Συνταγή καταστροφής
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αν δεν πρόκειται περί συμπαιγνίας, κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά όσα διαδραματίστηκαν τα τελευταία 24ωρα με αποκορύφωμα την ανοίκεια επίθεση στον κ. Γιώργο Κουμουτσάκο. Σε μια συγκυρία που η τύχη της χώρας κρίνεται και η όποια κοινωνική ειρήνη αμφισβητείται, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι έχουν βαλθεί να αποξενώσουν όσους επιχειρούν να αντιμετωπίσουν με ψυχραιμία το, διά χειρός ΣΥΡΙΖΑ, οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον.
Θα πρέπει να θλίβει τον υπουργό Παιδείας, Νίκο Φίλη, η κατάληξη της συνέντευξης που έδωσε προ ημερών. Χρόνια επαγγελματίας στη δημοσιογραφία, όχι μόνο σε κομματικά αλλά και σε ιδιωτικά ΜΜΕ, όφειλε να γνωρίζει καλύτερα. Το ότι ουδείς θυμάται τι ακριβώς είπε για τα κενά στα σχολεία, τη μετακίνηση των μαθητών ή τα πανεπιστήμια, αλλά μόνο για τη γενοκτονία των Ποντίων, συνιστά προσωπική του αποτυχία ως υπουργού. Επέλεξε, και μπράβο του, να επιμείνει στην άποψη που έχει διατυπώσει εδώ και χρόνια για το θέμα των διωγμών των Ποντίων. Οφειλε όμως να γνωρίζει ότι παίζει με τα σπίρτα δίπλα από ένα βαρέλι πετρέλαιο. Είναι «ηθικός αυτουργός» για την άνανδρη επίθεση εναντίον ενός βουλευτή, όπως αταβιστικά έσπευσε να τον καταγγείλει η Νέα Δημοκρατία; Προφανώς και όχι, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αναλογιστεί την ευθύνη για τον ισχυρά διχαστικό λόγο που άρθρωσε και την ανοχή, στα όρια της συμπάθειας, που επέδειξε έναντι αντίστοιχων επιθέσεων κατά το παρελθόν. Το πρόβλημα είναι άλλης τάξεως. Ενας υπουργός (όποιος υπουργός, διότι το φαινόμενο δεν περιορίζεται στον της Παιδείας) που περιδιαβαίνει στα κανάλια, έχοντας μεν πολύ ισχυρή άποψη, ενδεικτικά, για τη γενοκτονία των Ποντίων αλλά άγνοια για το χαρτοφυλάκιό του, αποτελεί πρόβλημα. Η σπουδή της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να πάρουν αντιπολιτευτικό οξυγόνο από τις φλυαρίες του κ. Φίλη αποτελεί επίσης πρόβλημα. Με την οικονομία στο χείλος της κατάρρευσης και την κοινωνία στα όρια της ρήξης, μια κυβέρνηση που αναδεικνύει ψευδοπροοδευτικά πρόσημα, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από τους «υπόλοιπους μνημονιακούς», και μια αντιπολίτευση που επιλέγει τον ρόλο του κριτή του πατριωτισμού των άλλων, δεν συνιστά απλώς πρόβλημα, αλλά συνταγή καταστροφής.
Θα πρέπει να θλίβει τον υπουργό Παιδείας, Νίκο Φίλη, η κατάληξη της συνέντευξης που έδωσε προ ημερών. Χρόνια επαγγελματίας στη δημοσιογραφία, όχι μόνο σε κομματικά αλλά και σε ιδιωτικά ΜΜΕ, όφειλε να γνωρίζει καλύτερα. Το ότι ουδείς θυμάται τι ακριβώς είπε για τα κενά στα σχολεία, τη μετακίνηση των μαθητών ή τα πανεπιστήμια, αλλά μόνο για τη γενοκτονία των Ποντίων, συνιστά προσωπική του αποτυχία ως υπουργού. Επέλεξε, και μπράβο του, να επιμείνει στην άποψη που έχει διατυπώσει εδώ και χρόνια για το θέμα των διωγμών των Ποντίων. Οφειλε όμως να γνωρίζει ότι παίζει με τα σπίρτα δίπλα από ένα βαρέλι πετρέλαιο. Είναι «ηθικός αυτουργός» για την άνανδρη επίθεση εναντίον ενός βουλευτή, όπως αταβιστικά έσπευσε να τον καταγγείλει η Νέα Δημοκρατία; Προφανώς και όχι, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αναλογιστεί την ευθύνη για τον ισχυρά διχαστικό λόγο που άρθρωσε και την ανοχή, στα όρια της συμπάθειας, που επέδειξε έναντι αντίστοιχων επιθέσεων κατά το παρελθόν. Το πρόβλημα είναι άλλης τάξεως. Ενας υπουργός (όποιος υπουργός, διότι το φαινόμενο δεν περιορίζεται στον της Παιδείας) που περιδιαβαίνει στα κανάλια, έχοντας μεν πολύ ισχυρή άποψη, ενδεικτικά, για τη γενοκτονία των Ποντίων αλλά άγνοια για το χαρτοφυλάκιό του, αποτελεί πρόβλημα. Η σπουδή της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να πάρουν αντιπολιτευτικό οξυγόνο από τις φλυαρίες του κ. Φίλη αποτελεί επίσης πρόβλημα. Με την οικονομία στο χείλος της κατάρρευσης και την κοινωνία στα όρια της ρήξης, μια κυβέρνηση που αναδεικνύει ψευδοπροοδευτικά πρόσημα, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από τους «υπόλοιπους μνημονιακούς», και μια αντιπολίτευση που επιλέγει τον ρόλο του κριτή του πατριωτισμού των άλλων, δεν συνιστά απλώς πρόβλημα, αλλά συνταγή καταστροφής.
No comments:
Post a Comment