ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΔΡΟΜΟ «ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ» ΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΩΝ

Οι γείτονες στρώνουν τραπέζι...

Ενα ξεχωριστό αστικό πείραμα επιχειρείται τον τελευταίο χρόνο στην «καρδιά» της Θεσσαλονίκης, με σκοπό να φέρει κοντά ανθρώπους που ζουν στον ίδιο δρόμο χωρίς να γνωρίζονται μεταξύ τους, ακόμη κι αν μένουν σε διπλανές οικοδομές ή και σε διαφορετικούς ορόφους της ίδιας πολυκατοικίας.

Με μια λαϊκή παρέλαση ξεκίνησαν την περασμένη Δευτέρα τις εκδηλώσεις τους οι κάτοικοι της Αλεξάνδρου Σβώλου στη Θεσσαλονίκη. Πέρυσι στο δείπνο οι διοργανωτές υπολόγιζαν 170 κατοίκους, αλλά οι συμμετέχοντες ξεπέρασαν τους 500

Κάτοικοι της οδού Αλεξάνδρου Σβώλου ανασύρουν από το λεξιλόγιο της σύγχρονης μεγαλούπολης τη λέξη «γειτονιά» και της δίνουν νέα διάσταση, Πέρυσι τέτοιες μέρες «τραπέζωσαν» όλους τους γείτονες, σε ένα ατελείωτο τραπέζι μήκους... εκατοντάδων μέτρων που έστησαν στο πεζοδρόμιο κατά μήκος της οδού. Το ίδιο επανέλαβαν φέτος, πλαισιώνοντας όμως το «Δείπνο της Ανοιξης» με ένα τετραήμερο πολιτιστικών εκδηλώσεων, με τη συμμετοχή να ξεπερνά κάθε προσδοκία.

Η ιδέα είναι «δανεισμένη» από ανάλογα εγχειρήματα που γίνονται στη Βαρκελώνη, τη Σιένα και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. «Γιατί όχι κι εδώ;» αναρωτήθηκαν οι συμμετέχοντες σε μια συζήτηση, το φθινόπωρο του 2013 στη συμβολή των οδών Αλεξάνδρου Σβώλου και Φιλικής Εταιρείας, βλέποντας μια φωτογραφία «δείπνου γειτονιάς» στη Βαρκελώνη. Ανθρωποι με ανησυχίες και παρουσία σε παρεμβάσεις δημόσιου χώρου όλοι τους, αποφάσισαν να μη μείνουν στα λόγια, αλλά να βάλουν μπροστά το αστικό πείραμα, δίνοντάς του σάρκα και οστά.

Η ίδρυση της διαδικτυακής τηλεόρασης «TV Svolou», στο ίδιο διάστημα, αποτέλεσε το «όχημα» για τη διάχυση της ιδέας, μαζί με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Η άτυπη «Πρωτοβουλία Πολιτών και Καταστηματαρχών της Αλεξάνδρου Σβώλου» ήταν σύντομα γεγονός και στις 28 Απριλίου του 2014 διοργάνωσε το πρώτο «Δείπνο της Ανοιξης», με σύνθημα «Να Ξαναγίνουμε Γειτονιά». Ο αρχικός υπολογισμός προέβλεπε 170 θέσεις, αλλά οι συνδαιτυμόνες άγγιξαν τους 500. Ο καθένας απ΄ αυτούς κατέβηκε στο πεζοδρόμιο κρατώντας την καρέκλα του, ένα ταψί με φαγητό, πιάτα και μαχαιροπίρουνα, ποτά, αναψυκτικά, γλυκά, ή ό,τι άλλο είχε επιλέξει, ενώ οι καταστηματάρχες συνέδραμαν με τα δικά τους μέσα.

Εκεί συστήθηκαν για πρώτη φορά άνθρωποι που έμεναν επί δεκαετίες στον ίδιο δρόμο χωρίς να γνωρίζονται. Αντάλλαξαν απόψεις και τηλεφωνικά νούμερα γείτονες που γνωρίζονταν κατ΄ όψη, αφού συναντούσαν ο ένας τον άλλο στο σούπερ μάρκετ, στην πλατεία Ναυαρίνου ή στο απέναντι σουβλατζίδικο, αλλά δεν είχαν ανταλλάξει ως τότε ούτε καλημέρα. Μοιράστηκαν τις ανησυχίες τους για τα κοινά τους προβλήματα, όπως τα στέκια των ναρκωτικών, το διπλοπαρκάρισμα κ.ά. και συμφώνησαν για κοινές παρεμβάσεις προς τον Δήμο Θεσσαλονίκης και άλλους αρμόδιους φορείς για την επίλυσή τους. Ο,τι περίσσεψε από φαγητά δόθηκε την επόμενη μέρα στο Κέντρο Αστέγων.

«Ο σκοπός είναι να σπάσουμε την απομόνωση, να ενισχύσουμε τους κοινωνικούς δεσμούς στη γειτονιά, να διεκδικήσουμε τον δημόσιο χώρο και να ομορφύνουμε τη ζωή στον τόπο όπου ζούμε», είπε στο «Εθνος» ο Περικλής Χατζηνάκος, εκ των διοργανωτών του δεύτερου δείπνου, που έγινε χθες το βράδυ με το σύνθημα «Αλεξάνδρου Σβώλου ? Ενας Δρόμος Ανοίγει τον Δρόμο».

Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν το απόγευμα της Δευτέρας, με τη λαϊκή παρέλαση, που είχε αφετηρία τη διασταύρωση όπου γεννήθηκε η ιδέα και κατέληξε στο ίδιο σημείο, με μουσικό πρόγραμμα πάνω στην πλατφόρμα ενός φορτηγού οδικής βοήθειας, σε ρόλο μουσικής σκηνής. Στην πορεία, η παρέλαση σταμάτησε στην πλατεία Ναυαρίνου, όπου τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα των ναρκωτικών και παρουσιάστηκε μουσικό δρώμενο με τη συμμετοχή του Δ. Ζερβουδάκη και της παιδικής χορωδίας της Νάουσας. Ανάλογο δρώμενο υπήρξε στην πλατεία Αγίας Σοφίας, ενώ στη Δημοτική Βιβλιοθήκη ακούστηκε μουσική Σοστακόβιτς.

Τις επόμενες μέρες, καταστήματα της οδού Σβώλου φιλοξένησαν στις βιτρίνες τους έκθεση παιδικών δημιουργιών με θέμα το σχολικό μπούλινγκ, και τη βία στο πεζοδρόμιο, στην πόλη, στον κόσμο, ενώ πραγματοποιήθηκαν ιστορικές και γαστριμαργικές ξεναγήσεις.

Η ΟΔΟΣ
Αλλαξε ονομασία τέσσερις φορές

Οσοι δεν γνώριζαν την ιστορία του δρόμου όπου κατοικούν, ενημερώθηκαν πως αρχικά λεγόταν Κισάβου κατά το σχέδιο ανοικοδόμησης της πόλης μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1917. Μετά πήρε το όνομα Πολωνίας, προς τιμήν των Πολωνών στρατιωτών που πολέμησαν στον οδυνηρό πόλεμο του 1897, μετονομάστηκε σε Πρίγκηπος Νικολάου από το όνομα του αδελφού του Βασιλιά Κωνσταντίνου, για να πάρει τη σημερινή της ονομασία με τη μεταπολίτευση, προς τιμήν του διαπρεπούς νομικού και πολιτικού Αλεξάνδρου Σβώλου.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ