Tuesday, November 30, 2010

SECURITY | 30.11.2010

WikiLeaks, Central Asia top concerns ahead of OSCE summit

The Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE) doesn't meet often, but it's picked a tetchy time to do so. Ethnic tensions have run high in Central Asia, and there's also the small issue of WikiLeaks.

When OSCE leaders convene on Wednesday, December 1 in Astana, Kazakhstan for their first summit since 1999, the initial mood is likely to be a bit guarded. Especially toward US Secretary of State Hillary Clinton.

The gathering of the 56 member states has been overshadowed by the release of confidential cables by American diplomats, many of which characterize foreign leaders in decidedly unflattering terms. They were made public by the website WikiLeaks late last week.

"Obviously this is a matter of great concern because we don't want anyone in any of the countries that could be affected by these alleged leaks to have any doubts about our intentions and about our commitments," Clinton told reporters before leaving for Astana on Monday, November 29.

US Secretary of State Hillary Rodham Clinton Clinton may have to soothe some hurt feelings in Astana

Among those who were criticized by US diplomats were Kazakh elites, who were described as leading overly lavish lifestyles and, in at least one case, having an excessive fondness for alcoholic beverages.

And that's not been the only criticism of leaders from the host country, as many of the world's most powerful nations sit down to discuss issues ranging from terrorism, drug trafficking and the drawn-out conflicts in Central Asia and Afghanistan.

Controversial hosts

Along with criticism of Kazakhstan's less-than-stellar human-rights record, experts are divided as to whether the oil-rich nation plays a positive role in a region ridden with ethnic and economic conflict.

In June of this year, for example, clashes between ethnic Kyrgyz and Uzbeks in Southern Kyrgyzstan left around 2,000 people dead and hundreds of thousands displaced.

An ethnic Uzbek woman and her relative wait to to board a plane for Bishkek at the airport in the southern Kyrgyz city of Jalal-AbadThis has not been a good year for peace in Central Asia

“We have conflicts here between Uzbeks and Kyrgyz, between Kyrgyz and Tajiks and between Tajiks and Uzbeks, “ regional expert Natalia Kharitonova from the Russian State University for the Humanities told Deutsche Welle. “Ethnic tensions in Kazakhstan are less grave because of the higher standard of living.”

But others say that Kazakhstan's relative affluence is in itself a source of regional instability

“Social inequalities between the nations of Central Asia bring with them great potential for conflict among the ethnic peoples of Central Asia,” Michael Laubsch, the director of the Eurasian Transition Group, told Deutsche Welle.

The very fact that the summit is being held in Astana is designed to underscore the claims of Kazakhstan and its president, Nursultan Nazarbayev, to major-player status.

Belarus' President Alexander Lukashenko, Kazakhstan's President Nursultan Nazarbayev and Russian President Dmitry MedvedevNazarbayev, m, hopes to lift his international profile

"First and foremost, the OSCE summit is a foreign policy advertisement project and President Nazarbayev's personal public relations project," Kazakh political analyst Dosym Satpayev told the Reuters news agency. "He is very ambitious and is keen to position himself not as a regional but, rather, a world leader."

If Nazarbayev could broker a breakthrough on one of the major issues under discussion, for instance the conflict between Azerbaijan and Armenia over the Nagorny-Karabakh region, it would certainly be a publicity coup.

But that won't be easy, especially as the usefulness of the OSCE itself is coming under scrutiny.

Past its prime?

An Sarajevan casting his ballot at a polling stationThe OSCE oversaw the elections that brought a measure of peace to the Balkans

The organization that became the OSCE was founded in 1975 as a non-binding pact intended to further stability throughout the northern hemisphere and to serve as a forum for dialogue between East and West during the Cold War. Its high point came in the mid- and late-1990s, when it played a major role in bringing the Balkan Wars to an end.

But the OSCE's budget and influence has declined in the new millennium, and critics say the organization's structure is too cumbersome to prevent and resolve conflicts like those in Central Asia this summer.

“During and immediately following the violent uprising in Kyrgyzstan, it was unable to react quickly, stop the massacre and bring the situation under control,” Laubsch said.

But the OSCE has also received some important public backing. Russia, which has often criticized what it sees as a pro-Western bias within the organization, has indicated it thinks the OSCE does indeed have a future.

“The OSCE's potential has not been exhausted,” Kremlin foreign policy advisor Sergei Prikhodko told reporters in advance of the summit.

At an informal OSCE summit this summit, Russian Foreign Minister Sergei Lavrov took much the same line.

“Our organization is capable of responding to crises," Lavrov told reporters last July.

Russia was characterized in one of the leaked cables as "an oligarchy run by the security services." Lavrov played down the importance of the embarrassing memos ahead of the summit, calling them an “amusing read.”

It remains to be seen, however, how many of the leaders can put hurt feelings behind them as they strive to define a new role for the OSCE in the 21st century - and perhaps make progress on the odd political crisis or two.

Author: Jefferson Chase
Editor: Chuck Penfold

dw

Επισκόπηση τύπου | 29.11.2010

«Ελληνικά πυρά εναντίον της Γερμανίδας καγκελαρίου»

Μετά το πράσινο φως για την οικονομική στήριξη της Ιρλανδίας ο γερμανικός τύπος βρίθει από αναλύσεις για τη σημασία του μηχανισμού στήριξης και για το ευρώ. Στο επίκεντρο και τα ελληνικά πυρά κατά της κ. Μέρκελ.

"Ελληνικά πυρά εναντίον της Γερμανίδας καγκελαρίου», είναι ο τίτλος άρθρου του Γκερντ Χέλερ στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt: «Δύσκολοι καιροί για τις ελληνογερμανικές σχέσεις. Η κρίση χρεών διχάζει τους δύο λαούς. Η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ έχει ανακηρυχθεί στην Ελλάδα στο σύμβολο μιας νέας Γερμανίας που παίζει στην Ευρώπη τον ρόλο του ισχυρού χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν της τους αδύναμους κρίκους της, όπως πιστεύουν οι Έλληνες. Τα ελληνικά μίντια βομβαρδίζουν συνεχώς την ‘σιδηρά καγκελάριο’».

Ο αρθρογράφος αναφέρεται αναλυτικά στον ελληνικό τύπο από την άνοιξη μέχρι πρότινος και υπογραμμίζει ότι ακόμη και οικονομικές εφημερίδες επιτιμούν τη Γερμανίδα καγκελάριο: «Τελικά τι κάνει η καγκελάριος, αναρωτιούνται πολλοί Έλληνες, δρομολογεί την εξυγίανση των οικονομικών της Γερμανίας εις βάρος των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης;

Και αισθάνονται ότι επιβεβαιώθηκαν πλήρως μετά από την πρόσφατη δήλωση του Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ότι η Γερμανία κερδίζει ετησίως 600 εκατομμύρια ευρώ μόνον από επιτόκια του πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα.»

Λάδι στη φωτιά ρίχνει η Επιτροπή Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής

Η εφημερίδα Handelsblat αναφέρεται επίσης με τίτλο «Ισχυροί εναντίον ανίσχυρων» στις απόψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής για την κρίση στην ευρωζώνη: «Εδώ και οκτώ εβδομάδες έχει ξεσπάσει μεγάλη διαμάχη ανάμεσα στους 27 στις Βρυξέλλες για το πώς θα κλείσει το χάσμα ανάμεσα στις ισχυρές χώρες, όπως η Γερμανία, και τις αδύναμες, όπως η Ελλάδα. Υπεύθυνος γι’ αυτή την κατάσταση είναι η Γερμανία, διότι το Βερολίνο συμφωνεί μεν πως η ΕΕ πρέπει μελλοντικά να παρεμβαίνει στην οικονομική πολιτική χωρών με προβλήματα ανταγωνισμού της εθνικής τους οικονομίας, αλλά παραμένει διαφιλονικούμενο, εάν η ΕΕ θα παρεμβαίνει διορθωτικά και σε χώρες με πλεόνασμα, όπως η Γερμανία και η Ολλανδία.

Οι δύο χώρες αντιδρούν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά η πλειονότητα των χωρών - μελών της ΕΕ δεν θέλει να αποδεχθεί εξαιρέσεις. Έτσι φαίνεται ότι με το θέμα αυτό θα ασχοληθούν οι ηγέτες της ΕΕ στην επόμενη σύνοδο κορυφής στις 7 Δεκεμβρίου.»

Φρούδες ελπίδες

«Θρυμματίζεται ο μύθος των πλεονεκτημάτων του ευρώ», είναι ο τίτλος της Die Welt του Βερολίνου για το ευρώ και την ευρωζώνη: «Από τότε που οι ηγέτες της ΕΕ αποφάσισαν την εισαγωγή κοινού νομίσματος οι δείκτες του εκτιμητή της πορείας των χρηματιστηριακών αγορών των χωρών-μελών της Ευρωζώνης Euro Stoxx είχαν από το 1997 μέχρι σήμερα άνοδο της τάξεως των 6%. Που σημαίνει αύξηση των ετήσιων αποδόσεων κατά 3,2%, ένα ισχνό αποτέλεσμα.

Αντίθετα στην Ελβετία οι δείκτες του ελβετικού χρηματιστηρίου είχαν 7,3% αύξηση και το ίδιο συνέβη και με το σουηδικό χρηματιστήριο.

Αλλά και οι διαφορές της οικονομικής ανάπτυξης ανάμεσα στις χώρες τις ευρωζώνης και εκείνες που δεν ανήκουν στην ευρωζώνη είναι άξιες προσοχής. Η οικονομία της Σουηδίας που δεν είναι μέλος της ευρωζώνης αναπτύχθηκε από το 1997 κατά μέσον όρο γύρω στο 2,5% ετησίως. Η Νορβηγία, που όχι μόνον δεν είναι μέλος της ευρωζώνης, αλλά ούτε καν μέλος της ΕΕ, έχει ρυθμούς ανάπτυξης ετησίως 2,2%.

Η Γερμανία, η μεγαλύτερη εθνική οικονομία της ευρωζώνης, κατάφερε μόνον 1,3% και παρ’ όλα αυτά είναι σε καλύτερη μοίρα από άλλες χώρες, όπως π.χ. την Ιταλία με 0,8%.»

Και η εφημερίδα καταλήγει: «Σε πείσμα της Συνθήκης του Μάαστριχτ η Γερμανία είναι ντε φάκτο υποχρεωμένη να στηρίζει τις χώρες – μέλη της ευρωζώνης που έχουν πρόβλημα χρεών. Οι οίκοι αξιολόγησης εκτιμούν τα τελευταία χρόνια τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη μάλλον σαν μειονέκτημα, ενώ οι αγορές είναι ανήσυχες για τις επιβαρύνσεις που θα έχει τελικά η Γερμανία από το μηχανισμό στήριξης.

Αν και το Βερολίνο εφαρμόζει πρόγραμμα περικοπών και οι Αμερικανοί είναι περισσότερο χρεωμένοι από τους Γερμανούς, τα ασφάλιστρα πιστωτικών κινδύνων των γερμανικών κρατικών ομολόγων είναι πια πιο ακριβά από εκείνα των αμερικανικών ομολόγων.

Επειδή όμως το ευρώ εξακολουθεί για πολλούς να είναι ζήτημα ιδεολογίας, οι συζητήσεις και οι διαβουλεύσεις θα διαρκέσουν χρόνια. Όμως ο μύθος ότι το ευρώ θα φέρει ευημερία και οικονομική ανάπτυξη δεν επιβεβαιώνεται από την οικονομική πραγματικότητα.»

Επικίνδυνη η Μπακογιάννη για τη ΝΔ

Η Ντόρα Μπακογιάννη σε πρόσφατη επίσκεψή της στο Βερολίνο (14.06.2010)Η Ντόρα Μπακογιάννη σε πρόσφατη επίσκεψή της στο Βερολίνο (14.06.2010)Τέλος το περιοδικό Der Spiegel με τίτλο «Κίνδυνος για τους συντηρητικούς» αναφέρεται στο νέο κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη: «Μετά τις δραστικές μεταρρυθμίσεις και το πακέτο εξυγίανσης στην Ελλάδα τώρα αλλάζει και το πολιτικό τοπίο. Η πρώην υπΕξ Ντόρα Μπακογιάννη ίδρυσε την προηγούμενη εβδομάδα νέο κόμμα με την επωνυμία ‘Δημοκρατική Συμμαχία’ και έχει ήδη αποσπάσει στελέχη του συντηρητικού κόμματος. Τέσσερεις βουλευτές, ανάμεσά τους δύο πρώην υπουργοί, και έναν ευρωβουλευτή. Όλοι, όπως και η κ. Μπακογιάννη, ήταν μέχρι πρόσφατα μέλη της ΝΔ. Η κ. Μπακογιάννη επιδιώκει με το νέο κόμμα να κερδίσει τον κεντρώο χώρο και να βοηθήσει στην επίσπευση των απαραίτητων ριζικών αλλαγών. Τώρα προπηλακίζεται από τους πρώην φίλους της σαν δεκανίκι της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Η Ντόρα Μπακογιάννη μπορεί όντως να εξελιχθεί σε πραγματική απειλή για το κόμμα της ΝΔ.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

MIDDLE EAST | 30.11.2010

WikiLeaks revelations on Iran create problems for Gulf states

Tensions in the Middle East are increasing as the fallout from the latest WikiLeaks revelations spreads. Previously reticent Arab states have been exposed as having discussed strikes on Iran with the US.

Hundreds of thousands of classified US embassy dispatches and documents, made public by the whistle-blower website WikiLeaks on Sunday, included transcripts of conversations between Middle Eastern leaders and US diplomats and military officials.

Among the most inflammatory were those between Saudi Arabia's King Abdullah, US Ambassador to Iraq Ryan Crocker and General David Petraeus in which the Saudi monarch urged the US to stop Iran's nuclear program by any means necessary.

According to the April 20, 2008 transcript from Riyadh, King Abdullah called on the United States "to cut off the head of the snake" during the meeting.

This opinion was echoed in a separate document, dated November 4, 2009, in which Bahrain's King Hamad bin Isa al-Khalifa is alleged to have told General Petraeus that Iran was "the source of much of the trouble in both Iran and Afghanistan" and that "the danger of letting [Iran's nuclear program] go on is greater than the danger of stopping it."

Abu Dhabi crown prince Sheikh Mohammad bin Zayed is also named in a transcript, dated April 10, 2006, in which he allegedly told the Americans that he was "unwilling to wait much longer" in regard to taking action against Iran.

Unsurprisingly, conversations between US and Israel also tackle the Iran situation, with the Israeli officials telling the Americans in 2009 that Washington was running out of time to stop Tehran and that 2010 was the "critical year."

Revelations expose extent of Gulf States' concerns

Barack Obama and King Abdullah King Abdullah urged the US to take action to stop Iran

The documents show the level of concern within the Middle East of Iran's nuclear ambitions and, contrary to the public declarations of a number of Arab states, the apparent willingness to deal with the threat militarily. While Israel's favoring of air strikes is well-known and documented, no Arab nations have gone on record as saying they would support US action or take their own to stop Tehran.

A particular danger to stability now lies in the perception that Arab states named in the documents are on the same page as the US and Israel in regard to policy toward Iran.

"The latest WikiLeaks revelations threaten to upset the balance in the Gulf States between the hostility of public opinion to US security involvement in regional affairs with their private acknowledgment of the US as their ultimate security guarantor," Kristian Ulrichsen, a Middle East expert at the London School of Economics and Political Science, told Deutsche Welle. "They demonstrate the deep suspicions held by the Gulf Cooperation Council (GCC) states."

Little to surprise already skeptical Iranians

While the WikiLeaks revelations will have made the distrust and behind-the-scenes machinations public, Professor Volker Perthes, director of the German Institute for International and Security Affairs, believes the information revealed won't come as too great a shock to the Iranians.

Protesters burn an American flag Public hatred of the US may spread to the Gulf regimes

"Iranian officials know that the Saudis don't trust them," Perthes told Deutsche Welle. "Much of what we can see of the small amount of cables so far published would not really add much beyond reinforcing suspicions that the Saudis are actually in cahoots with Washington, even though they pretend, in official meetings, that they value good neighborly relations."

Mehrdad Khonsari, senior research consultant at the Center for Arab & Iranian Studies in London, concurred. "There is nothing in these revelations that surprises the Iranian authorities," he said.

"They know how the Saudis as well as all the other Arabs feel about them. But the fact that these disclosures have become public is an embarrassment for the Saudis in their future dealings with Iran and a reminder to them of what the Iranians have been saying that you can never trust the Americans."

Saudi Arabia at risk of destabilization

However, while Iran may not be shocked into action by the revelations, factions within Saudi Arabia may be. There is an escalating unease in the kingdom itself over its allegiance to the United States, and its willingness to support the US and even join in with any military action it mounts against Iran.

Outwardly, the Saudis have been telling the United States that under no circumstances should it bomb Iran, or allow Israel to do so. Riyadh has publicly told the US that Saudi Arabia and its neighbors would not support such actions, that US support in the region would evaporate if it attacked Iran and that Saudi Arabia and its oil-rich allies would not make up any shortfall of crude production which would follow a US strike on Iran, OPEC's second-highest oil producer behind the Saudis.

The WikiLeaks' documents appear to contradict these public statements, a situation that may anger factions within Saudi Arabia.

Iranian President Mahmoud Ahmadinejad, center-right, is greeted by Saudi Arabia's King AbdullahSaudi Arabia's true feelings for Iran have been exposed

"It is likely that much of the Sunni establishment in Saudi Arabia will agree with King Abdullah's characterization of the Iranian nuclear program as a threat that needs to be halted and removed," Ulrichsen said. "It is the reaction of Saudi Arabia's Shiite communities in the Eastern Province that will be interesting, as they have suffered from relative socio-economic marginalization."

"Iran could use the revelations to signify that the gloves are now off, and ratchet up its overt and covert activities, including the presumed existence of sleeper cells in Saudi Arabia and throughout the GCC which could be activated to sow political and regional instability."

Militants eager to exploit divisions in Saudi Arabia

Any threat to the monarchy - either through agitation from within or problems arising from a succession as King Abdullah's health fails - will be a concern to the West. In August, al Qaeda called on its soldiers in Osama bin Laden's homeland to overthrow the Saudi royal family. A Saudi kingdom in chaos would be hugely destabilizing to the wider region, not to mention the world's oil industry.

"There is a danger that Saudis of Yemeni origin in the three southern border provinces of Asir, Najran and Jizan may react to the documents' revelations of American support for Saudi Arabia's military strikes against the Houthi Shia separatist group in 2009-10 by extending active or passive support to the cross-border Saudi-Yemeni branch of al Qaeda in the Arabian Peninsula," said Ulrichsen.

Author: Nick Amies
Editor: Rob Mudge

dw

Monday, November 29, 2010


Ευρώπη | 29.11.2010

Η λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα και η ΕΕ

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ η Ελλάδα είναι "ο δρόμος για την Ευρώπη" της πλειοψηφίας των λαθρομεταναστών. Η αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου ήταν το θέμα ημερίδας της Ένωσης Ελληνογερμανικών Εταιρειών.

Το σημαντικότερο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η έλλειψη νομοθεσίας ασύλου, υποστήριξε στην ημερίδα της Ένωσης Ελληνογερμανικών Εταιρειών ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος, επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας των ΗΕ για τους Πρόσφυγες. Μια τέτοια νομοθεσία, αναφορικά με τη διαδικασία ασύλου, θα έπρεπε οπωσδήποτε να προβλέπει: «μια υπηρεσία ανεξάρτητη από την αστυνομία και από τις εντολές της διοίκησης, που να είναι σε θέση, σε σύντομο χρονικό διάστημα, μετά από μια δίκαιη εξέταση των αιτημάτων, να χορηγεί σε όλους, όσους το δικαιούνται, καθεστώς προστασίας.»

Η λαθρομετανάστευση είναι κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα

Έλκε Φέρνερ: περισσότερα κονδύλια στην Ελλάδα για τη δημιουργία υποδομών Έλκε Φέρνερ: περισσότερα κονδύλια στην Ελλάδα για τη δημιουργία υποδομώνΩς θετική εξέλιξη χαρακτήρισε ο κ. Τσαρμπόπουλος το γεγονός, ότι προβλέπεται υπηρεσία ασύλου στο νομοσχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης, που πρόκειται να κατατεθεί αυτή την εβδομάδα στη βουλή. Επειδή όμως η χώρα είναι η «κύρια πύλη εισόδου προσφύγων στην ΕΕ», η όποια προσπάθεια της, δεν πρόκειται να ευοδωθεί , εάν το πρόβλημα των προσφύγων δεν αντιμετωπιστεί από τους εταίρους ως κοινό ευρωπαϊκό ζήτημα. Την άποψη αυτή στήριξε και ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δόλλης «η Ευρώπη αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι το 90% των παρανόμων που μπαίνουν και ψάχνουν μια στέγη, έρχονται από τα σύνορα Τουρκίας-Ελλάδας. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ενισχυθεί, πρέπει να βρούμε λύσεις.»

Συμφωνών και επαυξάνων, αλλά χωρίς οποιεσδήποτε δεσμεύσεις, εμφανίστηκε και ο Γερμανός υφυπουργός Εξωτερικών Βέρνερ Χόιερ: «Αυτό που θα βοηθούσε την Ελλάδα περισσότερο από κάθε οτιδήποτε άλλο, θα ήταν η ενιαία πολιτική της ΕΕ για τους πρόσφυγες και το άσυλο. Εδώ θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες ως ΕΕ. Στο ένα ή στο άλλο σημείο υπάρχουν ήδη όμως και δυνατότητες για διμερή συνεργασία. Βλέπω πχ. ότι η δραστηριοποίηση της FRONTEX στα ελληνοτουρκικά σύνορα αποτελεί μεγάλη βοήθεια για την Ελλάδα. Επομένως σε ότι αφορά την πρακτική συνεργασία, υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.»

Ανθρωπιστικές ρήτρες για παροχή ασύλου και από άλλες χώρες

Μαρία Τζεφεράκου: Μαρία Τζεφεράκου: "δεν υπάρχει πολιτική βούληση"Με μια άμεση βοήθεια, που σε καμία περίπτωση δεν θα αποτελούσε τη λύση του προβλήματος, συμφώνησε και η Μαρία Τζεφεράκου, μέλος της ‘Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών’ στην Αθήνα: «Ακόμα και μέσα στον κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙ υπάρχουν ρήτρες, τις οποίες οι άλλες χώρες θα μπορούσαν να τις είχαν εφαρμόσει. Υπάρχουν ανθρωπιστικές ρήτρες, που δίνουν τη δυνατότητα σε άλλες χώρες να δέχονται για κάποιος συγκεκριμένους λόγους, άτομα που έχουν υποβάλει αίτημα ασύλου στην Ελλάδα. Ας γίνει τουλάχιστον αυτό. Αλλά ούτε αυτό δεν έχει γίνει, και είναι ενδεικτικό της πολιτικής βούλησης.»

Την αναγκαιότητα βοήθειας προς την Ελλάδας, βλέπει και η αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των σοσιαλδημοκρατών, Έλκε Φέρνερ. Κατά την άποψη της η ΕΕ θα πρέπει να διαθέσει άμεσα οικονομικά κονδύλια για τη δημιουργία κέντρων υποδοχής προσφύγων στην Ελλάδα όπως επίσης και για την μέριμνα τους, δηλαδή για διερμηνείς, γιατρούς, νομικούς, ψυχολόγους.

Ειδικά για τους ανήλικους πρόσφυγες, η κ. Φέρνερ, ανακοίνωσε πρωτοβουλία του κόμματός της, ώστε ως τα Χριστούγεννα να επέλθει συμφωνία στην ΕΕ, τα παιδιά να κατανεμηθούν στα κράτη - μέλη. Όλα αυτά τα μέτρα αποτελούν όμως μόνον το πρώτο βήμα κατά την άποψη της κ. Φέρνερ. Η πραγματική λύση, υποστηρίζει η σοσιαλδημοκράτις πολιτικός, είναι η δρομολόγηση κοινής διαχείρισης του προβλήματος και δίκαιη κατανομή των προσφύγων, ανάμεσα σε όλα τα κράτη που έχουν υπογράψει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ. Στην ερώτηση μας, πόσο ρεαλιστική είναι μια αλλαγή του κανονισμού, η κ. Φέρνερ εξέφρασε την απαισιοδοξία της: «Όταν πρόκειται για ένα τέτοιο ζήτημα, κάθε ευρωπαϊκή κυβέρνηση υπολογίζει τις πιθανές αντιδράσεις και συνέπειες στη δική της χώρα. Εάν όμως η ΕΕ αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως μια κοινότητα που διέπεται από αξίες, τότε δεν μπορεί να μοιράζεται μόνο τις χαρές, αλλά και τα βάρη. Και σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και το προσφυγικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα.»

Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

dw

Sunday, November 28, 2010

Επισκόπηση τύπου | 26.11.2010

Αγαπημένοι Ιρλανδοί και κακοί Έλληνες!

Γιατί ορισμένα γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης αντιμετωπίζουν με το γάντι τους Ιρλανδούς, αλλά με το μαστίγιο τους Έλληνες, αν και οι δύο λαοί υπέπεσαν στο ίδιο δημοσιονομικό ολίσθημα;

«Για αγαπημένους Ιρλανδούς και κακούς Έλληνες», τιτλοφορείται άρθρο της εφημερίδαςTageszeitung. Αφορμή η διαφορετική συμπεριφορά των γερμανικών μέσων ενημέρωσης απέναντι σε Έλληνες και Ιρλανδούς μετά την ένταξη των δύο χωρών στο μηχανισμό στήριξης. Επισημαίνει λοιπόν η γερμανική εφημερίδα: " Όταν η Ελλάδα βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης απάντησαν με επιθέσεις ειρωνείας και μίσους: 'Γιατί δεν πουλάτε τα νησιά σας χρεοκοπημένοι' ,τους συμβούλευαν έμμεσα. 'Πώς περνάνε οι Έλληνες με τα δισεκατομμύριά μας', ρωτούσαν με ειρωνεία. Μια άλλη εφημερίδα ρωτούσε: 'Ποιός άφησε τους Έλληνες να μπουν στο Ευρώ;' Η εφημερίδα Bild τάσσονταν μάλιστα υπέρ της επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή.

Εντελώς διαφορετική η εικόνα με την Ιρλανδία: Η ίδια εφημερίδα τιτλοφορούσε σχετικό άρθρο της: 'H Ευρώπη τρέμει για το μέλλον της Ιρλανδίας' και έκανε λόγο για 'ιρλανδική τραγωδία' επισημαίνοντας: 'Οι ουρές των ανθρώπων που πεινούν στο Δουβλίνο είναι τόσο μεγάλες που συχνά δεν χωράνε σ' ένα δρόμο'."

Άρχισαν και στο Δουβλίνο οι διαμαρτυρίεςΆρχισαν και στο Δουβλίνο οι διαμαρτυρίες"Για ποιό λόγο η διαφορετική αντιμετώπιση; Μήπως επειδή οι Έλληνες δεν αποδέχονται μοιρολατρικά αυτά που συμβαίνουν και κατεβαίνουν στο δρόμο, ενώ την ίδια στιγμή οι Ιρλανδοί ντρέπονται γιατί απλώνουν το χέρι; Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης δείχνουν υπερβολική κατανόηση για τους Ιρλανδούς, οι οποίοι μετά από αιώνες φτώχειας έβγαλαν χρήματα και έκαναν επί μια 15ετία πάρτι σπατάλης."

"Το γερμανικό βλέμμα συμπόνιας ίσως να οφείλεται στο βιβλίο του γερμανού νομπελίστα συγγραφέα Heinrich Böll 'Ιρλανδικά Ημερολόγια', στο οποίο οι Ιρλανδοί περιγράφονται λίγο ως παράξενοι, αλλά σίγουρα αξιαγάπητοι. Ίσως πάλι η κατανόηση των Γερμανών να σχετίζεται με την μεταπολεμική εποχή, όταν οι Γερμανοί ήταν ευπρόσδεκτοι στην Ιρλανδία, προφανώς με το λανθασμένο σκεπτικό ότι όποιος πολέμησε τη Βρετανία δεν μπορεί να είναι και τόσο κακός. Ας μην ξεχνάμε ότι μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο καμία χώρα δεν ήθελε να παίξει εναντίον της Εθνικής Γερμανίας εκτός από τους Ιρλανδούς. Ίσως οι επόμενες ημέρες με τις προετοιμαζόμενες διαδηλώσεις των Ιρλανδών κατά των μέτρων λιτότητας να αλλάξουν λίγο αυτά που πιστεύουν τα γερμανικά μέσα για τους Ιρλανδούς. Πάντως οι αναγνώστες της εφημερίδας Bild είναι πιο σκληροί με τους Ιρλανδούς από ότι το έντυπο που διαβάζουν. Το 81% των ερωτηθέντων απάντησε ότι οι Ιρλανδοί ζούσαν πάνω από τις οικονομικές τους δυνατότητες και ότι θα πρέπει τώρα να βγάλουν μόνοι τους τα κάστανα από τη φωτιά."

«Η παράνομη μετανάστευση είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα»

Tom Königs, πρόεδρος της επιτροπής της γερμανικής βουλής για τα ανθρώπινα δικαιώματαTom Königs, πρόεδρος της επιτροπής της γερμανικής βουλής για τα ανθρώπινα δικαιώματα«Η ΕΕ θα πρέπει να βοηθήσει την Ελλάδα να αντιμετωπίσει τα κύματα προσφύγων», διαβάζουμε σε άρθρο της εφημερίδαςSüddeutsche Zeitung. Η εφημερίδα επικαλείται τη μαρτυρία του προέδρου της επιτροπής του γερμανικού κοινοβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα Τομ Κένιγκς που επισκέφθηκε πρόσφατα την περιοχή των ελληνοτουρκικών συνόρων. «Η κατάσταση είναι απαράδεκτη", είπε στην εφημερίδα του Μονάχου ο Γερμανός βουλευτής, "οι καταυλισμοί είναι γεμάτοι, λείπουν κρεβάτια, κουβέρτες, οι συνθήκες υγιεινής είναι κακές και δεν υπάρχουν μεταφραστές. Η Ευρώπη δεν πρέπει να αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της. Η παράνομη μετανάστευση είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα».

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

dw