Πολιτική | 20.08.2010

Αμερικανοί στρατιώτες διηγούνται την κόλαση που έζησαν στο Ιράκ

Εφτάμισι χρόνια μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χουσείν, οι μάχιμοι Αμερικανοί στρατιώτες αποχωρούν από το Ιράκ χωρίς να αφήνουν τον παράδεισο που υποσχέθηκαν και έχοντας υποστεί και ίδιοι σοβαρά ψυχολογικά τραύματα

«Την πρώτη νύχτα που βρέθηκα στο Ιράκ σκότωσα μια οικογένεια και μετά έναν τύπο σε μιαBMW ο οποίος ήθελε να μας επιτεθεί».

Αυτά λέει ο Μάικλ Ντράμοντ, Αμερικανός πρώην στρατιώτης, ο οποίος πήρε μέρος στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ το 2003. Διηγείται την ιστορία του σε μια ιστοσελίδα στο ίντερνετ, η οποία ειδικεύεται στις ιστορίες στρατιωτών.

«Είχα αϋπνίες και ανέπτυξα ένα σύμπλεγμα τύπου σούπερμαν, ότι δηλαδή εμένα δεν θα μπορούσε να μου συμβεί τίποτα, ότι ήμουν ατρόμητος και έτσι δηλωνόμουνα σε όλες τις επικίνδυνες αποστολές».

Η καθημερινότητα στο ΙράκΌταν επέστρεψε στην πατρίδα του ήταν πλέον σαφές ότι χρειαζόταν ψυχολογική υποστήριξη. Ο γιατρός είχε διαγνώσει μετατραυματικό στρες. Ένας στους πέντε Αμερικανούς στρατιώτες που επιστρέφουν από το Ιράκ υποφέρουν από μετατραυματικό στρες σύμφωνα με σχετικές έρευνες που έχουν γίνει. Έχουν άγχος, αρνούνται να μιλήσουν για αυτό που έζησαν και πολλοί προσπαθούν να ξεχάσουν κάνοντας χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών. Η επανένταξή τους στην κοινωνία τους φαίνεται πάρα πολύ δύσκολη και οι συγγενείς και οι φίλοι έχουν να αντιμετωπίσουν μια πολύ δύσκολη κατάσταση.

Θάνατος παντού

«Κανείς δεν μου είχε πει ότι όταν θα επέστρεφε θα ήταν ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος, ότι θα ήταν τόσο θυμωμένος. Κανείς δεν μου το είχε πει» διηγείται η Τρέισι Άισβερτ με δάκρια στα μάτια στον τηλεοπτικό σταθμό PBS. O άντρας της δεν ήταν πια ο ίδιος όταν επέστρεψε από τον πόλεμο. Σε αντίθεση όμως με τον Μάικλ Ντράμοντ δεν βρήκε τη λύση σε γιατρούς που του έδειξαν κατανόηση αλλά αυτοκτόνησε.

Θάνατος παντούΠεριπτώσεις σαν αυτή είδαν συχνά το φως της δημοσιότητας και ταρακούνησαν την αμερικανική κοινή γνώμη. Όλο και περισσότερες οργανώσεις ασχολούνται με τους βετεράνους του πολέμου στο Ιράκ, ενώ υπάρχουν οδηγίες να αναγνωρίζονται ευκολότερα περιπτώσεις μετατραυματικού στρες.

Η Τρέισι Άισβερτ διηγείται την κατάσταση του συζύγου της:

«Ο άντρας μου είχε στο μυαλό του τα πρόσωπα των νεκρών και το αίμα, από τα διαμελισμένα κορμιά, όχι αριθμούς και στοιχεία».

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 400.000 άνθρωποι στους οποίους έχει διαγνωστεί μετατραυματικό στρες και οι οποίοι παίρνουν κρατικό βοήθημα ύψους 2.700 δολαρίων, ενώ έχουν και δωρεάν ιατρική περίθαλψη.

Sabine Müller / Μαρία Ρηγούτσου

Επιμέλεια Σύνταξης Ειρήνη Αναστασοπούλου

dw