ΜΙΣΕΛ ΜΠΑΡΝΙΕ: ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΡΙΖΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΕΕ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΜΙΣΕΛ ΜΠΑΡΝΙΕ: ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΡΙΖΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

31/01/2014

Γράφει η Μαρίνα Κουρμπέλα

Προτάσεις για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας του τραπεζικού τομέα της ΕΕ και συνέχισης των τραπεζών να χρηματοδοτούν την πραγματική οικονομία, παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα  με δηλώσεις του Επιτρόπου Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών κ. Μισέλ Μπαρνιέ, οι προτάσεις θα δημιουργήσουν ένα κοινό πλαίσιο σε επίπεδο ΕΕ, που είναι αναγκαίο για να διασφαλιστεί, ότι οι αποκλίνουσες εθνικές λύσεις δεν θα δημιουργήσουν ρήγματα στο οικοδόμημα της τραπεζικής ένωσης ούτε θα υπονομεύσουν τη λειτουργία της ενιαίας αγοράς. Οι προτάσεις, επισήμανε, έχουν σταθμιστεί προσεκτικά ώστε να εξασφαλίζουν μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και της δημιουργίας των κατάλληλων συνθηκών για τη χορήγηση πιστώσεων στην πραγματική οικονομία, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη

Με τις σημερινές προτάσεις ολοκληρώνεται η ριζική αναδιάρθρωση του κανονιστικού πλαισίου του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, πρόσθεσε ο κ. Μπαρνιέ.

Η τραπεζική ένωση έχει δρομολογηθεί, αναφέρει η Επιτροπή σε σχετική ανακοινωσή της. Ωστόσο, ενδέχεται ορισμένες τράπεζες της ΕΕ να εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά μεγάλες για να αφεθούν να πτωχεύσουν, εξαιρετικά δαπανηρές για να διασωθούν και εξαιρετικά σύνθετες για να εξυγιανθούν. Συνεπώς, η Επιτροπή πιστεύει, ότι απαιτούνται νέα μέτρα, ιδίως ο διαρθρωτικός διαχωρισμός των κινδύνων που συνδέονται με τις δραστηριότητες διαπραγμάτευσης των τραπεζών από τη δραστηριότητα αποδοχής καταθέσεων.

Πρόταση για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα

Η πρόταση για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα της ΕΕ θα εφαρμόζεται μόνο στις μεγαλύτερες και πιο πολυσχιδείς τράπεζες της ΕΕ με σημαντικές δραστηριότητες διαπραγμάτευσης. Μεταξύ άλλων στη σχετική πρόταση, προβλέπονται τα εξής:

1. Απαγόρευση της διεξαγωγής δραστηριοτήτων διαπραγμάτευσης για ίδιο λογαριασμό σε χρηματοπιστωτικά μέσα και βασικά εμπορεύματα, δηλαδή των δραστηριοτήτων διαπραγμάτευσης για ίδιο λογαριασμό με αποκλειστικό σκοπό την επίτευξη κέρδους για την τράπεζα. Η δραστηριότητα αυτή ενέχει πολλούς κινδύνους, χωρίς όμως απτά οφέλη για τους πελάτες της τράπεζας ή για την ευρύτερη οικονομία.

2. Ανάθεση στις εποπτικές αρχές της εξουσίας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θέσπιση της υποχρέωσης να απαιτούν τη μεταβίβαση άλλων δραστηριοτήτων διαπραγμάτευσης υψηλού κινδύνου (όπως δραστηριότητες ειδικής διαπραγμάτευσης, σύνθετα παράγωγα και  πράξεις τιτλοποίησης) σε ξεχωριστές νομικές οντότητες εντός του ομίλου («θυγατροποίηση»). Με τον τρόπο αυτό, θα αποφευχθεί ο κίνδυνος να παρακάμπτουν οι τράπεζες την απαγόρευση ορισμένων δραστηριοτήτων διαπραγμάτευσης συμμετέχοντας σε αφανείς δραστηριότητες συναλλαγών για ίδιο όφελος που γίνονται όλο και πιο σημαντικές ή παρουσιάζουν υψηλό βαθμό μόχλευσης, με αποτέλεσμα να θέτουν ενδεχομένως σε κίνδυνο το σύνολο της τράπεζας ή το ευρύτερο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οι τράπεζες θα έχουν τη δυνατότητα να μην διαχωρίζουν τις δραστηριότητές τους εφόσον μπορούν να αποδείξουν στον εποπτικό φορέα τους ότι οι κίνδυνοι που αναλαμβάνουν μετριάζονται από άλλα μέσα.

3. Θέσπιση κανόνων για την οικονομική και νομική διακυβέρνηση και παροχή επιχειρησιακών δεσμών μεταξύ της διαχωρισθείσας διαπραγματευτικής οντότητας και των υπολοίπων μελών του τραπεζικού ομίλου.

Προκειμένου να μην προσφέρεται στις τράπεζες η δυνατότητα καταστρατήγησης αυτών των κανόνων, με τη μεταφορά μέρους των δραστηριοτήτων τους στον λιγότερο ρυθμιζόμενο σκιώδη τραπεζικό τομέα, τα διαρθρωτικά μέτρα διαχωρισμού πρέπει να συνοδεύονται από διατάξεις βελτίωσης της διαφάνειας του σκιώδους τραπεζικού συστήματος. Μια συμπληρωματική πρόταση διαφάνειας θα προβλέπει μια σειρά μέτρων για την καλύτερη κατανόηση από τις ρυθμιστικές αρχές και τους επενδυτές των συναλλαγών χρηματοδότησης τίτλων. Αυτές οι συναλλαγές έχουν αποτελέσει πηγή μετάδοσης κινδύνων, μόχλευσης και «φιλοκυκλικότητας» κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Η καλύτερη παρακολούθηση των συναλλαγών αυτών είναι απαραίτητη για να αποτραπεί ο συστημικός κίνδυνος που είναι συνυφασμένος με τη χρήση τους.

Blog:marina anastas.kourbela