Επισκόπηση τύπου | 14.06.2010
Ποιο είναι το πραγματικό χρέος της Ελλάδας;
Χαρακτηριστικοί είναι οι τίτλοι του σημερινού γερμανικού τύπου: «Ονειρεμένη αρχή! Μας μαγέψατε!» (Bild), «Εκπληκτική αρχή. Στο πρώτο ματς οι 11 του Λεβ είχαν εκπληκτική απόδοση και ήταν ανώτεροι των αντιπάλων τους σε όλα τα επίπεδα» (Kicker).
«Η Γερμανική ενδεκάδα μαγεύει εναντίον της Αυστραλίας» (Stern), «Φεστιβάλ των γκολ στο Ντουρμπάν» (Spiegel), «Η Γερμανία στον πυρετό του Μουντιάλ» (Süddeutsche Zeitung).
Οκτώ φορές υψηλότερο το πραγματικό χρέος της Ελλάδας;
«Το πραγματικό χρέος της Ελλάδας», είναι ο τίτλος ρεπορτάζ στην εφημερίδα Die Welt του Βερολίνου, η οποία επικαλείται οικονομική μελέτη για λογαριασμό του Ιδρύματος Marktwirtschaft. «Οι υποχρεώσεις της Ελλάδας ξεπερνούν κάθε φαντασία», είναι ο υπότιτλος του δημοσιεύματος. «Το πραγματικό μέγεθος του ελληνικού χρέους είναι πολύ πιο δυσθεώρητο από ότι γνωρίζαμε μέχρι τώρα».
Ο καθηγητής Μπερντ Ραφελχύσεν που διενήργησε την έρευνα μιλώντας στην εφημερίδα τονίζει ότι «το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι η κορυφή του παγόβουνου. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος καραδοκεί κάτω από την επιφάνεια του νερού", επισημαίνει και υπενθυμίζει ότι πέραν του δημοσίου χρέους που ανέρχεται στο 115% του ΑΕΠ, η Ελλάδα έχει και άλλες υποχρεώσεις. Για να παρουσιάσει τις υποχρεώσεις αυτές ο Γερμανός καθηγητής έβαλε στο μικροσκόπιο τα μελλοντικά βάρη που είναι κρυμμένα στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και στη δημόσια διοίκηση. «Αυτό το χρέος φτάνει στο 717% του ΑΕΠ», λέει ο κ. Μπερντ Ραφελχύσεν, διευκρινίζοντας ότι «το λανθάνον χρέος περιλαμβάνει αξιώσεις παροχών, οι οποίες θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν και για τις οποίες το κράτος θα πρέπει να δημιουργήσει αποθεματικό». Ο Γερμανός οικονομολόγος συντάσσει εδώ και χρόνια τον λεγόμενο «ισολογισμό των γενεών» για λογαριασμό της Γερμανίας, όπου και αναδεικνύει τη συνολική επιβάρυνση του χρέους. «Και στην περίπτωση της Γερμανίας το πραγματικό δημόσιο χρέος είναι μεγαλύτερο από το ονομαστικό».
Ο οικονομολόγος συνέκρινε το πραγματικό χρέος των δύο χωρών με βάση τα στοιχεία του 2007. Τότε το ονομαστικό χρέος της Ελλάδας ανερχόταν στο 91% του ΑΕΠ, ενώ το λανθάνον χρέος ήταν οκτώ φορές υψηλότερο και άγγιζε το 712%.
Ο Γερμανός καθηγητής εντοπίζει την αιτία της τεράστιας αυτής απόκλισης στο υπερτροφικό κοινωνικό κράτος της Ελλάδας και στο ότι «τα τελευταία χρόνια η Αθήνα δεν έκανε απολύτως τίποτε για να περιορίσει το χρέος της. Ενδεικτικά: το 2007 το γερμανικό δημόσιο χρέος ήταν στο 65% του ΑΕΠ και το λανθάνον ήταν τριπλάσιο».
Έτσι ο κ. Μπερντ Ραφελχύσεν καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η Αθήνα θα πρέπει να εξυγιάνει τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης», αναγνωρίζοντας ότι αυτό θα δημιουργήσει νέες ταραχές στη χώρα μας.
«Αδύνατη η εξυγίανση χωρίς αναδιάρθρωση των χρεών»
Η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung σε σημερινό της δημοσίευμα αμφισβητεί ότι η Ελλάδα θα καταφέρει με τις περικοπές να περιορίσει το χρέος της και να εξυγιάνει τα δημοσιονομικά της. Ο αρθρογράφος, αφού αναφέρει διεξοδικά τα μέτρα που ελήφθησαν, παρατηρεί: «Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε ένα πρωτοφανές δημοσιονομικό άλμα, ενώ ελλοχεύει ταυτόχρονα ο κίνδυνος σοβαρών κοινωνικών ταραχών. Ήδη έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για τη επάρκεια των μέτρων που ψηφίστηκαν από την ελληνική βουλή τον Μάιο. Τα φορολογικά έσοδα είναι χαμηλότερα από όσα είχαν υπολογισθεί. Πολλοί καλούν τώρα την κυβέρνηση να λάβει μέτρα για την ανάπτυξη, διότι η ύφεση θα πνίξει την οικονομία. Αλλά και η αντίδραση των αγορών επιβεβαιώνει πλήρως ότι ουδείς πιστεύει πλέον πως θα επιτευχθεί η εξυγίανση χωρίς αναδιάρθρωση των χρεών, δηλαδή χωρίς να χάσουν οι πιστωτές μέρος των χρημάτων τους.»
Ο Γολγοθάς του ελληνικού ομολόγου - χρονικό
«Το όνομά μου είναι Bond, Greek Bond», είναι ο τίτλος του χρονικού των διακυμάνσεων του ελληνικού κρατικού ομολόγου τον τελευταίο ενάμιση μήνα στο περιοδικό DerSpiegel.
Στο εξασέλιδο αυτό χρονικό ο αρθρογράφος ‘παίζει’ τον μικροεπενδυτή σε ελληνικά ομόλογα, ο οποίος «αγόρασε ομόλογα στις 27 Απριλίου, δηλαδή την ημέρα της υποβάθμισης της Ελλάδας από τον οίκο αξιολόγησης Standars & Poors για να στηρίξει τη χώρα, στην οποία χρωστάμε τη δημοκρατία, την Αφροδίτη και τη λογική», και έτσι παρακολουθεί την πορεία του ομολόγου μέρα με την ημέρα, εβδομάδα την εβδομάδα.
Οι διακυμάνσεις του ελληνικού ομολόγου κάνουν τον μικροεπενδυτή που παρακολουθεί αδιάλειπτα και τις κινήσεις των Ευρωπαίων πολιτικών να σημειώσει: « Εάν οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ δεν είχαν αφήσει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι συμπαραστέκονται στην Ελλάδα, το ευρώ δεν θα κατρακυλούσε. Οι κωλυσιεργίες της κ. Μέρκελ όχι μόνον τράβηξαν την προσοχή των λύκων, αλλά τους έκαναν να τρέχουν και τα σάλια τους.»
Το χρονικό τελειώνει στις 7 Ιουνίου, την ημέρα που ο κ. Παπανδρέου ετοιμάζεται να επισκεφθεί τη Λιβύη, και ο αρθρογράφος του χρονικού καταλήγει: «Το ελληνικό ομόλογο έχει φθάσει το 97,7% της αξίας του….Όλοι περιμένουν. Λέγεται, από αμηχανία. Οι αγορές, γράφουν όμως οι Financial Times, δεν ξέρουν πια από ποιον καθορίζεται η αξία ενός ομολόγου στην ευρωζώνη: Από την ισοτιμία του ευρώ; Μέσω των πακέτων στήριξης; Ή ανάλογα με το κέφι του κ. Τρισέ;»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου
No comments:
Post a Comment