Χιλιάδες Τούρκοι στη Θεσσαλονίκη τίμησαν τον Κεμάλ
Τελετή μνήμης για τον Κεμάλ Ατατούρκ, χθες, στο σπίτι-μουσείο του κορυφαίου πολιτικού στη Θεσσαλονίκη.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Αρωμα Ανατολής διαχέεται το τελευταίο τετραήμερο στην ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης, όπου τον τόνο στους δρόμους, τους χώρους εστίασης, την αγορά αλλά και τα μουσεία δίνουν περισσότεροι από δύο χιλιάδες Τούρκοι εκδρομείς που συνέρρευσαν στην πόλη για να προσκυνήσουν στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ, με αφορμή τη συμπλήρωση χθες 77 χρόνων από τον θάνατό του. Προσήλθαν άνθρωποι πασών των γενεών για να προσφέρουν ύμνο στον «πατέρα του έθνους» τους.
Κατέφθασαν από κάθε γωνιά της πατρίδας τους με περισσότερα από εβδομήντα λεωφορεία μαθητές σχολείων, άνθρωποι του μόχθου και του πνεύματος, (μεγαλο)επιχειρηματίες –εκατόν σαράντα ήρθαν μόνο από τη Σμύρνη– που εκτός από το προσκύνημα έκαναν και επαφές για δουλειές, όλοι τους για να αποτίσουν φόρο τιμής στον ιδρυτή και θεμελιωτή του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Μόνο εάν γνωρίζει κάποιος ότι «ο Τούρκος» εκτός από το σπίτι που στεγάζει το «κεφάλι του» έχει και ένα δεύτερο σπίτι, αυτό του Κεμάλ, που θεωρεί καθήκον του κάποια στιγμή στη ζωή του να το επισκεφθεί, μπορεί να εξηγήσει την αδιάκοπη ροή, όλο τον χρόνο, προσκυνητών από τη γείτονα στο Μουσείο Ατατούρκ στην οδό Αγίου Δημητρίου, με κορύφωση την ημερομηνία του θανάτου του. Αν για τους Τούρκους μια επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη είναι χρέος προς τον κορυφαίο σύγχρονο πολιτικό τους άνδρα, που πρέπει να εκπληρώσουν, για την οικονομία της πόλης τα αυξανόμενα καραβάνια των προσκυνητών γειτόνων σημαίνουν τόνωση της αγοράς και της οικονομίας της.
Αέναη πίεση
Αλλά δεν είναι μόνον ο Κεμάλ και η νοσταλγία για τα «περασμένα μεγαλεία» της δεύτερης σημαντικότερης πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας των σουλτάνων, που έλκουν τους Τούρκους στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα γενικότερα, ούτε τους σπρώχνει κάποιος νεο-οθωμανικός επεκτατισμός. Είναι ταυτόχρονα και η αέναη πίεση που δέχεται η κοσμική Τουρκία στον τρόπο ζωής της από την ταχύτατη θρησκευτικοποίηση της κοινωνίας, με την επιβολή από την ισλαμική εξουσία απαγορεύσεων στην καθημερινότητα, που ωθεί όλο και περισσότερους ανθρώπους να καταφεύγουν στην Ελλάδα, κυρίως για διασκέδαση.
Γεμίζουν τα Σαββατοκύριακα με νέους από την Κωνσταντινούπολη, τη Ραιδεστό, την Αδριανούπολη ή και παράλιες περιοχές από την άλλη πλευρά του Βοσπόρου, οι ταβέρνες, τα καφέ και τα νυχτερινά κέντρα στην Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα, την Κομοτηνή και τη Θεσσαλονίκη. Είναι νέοι που περνούν τα σύνορα για να διασκεδάσουν, να αισθανθούν πιο άνετα, μακριά από συντηρητισμούς και στερεότυπα.
Δίνουν ζωή στην εστίαση οι Τούρκοι γείτονες, τρίβουν τα χέρια τους οι καταστηματάρχες, που τους θεωρούν εκλεκτούς πελάτες, προσαρμόζουν ακόμα και την κουζίνα στις γαστριμαργικές τους συνήθειες οι εστιάτορες, οι ξενοδόχοι και οι ταβερνιάρηδες, κάνουν δεύτερες σκέψεις όσοι εναντιώνονταν στα ανοίγματα του δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη και άλλων παραγόντων στον «προαιώνιο εχθρό».
Χθες στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, όπου στεγάζεται το τούρκικο προξενείο, στις 9.05 το πρωί, ώρα που εξέπνευσε το 1938 ο Τούρκος ηγέτης, εκατοντάδες συγκεντρωμένοι τήρησαν δύο λεπτών σιγή και στη συνέχεια Τούρκοι μαθητές διάβασαν ποιήματα και έψαλλαν τον εθνικό ύμνο της χώρας τους ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο γενικός πρόξενος Ορχάν Γιαλμάν Οκάν.
Κατέφθασαν από κάθε γωνιά της πατρίδας τους με περισσότερα από εβδομήντα λεωφορεία μαθητές σχολείων, άνθρωποι του μόχθου και του πνεύματος, (μεγαλο)επιχειρηματίες –εκατόν σαράντα ήρθαν μόνο από τη Σμύρνη– που εκτός από το προσκύνημα έκαναν και επαφές για δουλειές, όλοι τους για να αποτίσουν φόρο τιμής στον ιδρυτή και θεμελιωτή του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Μόνο εάν γνωρίζει κάποιος ότι «ο Τούρκος» εκτός από το σπίτι που στεγάζει το «κεφάλι του» έχει και ένα δεύτερο σπίτι, αυτό του Κεμάλ, που θεωρεί καθήκον του κάποια στιγμή στη ζωή του να το επισκεφθεί, μπορεί να εξηγήσει την αδιάκοπη ροή, όλο τον χρόνο, προσκυνητών από τη γείτονα στο Μουσείο Ατατούρκ στην οδό Αγίου Δημητρίου, με κορύφωση την ημερομηνία του θανάτου του. Αν για τους Τούρκους μια επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη είναι χρέος προς τον κορυφαίο σύγχρονο πολιτικό τους άνδρα, που πρέπει να εκπληρώσουν, για την οικονομία της πόλης τα αυξανόμενα καραβάνια των προσκυνητών γειτόνων σημαίνουν τόνωση της αγοράς και της οικονομίας της.
Αέναη πίεση
Αλλά δεν είναι μόνον ο Κεμάλ και η νοσταλγία για τα «περασμένα μεγαλεία» της δεύτερης σημαντικότερης πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας των σουλτάνων, που έλκουν τους Τούρκους στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα γενικότερα, ούτε τους σπρώχνει κάποιος νεο-οθωμανικός επεκτατισμός. Είναι ταυτόχρονα και η αέναη πίεση που δέχεται η κοσμική Τουρκία στον τρόπο ζωής της από την ταχύτατη θρησκευτικοποίηση της κοινωνίας, με την επιβολή από την ισλαμική εξουσία απαγορεύσεων στην καθημερινότητα, που ωθεί όλο και περισσότερους ανθρώπους να καταφεύγουν στην Ελλάδα, κυρίως για διασκέδαση.
Γεμίζουν τα Σαββατοκύριακα με νέους από την Κωνσταντινούπολη, τη Ραιδεστό, την Αδριανούπολη ή και παράλιες περιοχές από την άλλη πλευρά του Βοσπόρου, οι ταβέρνες, τα καφέ και τα νυχτερινά κέντρα στην Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα, την Κομοτηνή και τη Θεσσαλονίκη. Είναι νέοι που περνούν τα σύνορα για να διασκεδάσουν, να αισθανθούν πιο άνετα, μακριά από συντηρητισμούς και στερεότυπα.
Δίνουν ζωή στην εστίαση οι Τούρκοι γείτονες, τρίβουν τα χέρια τους οι καταστηματάρχες, που τους θεωρούν εκλεκτούς πελάτες, προσαρμόζουν ακόμα και την κουζίνα στις γαστριμαργικές τους συνήθειες οι εστιάτορες, οι ξενοδόχοι και οι ταβερνιάρηδες, κάνουν δεύτερες σκέψεις όσοι εναντιώνονταν στα ανοίγματα του δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη και άλλων παραγόντων στον «προαιώνιο εχθρό».
Χθες στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, όπου στεγάζεται το τούρκικο προξενείο, στις 9.05 το πρωί, ώρα που εξέπνευσε το 1938 ο Τούρκος ηγέτης, εκατοντάδες συγκεντρωμένοι τήρησαν δύο λεπτών σιγή και στη συνέχεια Τούρκοι μαθητές διάβασαν ποιήματα και έψαλλαν τον εθνικό ύμνο της χώρας τους ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο γενικός πρόξενος Ορχάν Γιαλμάν Οκάν.
No comments:
Post a Comment