Δημοσία δαπάνη η κηδεία του Μιλτιάδη Έβερτ το Σάββατο
| Στη 1.00 το μεσημέρι του Σαββάτου στο Α' νεκροταφείο θα τελεστεί η κηδεία του Μιλτιάδη Έβερτ. Η οικογένειά του παρακαλεί, αντί στεφάνων, να κατατεθούν χρήματα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. | 15:11 10/2 |
Στη 1.00 το μεσημέρι του Σαββάτου στο Α' νεκροταφείο θα τελεστεί η κηδεία του Μιλτιάδη Έβερτ. Η οικογένειά του παρακαλεί, αντί στεφάνων, να κατατεθούν χρήματα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Την Παρασκευή έγινε γνωστό από το γραφείο του πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου ότι η τελετή θα γίνει δημοσία δαπάνη.
«ΕΦΥΓΕ» ΕΝΑΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Τα χρόνια προβλήματα υγείας δεν τον έκαναν να... παραδοθεί εύκολα. Επί 34 ημέρες ο Μ. Eβερτ, μαχητής της πολιτικής, έδωσε την ύστατη μάχη ζωής μέσα από την εντατική, έχοντας στο πλευρό του τους αγαπημένους ανθρώπους του.
Πληθωρικός, ορμητικός, οξύθυμος, αδιαφορούσε παντελώς για όσα οι ίματζ μέικερ προτάσσουν ως «ιερό ευαγγέλιο» για κάθε αρχηγό κόμματος και οι επικοινωνιολόγοι σχεδιάζουν για την εικόνα του κάθε πολιτικού.
Η πολιτική αποτελούσε για εκείνον πάθος, όπως και το καλό φαγητό. Ακόμη και το τελευταίο διάστημα που η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί και ο ίδιος είχε αποσυρθεί στο Πικέρμι, ήθελε να γνωρίζει τα του κόμματος και της πολιτικής. Ενδεικτικός της αγάπης του για το φαγητό ήταν ο παραλληλισμός που έκανε όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει πώς βλέπει το Ιντερνετ: «Είναι σαν να θέλεις να φας μια μακαρονάδα, να διαλέγεις αυτή που σου αρέσει, και πατώντας ένα κουμπί να έρχεται η μακαρονάδα που ζήτησες» είχε πει γελώντας.
Ο Μ. Εβερτ είχε την τύχη να ξεχωρίσει από νέος (για τα ηλικιακά δεδομένα της εποχής) στην ενεργό πολιτική, ευτύχησε να ηγηθεί της παράταξής του, αλλά δεν κατάφερε να οδηγήσει το κόμμα του στην εξουσία και βίωσε -όσο λίγοι μέσα στη ΝΔ- τις εσωκομματικές ίντριγκες. «Υπήρξα αυστηρά ουδέτερος, ως όφειλα. Ούτε είχα άλλωστε κανέναν λόγο να ευνοήσω τον Μιλτιάδη Εβερτ, ο οποίος ηγείτο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Μάλιστα, τις τελευταίες ημέρες, επειδή έβλεπα το ρεύμα υπέρ του Μ. Εβερτ να ογκούται και έκρινα ότι προς το συμφέρον του κόμματος έπρεπε να υπάρξει κάποια μεταξύ των δύο υποψηφίων ισορροπία, επιχείρησα διακριτικά να βοηθήσω τον Ι. Βαρβιτσιώτη. Δεν πέτυχα σχεδόν τίποτα. Το ρεύμα του «μπουλντόζα» ήταν ασυγκράτητο και διαρκώς ενισχύετο». Με τα λόγια αυτά περιέγραψε σε συνέντευξή του ο Κ. Μητσοτάκης την πρώτη εκλογή του Μ. Εβερτ στην ηγεσία της ΝΔ το 1993, και ο λόγος που το καταγράφουμε είναι γιατί μέσα από αυτές τις φράσεις απεικονίζεται το κλίμα μέσα στο οποίο ο Μ. Εβερτ διεκδίκησε την αρχηγία του κόμματος και τι ακολούθως αντιμετώπισε.
Εκλέχθηκε δύο φορές
Ο δρόμος προς την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας
Το επεισοδιακό τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη και η ήττα της ΝΔ που ακολούθησε στις εκλογές του 1993 άνοιξαν τον δρόμο στον Μ. Εβερτ να διεκδικήσει την εξουσία, φιλοδοξία που δεν έκρυβε στα χρόνια που είχαν προηγηθεί. Ο Κ. Μητσοτάκης τού χρέωσε «εσωκομματική αντιπολίτευση», ο ίδιος καταλόγιζε στον τότε αρχηγό του λαθεμένη πολιτική.
Η σαρωτική νίκη του Α. Παπανδρέου (46,8% έναντι 39,3% της ΝΔ) δεν αφήνει στον Κ. Μητσοτάκη περιθώρια παραμονής του στην ηγεσία. Παραιτείται και στις διαδικασίες που ξεκινούν συγκροτείται για πρώτη φορά και ειδικό σώμα εκλεκτόρων (μέχρι τότε ψήφιζαν μόνο οι βουλευτές του κόμματος). Ο Γ. Σουφλιάς, συνυποψήφιος του Μ. Εβερτ και του Ι. Βαρβιτσιώτη, αποχωρεί από την κούρσα της διαδοχής καταγγέλλοντας «προκατασκευασμένες συμφωνίες και μεθοδεύσεις». Στις 3 Νοεμβρίου 1993 ο Μ. Εβερτ κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Εκλέγεται πρόεδρος της ΝΔ με 141 ψήφους, σε σύνολο 182 εκλεκτόρων, έναντι 37 ψήφων του συνυποψήφιού του Γ. Βαρβιτσιώτη.
Ηττα στις εκλογές
Η εκλογή του δεν αλλάζει το εσωκομματικό τοπίο, που πλήττεται από διαμάχες στελεχών, αναζήτηση σαφούς ιδεολογίας, διαφοροποιήσεις και αλληλοϋπονομεύσεις. Το πρώτο στοίχημα -ευρωεκλογές 1994- ο Μ. Εβερτ το χάνει και ακολουθεί η ήττα στις εθνικές εκλογές του 1996 με αντίπαλο τον Κ. Σημίτη, ο οποίος κερδίζει τη ΝΔ με τρεις μονάδες διαφορά.
Ακολουθώντας την... παράδοση που θέλει τον ηττημένο αρχηγό να υποβάλλει παραίτηση, ο Μ. Εβερτ παραιτείται, διεκδικώντας όμως και πάλι την προεδρία. Τον Οκτώβριο του 1996 επανεκλέγεται, με λιγότερες αυτήν τη φορά ψήφους, 103, έναντι 84 που συγκεντρώνει ο συνυποψήφιός του Γ. Σουφλιάς. Ο ίδιος αρχηγός αλλά και τα ίδια προβλήματα αμφισβητήσεων, διενέξεων και εσωστρέφειας συνεχίζουν να ταλανίζουν τη ΝΔ.
Το ‘97 η ΝΔ καλείται να εκλέξει νέο αρχηγό. Κι αυτήν τη φορά θέτει υποψηφιότητα ο Μ. Εβερτ, μόνο που τώρα δεν έχει αντίπαλο μόνο τον Γ. Σουφλιά και τον ρομαντικό Β. Πολύδωρα. Στην εκλογική αρένα κατέρχεται ο Κ. Καραμανλής ο νεότερος, ο οποίος και κερδίζει την κούρσα στον β’ γύρο, έχοντας τη στήριξη πλέον του Μ. Εβερτ, ο οποίος δεν είχε καταφέρει να περάσει στη δεύτερη θέση.
Ο Μ. Εβερτ πρωταγωνίστησε από τη μεταπολίτευση και μέχρι πρόσφατα. Καθώς όλοι αποδεχόμαστε σιγά σιγά πως το μεταπολιτευτικό μοντέλο έχει πλέον χρεοκοπήσει, θα λέγαμε πως ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ έφυγε από την πολιτική και τη ζωή με το τέλος της...
Δήμαρχος Αθηναίων το 1986 και ιδρυτής του «9,84»
Βουλευτής από το ‘74 έως το 2009
Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν είδε ποτέ την πολιτική ως επάγγελμα, ούτε ως όχημα πλουτισμού, συμπλήρωσε μια πλήρη 35ετία στην ενεργό πολιτική.
Από το 1974 και μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2009, οπότε -έχοντας ήδη αρχίσει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας- αποχώρησε μέσα από την τιμητική τελευταία θέση (12η) του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΝΔ, ο Μ. Εβερτ είχε ρόλο και λόγο στο κόμμα του.
Ακόμη κι όταν αποφάσισε να διεκδικήσει με επιτυχία τη δημαρχία της Αθήνας (το 1986) και να πιστωθεί την ίδρυση της ιδιωτικής ραδιοφωνίας, λειτουργώντας -σαν μπουλντόζα- και κόντρα στο νομοθετικό πλαίσιο της εποχής τον πρώτο μη κρατικό ραδιοσταθμό, τον «Αθήνα 9,84».
Στο αξίωμα του δημάρχου παρέμεινε ως τον Μάιο του ‘89, οπότε παραιτήθηκε για να πάρει μέρος στις βουλευτικές εκλογές, ενώ στις δημοτικές εκλογές της 14ης Οκτωβρίου 1990, βουλευτής και πάλι, συμμετείχε και εξελέγη πρώτος δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων με τον συνδυασμό του Α. Τρίτση που υποστηρίχθηκε από τη ΝΔ.
Ιδρυτικό μέλος της ΝΔ, το 1974 έβαλε για πρώτη φορά υποψηφιότητα με τη Νέα Δημοκρατία και εξελέγη βουλευτής στην Α’ Αθηνών.
Ηταν 35 χρονών. Δύο χρόνια αργότερα συμμετείχε για πρώτη φορά σε κυβερνητικό σχήμα ως υφυπουργός Οικονομικών και στη συνέχεια διατέλεσε υπουργός στο Βιομηχανίας, το Οικονομικών, στις κυβερνήσεις προ του 1981 και στο Προεδρίας και το Υγείας και Πρόνοιας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Από τη 2η κιόλας εκλογική συμμετοχή του, το 1977, εκλεγόταν πρώτος βουλευτής της Α’ Αθηνών, περιφέρειας που... πρόδωσε μόνο μια φορά, όταν, το 1996, ως αρχηγός πλέον της ΝΔ επέλεξε την Α’ Θεσσαλονίκης. Από το 2000 κατείχε θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Η πορεία
Από την ΕΡΕΝ και την ΕΚΟΦ στη ΝΔ με τον Κ. Καραμανλή
Μετά την πτώση της χούντας ο Κ. Καραμανλής ίδρυσε τη ΝΔ, θέλοντας να περάσει στη λήθη το κόμμα που ο ίδιος είχε δημιουργήσει μεταπολεμικά, η ΕΡΕ.
Η αλλαγή σελίδας για τη συντηρητική παράταξη έδωσε την ευκαιρία στον Μ. Εβερτ να... σπρώξει κι εκείνος στη λησμονιά τα μελανά χρόνια που πρωταγωνιστούσε στην ΕΚΟΦ (το 1957 έγινε μέλος της ΕΡΕΝ, νεολαίας της ΕΡΕ, και το 1963 ανέλαβε τη διοίκησή της) και να αρχίσει μια νέα σελίδα στη δική του πολιτική πορεία. Σ’ αυτό βοηθούσε σημαντικά το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του είχε απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα. Γνώριζε και θαύμαζε από τα χρόνια της ΕΡΕΝ τον Κ. Καραμανλή, ο οποίος επίσης τον εκτιμούσε για το πάθος και την ορμητικότητά του. Και ναι μεν δεν ήταν γόνος πολιτικής οικογένειας, ο πατέρας του όμως, ο Αγγελος Εβερτ, είχε διατελέσει διευθυντής της Αστυνομίας στην Αθήνα στα χρόνια της γερμανικής κατοχής και ο ίδιος είχε ξεχωρίσει στη νεολαία της ΕΡΕΝ.
Δηλώσεις
«Αγωνιζόταν για τις αρχές του»
Τη βαθιά θλίψη της για τον θάνατο του Μ. Εβερτ εξέφρασε σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της χώρας. Ηταν μαχητικός πολιτικός, που αγωνιζόταν με σθένος για τις ιδέες και τις αρχές του, τόνισε ο Γ. Παπανδρέου, επισημαίνοντας ότι αποτέλεσε μία από τις βασικές και σταθερές συνιστώσες της συντηρητικής παράταξης. Ο Κ. Καραμανλής τόνισε: «Με βαθιά οδύνη αποχαιρετώ τον σημαντικό πολιτικό, τον ξεχωριστό άνθρωπο, τον μεγάλο φίλο». Ο Αντ. Σαμαράς, χαρακτήρισε τον εκλιπόντα «αγωνιστή της παράταξης, του τόπου, της Δημοκρατίας». «Αυτό υπήρξε ο Εβερτ, πάνω απ’ όλα: Αγωνιστής! Η Ελλάδα έγινε φτωχότερη σήμερα» προσέθεσε. Ο Γ. Καρατζαφέρης επεσήμανε ότι «ένας πραγματικός ευπατρίδης της πολιτικής και της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης δεν είναι πια κοντά μας». «Η παράταξη θρηνεί. Η πολιτική είναι από σήμερα ακόμη πιο φτωχή», προσέθεσε. Η Ντ. Μπακογιάννη τόνισε ότι «αγάπησε και δούλεψε για την Αθήνα και την αυτοδιοίκηση και συνέδεσε την πορεία του στην πολιτική με σημαντικές αλλαγές και με έργο που σφράγισε κρίσιμους τομείς του δημόσιου βίου». «Είχε αρχές και πιστεύω και ακόμη και όταν συγκρουόταν ποτέ δεν έχανε το ανθρώπινο πρόσωπο της πολιτικής» σημείωσε. Εντιμος πολιτικός, συνεπής στις ιδέες του, τόνισε η Δημ. Αριστερά.
Γιάννα Μπαλή
No comments:
Post a Comment