Τετάρτη, 11 Νοεμβρίου 2009
Dora όπως η Hillary και ο Σαμαράς όπως Obama
Όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να υποβαθμίσουν την χθεσινή προσχώρηση του Αβραμόπουλου στο στρατόπεδο του Σαμαρά, είναι προφανές πως τα πράγματα αρχίζουν τώρα να έχουν ενδιαφέρον. Η προσχώρηση αυτή έδειξε ποια είναι η τάση της κοινωνίας, αλλά κυρίως των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας. Κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Αβραμόπουλος είναι έξυπνος και ευέλικτος πολιτικός που μόνο τυχαίες κινήσεις δεν κάνει, ιδίως, όταν πρόκειται για το μέλλον του.
Έτσι με την σύμπραξη ή προσχώρηση αν θέλετε, τα πράγματα αλλάζουν και αρχίζουν να ισοσταθμίζουν και οι δυνάμεις. Μάλιστα σε ορισμένες δημοσκοπήσεις αρχίζει να διαφαίνεται το προβάδισμα του αρχικού αουτσάιντερ, του Σαμαρά.
Ο Σαμαράς είναι εκλεκτός –προσεχτικός- στις ομιλίες του και έχει όραμα, που όπως φαίνεται δεν διαθέτει η αντίπαλος του. Από την άλλη το ευτύχημα του Σαμαρά είναι πως παίζει απέναντι σε έναν παίχτη που ονομάζεται Ντόρα Μπακογιάννη, διότι αυτή και ο Σουφλιάς είναι οι περισσότερο από όλους ταυτισμένοι με την αποτυχημένη εξαετία του Καραμανλή.
Έτσι ο Σαμαράς δίπλα της φαίνεται άφθαρτος, καθαρός και φρέσκος. Και αν δεν κάνω λάθος κάτι τέτοιο το είχαμε παρακολουθήσει και στις προκριματικές των Δημοκρατικών, όπου η Χίλαρυ συμβόλιζε το παλιό βαρύ κατεστημένο και ο Ομπάμα το νέο και φρέσκο.
Η Μπακογιάννη επίσης έμμεσα κατηγορεί τον Σαμαρά για προδοσία, ενώ αντίθετα θα μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως έπραξε πατριωτικά και πως κάποιοι άλλοι διέπραξαν πολιτική και εθνική προδοσία το 93... Η Ντόρα έχει δίπλα της το σύνολο των ελληνικών ΜΜΕ, των δημοσιογράφων και του μεγαλοεπιχειρηματικού κόσμου, όπως είχε και η Χίλλαρι στις ΗΠΑ.
Ο Σαμαράς έδειξε πως είναι πατριώτης με την καλή την έννοια, πως είναι λαϊκός χωρίς να λαϊκίζει και αν μελετήσει κανείς τον λόγο του, δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς πως αυτός ανάμεσα στους δύο είναι ο πραγματικά φιλελεύθερος.
Αυτό ίσως μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους που θα ήθελαν να οικειοποιηθούν τον φιλελευθερισμό στην Ελλάδα, όμως οι πράξεις του το δείχνουν, όχι τα λόγια…
Και η πρώτη απόδειξη η πρόθεση του να γίνουν οι εκλογές από την βάση.
Τέλος, ο Σαμαράς ανέπτυξε ξεκάθαρα τις απόψεις του, έδειξε πως είναι σταθερός, σοβαρός και πάνω από όλα καθαρός.
Αυτό δεν σας θυμίζει λίγο τον Ομπάμα. Και η περίπτωση της Μπακογιάννη δεν σας θυμίζει λίγο τη Χίλλαρι;
Λέτε να έχουμε και το ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα;;