Παροχή συνδικαλιστικής αλληλεγγύης... στη βάση
Έλληνες συνδικαλιστές, ακτιβιστές και δημοσιογράφοι βρίσκονται στη Γερμανία μετά από πρόσκληση γερμανών συνδικαλιστών για να ενημερώσουν για την κατάσταση στην Ελλάδα. Έναρξη της καμπάνιας στη γερμανική πρωτεύουσα.
Βερολίνο, Αμβούργο, Φραγκφούρτη – σε συνολικά επτά γερμανικές πόλεις οι περίπου 15 εκπρόσωποι συνδικάτων, εργατικών σωματείων, κοινωνικών κινημάτων αλλά και ελληνικών ΜΜΕ, όπως η ΕΡΤ, θα μιλήσουν σε εκδηλώσεις που είναι αφιερωμένες στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα αλλά και σε συγκεντρώσεις για την εργατική πρωτομαγιά. Η πρωτοβουλία για την επίσκεψη ανήκει σε γερμανούς συνδικαλιστές, κυρίως όμως στην ομάδα εργασίας για διεθνή ζητήματα στο συνδικάτο Μετάλλου (IG Metall). Παρότι οι ηγεσίες των συνδικάτων βλέπουν με θετικό μάτι αυτή την πρωτοβουλία, δεν συμμετέχουν.
Ο Χάιντς Κέμπριχ, ένας εκ των εμπνευστών της ελληνογερμανικής συνδικαλιστικής συνεργασίας
«Κρίμα», λέει, ο Χάιντς Κέμπριχ ένας από τους πρωταγωνιστές της ελληνογερμανικής συνδικαλιστικής συνεργασίας, εξηγώντας στη συνέχεια το λόγο: «Επειδή η ανταλλαγή απόψεων θα ήταν καλύτερη και θα δινόταν η δυνατότητα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες των δύο χωρών να αναπτύξουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια κοινή πολιτική. Ενόψει της απουσίας συνεργασίας στην κορυφή αισθανόμαστε εμείς στη βάση την αναγκαιότητα να δραστηριοποιηθούμε. Ό,τι κάνουμε, το οργανώνουμε και το χρηματοδοτούμε μόνοι μας. Είναι λυπηρό ότι τα ανώτατα συνδικαλιστικά κλιμάκια αναφέρονται συχνά στη διεθνή αλληλεγγύη, ενώ στην πράξη δεν διατίθενται πόροι για αυτή».
Το ελληνικό παράδειγμα προς αποφυγή
O Nίκος Αντωνίου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Xάρτου Aττικής
Η πολιτική της λιτότητας, των κοινωνικών περικοπών και των αλλαγών στο καθεστώς εργασίας δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, θα πει ακόμη ο γερμανός συνδικαλιστής. Πρόκειται για μια στρατηγική που αφορά όλους τους εργαζόμενους στην Ευρώπη. Η εφαρμογή της στην Ελλάδα αποτελεί το προοίμιο για το τι πρόκειται να ακολουθήσει και αλλού. Ως «πείραμα» χαρακτηρίζει αυτό που διαδραματίζεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, Νίκος Αντωνίου. «Ένα πείραμα που θέλει να μας αλλάξει το μοντέλο εργασίας. Όλα αυτά που ξέραμε με τη μόνιμη, σταθερή εργασία θέλουν να μας τα κάνουν παρελθόν. Θέλουν να είμαστε συνεχώς κινούμενοι μεταξύ ανεργίας, εργασίας και ημιαπασχόλησης. Θέλουν να ρίξουν πολύ χαμηλά τους μισθούς. Όλα αυτά μας οδηγούν πολλές δεκαετίες πίσω. Νομίζω ότι αν εφαρμοστεί και αν πετύχει το πείραμα στις χώρες του Νότου σιγά, σιγά θα επεκταθεί και αλλού», αναφέρει στην Ντόισε Βέλε ο κ. Αντωνίου.
Την εκτίμηση αυτή τη συμμερίζεται και ο Νίκος Καλόγηρος, μέλος του ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ). Αναφερόμενος στην κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα τα συνδικάτα την περιγράφει ως «θέση άμυνας». Το διακύβευμα για τους έλληνες συνδικαλιστές αυτό το διάστημα δεν είναι το τι θα διεκδικήσουν, αλλά πως θα υπερασπίσουν τα δικαιώματα που ήδη έχουν. Ακόμη και αυτό είναι όμως δύσκολο. Όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης και της μεγάλης ανεργίας, αλλά και επειδή ο ρόλος των συνδικάτων έχει μειωθεί. Γι' αυτό ευθύνονται κατά τον κ. Καλόγηρο και τα ίδια τα συνδικάτα, προπαντός η ΓΣΕΕ, η οποία σε μεγάλο βαθμό ήταν παράγοντας της πολιτικής διαχείρισης που οδήγησε την χώρα στην κρίση.
Συνδικαλιστική συνεργασία για μια κοινωνική Ευρώπη;
Ο Νίκος Καλόγηρος μέλος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας
Οι έλληνες προσκεκλημένοι δεν θα μιλήσουν μόνο γι' αυτά τα προβλήματα. Άλλα ζητήματα στις πολυάριθμες εκδηλώσεις των επόμενων ημερών ανά τη Γερμανία θα είναι η κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά ΜΜΕ, στον τομέα της υγείας αλλά ακόμη και μορφές κοινωνικής αυτοβοήθειας στις συνοικίες, δεδομένου ότι το κράτος πρόνοιας έχει σταματήσει να λειτουργεί για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Στην ατζέντα των θεμάτων βρίσκεται επίσης και η επίσημη γερμανική στάση για την αντιμετώπιση της κρίσης του ευρώ, η οποία ταυτίζεται με την πολιτική της λιτότητας. Οι έλληνες συνδικαλιστές δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι την καθιστούν υπεύθυνη για τις αρνητικές επιπτώσεις στην Ελλάδα – τη μεγάλη ανεργία, τον αυξανόμενο αριθμό ανασφάλιστων, τη συρρίκνωση της οικονομίας. Άλλο όμως η κυβερνητική πολιτική και άλλο ο γερμανικός λαός, θα πει ο Νίκος Καλόγηρος: «Δεν μας φταίει σε τίποτα ο γερμανικός λαός που είναι αλληλέγγυος. Έχω βρεθεί πρόσφατα σε ένα συνέδριο στο Μόναχο. Μας αντιμετώπισαν με πολύ μεγάλη συγκίνηση και πολύ μεγάλο ενθουσιασμό. Αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι ότι τα προβλήματα δεν απασχολούν μόνο την Ελλάδα αλλά όλη την Ευρώπη».
Κεντρικό σύνθημα των γερμανικών συνδικάτων για τη φετινή εργατική Πρωτομαγιά θα είναι το «Καλή εργασία και κοινωνική Ευρώπη». Παρά ταύτα, ενδείξεις ότι για μια τέτοια Ευρώπη τα γερμανικά συνδικάτα θα επιδιώξουν μια στενότερη συνεργασία με τους ομολόγους τους στην ΕΕ, ακόμη δεν υπάρχουν.
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη
Βερολίνο, Αμβούργο, Φραγκφούρτη – σε συνολικά επτά γερμανικές πόλεις οι περίπου 15 εκπρόσωποι συνδικάτων, εργατικών σωματείων, κοινωνικών κινημάτων αλλά και ελληνικών ΜΜΕ, όπως η ΕΡΤ, θα μιλήσουν σε εκδηλώσεις που είναι αφιερωμένες στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα αλλά και σε συγκεντρώσεις για την εργατική πρωτομαγιά. Η πρωτοβουλία για την επίσκεψη ανήκει σε γερμανούς συνδικαλιστές, κυρίως όμως στην ομάδα εργασίας για διεθνή ζητήματα στο συνδικάτο Μετάλλου (IG Metall). Παρότι οι ηγεσίες των συνδικάτων βλέπουν με θετικό μάτι αυτή την πρωτοβουλία, δεν συμμετέχουν.
Ο Χάιντς Κέμπριχ, ένας εκ των εμπνευστών της ελληνογερμανικής συνδικαλιστικής συνεργασίας
«Κρίμα», λέει, ο Χάιντς Κέμπριχ ένας από τους πρωταγωνιστές της ελληνογερμανικής συνδικαλιστικής συνεργασίας, εξηγώντας στη συνέχεια το λόγο: «Επειδή η ανταλλαγή απόψεων θα ήταν καλύτερη και θα δινόταν η δυνατότητα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες των δύο χωρών να αναπτύξουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια κοινή πολιτική. Ενόψει της απουσίας συνεργασίας στην κορυφή αισθανόμαστε εμείς στη βάση την αναγκαιότητα να δραστηριοποιηθούμε. Ό,τι κάνουμε, το οργανώνουμε και το χρηματοδοτούμε μόνοι μας. Είναι λυπηρό ότι τα ανώτατα συνδικαλιστικά κλιμάκια αναφέρονται συχνά στη διεθνή αλληλεγγύη, ενώ στην πράξη δεν διατίθενται πόροι για αυτή».
Το ελληνικό παράδειγμα προς αποφυγή
O Nίκος Αντωνίου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Xάρτου Aττικής
Η πολιτική της λιτότητας, των κοινωνικών περικοπών και των αλλαγών στο καθεστώς εργασίας δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, θα πει ακόμη ο γερμανός συνδικαλιστής. Πρόκειται για μια στρατηγική που αφορά όλους τους εργαζόμενους στην Ευρώπη. Η εφαρμογή της στην Ελλάδα αποτελεί το προοίμιο για το τι πρόκειται να ακολουθήσει και αλλού. Ως «πείραμα» χαρακτηρίζει αυτό που διαδραματίζεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, Νίκος Αντωνίου. «Ένα πείραμα που θέλει να μας αλλάξει το μοντέλο εργασίας. Όλα αυτά που ξέραμε με τη μόνιμη, σταθερή εργασία θέλουν να μας τα κάνουν παρελθόν. Θέλουν να είμαστε συνεχώς κινούμενοι μεταξύ ανεργίας, εργασίας και ημιαπασχόλησης. Θέλουν να ρίξουν πολύ χαμηλά τους μισθούς. Όλα αυτά μας οδηγούν πολλές δεκαετίες πίσω. Νομίζω ότι αν εφαρμοστεί και αν πετύχει το πείραμα στις χώρες του Νότου σιγά, σιγά θα επεκταθεί και αλλού», αναφέρει στην Ντόισε Βέλε ο κ. Αντωνίου.
Την εκτίμηση αυτή τη συμμερίζεται και ο Νίκος Καλόγηρος, μέλος του ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ). Αναφερόμενος στην κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα τα συνδικάτα την περιγράφει ως «θέση άμυνας». Το διακύβευμα για τους έλληνες συνδικαλιστές αυτό το διάστημα δεν είναι το τι θα διεκδικήσουν, αλλά πως θα υπερασπίσουν τα δικαιώματα που ήδη έχουν. Ακόμη και αυτό είναι όμως δύσκολο. Όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης και της μεγάλης ανεργίας, αλλά και επειδή ο ρόλος των συνδικάτων έχει μειωθεί. Γι' αυτό ευθύνονται κατά τον κ. Καλόγηρο και τα ίδια τα συνδικάτα, προπαντός η ΓΣΕΕ, η οποία σε μεγάλο βαθμό ήταν παράγοντας της πολιτικής διαχείρισης που οδήγησε την χώρα στην κρίση.
Συνδικαλιστική συνεργασία για μια κοινωνική Ευρώπη;
Ο Νίκος Καλόγηρος μέλος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας
Οι έλληνες προσκεκλημένοι δεν θα μιλήσουν μόνο γι' αυτά τα προβλήματα. Άλλα ζητήματα στις πολυάριθμες εκδηλώσεις των επόμενων ημερών ανά τη Γερμανία θα είναι η κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά ΜΜΕ, στον τομέα της υγείας αλλά ακόμη και μορφές κοινωνικής αυτοβοήθειας στις συνοικίες, δεδομένου ότι το κράτος πρόνοιας έχει σταματήσει να λειτουργεί για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Στην ατζέντα των θεμάτων βρίσκεται επίσης και η επίσημη γερμανική στάση για την αντιμετώπιση της κρίσης του ευρώ, η οποία ταυτίζεται με την πολιτική της λιτότητας. Οι έλληνες συνδικαλιστές δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι την καθιστούν υπεύθυνη για τις αρνητικές επιπτώσεις στην Ελλάδα – τη μεγάλη ανεργία, τον αυξανόμενο αριθμό ανασφάλιστων, τη συρρίκνωση της οικονομίας. Άλλο όμως η κυβερνητική πολιτική και άλλο ο γερμανικός λαός, θα πει ο Νίκος Καλόγηρος: «Δεν μας φταίει σε τίποτα ο γερμανικός λαός που είναι αλληλέγγυος. Έχω βρεθεί πρόσφατα σε ένα συνέδριο στο Μόναχο. Μας αντιμετώπισαν με πολύ μεγάλη συγκίνηση και πολύ μεγάλο ενθουσιασμό. Αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι ότι τα προβλήματα δεν απασχολούν μόνο την Ελλάδα αλλά όλη την Ευρώπη».
Κεντρικό σύνθημα των γερμανικών συνδικάτων για τη φετινή εργατική Πρωτομαγιά θα είναι το «Καλή εργασία και κοινωνική Ευρώπη». Παρά ταύτα, ενδείξεις ότι για μια τέτοια Ευρώπη τα γερμανικά συνδικάτα θα επιδιώξουν μια στενότερη συνεργασία με τους ομολόγους τους στην ΕΕ, ακόμη δεν υπάρχουν.
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη
Έλληνες συνδικαλιστές, ακτιβιστές και δημοσιογράφοι βρίσκονται στη Γερμανία μετά από πρόσκληση γερμανών συνδικαλιστών για να ενημερώσουν για την κατάσταση στην Ελλάδα. Έναρξη της καμπάνιας στη γερμανική πρωτεύουσα.
Βερολίνο, Αμβούργο, Φραγκφούρτη – σε συνολικά επτά γερμανικές πόλεις οι περίπου 15 εκπρόσωποι συνδικάτων, εργατικών σωματείων, κοινωνικών κινημάτων αλλά και ελληνικών ΜΜΕ, όπως η ΕΡΤ, θα μιλήσουν σε εκδηλώσεις που είναι αφιερωμένες στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα αλλά και σε συγκεντρώσεις για την εργατική πρωτομαγιά. Η πρωτοβουλία για την επίσκεψη ανήκει σε γερμανούς συνδικαλιστές, κυρίως όμως στην ομάδα εργασίας για διεθνή ζητήματα στο συνδικάτο Μετάλλου (IG Metall). Παρότι οι ηγεσίες των συνδικάτων βλέπουν με θετικό μάτι αυτή την πρωτοβουλία, δεν συμμετέχουν.
Ο Χάιντς Κέμπριχ, ένας εκ των εμπνευστών της ελληνογερμανικής συνδικαλιστικής συνεργασίας
«Κρίμα», λέει, ο Χάιντς Κέμπριχ ένας από τους πρωταγωνιστές της ελληνογερμανικής συνδικαλιστικής συνεργασίας, εξηγώντας στη συνέχεια το λόγο: «Επειδή η ανταλλαγή απόψεων θα ήταν καλύτερη και θα δινόταν η δυνατότητα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες των δύο χωρών να αναπτύξουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια κοινή πολιτική. Ενόψει της απουσίας συνεργασίας στην κορυφή αισθανόμαστε εμείς στη βάση την αναγκαιότητα να δραστηριοποιηθούμε. Ό,τι κάνουμε, το οργανώνουμε και το χρηματοδοτούμε μόνοι μας. Είναι λυπηρό ότι τα ανώτατα συνδικαλιστικά κλιμάκια αναφέρονται συχνά στη διεθνή αλληλεγγύη, ενώ στην πράξη δεν διατίθενται πόροι για αυτή».
Το ελληνικό παράδειγμα προς αποφυγή
O Nίκος Αντωνίου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Xάρτου Aττικής
Η πολιτική της λιτότητας, των κοινωνικών περικοπών και των αλλαγών στο καθεστώς εργασίας δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, θα πει ακόμη ο γερμανός συνδικαλιστής. Πρόκειται για μια στρατηγική που αφορά όλους τους εργαζόμενους στην Ευρώπη. Η εφαρμογή της στην Ελλάδα αποτελεί το προοίμιο για το τι πρόκειται να ακολουθήσει και αλλού. Ως «πείραμα» χαρακτηρίζει αυτό που διαδραματίζεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, Νίκος Αντωνίου. «Ένα πείραμα που θέλει να μας αλλάξει το μοντέλο εργασίας. Όλα αυτά που ξέραμε με τη μόνιμη, σταθερή εργασία θέλουν να μας τα κάνουν παρελθόν. Θέλουν να είμαστε συνεχώς κινούμενοι μεταξύ ανεργίας, εργασίας και ημιαπασχόλησης. Θέλουν να ρίξουν πολύ χαμηλά τους μισθούς. Όλα αυτά μας οδηγούν πολλές δεκαετίες πίσω. Νομίζω ότι αν εφαρμοστεί και αν πετύχει το πείραμα στις χώρες του Νότου σιγά, σιγά θα επεκταθεί και αλλού», αναφέρει στην Ντόισε Βέλε ο κ. Αντωνίου.
Την εκτίμηση αυτή τη συμμερίζεται και ο Νίκος Καλόγηρος, μέλος του ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ). Αναφερόμενος στην κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα τα συνδικάτα την περιγράφει ως «θέση άμυνας». Το διακύβευμα για τους έλληνες συνδικαλιστές αυτό το διάστημα δεν είναι το τι θα διεκδικήσουν, αλλά πως θα υπερασπίσουν τα δικαιώματα που ήδη έχουν. Ακόμη και αυτό είναι όμως δύσκολο. Όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης και της μεγάλης ανεργίας, αλλά και επειδή ο ρόλος των συνδικάτων έχει μειωθεί. Γι' αυτό ευθύνονται κατά τον κ. Καλόγηρο και τα ίδια τα συνδικάτα, προπαντός η ΓΣΕΕ, η οποία σε μεγάλο βαθμό ήταν παράγοντας της πολιτικής διαχείρισης που οδήγησε την χώρα στην κρίση.
Συνδικαλιστική συνεργασία για μια κοινωνική Ευρώπη;
Ο Νίκος Καλόγηρος μέλος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας
Οι έλληνες προσκεκλημένοι δεν θα μιλήσουν μόνο γι' αυτά τα προβλήματα. Άλλα ζητήματα στις πολυάριθμες εκδηλώσεις των επόμενων ημερών ανά τη Γερμανία θα είναι η κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά ΜΜΕ, στον τομέα της υγείας αλλά ακόμη και μορφές κοινωνικής αυτοβοήθειας στις συνοικίες, δεδομένου ότι το κράτος πρόνοιας έχει σταματήσει να λειτουργεί για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Στην ατζέντα των θεμάτων βρίσκεται επίσης και η επίσημη γερμανική στάση για την αντιμετώπιση της κρίσης του ευρώ, η οποία ταυτίζεται με την πολιτική της λιτότητας. Οι έλληνες συνδικαλιστές δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι την καθιστούν υπεύθυνη για τις αρνητικές επιπτώσεις στην Ελλάδα – τη μεγάλη ανεργία, τον αυξανόμενο αριθμό ανασφάλιστων, τη συρρίκνωση της οικονομίας. Άλλο όμως η κυβερνητική πολιτική και άλλο ο γερμανικός λαός, θα πει ο Νίκος Καλόγηρος: «Δεν μας φταίει σε τίποτα ο γερμανικός λαός που είναι αλληλέγγυος. Έχω βρεθεί πρόσφατα σε ένα συνέδριο στο Μόναχο. Μας αντιμετώπισαν με πολύ μεγάλη συγκίνηση και πολύ μεγάλο ενθουσιασμό. Αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι ότι τα προβλήματα δεν απασχολούν μόνο την Ελλάδα αλλά όλη την Ευρώπη».
Κεντρικό σύνθημα των γερμανικών συνδικάτων για τη φετινή εργατική Πρωτομαγιά θα είναι το «Καλή εργασία και κοινωνική Ευρώπη». Παρά ταύτα, ενδείξεις ότι για μια τέτοια Ευρώπη τα γερμανικά συνδικάτα θα επιδιώξουν μια στενότερη συνεργασία με τους ομολόγους τους στην ΕΕ, ακόμη δεν υπάρχουν.
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη dw de
No comments:
Post a Comment