Οι άνεργοι είναι πολιτικοί πελάτες

Του Νίκου Ξυδάκη

Με 400 χιλιάδες οικογένειες χωρίς ούτε ένα εργαζόμενο μέλος, με 1,5 εκατομμύριο ανέργους, με περίπου 25% ύφεση αθροιστικά έως το τέλος του 2013, θα περίμενε κανείς ότι οι κυβερνώντες θα είχαν χάσει τον ύπνο τους υπό το βάρος της ιστορικής ευθύνης, από την έγνοια τους να περισώσουν ό,τι περισώζεται, από την αγωνία να βοηθήσουν τους άπορους συμπολίτες τους, ακόμη και από την αγωνία για την υστεροφημία τους. Δυστυχώς, δεν συμβαίνει. Οι αντιδράσεις των κυβερνώντων εκδηλώνονται σε άλλο ιστορικό χρόνο, με ρυθμούς άλλων εποχών, και όχι στον απαιτούμενο χρονισμό μιας εποχής συναγερμού. Υπενθυμίζουμε ότι από τον νυν διοικητή Ηλία Κικίλια, κατόπιν πιέσεων των επαγγελματοβιοτεχνικών ενώσεων, πληροφορηθήκαμε ότι τα 600 εκατομμύρια της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης επί των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων τα κατάπιε το έλλειμμα και το χρέος, ενώ είχαν εισπραχθεί για άμεση ανακούφιση των κατεστραμμένων ελεύθερων επαγγελματιών. Η έκτακτη εισφορά ουδέποτε έφτασε στον ΟΑΕΔ. Οι τριβές περί τη διοίκηση του ΟΑΕΔ είναι ενδεικτικές του τρόπου με τον οποίο κινείται η τρικομματική κυβέρνηση και, κυρίως, της ολέθριας παλαιοκομματικής νοοτροπίας: να τοποθετήσουμε τον δικό μας άνθρωπο επικεφαλής για να χρησιμοποιούμε τους πόρους του οργανισμού για το κομματικό συμφέρον. Για ποιον άλλο λόγο θυμήθηκε τώρα η Νέα Δημοκρατία να θέσει ζήτημα ηγεσίας στον ΟΑΕΔ; Για να ελέγξει τη ροή κονδυλίων και μικροαπασχολήσεων προς τους αναγκεμένους. Από την αρχή της κρίσης και την έκρηξη της ανεργίας, ο ΟΑΕΔ έχει απορροφήσει καταργημένους οργανισμούς και έχει ενεργοποιήσει άφθονους κοινοτικούς και εθνικούς πόρους. Υπολογίζεται ότι με τις ενέργειές του ο οργανισμός έχει καταφέρει να ανακόψει τον, ήδη τρομακτικό, ρυθμό ανόδου της ανεργίας κατά περίπου 5%-7%. Και φθάνουμε στο σημείο ρήξης: Διάφορα προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης, που έχουν ετοιμαστεί από τον Μάρτιο, φιλοδοξούν να ανακουφίσουν άμεσα 65 χιλιάδες ανέργους. Ακολουθούν κι άλλα. Αυτές τις δράσεις ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης, καταπώς φαίνεται, επιθυμεί να τις χειριστεί ο ίδιος, για να καρπωθεί άμεσα το πολιτικό όφελος. Γι' αυτό ροκανίζεται η θέση τού επί τρεις κυβερνήσεις διοικητή Κικίλια. Για να μπει ο άνθρωπός μας, που θα βολέψει δικά μας παιδιά με τα παρηγορητικά πακέτα του ΟΑΕΔ. Ετσι φαίνεται. Την κρίσιμη ώρα, όλες οι διακηρύξεις περί μεταρρυθμίσεων και άξιων τεχνοκρατών στην κατάλληλη θέση αποδεικνύονται κούφια λόγια, ψέμα και υποκρισία· η πρώτη έγνοια του πολιτικού διαχειριστή είναι η δική του διάσωση, με τον μόνο τρόπο που γνωρίζει: να ξοδεύει το δημόσιο χρήμα για κομματικό και προσωπικό όφελος. Μα πώς εντοπίζει και επιλέγει κάποιος ηγέτης τα δικά του παιδιά, ανάμεσα στα κοινωνικά ερείπια 1,5 εκατομμυρίου ανέργων; Δεν είναι όλοι δικά του παιδιά άραγε; Δεν είναι ηγέτης όλων των Ελλήνων; Τι βούλα και ποιο χρίσμα φέρουν τα δικά μας παιδιά; Πώς επιλέγεις ανάμεσα σε τόσο πολύ και τόσο ίδιο πόνο; Ο κ. Βρούτσης ίσως ξέρει· έχει άλλωστε και μια εκλογική περιφέρεια να ικανοποιήσει. Ο πρωθυπουργός όμως; Περιμέναμε άλλα.    kathimerini