| ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ | |||
| Περνάμε δύο αξέχαστα 24ωρα στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, γνωρίζουμε μερικά από τα νέα στέκια και διαμορφώνουμε έναν μίνι οδηγό με επιλεγμένα φεστιβάλ, εκθέσεις, μουσεία και δραστηριότητες. | |||
| ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΛΑΒΑΝΟΥ | |||
Το ήξερα ότι σήμερα, 24 χρόνια μετά την πτώση, πωλούνται κομματάκια Τείχους σαν βερολινέζικος Τίμιος Σταυρός σε μικρομάγαζα με σουβενίρ. Τούτο εδώ, όμως, είναι άλλο πράγμα... Εχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον: αφενός δεν σου πουλάνε τίποτα, το μικρό ή μεγαλύτερο κομματάκι ιστορίας σε βάζουν να το κερδίσεις με το σπαθί σου. Αφετέρου η νίκη απέναντι στην -ανύπαρκτη πλέον- ΕΣΣΔ αναπαράγεται συμβολικά μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου με έναν μοναδικό τρόπο: το Τείχος (ή καλύτερα κομμάτι αυτού), έμβλημα άμυνας της Ανατολικής Γερμανίας, που δεν χώριζε απλώς το Ανατολικό από το Δυτικό Βερολίνο, αλλά χτίστηκε περιμετρικά του Δυτικού σαν ασφυκτικός κλοιός, είναι πλέον ιδιοκτησία ενός πολυτελούς ξενοδοχείου της Δύσης. Το οποίο βάζει τους πελάτες του να το σπάσουν, σαν να θέλει να εξαφανίσει το φάντασμα της DDR με τον πιο απτό τρόπο. Πέρα από αυτή την, ομολογουμένως, πολύ παράξενη πτυχή του, το Βερολίνο είναι μια θαυμάσια πόλη. Λάμπει. Σαν τον Henrik. Εχει ξανθά μαλλιά και απαλά, διάφανα φρύδια, φοράει μαύρο σακάκι, ριγέ πολύχρωμο κασκόλ και κάνει μια φοβερή δουλειά. «Είμαι cool hunter». Ο Henrik είναι Σουηδός, ήρθε στο Βερολίνο πριν από πολλά χρόνια, το έμαθε «όσο κανείς» και πλέον βιοπορίζεται με το να πουλάει τις γνώσεις του σχετικά με τα πιο in (ή out, ανάλογα με τις προτιμήσεις του πελάτη) στέκια: καφέ, εστιατόρια, μπαρ, κλαμπ, περιοχές ολόκληρες που είναι σήμερα ή θα είναι αύριο της μόδας... Αυτό θα πει cool hunter. Αναλαμβάνει να μας κάνει μια οινογαστρονομική ξενάγηση: ζεστό κρασί σε χριστουγεννιάτικη αγορά, δείπνο και γλυκό. To WeihnachtsZauber Gendarmenmarkt είναι μία από τις δεκάδες χριστουγεννιάτικες αγορές της γερμανικής πρωτεύουσας. Πίνουμε glühwein (6 ευρώ, από τα οποία σου επιστρέφονται τα 3 αν γυρίσεις πίσω το μπλε κουπάκι) και τρώμε μια μακρόστενη σφολιάτα, σαν μικρό πεϊνιρλί, με sour cream και φρέσκο κρεμμύδι, που βγαίνει κατευθείαν από το φούρνο. Το κρύο τσιμπάει λίγο τα αυτιά και τη μύτη, αλλά τόσο όσο... Μπορείς να σταθείς σε μια ουρά και να αγοράσεις μία μεγάλη σακούλα με αποξηραμένες φέτες μήλου ή ζεστά κάστανα. «Πάρε ένα να δοκιμάσεις», λέει η Ιταλίδα πωλήτρια και μου δίνει ένα καυτό κάστανο στο χέρι. Δεν προλαβαίνω να το δαγκώσω, πέφτει από τα χέρια, πάει το κάστανο. Και ήταν και δώρο... Δείπνο στο ανατολίτικο Soya Cosplay και γλυκάκι στο Gendarmerie Restaurant, ένα μέρος «πολύ τρέντι. Μπείτε μέσα και μη μιλήσετε σε κανέναν, κάντε τους αδιάφορους...» μας λέει ο Henrik. Γελάει. Το μαγαζί είναι μεγάλο και ζεστό, με ωραία γλυκά και έναν Χιλιανό σερβιτόρο-Λατίνο εραστή, στον οποίο παραγγέλνεις crème brûlée και, αντί να το σημειώσει, σε κοιτάζει με πάθος και ισιώνει τη μελαχρινή φράντζα. Τέτοια πράγματα συμβαίνουν στο καλοβαλμένο Βερολίνο. Λίγο παραέξω, αλλάζουν οι παραστάσεις. Το τοπίο χαλαρώνει, οι γειτονιές δεν έχουν τόσα μαγαζιά, είναι πιο ήρεμες, κατοικήσιμες, αλλά με περισσότερα άσχημα, ξεχειλωμένα σημεία, όπως οι ράγες τρένου κάτω από μια μεγάλη γέφυρα που είναι γεμάτες σκουπίδια. Παρά τις κατά τόπους ασχήμιες, πάντως, το περπάτημα αποκαλύπτει μια πόλη μεγάλη, απλωτή, με δασάκια, πάρκα και νερά. Η Κατερίνα, συνταξιδιώτισσα, εντυπωσιάζεται από την ομίχλη που ρουφάει τα ψηλά κτίρια, όπως τον Πύργο της Τηλεόρασης, ο οποίος μοιάζει να τρυπάει την καταχνιά με τη μύτη του. Οι περαστικοί, έτσι όπως διασταυρώνονται τα βλέμματά μας όταν περνάμε ο ένας δίπλα στον άλλο, φαίνονται συμπαθητικοί και πράοι, αν εξαιρέσουμε κάποιες αναπάντεχες αγκωνιές αγνώστων σε συνθήκες συνωστισμού. Ψάχνουμε την East Side Gallery, ένα κομμάτι του Τείχους στο οποίο διεθνείς καλλιτέχνες αποτύπωσαν το 1990 τις ιδέες τους για το Βερολίνο που έφευγε και το Βερολίνο που ερχόταν - μια υπαίθρια γκαλερί που θεωρείται «μνημείο ελευθερίας». «Ελευθερίαααα...» ακούω καθώς περπατώ δίπλα. Η μικρή εξαδέλφη από την Ελλάδα φωνάζει το όνομά μου. Συγγενικές αγκαλιές και πεταχτά φιλιά κοντά στην τοιχογραφία-φιλί του Μπρέζνιεφ με τον Χόνεκερ. Ξαφνική συνάντηση. Τι ωραία πόλη! Η Ilka, 25 ετών, με αγορίστικο ντύσιμο και δύο σκουλαρίκια, ένα στη μύτη και ένα πάνω από το λοβό του αυτιού, δουλεύει στη Φρανκφούρτη για το τμήμα επικοινωνίας της Lufthansa. Τη ρωτάω αν θα ήθελε να μείνει μόνιμα στο Βερολίνο. Θα ήθελε. Το πρόβλημα είναι «ότι πλέον όλοι θέλουν να έρθουν εδώ και αυτό κάνει τα πράγματα δύσκολα, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος». Θυμάμαι τι μας είπε ο Henrik όταν τον πρωτογνωρίσαμε. «Το Βερολίνο είναι μια πόλη που εκτιμά περισσότερο αυτόν που ψάχνει δουλειά από αυτόν που έχει. Σ’ έναν άνεργο οι άνθρωποι βλέπουν κάποιον που πρέπει να εφεύρει λύσεις και τον θαυμάζουν γι’ αυτό». Αν ισχύει κάτι τέτοιο, σημαίνει ότι η τοπική κοινωνία είναι θετική, ώριμη, κάτι που μισοφαίνεται και από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν εμάς όσοι Βερολινέζοι γνωρίζουμε: βρισκόμαστε στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, στη δίνη του κυκλώνα, αλλά δεν ακούμε ούτε έναν υπαινιγμό, ούτε μία μπηχτή εν είδει πλακίτσας για «τεμπέληδες Ελληνες». Κάθε κουβέντα τους σχετικά με την ελληνική κρίση είναι μετρημένη, φιλική και αχρωμάτιστη. Οι δύο μέρες περνούν μονορούφι! Η βόλτα στο Βερολίνο φτάνει στο τέλος της. Ερχεται η ώρα της επιστροφής στα γνώριμα. Γυρίζω πίσω γεμάτη χάρτες και φυλλάδια, μια αναμνηστική φωτογραφία μπροστά από ένα λευκό ζωγραφιστό πτηνό στην East Side Gallery, την επαγγελματική κάρτα ενός cool hunter και το κουτάκι με τα ιστορικά πετραδάκια, που μοιάζει με θήκη καρφίτσας, σε απόχρωση θολού χρυσού. kathimerini |
Tuesday, December 31, 2013
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Monday, December 30, 2013
Τέσσερα χρόνια με αναστολή στον Λιάπη
Τέσσερα χρόνια με αναστολή στον Λιάπη
Ποινή φυλάκισης 4 ετών με αναστολή, εξαγοράσιμη προς 50 ευρώ ημερησίως, επέβαλε το Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο στον πρώην υπουργό Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος συνελήφθη να οδηγεί ανασφάλιστο όχημα με πλαστές πινακίδες.
Στον πρώην υπουργό -που και πάλι δεν προσήλθε στη δίκη- επιβλήθηκε επιπλέον πρόστιμο 3.000 ευρώ, καθώς το όχημα ήταν ανασφάλιστο.
Νωρίτερα, ο εισαγγελέας έδρας είχε ζητήσει την ενοχή του κ. Λιάπη, χωρίς κανένα ελαφρυντικό για την υπόθεση.
Σύμφωνα με τον εισαγγελικό λειτουργό ο πρώην υπουργός ενήργησε με δόλο έχοντας προσχεδιάσει την πράξη του, όπως είπε, αναφερόμενος στις πλαστές πινακίδες που είχε εκδώσει ο κ. Λιάπης όταν κατέθεσε τις αυθεντικές.
«Αυτός ο πάμπλουτος άνθρωπος αρνήθηκε να πληρώσει ένα τόσο ευτελές ποσό, έκανε πλαστογράφηση πινακίδων», ανέφερε σύμφωνα με πληροφορίες ο εισαγγελέας που χαρακτήρισε «όψιμη» την αλλαγή συμπεριφοράς του κ. Λιάπη όπως αυτή εκδηλώθηκε με την κίνησή του να πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας».
Οι συνήγοροι του πρώην υπουργού υποστήριξαν ότι ο κατηγορούμενος εντολέας τους ενήργησε «από απερισκεψία και ανοησία».
«Αυτές τις λέξεις μου επιτρέπεται να πω στο δικαστήριο», είπε χαρακτηριστικά ένας από τους συνηγόρους του.
Διαβεβαίωσαν πάντως ότι ο κ. Λιάπης αισθάνεται «άσχημα και μεταμελημένος και δικαιολόγησαν την απουσία του πρώην υπουργού από το δικαστήριο λέγοντας ότι αυτή δεν οφείλεται σε απαξιωτική στάση του έναντι της Εδρας αλλά στην ένταση της δημοσιογραφικής κάλυψης:
«Απ' έξω υπάρχουν 30 δημοσιογράφοι και κάμερες, οι οποίοι ξημεροβραδιάζονται και έξω από το σπίτι του», είπε ένας από τους δικηγόρους του EΘΝΟΣ
Sunday, December 29, 2013
'Suicide bomber' hits Russia's Volgograd train station
'Suicide bomber' hits Russia's Volgograd train station
A suicide attack on a train station in Russia's southern city of Volgograd has killed 16 people, officials say.
There are contradictory reports over the gender of the bomber, amid official claims it was a woman.
A suspected female suicide bomber killed at least six people when she attacked a bus in the city in October.
Moscow is concerned militant groups could be ramping up violence in the run up to the the 2014 winter Olympic Games in the city of Sochi in six weeks.
Orange flash
Sunday's explosion rocked Volgograd-1 station at around 12:45 (08:45 GMT) at a time when millions of Russians are travelling to celebrate the New Year.
A nearby security camera facing the station caught the moment of the blast, showing a bright orange flash behind the station's main doors.
The explosion shattered windows and sent debris and plumes of smoke from the station entrance.
Motionless bodies were laid out in the station forecourt while ambulances rushed those hurt to hospital. About 40 people are said to have been injured, including a nine-year-old girl whose mother was killed in the attack.
Russian President Vladimir Putin ordered law enforcement agencies to take "all necessary security measures" in the bomb's aftermath, said a Kremlin spokesman.
He ordered the most gravely injured victims to be flown to Moscow for treatment.
Security would be stepped up at train stations and airports, said a federal police spokesman.
No group has yet claimed responsibility for the blast, but a spokesman for Russia's Investigative Committee, Vladimir Markin, said the incident was being treated as an act of terrorism.
An Islamist insurgency in the North Caucasus region has led to many attacks there in recent years. Insurgents have also attacked big Russian towns.
Volgograd lies about 900km (560 miles) south of Moscow, 650km north of the North Caucasus and 700km north-east of Sochi.
'Head found'
The bomb used in the attack contained 10 kg (22 pounds) of TNT, was rigged with shrapnel and was detonated near the metal detectors at the station entrance, Mr Markin said.
The blast blew out many windows and sent debris down the station steps
Formerly known as Stalingrad, Volgograd has a million residents and is described as a gateway to Russia
"According to our information, the explosion was carried out by a female suicide bomber who approached a metal detector, saw a policeman there, got nervous and detonated the bomb stuffed with pieces of shrapnel," said Mr Markin.
He said the security presence had prevented a much higher death toll at the station, which was packed at the time of the blast as several trains were delayed.
RIA Novosti news agency said security sources were naming the attacker as Oksana Aslanova. She has reportedly been married twice to militants and is also suspected of being a friend of Naida Asiyalova, the suicide bomber who targeted the Volgograd bus in October.
However, the Interfax news agency later quoted an unidentified security source as saying "it has been established that the suicide terrorist was a man who had brought explosives to the station in a rucksack.
"His identity has been established," the source said, though he did not give details.
The agency said the suspect's head had been found at the site.
In July, Chechen insurgent leader Doku Umarov posted an online video urging militants to use "maximum force" to prevent the Games from going ahead.
On Friday, a car bomb killed three people in the southern Russian city of Pyatigorsk. BBC
Cracking Ice Raises Hope for Russian Ship Stuck in Antarctica
PERTH, AUSTRALIA — Ice that has trapped a Russian ship with 74 people on board in Antarctica appeared to be cracking up on Sunday, raising hopes for a rescue as a powerful Australian icebreaker approached the stranded vessel.
The ice-bound ship, the Akademik Shokalskiy, left New Zealand on Nov. 28 on a privately funded expedition to commemorate the 100th anniversary of an Antarctic journey led by famed Australian explorer Douglas Mawson.
It has been stuck in the ice since Dec. 24. Its passengers include scientists and tourists, many of them Australian, and a Russian crew.
The Australian icebreaker the Aurora Australis is expected to reach the stricken ship at about midnight on Sunday.
A Chinese icebreaker could not break through the thick ice earlier but the weather on Sunday boded well for a rescue.
"The ice conditions seem to have improved and there appears to be some softening and some cracks appearing," Lisa Martin of the Australian Maritime Safety Authority, which is coordinating the rescue, told Reuters.
Just how the rescue would be done would be worked out when the Aurorareached the area, she said.
Those on board were in good condition and have never been in any imminent danger.
"We're primarily looking to the Aurora to get us out," Chris Turney, an Australian professor onboard the beleaguered ship who is leading the expedition, wrote in an email to Reuters on Sunday.
"Hopefully there are some breaks developing in the surface from the weaker winds and sun during today."
The ship is stuck about 100 nautical miles (185 km) east of the French Antarctic station Dumont D'Urville and about 1,500 nautical miles (2,800 km) south of Hobart, Tasmania.
The Aurora is the third icebreaker seconded by the Australian maritime rescue agency to try to reach the hemmed in ship.
The Chinese icebreaker, the Snow Dragon, is on standby at the edge of the ice and within sight of the trapped ship. It has a helicopter on board which could be used in the rescue.
A French icebreaker had also tried to help. voa
The ice-bound ship, the Akademik Shokalskiy, left New Zealand on Nov. 28 on a privately funded expedition to commemorate the 100th anniversary of an Antarctic journey led by famed Australian explorer Douglas Mawson.
It has been stuck in the ice since Dec. 24. Its passengers include scientists and tourists, many of them Australian, and a Russian crew.
The Australian icebreaker the Aurora Australis is expected to reach the stricken ship at about midnight on Sunday.
A Chinese icebreaker could not break through the thick ice earlier but the weather on Sunday boded well for a rescue.
"The ice conditions seem to have improved and there appears to be some softening and some cracks appearing," Lisa Martin of the Australian Maritime Safety Authority, which is coordinating the rescue, told Reuters.
Just how the rescue would be done would be worked out when the Aurorareached the area, she said.
Those on board were in good condition and have never been in any imminent danger.
"We're primarily looking to the Aurora to get us out," Chris Turney, an Australian professor onboard the beleaguered ship who is leading the expedition, wrote in an email to Reuters on Sunday.
"Hopefully there are some breaks developing in the surface from the weaker winds and sun during today."
The ship is stuck about 100 nautical miles (185 km) east of the French Antarctic station Dumont D'Urville and about 1,500 nautical miles (2,800 km) south of Hobart, Tasmania.
The Aurora is the third icebreaker seconded by the Australian maritime rescue agency to try to reach the hemmed in ship.
The Chinese icebreaker, the Snow Dragon, is on standby at the edge of the ice and within sight of the trapped ship. It has a helicopter on board which could be used in the rescue.
A French icebreaker had also tried to help. voa
Friday, December 27, 2013
Σε κίνδυνο η πλειοψηφία Σαμαρά
Επισκόπηση τύπου
Σε κίνδυνο η πλειοψηφία Σαμαρά
Η εφημερίδα Tagesspiegel σχολιάζει τη συρρίκνωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην Ελλάδα. Κυρίαρχα στο γερμανικό τύπο το σκάνδαλο διαφθοράς στην Τουρκία και η αποφυλάκιση Χοντορκόφσκι.
Για ανησυχητική συρρίκνωση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που διαθέτει η συγκυβέρνηση στην Ελλάδα κάνει λόγο ο δημοσιογράφος Γκερντ Χέλερ σε ανταπόκρισή του από την Αθήνα για την εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου.
«Ο έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μπορεί να είναι ανακουφισμένος τις εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων, αλλά όχι αμέριμνος. Μπορεί το κοινοβούλιο στην Αθήνα να ψήφισε δύο σημαντικούς νόμους, ωστόσο ένας βουλευτής απαρνήθηκε την κυβέρνηση και η οριακή πλειοψηφία του (σ.σ. κυβερνητικού) συνασπισμού θρυμματίζεται κι άλλο», σχολιάζει ο αρθρογράφος με αφορμή τη διαγραφή του Βύρωνα Πολύδωρα από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ.
Αναφερόμενος στην ψήφιση του φόρου ακινήτων και του νομοσχεδίου για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας ο αρθρογράφος σημειώνει ότι πρόκειται για εξαιρετικά μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις και σημειώνει ότι «η κυβέρνηση έπρεπε μέχρι την τελευταία στιγμή να τροποποιήσει αρκετές φορές τα νομοσχέδια για να εξασφαλίσει μία πλειοψηφία». Ο αρθρογράφος επισημαίνει: «Την ώρα που ο Σαμαράς πρέπει να ανησυχεί για την πλειοψηφία, για τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα φυσά ούριος άνεμος». Το δημοσίευμα υπογραμμίζει το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, κλείνοντας με την επισήμανση ότι «το νεοναζιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή καθιερώθηκε ως τρίτη δύναμη».
«Ο βούρκος του Ερντογάν»
«Ο έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μπορεί να είναι ανακουφισμένος τις εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων, αλλά όχι αμέριμνος. Μπορεί το κοινοβούλιο στην Αθήνα να ψήφισε δύο σημαντικούς νόμους, ωστόσο ένας βουλευτής απαρνήθηκε την κυβέρνηση και η οριακή πλειοψηφία του (σ.σ. κυβερνητικού) συνασπισμού θρυμματίζεται κι άλλο», σχολιάζει ο αρθρογράφος με αφορμή τη διαγραφή του Βύρωνα Πολύδωρα από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ.
Αναφερόμενος στην ψήφιση του φόρου ακινήτων και του νομοσχεδίου για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας ο αρθρογράφος σημειώνει ότι πρόκειται για εξαιρετικά μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις και σημειώνει ότι «η κυβέρνηση έπρεπε μέχρι την τελευταία στιγμή να τροποποιήσει αρκετές φορές τα νομοσχέδια για να εξασφαλίσει μία πλειοψηφία». Ο αρθρογράφος επισημαίνει: «Την ώρα που ο Σαμαράς πρέπει να ανησυχεί για την πλειοψηφία, για τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα φυσά ούριος άνεμος». Το δημοσίευμα υπογραμμίζει το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, κλείνοντας με την επισήμανση ότι «το νεοναζιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή καθιερώθηκε ως τρίτη δύναμη».
«Ο βούρκος του Ερντογάν»
«Με κάθε νέα αντίδραση στο ευρύ σκάνδαλο διαφθοράς ο τούρκος πρωθυπουργός χάνει άλλη μία ευκαιρία να βγει αλώβητος»
Ο γερμανικός τύπος σχολιάζει εκτενώς και το ευρύ σκάνδαλο διαφθοράς που διαταράσσει την πολιτική και κοινωνική ομαλότητα στην Τουρκία. Για «βούρκο του Ερντογάν» κάνει λόγο η Süddeutsche Zeitung και σχολιάζει: «Όσο περισσότερο εξακολουθεί ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να ενεργεί στην υπόθεση διαφθοράς με σύνθημα ότι φταίνε οι άλλοι, τόσο πιο ύποπτη καθίσταται η κυβέρνησή του. Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η ΕΕ ή ένας ισλαμιστής κήρυκας με παγκόσμια κοινότητα πιστών – η αναζήτηση κακών από πλευράς Ερντογάν φέρει είτε δόσεις παράνοιας είτε είναι μία υπολογισμένη πρόκληση που στοχεύει στον εξοικειωμένο στις θεωρίες συνομωσίας (σ.σ. τουρκικό) λαό». Η αρθρογράφος εκτιμά ότι το σκάνδαλο διαφθοράς, στο οποίο εμπλέκονται γιοί υπουργών και ο επικεφαλής τουρκικής κρατικής τράπεζας, είναι εξόχως επικίνδυνο για το ισλαμιστικό συντηρητικό κόμμα του Ερντογάν. Όπως διευκρινίζει, το AKP «οφείλει την πρώτη του εκλογική επιτυχία, το 2002, κυρίως στην υπόσχεσή του να βάλει ένα τέλος στη διαφθορά.»
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Frankfurter Rundschau, η οποία σχολιάζει: «Με κάθε νέα αντίδραση στο ευρύ σκάνδαλο διαφθοράς ο τούρκος πρωθυπουργός χάνει άλλη μία ευκαιρία να βγει αλώβητος από αυτό. Ήδη έχει σπαταλήσει τη δυνατότητά του να παρουσιαστεί ως καθαρός» επισημαίνει η εφημερίδα αναφερόμενη στην επιμονή του να διατηρεί στη θέση τους τα εμπλεκόμενα στελέχη της κυβέρνησής του.
Μετά την αποφυλάκιση Χοντορκόφσκι
Μετά την αποφυλάκιση Χοντορκόφσκι
«Ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι εμφανίστηκε διπλωματικά επιφυλακτικός ενώπιον των διεθνών μέσων ενημέρωσης»
Στα γερμανικά πρωτοσέλιδα κυριαρχεί όμως και η υπόθεση του πρώην μεγιστάνα του πετρελαίου Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, που αποφυλακίστηκε μετά την αμνήστευσή του από το ρώσο πρόεδρο Πούτιν για να μεταβεί στη συνέχεια στο Βερολίνο. Η Neue Osnabrücker Zeitungσχολιάζει σχετικά: «Ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι εμφανίστηκε διπλωματικά επιφυλακτικός ενώπιον των διεθνών μέσων ενημέρωσης στο Μουσείο του Τείχους στο Βερολίνο. Μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει κανείς για το τι κρύβεται πίσω από αυτήν την επιφυλακτικότητα. Αξιοσημείωτο είναι, ωστόσο, αυτό που δήλωσε για το παρασκήνιο της αποφυλάκισής του -ότι δεν μπορεί να μπει σε λεπτομέρειες. Έτσι λαμβάνει υπόψη του και τους εκατοντάδες πολιτικούς κρατούμενους, οι οποίοι παραμένουν μέσα στις ρωσικές φυλακές, αλλά -σε αντίθεση με τον ίδιο- δεν χαίρουν της προστασίας της διασημότητας. (σ.σ. Ο Χοντορσκόφκσι) δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο την κατάστασή τους».
Τέλος, το σχόλιο της Badischen Neuen Nachrichten: «Πάρα πολλοί Ρώσοι δεν μπορούσαν να του συγχωρήσουν το παρελθόν του ως ‘αρπακτικού’. Μετά το διάστημα που πέρασε στη φυλακή θέλει να δραστηριοποιηθεί σαν ακτιβιστής υπέρ των πολιτικών κρατουμένων στη Ρωσία. Θα μπορούσε έτσι να αναλάβει το ρόλο ενός νέου Αντρέι Ζαχάροφ, εκείνου του φυσικού επιστήμονα και αντιφρονούντα, ο οποίος αγωνίστηκε άοκνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τη σοβιετική περίοδο.»
Επιμέλεια: Άρης Καλτιριμτζής
Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη dw de
Thursday, December 26, 2013
Η Ελλάδα της τεχνολογίας και της κομματικής μούχλας
Η Ελλάδα της τεχνολογίας και της κομματικής μούχλας
[Σάββατο, 09 Νοεμβρίου 2013]
Οι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες που κατακτούν τις διεθνείς αγορές και οι παρατρεχάμενοι των κομματικών γραφείων που βαφτίζονται «μάνατζερ»
Πολλοί ήταν αυτοί που λοιδόρησαν την υπόσχεση του πρωθυπουργού ότι σε ένα χρόνο η Ελλάδα θα έχει παντού δωρεάν ασύρματο Ιντερνετ. Είναι οι ίδιοι που πιστεύουν ότι η ανάπτυξη μπορεί να έρθει από την επανακρατικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, την αύξηση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και το διορισμό όσων υπαλλήλων τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα της τρομακτικής ύφεσης και ανεργίας αναπτύσσεται αθόρυβα αλλά με ταχύτατους ρυθμούς ένας κλάδος υψηλής τεχνολογίας, που πλέον προσελκύει διεθνή κεφάλαια. Ευτυχώς, ακόμη το Δημόσιο δεν έχει ανακαλύψει τη νέα γενιά αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών για να τους επιβάλει φόρο «καινοτομίας» ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να ονομάσει το hi-tech χαράτσι.
Συγκρατήστε νούμερα: Οι εταιρίες τεχνολογίας που ασχολούνται με τις εφαρμογές κινητής τηλεφωνίας έχουν κύκλο εργασιών 900 εκατομμύρια ευρώ, απασχολούν 4.000 εργαζομεέους και τρέχουν με ρυθμό αύξησης παραγωγής 30% ετησίως! Οπως δήλωσε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο euroday.gr ο κ. Μάρκος Βερέμης, ιδρυτής της Upstreamsystems, που είναι μία από τις πέντε μεγαλύτερες επιχειρήσεις παγκοσμίως στον τομέα του mobile marketing, οι περισσότερες εταιρίες του κλάδου, αν και έχουν διεθνή δραστηριότητα, επιλέγουν ως έδρα την Ελλάδα γιατί το κύριο αντικείμενο είναι η παραγωγή λογισμικού και η χώρα μας διαθέτει καλούς μηχανικούς και προγραμματιστές.
Οι περισσότεροι μέτοχοι των εταιριών ξεκίνησαν από τα «υπόγεια» των σπιτιών τους έχοντας μία καλή ιδέα, την οποία έσπευσαν να χρηματοδοτήσουν επενδυτικά κεφάλαια, που ποντάρουν στην έρευνα και την καινοτομία. Ετσι δημιουργούνται ευκαιρίες απασχόλησης για τους νέους επιστήμονες, που σήμερα ψάχνουν την τύχη τους στις αγγελίες για δουλειές του εξωτερικού. Να, λοιπόν, μία φωτεινή εξαίρεση στην οικονομία του Μνημονίου, αλλά και μία μοναδική ευκαιρία για την κυβέρνηση να στρέψει τους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως είναι οι τεχνολογικές εφαρμογές. Αυτή είναι η Ελλάδα που χρειαζόμαστε.
Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. Την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκαν οι νέοι διοικητές νοσοκομείων. Αυτή την περίοδο η ηγεσία του υπουργείου Υγείας καλείται να πραγματοποιήσει την πιο δύσκολη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας. Θα περίμενε κανείς ότι τα επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων που χειρίσθηκαν τις τοποθετήσεις των νέων διοικητών θα επέλεγαν τους καλύτερους. Αυτούς που έχουν εμπειρία σε διοίκηση επιχειρήσεων εν μέσω κρίσης. Το αποτέλεσμα των κομματικών διεργασιών ήταν θλιβερό.
Οι νέες διοικήσεις επιβεβαιώνουν την κυριαρχία της κομματικής μούχλας έναντι της αξιοκρατίας. Αντικαταστάθηκαν ακόμη και στελέχη που προσέφεραν έργο στα νοσοκομεία τα οποία υπηρέτησαν. Αλήθεια, η κυβέρνηση δεν μπορούσε να βρει μία ντουζίνα νέων ανθρώπων από την αγορά που θα έμπαιναν στη μάχη για να πετύχουν το σχεδόν ακατόρθωτο. Να καταφέρουν τα νοσοκομεία να παρέχουν στοιχειώδεις υπηρεσίας Υγείας με μειωμένα κονδύλια. Αντί για μάνατζερ, επελέγησαν συνταξιούχοι των ΔΕΚΟ και παρατρεχάμενοι των κομματικών γραφείων. Θα είχε ενδιαφέρον να αναρτηθούν όλα τα βιογραφικά των υποψηφίων για να δούμε τα κριτήρια με τα οποία επελέγησαν οι νέοι διοικητές.
Και αυτό δυστυχώς δεν συνέβη μόνο στα νοσοκομεία, αλλά, όπως πληροφορούμαι, σε όλες σχεδόν τις θέσεις ευθύνης του κρατικού μηχανισμού. Γιατί όμως επικρατούν οι μέτριοι;
Δύο είναι οι βασικοί λόγοι, όπως τους εξήγησε κυβερνητικό στέλεχος. Ο πρώτος είναι η αδυναμία της Νέας Δημοκρατίας (γιατί το ΠΑΣΟΚ διαθέτει επαγγελματικό στρατό) να βρει στελέχη που να μπορούν να προχωρήσουν το μεταρρυθμιστικό της έργο. Ο δεύτερος είναι ότι αυτοί που αποφασίζουν τις τοποθετήσεις έχουν βιογραφικά χειρότερα από τα πρόσωπα που επιλέγουν. Ετσι όμως σαμποτάρεται το έργο της κυβέρνησης.
Κάθε αναξιοκρατική επιλογή θα συνοδευθεί από άστοχες και δαπανηρές αποφάσεις. Κάποτε πρέπει να θριαμβεύσουν η λογική και η αξιοκρατία από την κομματική επιρροή. Οπως συμβαίνει με τον κλάδο υψηλής τεχνολογίας, που δικαίως επιδοκιμάζει ο κ. Σαμαράς και τις πρακτικές του πρέπει να υιοθετήσει ο δημόσιος τομέας.
Πολλοί ήταν αυτοί που λοιδόρησαν την υπόσχεση του πρωθυπουργού ότι σε ένα χρόνο η Ελλάδα θα έχει παντού δωρεάν ασύρματο Ιντερνετ. Είναι οι ίδιοι που πιστεύουν ότι η ανάπτυξη μπορεί να έρθει από την επανακρατικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, την αύξηση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και το διορισμό όσων υπαλλήλων τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα της τρομακτικής ύφεσης και ανεργίας αναπτύσσεται αθόρυβα αλλά με ταχύτατους ρυθμούς ένας κλάδος υψηλής τεχνολογίας, που πλέον προσελκύει διεθνή κεφάλαια. Ευτυχώς, ακόμη το Δημόσιο δεν έχει ανακαλύψει τη νέα γενιά αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών για να τους επιβάλει φόρο «καινοτομίας» ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να ονομάσει το hi-tech χαράτσι.
Συγκρατήστε νούμερα: Οι εταιρίες τεχνολογίας που ασχολούνται με τις εφαρμογές κινητής τηλεφωνίας έχουν κύκλο εργασιών 900 εκατομμύρια ευρώ, απασχολούν 4.000 εργαζομεέους και τρέχουν με ρυθμό αύξησης παραγωγής 30% ετησίως! Οπως δήλωσε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο euroday.gr ο κ. Μάρκος Βερέμης, ιδρυτής της Upstreamsystems, που είναι μία από τις πέντε μεγαλύτερες επιχειρήσεις παγκοσμίως στον τομέα του mobile marketing, οι περισσότερες εταιρίες του κλάδου, αν και έχουν διεθνή δραστηριότητα, επιλέγουν ως έδρα την Ελλάδα γιατί το κύριο αντικείμενο είναι η παραγωγή λογισμικού και η χώρα μας διαθέτει καλούς μηχανικούς και προγραμματιστές.
Οι περισσότεροι μέτοχοι των εταιριών ξεκίνησαν από τα «υπόγεια» των σπιτιών τους έχοντας μία καλή ιδέα, την οποία έσπευσαν να χρηματοδοτήσουν επενδυτικά κεφάλαια, που ποντάρουν στην έρευνα και την καινοτομία. Ετσι δημιουργούνται ευκαιρίες απασχόλησης για τους νέους επιστήμονες, που σήμερα ψάχνουν την τύχη τους στις αγγελίες για δουλειές του εξωτερικού. Να, λοιπόν, μία φωτεινή εξαίρεση στην οικονομία του Μνημονίου, αλλά και μία μοναδική ευκαιρία για την κυβέρνηση να στρέψει τους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως είναι οι τεχνολογικές εφαρμογές. Αυτή είναι η Ελλάδα που χρειαζόμαστε.
Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. Την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκαν οι νέοι διοικητές νοσοκομείων. Αυτή την περίοδο η ηγεσία του υπουργείου Υγείας καλείται να πραγματοποιήσει την πιο δύσκολη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας. Θα περίμενε κανείς ότι τα επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων που χειρίσθηκαν τις τοποθετήσεις των νέων διοικητών θα επέλεγαν τους καλύτερους. Αυτούς που έχουν εμπειρία σε διοίκηση επιχειρήσεων εν μέσω κρίσης. Το αποτέλεσμα των κομματικών διεργασιών ήταν θλιβερό.
Οι νέες διοικήσεις επιβεβαιώνουν την κυριαρχία της κομματικής μούχλας έναντι της αξιοκρατίας. Αντικαταστάθηκαν ακόμη και στελέχη που προσέφεραν έργο στα νοσοκομεία τα οποία υπηρέτησαν. Αλήθεια, η κυβέρνηση δεν μπορούσε να βρει μία ντουζίνα νέων ανθρώπων από την αγορά που θα έμπαιναν στη μάχη για να πετύχουν το σχεδόν ακατόρθωτο. Να καταφέρουν τα νοσοκομεία να παρέχουν στοιχειώδεις υπηρεσίας Υγείας με μειωμένα κονδύλια. Αντί για μάνατζερ, επελέγησαν συνταξιούχοι των ΔΕΚΟ και παρατρεχάμενοι των κομματικών γραφείων. Θα είχε ενδιαφέρον να αναρτηθούν όλα τα βιογραφικά των υποψηφίων για να δούμε τα κριτήρια με τα οποία επελέγησαν οι νέοι διοικητές.
Και αυτό δυστυχώς δεν συνέβη μόνο στα νοσοκομεία, αλλά, όπως πληροφορούμαι, σε όλες σχεδόν τις θέσεις ευθύνης του κρατικού μηχανισμού. Γιατί όμως επικρατούν οι μέτριοι;
Δύο είναι οι βασικοί λόγοι, όπως τους εξήγησε κυβερνητικό στέλεχος. Ο πρώτος είναι η αδυναμία της Νέας Δημοκρατίας (γιατί το ΠΑΣΟΚ διαθέτει επαγγελματικό στρατό) να βρει στελέχη που να μπορούν να προχωρήσουν το μεταρρυθμιστικό της έργο. Ο δεύτερος είναι ότι αυτοί που αποφασίζουν τις τοποθετήσεις έχουν βιογραφικά χειρότερα από τα πρόσωπα που επιλέγουν. Ετσι όμως σαμποτάρεται το έργο της κυβέρνησης.
Κάθε αναξιοκρατική επιλογή θα συνοδευθεί από άστοχες και δαπανηρές αποφάσεις. Κάποτε πρέπει να θριαμβεύσουν η λογική και η αξιοκρατία από την κομματική επιρροή. Οπως συμβαίνει με τον κλάδο υψηλής τεχνολογίας, που δικαίως επιδοκιμάζει ο κ. Σαμαράς και τις πρακτικές του πρέπει να υιοθετήσει ο δημόσιος τομέας.
Subscribe to:
Posts (Atom)
