Ο απόηχος της χθεσινής ομιλίας του Ντείβιντ Κάμερον στο Λονδίνο και η έκβαση των βουλευτικών εκλογών στο Ισραήλ συγκεντρώνουν την προσοχή των σχολιαστών του γερμανόφωνου τύπου.
Η χθεσινή πολυαναμενόμενη ομιλία του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον στο Λονδίνο σχολιάζεται εκτενώς από τον γερμανόφωνο τύπο. «Ο Κάμερον εξοργίζει την Ευρώπη» γράφει στο πρωτοσέλιδό της η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου επισημαίνοντας την αυστηρή κριτική που δέχθηκε ο Βρετανός πρωθυπουργός εξαιτίας των σχεδίων διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την παραμονή της χώρας του στην ΕΕ.
Η αυστριακή εφημερίδα Der Standard χαρακτηρίζει τη στάση του Βρετανού πρωθυπουργού «παιχνίδι με τη φωτιά» και σχολιάζει: «Ο Βρετανός πρωθυπουργός έκανε μία περίεργη ομιλία. Ο Ντέιβιντ Κάμερον ήταν ταυτόχρονα φιλικός και εχθρικός έναντι της ΕΕ, δεν ήταν σαφής ως προς συγκεκριμένα αιτήματα της Μεγάλης Βρετανίας έναντι της ΕΕ και την ίδια στιγμή πολύ ακριβής αναφορικά με την κυρίαρχη απόφαση των Βρετανών για ενδεχόμενη έξοδο από την ΕΕ. 40 χρόνια μετά την ένταξη της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η πολιτική τοποθέτηση του Κάμερον (…) ήταν με διαφορά η πιο έντονη έκφραση δυσαρέσκειας έναντι της Ευρώπης».
«Συνδυασμός ελαστικότητας με δεσμευτικότητα»
Η αυστριακή εφημερίδα Der Standard χαρακτηρίζει τη στάση του Βρετανού πρωθυπουργού «παιχνίδι με τη φωτιά» και σχολιάζει: «Ο Βρετανός πρωθυπουργός έκανε μία περίεργη ομιλία. Ο Ντέιβιντ Κάμερον ήταν ταυτόχρονα φιλικός και εχθρικός έναντι της ΕΕ, δεν ήταν σαφής ως προς συγκεκριμένα αιτήματα της Μεγάλης Βρετανίας έναντι της ΕΕ και την ίδια στιγμή πολύ ακριβής αναφορικά με την κυρίαρχη απόφαση των Βρετανών για ενδεχόμενη έξοδο από την ΕΕ. 40 χρόνια μετά την ένταξη της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η πολιτική τοποθέτηση του Κάμερον (…) ήταν με διαφορά η πιο έντονη έκφραση δυσαρέσκειας έναντι της Ευρώπης».
«Συνδυασμός ελαστικότητας με δεσμευτικότητα»
«Ο Κάμερον εξοργίζει την Ευρώπη»
Ψύχραιμη ανάλυση της ομιλίας Κάμερον συνιστά στα κράτη-μέλη η Frankfurter Allgemeine Zeitung και υπογραμμίζει: «Είναι σαφές τι θέλουν οι Βρετανοί και τι όχι: Θέλουν την εσωτερική αγορά και τη διακρατική συνεργασία, αλλά όχι μία ‘βαθμιαία στενότερη ένωση’. Ένα συγκεκριμένο πλαίσιο είναι απαραίτητο. Ωστόσο μέσα σε αυτό πρέπει να ξαναβρεθούν διαφορετικές παραδόσεις, νοοτροπίες και στόχοι. Αυτό σημαίνει ότι δεν γίνεται χωρίς ελαστικότητα. Η Ευρώπη θα πρέπει να πετύχει ένα συνδυασμό αυτής της ελαστικότητας με δεσμευτικότητα. Αυτό θα μπορούσε να συγκινήσει τους πραγματιστές Βρετανούς και άλλους σκεπτικιστές».
Η Neue Osnabrücker Zeitung εκτιμά ότι «Οι ανακοινώσεις του Κάμερον (…) ακολουθούν έναν εσωπολιτικό στόχο: Ο Βρετανός πρωθυπουργός ηρεμεί αρχικά τους ευρω-σκεπτικιστές του κόμματός του να καταφέρνει να πάρει αέρα. Το ενδεχόμενο, όμως, ότι θα μπορέσει στο εξής να διαπραγματευθεί μία νέα αρχιτεκτονική για την ΕΕ, η οποία θα του έδινε μόνο προνόμια και καμία υποχρέωση, μπορεί να το ξεχάσει».
Μετατόπιση προς το κέντρο;
Η Neue Osnabrücker Zeitung εκτιμά ότι «Οι ανακοινώσεις του Κάμερον (…) ακολουθούν έναν εσωπολιτικό στόχο: Ο Βρετανός πρωθυπουργός ηρεμεί αρχικά τους ευρω-σκεπτικιστές του κόμματός του να καταφέρνει να πάρει αέρα. Το ενδεχόμενο, όμως, ότι θα μπορέσει στο εξής να διαπραγματευθεί μία νέα αρχιτεκτονική για την ΕΕ, η οποία θα του έδινε μόνο προνόμια και καμία υποχρέωση, μπορεί να το ξεχάσει».
Μετατόπιση προς το κέντρο;
Η «έκπληξη» των ισραηλινών εκλογών
Ο γερμανικός τύπος σχολιάζει εκτενώς και την έκβαση των βουλευτικών εκλογών στο Ισραήλ, όπου ο δεξιός συνασπισμός του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου υπέστη αισθητές απώλειες εδρών.
Η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί σχετικά: «Ένας νέος συνασπισμός των δυνάμεων του κέντρου θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μικρό μήνυμα ελπίδας για τους απογοητευμένους φίλους του Ισραήλ από την Ουάσιγκτον μέχρι το Βερολίνο. Με τη στήριξη των δυνάμεων του κέντρου ο Νετανιάχου θα όφειλε τώρα να αποδείξει ότι εξακολουθεί να ισχύει εκείνη η παλιά ρήση, που υποστηρίζει ότι μόνο οι εκπρόσωποι της δεξιάς μπορούν να φέρουν την ειρήνη στο Ισραήλ. Αν ωστόσο, εξακολουθήσει να αρνείται (τη στήριξη του κέντρου) τότε θα χάσει την τελευταία του ευκαιρία. Η Ιστορία θα τον ξεπεράσει και η περίοδος διακυβέρνησής του, ανεξαρτήτως του πόσα χρόνια θα διαρκέσει, θα θεωρηθεί χαμένος χρόνος».
Για το ίδιο θέμα η Die Welt του Βερολίνου σημειώνει ότι «πριν από τις εκλογές στο Ισραήλ, πολλοί ειδικοί είχαν προβλέψει μία μετατόπιση προς τον δεξιό χώρο. Στην πραγματικότητα η χώρα μετατοπίστηκε προς το κέντρο. Ο συνασπισμός Νετανιάχου και Λίμπερμαν διατηρεί μεν το προβάδισμά του, έχασε όμως 11 έδρες. Έκπληξη αποτελεί το Γες Ατίντ υπό τον Γιαΐρ Λαπίντ. Το κόμμα αυτό ανταποκρίνεται σε δύο επιθυμίες των ισραηλινών ψηφοφόρων: τη λαχτάρα για αλλαγή, νέα πρόσωπα και ένα άλλο στιλ πολιτικής και το αίτημα για ένα μετριοπαθές κέντρο, που να εκπροσωπεί την πιεζόμενη μεσαία τάξη. Ο Νετανιάχου θα ξαναγίνει παρόλα αυτά και πάλι πρωθυπουργός, αλλά δεν θα μπορέσει να αποφύγει να συμπεριλάβει το κόμμα του Λαπίντ στον συνασπισμό».
Επιμέλεια: Άρης Καλτιριμτζής dw de
Υπεύθυνος σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος
Η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί σχετικά: «Ένας νέος συνασπισμός των δυνάμεων του κέντρου θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μικρό μήνυμα ελπίδας για τους απογοητευμένους φίλους του Ισραήλ από την Ουάσιγκτον μέχρι το Βερολίνο. Με τη στήριξη των δυνάμεων του κέντρου ο Νετανιάχου θα όφειλε τώρα να αποδείξει ότι εξακολουθεί να ισχύει εκείνη η παλιά ρήση, που υποστηρίζει ότι μόνο οι εκπρόσωποι της δεξιάς μπορούν να φέρουν την ειρήνη στο Ισραήλ. Αν ωστόσο, εξακολουθήσει να αρνείται (τη στήριξη του κέντρου) τότε θα χάσει την τελευταία του ευκαιρία. Η Ιστορία θα τον ξεπεράσει και η περίοδος διακυβέρνησής του, ανεξαρτήτως του πόσα χρόνια θα διαρκέσει, θα θεωρηθεί χαμένος χρόνος».
Για το ίδιο θέμα η Die Welt του Βερολίνου σημειώνει ότι «πριν από τις εκλογές στο Ισραήλ, πολλοί ειδικοί είχαν προβλέψει μία μετατόπιση προς τον δεξιό χώρο. Στην πραγματικότητα η χώρα μετατοπίστηκε προς το κέντρο. Ο συνασπισμός Νετανιάχου και Λίμπερμαν διατηρεί μεν το προβάδισμά του, έχασε όμως 11 έδρες. Έκπληξη αποτελεί το Γες Ατίντ υπό τον Γιαΐρ Λαπίντ. Το κόμμα αυτό ανταποκρίνεται σε δύο επιθυμίες των ισραηλινών ψηφοφόρων: τη λαχτάρα για αλλαγή, νέα πρόσωπα και ένα άλλο στιλ πολιτικής και το αίτημα για ένα μετριοπαθές κέντρο, που να εκπροσωπεί την πιεζόμενη μεσαία τάξη. Ο Νετανιάχου θα ξαναγίνει παρόλα αυτά και πάλι πρωθυπουργός, αλλά δεν θα μπορέσει να αποφύγει να συμπεριλάβει το κόμμα του Λαπίντ στον συνασπισμό».
Επιμέλεια: Άρης Καλτιριμτζής dw de
Υπεύθυνος σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος
No comments:
Post a Comment