Παλαιστινιακή «επανάσταση»

The New York Times

Εχω μια πληροφορία για το χρηματιστήριο. Για τον δείκτη Αλ Κουντς σας μιλάω. Δεν ξέρετε σε τι ακριβώς αναφέρομαι, έτσι; Πρόκειται για το Χρηματιστήριο των Παλαιστινιακών Αγαθών. Εδρεύει στη Ναμπλούς της Δυτικής Οχθης και ο δείκτης Αλ Κουντς είχε μια εξαιρετική χρονιά, πίσω από την οποία υπάρχει μια μικρή ιστορία.

«Τα φετινά του αποτελέσματα είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα των περισσότερων αραβικών χρηματιστηρίων», λέει ο διευθυντής του Ομίλου για την Ανάπτυξη και την Επένδυση της Παλαιστίνης, Σαμίρ Χουλίλε. Στο Χρηματιστήριο των Παλαιστινιακών Αγαθών, το οποίο ιδρύθηκε το 1996 με τη συμμετοχή 19 επιχειρήσεων, είναι σήμερα εισηγμένες 41 εταιρείες και άλλες 8 αναμένεται να εισαχθούν πριν από το τέλος του έτους. Στις επιχειρήσεις αυτές συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, η Εμπορική Τράπεζα της Παλαιστίνης και η Παλαιστινιακή Επιχείρηση Ηλεκτροδότησης. «Οι μετοχές των περισσότερων επιχειρήσεων είναι σημαντικά υποτιμημένες εξαιτίας του πολιτικού ρίσκου», συνεχίζει ο κ. Χουλίλε, στον όμιλο του οποίου ανήκει το Χρηματιστήριο των Παλαιστινιακών Αγαθών.

Η διεύρυνση του Χρηματιστηρίου των Παλαιστινιακών Αγαθών αποτελεί μέρος των σημαντικών αλλαγών που προωθούνται τα τελευταία χρόνια από τον πρώην οικονομολόγο της Παγκόσμιας Τράπεζας και νυν πρωθυπουργό της Παλαιστινιακής Αρχής, Σαλάμ Φαγιάντ. Ο κ. Φαγιάντ είναι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος που ευθύνεται για την πραγματική παλαιστινιακή «επανάσταση». Η δική του «επανάσταση» στηρίζεται στην καθιέρωση ουσιαστικών θεσμών και όχι αποκλειστικά στην αντίσταση κατά της ισραηλινής κατοχής. Βάσει της λογικής του κ. Φαγιάντ, εφόσον οι Παλαιστίνιοι κατορθώσουν να αναπτύξουν μια πραγματική οικονομία, μια επαγγελματική δύναμη ασφαλείας και μια διάφανη κυβερνητική γραφειοκρατία, τότε θα είναι αδύνατο για το Ισραήλ να τους αρνηθεί την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους στη Δυτική Οχθη και την ανατολική Ιερουσαλήμ.

«Οφείλω να ομολογήσω ότι εμείς, ο ιδιωτικός τομέας δηλαδή, έχουμε αλλάξει», τονίζει ο κ. Χουλίλε. «Στο παρελθόν δεν κάναμε τίποτε άλλο εκτός από το να διαμαρτυρόμαστε και να λέμε ότι δεν υπάρχει κάτι να κάνουμε», συνεχίζει. «Οι πολιτικοί, από την πλευρά τους, προσπαθούσαν να δημιουργήσουν αυτό το κλίμα της αντίστασης και γνωρίζετε ότι, υπό καθεστώς κατοχής, αντίσταση σημαίνει μηδενική ανάπτυξη», λέει ο κ. Χουλίλε. Σύμφωνα με τον ίδιο, το κλίμα που διακατέχει τους Παλαιστίνιους επιχειρηματίες σήμερα στηρίζεται στην παραδοχή ότι μια ισχυρή οικονομία συνεπάγεται ουσιαστικότερη αντίσταση. «Ο κ. Φαγιάντ μας τόνισε ότι εμείς δεν είμαστε εκείνοι που θα βάλουμε τέλος στην κατοχή των Ισραηλινών, αλλά εκείνοι που θα δημιουργήσουμε, όχι μόνο θέσεις εργασίας, αλλά και τις προϋποθέσεις για μια ανταγωνιστική οικονομία όταν το παλαιστινιακό κράτος θα αποτελεί πια γεγονός», αποκαλύπτει. Ο πρόεδρος Ομπάμα θα συναντήσει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου στις 6 Ιουλίου και οφείλει να τον πείσει ότι ο έλεγχος των μεγάλων πόλεων της Δυτικής Οχθης πρέπει να περάσει στα χέρια του κ. Φαγιάντ. Ετσι, ο τελευταίος θα μπορέσει να αποδείξει στον παλαιστινιακό λαό ότι πραγματικά βάζει τα θεμέλια ενός ανεξάρτητου κράτους.

Η ισραηλινή Δεξιά, βέβαια, αρέσκεται να κρύβεται πίσω από το επιχείρημα της «ανυπαρξίας υπεύθυνου Παλαιστίνιου ηγέτη», εξ ου και θεωρεί τον κ. Φαγιάντ πραγματική απειλή. Οπως έγραψε και ο Κωνσταντίνος Καβάφης, «και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους; Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις».