Το δίκιο των «παπαγάλων»

Tου Πάσχου Μανδραβέλη

kathimerini

Την εποχή που η οικονομία ήταν «θωρακισμένη», δηλαδή τον Μάιο του 2009, η Νέα Δημοκρατία έβγαλε μια σειρά διαφημιστικών σποτ για να αντικρούσει όσους μιλούσαν για την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας. Εμφανίζονταν στην τηλεόραση απλοί πολίτες που έτρεχαν να αποφύγουν κάποια «παπαγαλάκια», τα οποία μιλούσαν για επερχόμενη οικονομική καταστροφή. Τα πτηνά με στριγγή φωνή έλεγαν «ανεργία, έρχεται ανεργία, θα χάσεις τη δουλειά σου» ή «λουκέτα, θα μπουν λουκέτα στα μαγαζιά» κ.ά. Οι διαφημίσεις τελείωναν με τους πολίτες να κλείνουν πόρτες, παράθυρα και τα αυτιά τους στην «κινδυνολογία». Οπως γράφαμε τότε, το πρόβλημα ήταν ότι υπήρχαν και «παπαγαλάκια εξωτερικού»: «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: “Θα κατακρημνιστεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας· Παγκόσμια Τράπεζα: “Κανείς δεν θα προτιμάει την Ελλάδα για επενδύσεις· Κομισιόν: “Η ελληνική οικονομία θα μπει σε ύφεση· Διεθνής Διαφάνεια: “Οι δείκτες διαφθοράς στην Ελλάδα ανεβαίνουν”» («Καθημερινή» 11.9.2009). Τότε κανείς δεν πήρε στα σοβαρά τις προειδοποιήσεις. Οι περισσότεροι ήμασταν βαθιά πεπεισμένοι ότι τίποτε δεν πρόκειται να γίνει. Κι όμως έγινε. Τα «παπαγαλάκια» είχαν δίκιο κι όσοι έκλειναν τ’ αυτιά τους βρέθηκαν προ εκπλήξεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν έχει βγάλει αντίστοιχα σποτ για να διασκεδάσει τις ανησυχίες, αλλά τα στελέχη του ψέγουν, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, όσους λένε ότι τα πράγματα είναι κρίσιμα και μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε εθνική καταστροφή. Τα ανάγουν όλα σε μια διεθνή εκστρατεία δυσφήμησης του ΣΥΡΙΖΑ, λες και οι Ευρωπαίοι έχουν προηγούμενα με τον κ. Λαφαζάνη. Τι κι αν προειδοποιεί ο φίλος της Ελλάδας και αντιπολιτευόμενος της κ. Μέρκελ, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σουλτς «αν, λοιπόν, οι Ελληνες αποφασίσουν να ανατρέψουν τη σύμβαση, τότε θα κλείσουν οι κάνουλες της χρηματοδότησης. Για να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση απαιτείται ομοφωνία (σ.σ.: 17 χωρών της Ευρωζώνης), η οποία δεν πρόκειται να επιτευχθεί. Αν αμφισβητηθεί το Μνημόνιο, παγώνει η χρηματοδότηση» («Καθημερινή» 20.5.2012). «Κινδυνολογούν», λέει ο σοβαρός κ. Δραγασάκης και οι περισσότεροι Ελληνες σηκώνουν και πάλι αδιάφορα τους ώμους με τη χαρακτηριστική άνεση: «Ε, και τι πρόκειται να γίνει;» Τι κι αν ο κ. Ολάντ διέψευσε τις (εξαρχής αστήρικτες) ελληνικές προσδοκίες για δημοσιονομική χαλάρωση; Προσλήψεις υπόσχεται ο κ. Τσίπρας, αποκατάσταση εισοδημάτων προ του 2009 τάζει ο κ. Στρατούλης, κατάργηση φόρων των ακινήτων λένε οι άλλοι κ.λπ. Οι περισσότεροι Ελληνες τους πιστεύουν. Αιωνίως μαγεμένοι από το «λεφτά υπάρχουν» κλείνουν τ’ αυτιά τους στα παπαγαλάκια του εξωτερικού και πιστεύουν ότι με ένα καλό αλισβερίσι «πάλι θα τη βγάλουμε καθαρή, μεγάλε». Να προσθέσουμε ότι στα «παπαγαλάκια» εξωτερικού προστέθηκε και ο Ρώσος πρωθυπουργός κ. Μεντβέντεφ, ο οποίος ζήτησε από την Ελλάδα να εφαρμόσει το πρόγραμμα. Είναι αυτός που, σύμφωνα με τα θρυλούμενα, θα μας δάνειζε για να μην κάνουμε τίποτε και να συνεχίσουμε να ξοδεύουμε όπως και πρώτα. Ετσι, αδιαφορώντας και με τους ώμους σηκωμένους («ε, και τι πρόκειται να γίνει;») μπήκαμε στην κρίση. Κατά τον ίδιο τρόπο, με τον ΣΥΡΙΖΑ να καθησυχάζει ότι όλες οι προειδοποιήσεις είναι «λόγια παπαγάλων», οδηγούμαστε σε μεγάλη εθνική ήττα.