Κοινωνία | 12.11.2009
Φαγητό από τα σκουπίδια
Το βράδυ όταν δεν τους βλέπει κανείς αρχίζει η περιπέτεια για τον Ρασόλ Εραμούνι και τον Γιοργκ Μπεργκστετ. Εφοδιασμένοι με ψάθινα καλάθια και φακούς ψάχνουν στα κοντέινερ, εκεί που τα σουπερμάρκετ πετάνε τα σκουπίδια τους. Ψάχνουν και βρίσκουν φρέσκα ακόμα τρόφιμα: μπανάνες, μήλα, ψωμί του τοστ, σοκολάτες, γλυκά ακόμα και λουλούδια.
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Μια τάση που δεν υπάρχει μόνο στη Γερμανία Μερικά τρόφιμα έχουν μόλις λήξει ή σε άλλα είναι λίγο στραπατσαρισμένη η συσκευασία. Στη γλώσσα των νεαρών οι νυχτερινές αυτές εξορμήσεις αποκαλούνται περίπου σε ελεύθερη απόδοση ‘πάμε κοντέινερ’; Ο Ρασόλ λέει πως στην πατρίδα του τη Συρία δεν πετάνε τίποτα. Ο λόγος που μαζεύει τα τρόφιμα από τα σκουπίδια είναι οικονομικός, αλλά συμπληρώνει: «Από αυτές τις μπανάνες μόνο μια δεν ήταν καλή και αμέσως τις πετάνε όλες μαζί. Το ίδιο και με το πακέτο με τα μήλα. Μένω στην Κολωνία στο προάστιο Νίπες. Κάθε μέρα υπάρχει εκεί μια λαϊκή αγορά μέχρι τις 2 το μεσημέρι. Όταν κλείνει η αγορά πετάγονται πολλά. Πολλοί φτωχοί άνθρωποι μπορούν να ζήσουν από αυτά. Όταν βρίσκω στο δρόμο ένα σεντ το παίρνω. Γιατί όταν βρω ένα κομμάτι ψωμί να μην κάνω το ίδιο».
Σαφής πολιτική τοποθέτηση
Ο Ρασόλ είναι 28 χρόνων, άνεργος και χρειάζεται τα τρόφιμα αυτά για να ζήσει. Με αυτά πρέπει να θρέψει και την οικογένειά του.
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Αφθονία που εν πολλοίς πάει χαμένη ...Για άλλους όπως ο Γιοργκ είναι η πεποίθηση που τους οδηγεί το βράδυ στα κοντέινερ των σκουπιδιών: «Μπορεί να πει κανείς πως είναι cool να ψάχνεις στα κοντέινερ. Νεαροί με κουκούλες και μπλουζάκια του Τσε Γκεβάρα ψάχνουν στα σκουπίδια. Μετά από κανένα δυο χρόνια τα παρατάνε και ακολουθούν την πεπατημένη».
Ο Γιοργκ είναι ένα από τα πιο γνωστά μέλη αυτού του ιδιότυπου κινήματος στη Γερμανία. Ζει έτσι εδώ και 15 χρόνια. Η παρέα του και αυτός δεν ξοδεύουν τίποτα για φαγητό, στέγη ή είδη πολυτελείας. Για τον Γιοργκ είναι ηθικά απαράδεκτο άνθρωποι να πεθαίνουν από την πείνα και άλλοι να πετάνε τόσα τρόφιμα στα σκουπίδια. Η θέση του είναι καθαρά πολιτική:«Το θέμα δεν είναι ότι καταναλώνω ένα προϊόν που έχει λήξει, αλλά ότι με την αγορά του προϊόντος αυξάνω τη ζήτηση. Από τη στιγμή που τα παίρνω από τα κοντέινερ δεν γίνομαι κρίκος στην αλυσίδα. Πολλά δεν μου αρέσουν σε αυτή την κοινωνία και δεν ασχολούμαι μόνο από χόμπι με την πολιτική».
Στη Γερμανία πάντως το να παίρνεις τρόφιμα από τα κοντέινερ θεωρείται κλοπή και όλο και περισσότερα σουπερμάρκετ προσανατολίζονται να τα κλειδώνουν. Έχουν βέβαια κάθε συμφέρον.
Ulrike Hummel / Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθυνος Σύνταξης:Στέφανος Γεωργακόπουλος/dw
No comments:
Post a Comment