Το success story της οικονομίας και το tragic story της κοινωνίας
Είμαι ο τελευταίος πολίτης που θα ήθελα το περιβόητο success story της κυβέρνησης να μετατραπεί σε tragic story. Ωστόσο πολύ φοβούμαι ότι η ανώμαλη πορεία των τελευταίων μηνών την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον γκρεμό, με άγνωστες συνέπειες για τη χώρα.
Και εξηγούμαι:
- Κάνεις δεν αμφισβητεί ότι όταν ανέλαβε τον πρωθυπουργικό θώκο ο κ. Σαμαράς η χώρα βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής.
- Κάνεις δεν αμφισβητεί ότι σταθεροποίησε την Ελλάδα ανακτώντας τη χαμένη της αξιοπιστία.
- Κάνεις δεν αμφισβητεί τις επιβραβεύσεις για τις προσπάθειες της κυβέρνησης από τους ευρωπαίους εταίρους, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες.
- Κάνεις δεν αμφισβητεί ότι η κυβέρνηση με τις όποιες δυσκολίες έκανε τα ελλείμματα πλεονάσματα.
Γιατί όμως παρά τις παραπάνω επιτυχίες οι εκπρόσωποι των δανειστών συνεχίζουν να μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό με την απαράδεκτη αδιαλλαξία τους και τις παράλογες απαιτήσεις τους;
Γιατί ο κόσμος συνεχίζει να μην βλέπει φως στο τούνελ;
Η απάντηση είναι απλή: Γιατί η κυβέρνηση χάθηκε στη μετάφραση της μακροοικονομίας και των πλεονασμάτων ξεχνώντας την κοινωνία και τον απλό κοσμάκη, το όραμα για την επόμενη ημέρα της κρίσης και την απόδοση δικαιοσύνης για τα αίτια της κρίσης.
Πράγματι, τι να το κάνει το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα ο πολίτης όταν δεν αφορά άμεσα την τσέπη του; Ποιός νοιάζεται για το πλεόνασμα όταν την ίδια στιγμή η φτώχεια επεκτείνεται. Σχεδόν 3 στους 10 δεν έχουν να πληρώσουν ούτε για ικανοποιητική θέρμανση. Ένας στους πέντε Έλληνες, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, έχει δυσκολία να ικανοποιήσει βασικές ανάγκες όπως κατανάλωση κρέατος κάθε δεύτερη ημέρα ή να έχει επαρκή θέρμανση. Βάσει αυτών των στοιχείων η χώρα μας κατατάσσεται στη 6η χειρότερη θέση μεταξύ 30 ευρωπαϊκών χωρών, όσον αφορά τη στέρηση υλικών αγαθών και τις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών. Ενώ το 76,3% του φτωχού πληθυσμού και το 30,8% του μη φτωχού, δηλώνει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες, ύψους ακόμη και περίπου 540 ευρώ. Και μιλάμε για στοιχεία του 2011, σκεφτείτε τι έχει να γίνει μέσα στην επόμενη διετία. Προφανώς αυτό δεν είναι success story.
Από την άλλη, φυσικά και χρειαζόταν αυτή η βίαιη αναδιάρθρωση του κρατικού μηχανισμού και της οικονομίας. Και να μην μας επέβαλαν το Μνημόνιο, ίσως θα έπρεπε να ανακαλύψουμε ένα δικό μας. Όμως basta κύριοι της Ευρώπης, η λιτότητα δεν αναδιαρθρώνει, μας καταστρέφει.
Το μεγάλο πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ένα, όπως έγραψε σε σχόλιό του ο “blue nile“: Η επιδείνωση της καθημερινότητας των πολιτών που όσο συνεχίζεται τόσο θα βρίσκουν ευκαιρία όλοι οι καλοθελητές να υπονομεύουν τον πρωθυπουργό. Και εδώ που έφτασαν τα πράγματα μόνο η λαϊκή επιδοκιμασία σώζει την κυβέρνηση.
Αλλά αυτή δεν πρόκειται να έρθει αν ο λαός δεν ακούσει τον Σαμαρά να λέει στους Ευρωκράτες:Κύριοι το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Το προσπαθήσαμε αλλά είναι καθαρός παραλογισμός σε μιαοικονομία όπου το χρήμα διαρκώς λιγοστεύει λόγω περικοπών να επιδιώκεται να εισπραχθούνπερισσότερα φορολογικά έσοδα ώστε να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.
Θέλετε όπως λέτε να βοηθήσετε την Ελλάδα που ταλανίζεται από μια πρωτοφανή ανθρωπιστικήκρίση;Πολύ απλά δώστε της μια ανάσα, διασυνδέστε τους ρυθμούς αποπληρωμής των χρεών μετην ανάπτυξη (όταν αυτή έρθει έχοντας μορατόριουμ αποπληρωμών μέχρι τότε),ανακεφαλαιοποιείστε τις τράπεζες μας με χρήματα του ESM και ενεργοποιείστε την ΕΤΕΠ.
Ας τα πει αυτά και ας μη τα δεχτούνε…
Ας τα πει για να μπει ο κάθε Μαρκεζίνης και ο κάθε Μητσοτάκης στον πάγκο του…
Ωστόσο, η πηγή του κάκου δεν βρίσκεται μόνο στις χαλαρές διαπραγματευτικές γραμμές της κυβέρνησης, αλλά όπως προανέφερα, στην έλλειψη οράματος και στην μη απονομή δικαιοσύνης.
Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ που μας οδήγησε στην κόλαση, συνεχίζει να μας κολάζει, με πρόσχημα τον εύθραυστο κυβερνητικό συνασπισμό, το τραγικό επιχείρημα «να μην πέσει η κυβέρνηση».
Δυστυχώς το Μαξίμου επέλεξε να πατήσει πάνω σ’ αυτό το σάπιο σύστημα για να διατηρηθεί στην εξουσία. Με αποτέλεσμα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να ταυτίζονται πλέον για μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης.
Άραγε, έχουν αναρωτηθεί στο Μάξιμου γιατί παρά τις συλλήψεις χρυσαυγιτών και τις συνεχείς αποκαλύψεις, το κόμμα τους διατηρεί, αν δεν αυξάνει, τα ποσοστά του;
Δεν έχουν αντιληφθεί ότι και μόνο στο άκουσμα της λέξης ΠΑΣΟΚ, ή “Βενιζέλος”, ο κόσμος βγάζει σπυριά;
Δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο λαός θεωρεί ότι αυτοί που κατασπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα συνεχίζουν απερίσπαστοι το έργο τους;
Μια βόλτα να κάνει κανείς στο διαδίκτυο θα πληροφορηθεί για τα αίσχη της Δημόσιας Τηλεόρασης, με τη συμμέτοχη και υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών.
Δεν καταλαβαίνουν ότι θα τους «μαυρίσουν» μόνο και μόνο διότι διατήρησαν αυτή τη νοσηρή νοοτροπία του παρελθόντος στο δημόσιο βίο;
Πιστεύω ότι ο λαός θα ήταν διατεθειμένος ακόμα και από το υστέρημά του να προσφέρει για την υπέρβαση της κρίσης, υπό έναν όρο: Δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη στην επιμέτρηση των βαρών, αλλά και στην τιμωρία των ενόχων.
Όταν όμως φορτώνεις το λαό συνεχώς με νέα μέτρα και ταυτόχρονα βλέπει τον Βενιζέλο και την παρέα του να κυβερνούν ακόμα, τότε γιατί να μην σε γράψει στα μαύρα κατάστιχα τη ιστορίας;
Πραγματικά δεν ξέρω, ίσως να κάνω λάθος και πράγματι να είμαστε ένα βήμα πριν την έξοδο από την κρίση, την ανοικοδόμηση ενός υγιούς κράτους και την αποκατάσταση των αδικιών.
Μέχρι στιγμής όμως το μόνο χειροπιαστό αποτέλεσμα της κυβέρνησης εδώ και 1,5 χρόνο είναι η παραμονή του ΠΑΣΟΚ και των αδηφάγων του στην εξουσία.
Πάνος Ζήσης
This entry was posted in Επισημαίνουμε. Bookmark the permalink.ANTINEWS
No comments:
Post a Comment