Οι «οραματιστές» να επιστρέψουν τώρα στο λαό την Εθνική Βιβλιοθήκη
Τον δρόμο έδειξαν οι κύριοι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου. Έκτοτε αποτελεί πλέον συνήθη τακτική, ένα είδος… εθνικού σπορ, όποιος κάθεται σε μια καρέκλα να απαξιώνει όλους τους προηγούμενους, να διαμαρτύρεται για τα κακά χάλια που ανέλαβε και να παρουσιάζει με τα πιο μελανά χρώματα τον φορέα του οποίου προΐσταται.
Η διετία Οκτώβριος 2009 – Νοέμβριος 2011 μπορεί άνετα να ανακηρυχθεί σε Διετία Δυσφήμισης της Ελλάδας.
Εντελώς ξαφνικά εμφανίστηκαν από το πουθενά, διάφοροι αυτόκλητοι «σωτήρες», οι οποίοι αφού τοποθετήθηκαν σε διάφορα πόστα, άνοιξαν το στόμα τους και άρχισαν να δυσφημούν, προκειμένου να παρουσιάσουν τον εαυτό τους ως την… ευτυχέστερη λύση για τη θέση στην οποία τοποθετήθηκαν.
Θύμα της απαράδεκτης αυτής πρακτικής έπεσε και η Εθνική Βιβλιοθήκη.
Εκεί, τοποθετήθηκε τον Ιούνιο του 2011, ως πρόεδρος του νέου Εφορευτικού Συμβουλίου ο κ. Χαράλαμπος Μουτσόπουλος, καθηγητής Παθολογικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Τι σχέση τώρα μπορεί να έχει ένας καθηγητής Φυσιολογίας, μελετητής των αυτοάνοσων νοσημάτων, στην Εθνική Βιβλιοθήκη, αυτό μόνο ο Θεός – και η κ. Διαμαντοπούλου – μπορεί να γνωρίζουν.
Θα είχε αξία μόνο αν η δυσφήμιση μπορούσε να θεωρηθεί… αυτοάνοσο νόσημα – πλην, όμως, όχι, διότι αυτή (η δυσφήμιση) δεν θεραπεύεται από μόνη της.
Αμέσως, άρχισαν οι συνεντεύξεις. Ότι οι θησαυροί της Εθνικής Βιβλιοθήκης ήσαν πεταμένοι εδώ κι’ εκεί, ότι τίποτε δεν είναι καταλογραφημένο, ότι χάνονταν βιβλία.
Όπως και οι «σωτήρες» της Οικονομίας, έτσι και οι «σωτήρες» της Εθνικής Βιβλιοθήκης, εκλήθησαν να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου.
Έλαχε και σ’ αυτούς ο κλήρος, όπως έλαχε και στον κ. Παπανδρέου που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία και στην κ. Διαμαντοπούλου που δεν μοίρασε ποτέ τα σχολικά βιβλία και στον κ. Γερουλάνο που πέτυχε να λειτουργούν το καλοκαίρι τα μουσεία με… χειμερινό ωράριο και στον κ. Χρυσοχοΐδη που δεν διάβασε το Μνημόνιο και στον κ. Παπακωνσταντίνου που πρόσφερε πολιτική κάλυψη για να φουσκώσει το έλλειμμα και… και… και…
Στους τυχερούς, βέβαια, της Εθνικής Βιβλιοθήκης πραγματικά έλαχε ο κλήρος.
Πού να φανταστεί κανείς πως θα λάχαινε ο κλήρος της διοίκησής της σε έναν καθηγητή φυσιολογίας;
Πού να φανταστεί κανείς πως θα λάχαινε σε ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με τη βιβλιοθηκονομία – εγώ λέω να την καταργήσουμε την ειδικότητα – να τοποθετηθούν μέλη του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης, μόνο και μόνο (κατά δήλωση του προέδρου τους) επειδή είναι άνθρωποι με κοινή λογική, όραμα και διάθεση για προσφορά;
Κι’ άλλοι έχουν αυτά τα προσόντα, αλλά ουδείς εχέφρων άνθρωπος θα καταφύγει σε… οραματιστές για να θεραπευθεί από μια νευρολογική νόσο!
Επίσης, το λαχείο έπεσε και στην αναπληρώτρια διευθύντρια κ. Αντωνία Αράχωβα, διότι, κατά ομολογία Μουτσόπουλου, ήταν η νεότερη στην ιεραρχία υπάλληλος, ενώ – επίσης κατά ομολογία του ίδιου – όλοι οι υπόλοιποι (τους οποίους η «νεότερη» κλήθηκε να διευθύνει) είναι «κουρασμένοι και με δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία».
Η κ. Παναγιώτα Μοσχονά, τέως διευθύντρια των Αναγνωστηρίων, που υπηρετεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη επί 34 χρόνια, φιλόλογος και βιβλιοθηκονόμος, έχει δώσει απαντήσεις στις «κατηγορίες», αλλά ουδείς – ούτε ο γιατρός πρόεδρος, ούτε η αναπληρώτρια διευθύντρια (με σύμβαση Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, στάτους που δεν επιτρέπει την τοποθέτηση σε τέτοια θέση, αλλά ούτε και την ανάληψη ευθύνης εκκαθαριστή και υπολόγου), ούτε και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, έλαβαν τον κόπο να απαντήσουν στις επιστολές της.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη βρίσκεται σε αναζήτηση χορηγίας ύψους 1,5 εκ ευρώ για την καταλογράφηση και την απογραφή των βιβλίων.
Και τούτο, διότι τα βιβλία είναι ήδη καταλογογραφημένα σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα και είναι σε δημόσια χρήση, στους Δελτιοκαταλόγους και Ηλεκτρονικά (www.nlg.gr), ενώ η απογραφή τους έχει ήδη έχει πραγματοποιηθεί στο σύνολο του βιβλιακού υλικού από το 2005.
Εντύπωση προκαλεί επίσης το γεγονός ότι οι «σωτήρες» της Εθνικής Βιβλιοθήκης βρίσκονται σε αναζήτηση 600 χιλιάδων ευρώ για τις μελέτες συντήρησης και αποκατάστασης του κτιρίου της Βιβλιοθήκης, ενώ αρμόδια για τις μελέτες είναι η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία έχει ήδη παρέμβει για τις αναγκαίες επισκευές.
Αν κρίνουμε από την πρακτική της δυσφήμισης, η Εθνική Βιβλιοθήκη… δεν υπάρχει.
Στην πραγματικότητα, όμως, οι Συλλογές και τα κειμήλιά της έχουν πλήρως καταγραφεί, φυλάσσονται σε ειδικούς χώρους, ενώ υπάρχει ήδη κτηματολόγιο για τα έπιπλα, τα μηχανήματα και άλλα αντικείμενα.
Η κ. Μοσχονά τα αναφέρει όλα αυτά στην επιστολή της και ουδείς έχει μέχρι στιγμής αποπειραθεί να την διαψεύσει.
Όπως δεν έχει μπει κανείς στον κόπο να απαντήσει για βαθμολογικές και μισθολογικές αναβαθμίσεις, επιδόματα, προϋπηρεσίες σε πολιτικά γραφεία και άλλα σχετικά.
Όπως δεν μας έχουν εξηγήσει ποτέ τους πραγματικούς λόγους παραίτησης δύο μελών του Εφορευτικού Συμβουλίου (μαζί με τους αντικαταστάτες τους) μέσα σε διάστημα έξι μηνών.
Τι έγινε; Έπεσε επιδημία;
Όπως επίσης δεν μας εξηγούν για ποιο λόγο υπάλληλοι με απόσπαση ενός χρόνου από άλλες υπηρεσίες, έχουν το ελεύθερο να κινούνται σε ευαίσθητους χώρους με ειδικές συλλογές.
Αλλά ακόμη και αν παραβλέψουμε όλα τα παραπάνω – στην Ελλάδα ζούμε, αν στη Βουλή ετοιμάζεται να μπει ποδοσφαιρική ενδεκάδα, γιατί στην Εθνική Βιβλιοθήκη να μην απασχολούνται γιατροί, αποσπασμένοι, πρόσωπα χωρίς μεταπτυχιακούς τίτλους και χωρίς να είναι μόνιμοι υπάλληλοι; - υπάρχει ένα θέμα που δεν ξεπερνιέται.
Η Εθνική Βιβλιοθήκη υπάρχει για να λειτουργεί σε κανονικά ωράρια, προσφέροντας τον πνευματικό πλούτο της στον λαό.
Ειδικά σε περιόδους κρίσης, που δεν περισσεύουν χρήματα για πρόσθετη απόκτηση γνώσεων, έπρεπε να λειτουργεί με ευλαβική προσήλωση στο προκαθορισμένο ωράριο για να εξυπηρετεί την κοινωνία.
Και όμως. Κάθε τόσο το Κεντρικό Αναγνωστήριο κλείνει για το κοινό, επειδή εκεί διοργανώνονται διάφορες άσχετες εκδηλώσεις – ιατρικά συνέδρια, σεμινάρια και εκδηλώσεις πρεσβειών!
Δεν το κατάλαβα αυτό! Από πού και ως πού; Όποιος θέλει να κάνει ένα συνέδριο, μπορεί να βρει όσες αίθουσες θέλει στην Αθήνα, για να το πραγματοποιήσει – πληρώνοντας, βέβαια.
Θεωρητικά, το Κεντρικό Αναγνωστήριο λειτουργεί από τη Δευτέρα ως την Πέμπτη από τις 9 το πρωί ως τις 8 το βράδυ. Την Παρασκευή και το Σάββατο, λειτουργεί από τις 9 το πρωί ως τις 2 μετά το μεσημέρι.
Οι πολίτες που θέλουν να επισκεφθούν το Κεντρικό Αναγνωστήριο πρέπει να το βρίσκουν ανοιχτό και στη διάθεσή τους τις ώρες της λειτουργίας.
Και όχι να φθάνουν ως εκεί για να διαπιστώσουν πως έχει καταληφθεί από ομιλητές και ακροατές συνεδρίων.
Και ιδού η απόδειξη της ανωμαλίας:
Στις 19 Μαρτίου 2012, ημέρα Δευτέρα, το Αναγνωστήριο έκλεισε στις 5 το απόγευμα, για να φιλοξενηθεί εκεί εκδήλωση της αρμενικής πρεσβείας για τον Αμερικανοαρμένιο συγγραφέα Ουίλλιαμ Σάρογιαν (καλός, αλλά το Αναγνωστήριο είναι για διάβασμα).
Στις 17 Μαρτίου 2012, ημέρα Σάββατο, το Αναγνωστήριο δεν λειτούργησε καθόλου, εξαιτίας εκδήλωσης του κύκλου ποιητών με τίτλο «Ποίηση και Εξουσία» - ας μην το σχολιάσω, καλύτερα.
Στις 7 Μαρτίου 2012, ημέρα Τετάρτη, το Αναγνωστήριο έκλεισε στις 5 το απόγευμα για εκδήλωση της αμερικανικής πρεσβείας και του Ινστιτούτου Γκαίτε, για την… e-Library.
Στις 3 Μαρτίου 2012, ημέρα Σάββατο, το Αναγνωστήριο παρέμεινε κλειστό, λόγω εκδήλωσης του Οικονομικού Πανεπιστημίου στο πλαίσιο του… ennovation 2012, με τίτλο «Ψηφιακή καινοτομία, νέοι και επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα της κρίσης»!
Στις 17 Δεκεμβρίου 2011, πάλι ημέρα Σάββατο, το Αναγνωστήριο έκλεισε για να γίνει… χριστουγεννιάτικη γιορτή με παραδοσιακούς χορούς!
Στις 13 Δεκεμβρίου 2011, ημέρα Τρίτη, διοργανώθηκε εκεί η απονομή βραβείου «εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας», παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, οπότε το Αναγνωστήριο γέμισε ειδικούς σκύλους που… ρουθούνιζαν ψάχνοντας για βόμβες!
(Πολύ ωραία! Μπήκαν τα τετράποδα, βγήκαν τα φιλομαθή δίποδα)...
Στις 19 Νοεμβρίου 2011, ημέρα Σάββατο, το Αναγνωστήριο έκλεισε πάλι για άλλη εκδήλωση του κύκλου ποιητών με τίτλο «Ποίηση και Κρίση» - θου Κύριε!
Στις 12 Νοεμβρίου, πάλι Σάββατο, ξανάκλεισε για εκδήλωση αφιερωμένη στους… χορηγούς της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Οι οποίοι χορηγοί είχαν μεν χορηγήσει το… χριστουγεννιάτικο δένδρο και μερικά ακόμη είδη, αλλά το Αναγνωστήριο έχει άλλη αποστολή.
Στις 7 Οκτωβρίου 2011, πραγματοποιήθηκε και η μοναδική εκδήλωση που έγινε σε ημέρα και ώρες που δεν λειτουργεί το Αναγνωστήριο. Ήταν άλλη μια εκδήλωση της αμερικανικής πρεσβείας για τις ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες.
Στις 28 Σεπτεμβρίου 2011, ημέρα Τετάρτη, το Αναγνωστήριο έκλεισε από τις 2 το μεσημέρι ως τις 8 το βράδυ, για τις ανάγκες ενός ιατρικού συνεδρίου.
Συμπέρασμα πρώτο: Αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι καλοκαιρινές διακοπές – ξέρετε, αυτές που ο Παπανδρέου πέρασε πάνω στο κανό και όλοι οι άλλοι, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών υπευθύνων (λέμε τώρα) τον παρακολουθούσαν έκθαμβοι - η ημερολογιακή πορεία των εκδηλώσεων θα συναντιόταν με τον «σωτήριο» Ιούλιο του 2011.
Όλως τυχαίως, ακριβώς τον Ιούλιο του 2011 το νέο Εφορευτικό Συμβούλιο ανέλαβε να «σώσει» την Εθνική Βιβλιοθήκη και οι κύριοι Παπανδρέου και Βενιζέλος ανέλαβαν να «σώσουν» τη χώρα με το πρώτο PSI, καταχειροκροτούμενοι από το σύνολο του υπουργικού συμβουλίου – συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών υπευθύνων της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Μετά, όλοι μαζί – οι της κυβέρνησης και της Εθνικής Βιβλιοθήκης – πήγαν διακοπές. Όταν επέστρεψαν, οι μεν της κυβέρνησης μας οδήγησαν κανονικά στη χρεοκοπία και οι δε της Εθνικής Βιβλιοθήκης ντουγρού στα συνέδρια… χρεοκοπώντας το Κεντρικό Αναγνωστήριο.
Συμπέρασμα δεύτερο: Όσοι εργάζονται, έχουν μαθήματα ή άλλες υποχρεώσεις και μόνο τα Σάββατα μπορούν να επισκεφθούν την Εθνική Βιβλιοθήκη, θα βρουν κλειστό το Κεντρικό Αναγνωστήριο, λόγω υπερβάλλοντος συνεδριακού ζήλου των… οραματιστών «σωτήρων» της! www.elzoni.gr
Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Σοφία Βούλτεψη
Η διετία Οκτώβριος 2009 – Νοέμβριος 2011 μπορεί άνετα να ανακηρυχθεί σε Διετία Δυσφήμισης της Ελλάδας.
Εντελώς ξαφνικά εμφανίστηκαν από το πουθενά, διάφοροι αυτόκλητοι «σωτήρες», οι οποίοι αφού τοποθετήθηκαν σε διάφορα πόστα, άνοιξαν το στόμα τους και άρχισαν να δυσφημούν, προκειμένου να παρουσιάσουν τον εαυτό τους ως την… ευτυχέστερη λύση για τη θέση στην οποία τοποθετήθηκαν.
Θύμα της απαράδεκτης αυτής πρακτικής έπεσε και η Εθνική Βιβλιοθήκη.
Εκεί, τοποθετήθηκε τον Ιούνιο του 2011, ως πρόεδρος του νέου Εφορευτικού Συμβουλίου ο κ. Χαράλαμπος Μουτσόπουλος, καθηγητής Παθολογικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Τι σχέση τώρα μπορεί να έχει ένας καθηγητής Φυσιολογίας, μελετητής των αυτοάνοσων νοσημάτων, στην Εθνική Βιβλιοθήκη, αυτό μόνο ο Θεός – και η κ. Διαμαντοπούλου – μπορεί να γνωρίζουν.
Θα είχε αξία μόνο αν η δυσφήμιση μπορούσε να θεωρηθεί… αυτοάνοσο νόσημα – πλην, όμως, όχι, διότι αυτή (η δυσφήμιση) δεν θεραπεύεται από μόνη της.
Αμέσως, άρχισαν οι συνεντεύξεις. Ότι οι θησαυροί της Εθνικής Βιβλιοθήκης ήσαν πεταμένοι εδώ κι’ εκεί, ότι τίποτε δεν είναι καταλογραφημένο, ότι χάνονταν βιβλία.
Όπως και οι «σωτήρες» της Οικονομίας, έτσι και οι «σωτήρες» της Εθνικής Βιβλιοθήκης, εκλήθησαν να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου.
Έλαχε και σ’ αυτούς ο κλήρος, όπως έλαχε και στον κ. Παπανδρέου που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία και στην κ. Διαμαντοπούλου που δεν μοίρασε ποτέ τα σχολικά βιβλία και στον κ. Γερουλάνο που πέτυχε να λειτουργούν το καλοκαίρι τα μουσεία με… χειμερινό ωράριο και στον κ. Χρυσοχοΐδη που δεν διάβασε το Μνημόνιο και στον κ. Παπακωνσταντίνου που πρόσφερε πολιτική κάλυψη για να φουσκώσει το έλλειμμα και… και… και…
Στους τυχερούς, βέβαια, της Εθνικής Βιβλιοθήκης πραγματικά έλαχε ο κλήρος.
Πού να φανταστεί κανείς πως θα λάχαινε ο κλήρος της διοίκησής της σε έναν καθηγητή φυσιολογίας;
Πού να φανταστεί κανείς πως θα λάχαινε σε ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με τη βιβλιοθηκονομία – εγώ λέω να την καταργήσουμε την ειδικότητα – να τοποθετηθούν μέλη του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης, μόνο και μόνο (κατά δήλωση του προέδρου τους) επειδή είναι άνθρωποι με κοινή λογική, όραμα και διάθεση για προσφορά;
Κι’ άλλοι έχουν αυτά τα προσόντα, αλλά ουδείς εχέφρων άνθρωπος θα καταφύγει σε… οραματιστές για να θεραπευθεί από μια νευρολογική νόσο!
Επίσης, το λαχείο έπεσε και στην αναπληρώτρια διευθύντρια κ. Αντωνία Αράχωβα, διότι, κατά ομολογία Μουτσόπουλου, ήταν η νεότερη στην ιεραρχία υπάλληλος, ενώ – επίσης κατά ομολογία του ίδιου – όλοι οι υπόλοιποι (τους οποίους η «νεότερη» κλήθηκε να διευθύνει) είναι «κουρασμένοι και με δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία».
Η κ. Παναγιώτα Μοσχονά, τέως διευθύντρια των Αναγνωστηρίων, που υπηρετεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη επί 34 χρόνια, φιλόλογος και βιβλιοθηκονόμος, έχει δώσει απαντήσεις στις «κατηγορίες», αλλά ουδείς – ούτε ο γιατρός πρόεδρος, ούτε η αναπληρώτρια διευθύντρια (με σύμβαση Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, στάτους που δεν επιτρέπει την τοποθέτηση σε τέτοια θέση, αλλά ούτε και την ανάληψη ευθύνης εκκαθαριστή και υπολόγου), ούτε και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, έλαβαν τον κόπο να απαντήσουν στις επιστολές της.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη βρίσκεται σε αναζήτηση χορηγίας ύψους 1,5 εκ ευρώ για την καταλογράφηση και την απογραφή των βιβλίων.
Και τούτο, διότι τα βιβλία είναι ήδη καταλογογραφημένα σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα και είναι σε δημόσια χρήση, στους Δελτιοκαταλόγους και Ηλεκτρονικά (www.nlg.gr), ενώ η απογραφή τους έχει ήδη έχει πραγματοποιηθεί στο σύνολο του βιβλιακού υλικού από το 2005.
Εντύπωση προκαλεί επίσης το γεγονός ότι οι «σωτήρες» της Εθνικής Βιβλιοθήκης βρίσκονται σε αναζήτηση 600 χιλιάδων ευρώ για τις μελέτες συντήρησης και αποκατάστασης του κτιρίου της Βιβλιοθήκης, ενώ αρμόδια για τις μελέτες είναι η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία έχει ήδη παρέμβει για τις αναγκαίες επισκευές.
Αν κρίνουμε από την πρακτική της δυσφήμισης, η Εθνική Βιβλιοθήκη… δεν υπάρχει.
Στην πραγματικότητα, όμως, οι Συλλογές και τα κειμήλιά της έχουν πλήρως καταγραφεί, φυλάσσονται σε ειδικούς χώρους, ενώ υπάρχει ήδη κτηματολόγιο για τα έπιπλα, τα μηχανήματα και άλλα αντικείμενα.
Η κ. Μοσχονά τα αναφέρει όλα αυτά στην επιστολή της και ουδείς έχει μέχρι στιγμής αποπειραθεί να την διαψεύσει.
Όπως δεν έχει μπει κανείς στον κόπο να απαντήσει για βαθμολογικές και μισθολογικές αναβαθμίσεις, επιδόματα, προϋπηρεσίες σε πολιτικά γραφεία και άλλα σχετικά.
Όπως δεν μας έχουν εξηγήσει ποτέ τους πραγματικούς λόγους παραίτησης δύο μελών του Εφορευτικού Συμβουλίου (μαζί με τους αντικαταστάτες τους) μέσα σε διάστημα έξι μηνών.
Τι έγινε; Έπεσε επιδημία;
Όπως επίσης δεν μας εξηγούν για ποιο λόγο υπάλληλοι με απόσπαση ενός χρόνου από άλλες υπηρεσίες, έχουν το ελεύθερο να κινούνται σε ευαίσθητους χώρους με ειδικές συλλογές.
Αλλά ακόμη και αν παραβλέψουμε όλα τα παραπάνω – στην Ελλάδα ζούμε, αν στη Βουλή ετοιμάζεται να μπει ποδοσφαιρική ενδεκάδα, γιατί στην Εθνική Βιβλιοθήκη να μην απασχολούνται γιατροί, αποσπασμένοι, πρόσωπα χωρίς μεταπτυχιακούς τίτλους και χωρίς να είναι μόνιμοι υπάλληλοι; - υπάρχει ένα θέμα που δεν ξεπερνιέται.
Η Εθνική Βιβλιοθήκη υπάρχει για να λειτουργεί σε κανονικά ωράρια, προσφέροντας τον πνευματικό πλούτο της στον λαό.
Ειδικά σε περιόδους κρίσης, που δεν περισσεύουν χρήματα για πρόσθετη απόκτηση γνώσεων, έπρεπε να λειτουργεί με ευλαβική προσήλωση στο προκαθορισμένο ωράριο για να εξυπηρετεί την κοινωνία.
Και όμως. Κάθε τόσο το Κεντρικό Αναγνωστήριο κλείνει για το κοινό, επειδή εκεί διοργανώνονται διάφορες άσχετες εκδηλώσεις – ιατρικά συνέδρια, σεμινάρια και εκδηλώσεις πρεσβειών!
Δεν το κατάλαβα αυτό! Από πού και ως πού; Όποιος θέλει να κάνει ένα συνέδριο, μπορεί να βρει όσες αίθουσες θέλει στην Αθήνα, για να το πραγματοποιήσει – πληρώνοντας, βέβαια.
Θεωρητικά, το Κεντρικό Αναγνωστήριο λειτουργεί από τη Δευτέρα ως την Πέμπτη από τις 9 το πρωί ως τις 8 το βράδυ. Την Παρασκευή και το Σάββατο, λειτουργεί από τις 9 το πρωί ως τις 2 μετά το μεσημέρι.
Οι πολίτες που θέλουν να επισκεφθούν το Κεντρικό Αναγνωστήριο πρέπει να το βρίσκουν ανοιχτό και στη διάθεσή τους τις ώρες της λειτουργίας.
Και όχι να φθάνουν ως εκεί για να διαπιστώσουν πως έχει καταληφθεί από ομιλητές και ακροατές συνεδρίων.
Και ιδού η απόδειξη της ανωμαλίας:
Στις 19 Μαρτίου 2012, ημέρα Δευτέρα, το Αναγνωστήριο έκλεισε στις 5 το απόγευμα, για να φιλοξενηθεί εκεί εκδήλωση της αρμενικής πρεσβείας για τον Αμερικανοαρμένιο συγγραφέα Ουίλλιαμ Σάρογιαν (καλός, αλλά το Αναγνωστήριο είναι για διάβασμα).
Στις 17 Μαρτίου 2012, ημέρα Σάββατο, το Αναγνωστήριο δεν λειτούργησε καθόλου, εξαιτίας εκδήλωσης του κύκλου ποιητών με τίτλο «Ποίηση και Εξουσία» - ας μην το σχολιάσω, καλύτερα.
Στις 7 Μαρτίου 2012, ημέρα Τετάρτη, το Αναγνωστήριο έκλεισε στις 5 το απόγευμα για εκδήλωση της αμερικανικής πρεσβείας και του Ινστιτούτου Γκαίτε, για την… e-Library.
Στις 3 Μαρτίου 2012, ημέρα Σάββατο, το Αναγνωστήριο παρέμεινε κλειστό, λόγω εκδήλωσης του Οικονομικού Πανεπιστημίου στο πλαίσιο του… ennovation 2012, με τίτλο «Ψηφιακή καινοτομία, νέοι και επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα της κρίσης»!
Στις 17 Δεκεμβρίου 2011, πάλι ημέρα Σάββατο, το Αναγνωστήριο έκλεισε για να γίνει… χριστουγεννιάτικη γιορτή με παραδοσιακούς χορούς!
Στις 13 Δεκεμβρίου 2011, ημέρα Τρίτη, διοργανώθηκε εκεί η απονομή βραβείου «εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας», παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, οπότε το Αναγνωστήριο γέμισε ειδικούς σκύλους που… ρουθούνιζαν ψάχνοντας για βόμβες!
(Πολύ ωραία! Μπήκαν τα τετράποδα, βγήκαν τα φιλομαθή δίποδα)...
Στις 19 Νοεμβρίου 2011, ημέρα Σάββατο, το Αναγνωστήριο έκλεισε πάλι για άλλη εκδήλωση του κύκλου ποιητών με τίτλο «Ποίηση και Κρίση» - θου Κύριε!
Στις 12 Νοεμβρίου, πάλι Σάββατο, ξανάκλεισε για εκδήλωση αφιερωμένη στους… χορηγούς της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Οι οποίοι χορηγοί είχαν μεν χορηγήσει το… χριστουγεννιάτικο δένδρο και μερικά ακόμη είδη, αλλά το Αναγνωστήριο έχει άλλη αποστολή.
Στις 7 Οκτωβρίου 2011, πραγματοποιήθηκε και η μοναδική εκδήλωση που έγινε σε ημέρα και ώρες που δεν λειτουργεί το Αναγνωστήριο. Ήταν άλλη μια εκδήλωση της αμερικανικής πρεσβείας για τις ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες.
Στις 28 Σεπτεμβρίου 2011, ημέρα Τετάρτη, το Αναγνωστήριο έκλεισε από τις 2 το μεσημέρι ως τις 8 το βράδυ, για τις ανάγκες ενός ιατρικού συνεδρίου.
Συμπέρασμα πρώτο: Αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι καλοκαιρινές διακοπές – ξέρετε, αυτές που ο Παπανδρέου πέρασε πάνω στο κανό και όλοι οι άλλοι, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών υπευθύνων (λέμε τώρα) τον παρακολουθούσαν έκθαμβοι - η ημερολογιακή πορεία των εκδηλώσεων θα συναντιόταν με τον «σωτήριο» Ιούλιο του 2011.
Όλως τυχαίως, ακριβώς τον Ιούλιο του 2011 το νέο Εφορευτικό Συμβούλιο ανέλαβε να «σώσει» την Εθνική Βιβλιοθήκη και οι κύριοι Παπανδρέου και Βενιζέλος ανέλαβαν να «σώσουν» τη χώρα με το πρώτο PSI, καταχειροκροτούμενοι από το σύνολο του υπουργικού συμβουλίου – συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών υπευθύνων της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Μετά, όλοι μαζί – οι της κυβέρνησης και της Εθνικής Βιβλιοθήκης – πήγαν διακοπές. Όταν επέστρεψαν, οι μεν της κυβέρνησης μας οδήγησαν κανονικά στη χρεοκοπία και οι δε της Εθνικής Βιβλιοθήκης ντουγρού στα συνέδρια… χρεοκοπώντας το Κεντρικό Αναγνωστήριο.
Συμπέρασμα δεύτερο: Όσοι εργάζονται, έχουν μαθήματα ή άλλες υποχρεώσεις και μόνο τα Σάββατα μπορούν να επισκεφθούν την Εθνική Βιβλιοθήκη, θα βρουν κλειστό το Κεντρικό Αναγνωστήριο, λόγω υπερβάλλοντος συνεδριακού ζήλου των… οραματιστών «σωτήρων» της! www.elzoni.gr
No comments:
Post a Comment