιτικής ανικανότητος, που χαρακτήρισε την ηγεσία του κ. Βενιζέλου στο κόμμα το οποίο ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Αναλυτές καλών προθέσεων προβάλλουν την ανάγκη δημιουργίας ευρύτερου φορέα της Κεντροαριστεράς. Εύλογο το ενδιαφέρον, αλλά το εγχείρημα δυσχερέστατο. Το Κέντρο, ως έκφραση πολιτική, συνεθλίβη την περίοδο της Μεταπολιτεύσεως. Αυτό που σήμερα χαρακτηρίζεται ως Κεντροαριστερά ήταν η σταδιακή, βραδεία μετεξέλιξη του αρχικώς αρχέγονου σε «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ και αυτό ολοκλήρωσε τον βίο του.
Σήμερα πλέον, στο ευρύτερο φάσμα της Αριστεράς κυριαρχεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας και οι ένθερμοι οπαδοί του έλκονται από την ιδέα μιας πανευρωπαϊκής επαναστάσεως για την ανατροπή του ευρωπαϊκού και ελλαδικού κατεστημένου. Ευτυχώς –για την ψυχική ηρεμία όλων μας– δεν είναι οργανωμένο κόμμα, ανάλογο εκείνου του ΠΑΣΟΚ των πρώτων χρόνων. Είναι ένα αριστερό «λεφούσι» και έχει την εντύπωση κανείς ότι βαδίζει πανευτυχές προς τον κρημνό, που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση της εξουσίας. Εάν αποφάσιζε να υιοθετήσει σήμα ηχητικό για τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, θα επέλεγε τον ύμνο της Τρίτης Διεθνούς. Ζουν σε άλλο κόσμο, ως νέοι και άπειροι που είναι.
Σημεία αποδιοργανώσεως και νευρικότητος είναι εμφανή στη Νέα Δημοκρατία πλέον. Κάποιο «δυναμικό», νεοπροσχωρήσαν στέλεχος διακινδύνευσε την πρόβλεψη ότι εάν η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τη Ν.Δ. είναι 7% –ή κάτι τέτοιο εν πάση περιπτώσει– θα ετίθετο αυτομάτως θέμα πολιτικό. Αλλοι μείωσαν το ποσοστό. Αμφισβητήσεις προσωπικών επιλογών του κ. Αντώνη Σαμαρά ως προς την «πολιτική φυσιογνωμία» της Ν.Δ. διατυπώνονται από τη δεξιά και την κεντρώα πτέρυγα του κόμματος.
Ολα αυτά δημιουργούν μια νευρικότητα στο Μέγαρο Μαξίμου, που τα πάνθ’ ορά και ακούει, με αποτέλεσμα την πλήρη εκτράχυνση της προεκλογικής αναμετρήσεως. Ουδέποτε κυβέρνηση κατάφερε να αυτοϋπονομευθεί, πριν καν στηθούν οι κάλπες, τόσο όσο η σημερινή.
Μέλος της κυβερνήσεως προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ προεξόφλησε ότι ένα αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα για τον συνασπισμό θα καταστήσει την Ελλάδα Ουκρανία. Εχει περίεργη αντίληψη των πολιτικών αναλογιών ο εν λόγω κύριος. Ας περιορισθεί σε θέματα αρμοδιότητός του. Τσίρκο θεάματος ακατανόητου κατέστη η Ελλάς, προς το παρόν, προς τέρψη και απορία των εθνών. Ως προς αυτό είχε ο καθείς τη συμβολή του.
No comments:
Post a Comment