Το ψέμα και το θράσος
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Όσον αφορά αυτά που λένε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, από τον πρώτο (τον πρωθυπουργό) ως τον τελευταίο (εδώ βάλτε όποιον νομίζετε), η κυβέρνηση κινείται μεταξύ Νόρμαν Μέιλερ και Τάκιτου.
Ο Νόρμαν Μέιλερ έλεγε πως ο ψεύτης είναι το ίδιο ασφαλής με τον έντιμο και ειλικρινή άνθρωπο, που ουδέποτε διανοήθηκε να πει ψέματα ή να παραπλανήσει. Όταν του λες πως άλλα έλεγε πριν, απαντά: «Εγώ ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο». Κι’ όταν του προσκομίζεις τα αδιάσειστα στοιχεία που τον διαψεύδουν, επιμένει: «Δεν εννοούσα αυτό, αλλά εκείνο».
Ο Τάκιτος πάλι, έλεγε πω «όταν το ψεύδος αποκαλύπτεται, δεν υπάρχει άλλο καταφύγιο από το θράσος».
Το μπέρδεμα δεν οφείλεται σε λάθος, αλλά στην προπαγανδιστική τακτική της «σκόπιμης σύγχυσης».
Ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους, σε συνεντεύξεις του και στην τελευταία ομιλία του στη Βουλή, ότι η συμφωνία είναι ξεκάθαρη, αλλά κάποιοι – προφανώς κάποια σκοτεινά κέντρα της ευρωπαϊκής ιεραρχίας – θέλουν να την υπονομεύσουν.
Ο υπουργός των Οικονομικών επιμένει να μιλά για «δημιουργική ασάφεια», προκειμένου να υπάρχει μια «φλου» κατάσταση, ώστε οι μεν κουτόφραγκοι να την κυρώσουν, οι δε εγχώριοι «έξυπνοι» να την καταστρατηγήσουν.
Οι «οικονομολόγοι της δραχμής» ανησυχούν, υποστηρίζοντας ότι οι ασάφειες λειτουργούν υπέρ των ισχυρών και όχι υπέρ των αδυνάμων.
Ο αντιπρόεδρος της Βουλής (Μητρόπουλος) κάνει ότι δεν την έχει δει ποτέ, δεν γνωρίζει το περιεχόμενό της, δεν θέλει να το γνωρίζει και οπωσδήποτε δεν επιθυμεί να έλθει στη Βουλή προς κύρωση, ώστε να μην… ενισχυθεί!
Κατά πρωτοφανώς στρουθοκαμηλικό τρόπο, σε αλλεπάλληλες εμφανίσεις του στο Μέγκα, πότε δηλώνει πως «το κείμενο της συμφωνίας δεν είναι δεσμευτικό, διότι δεν απέκτησε κύρος κοινοβουλίου(!) και πότε «δεν ξέρω ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στην 5η αξιολόγηση με συνοδεία μέτρων. Όχι μόνο δεν το ξέρω, αλλά αν υπάρχει να μην έλθει στο κοινοβούλιο». Κάλεσε μάλιστα μέσω της… εκπομπής την κυβέρνηση «αν έχει υπογραφεί να μην έλθει στη Βουλή»!
Ο υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης (Στρατούλης) λέει ότι «η συμφωνία δεν ήλθε στη Βουλή γιατί δεν θέλουμε να αναλάβουμε δεσμεύσεις της δανειακής σύμβασης που επεκτάθηκε ως γέφυρα για τέσσερις μήνες, τις οποίες (δεσμεύσεις) είχαν υπογράψει οι προηγούμενες κυβερνήσεις».
Τους πιάνουμε κορόιδα, δηλαδή!
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις (Τσακαλώτος), έφθασε στο σημείο να πει, μιλώντας στη «Ναυτεμπορική», ότι «η Γερμανία κύρωσε την απόφαση του Eurogroup, δεν κύρωσε τη δανειακή σύμβαση, αφού δεν υπάρχει κάτι καινούργιο σ’ αυτήν να κυρωθεί. Αυτό που συνέβη ήταν η επέκτασή της για τέσσερις μήνες, πράξη για την οποία δεν απαιτούνται ενέργειες από την ελληνική Βουλή. Τυχόν κύρωση εκ νέου της δανειακής σύμβασης, όχι μόνο είναι περιττή, αλλά θα επιχειρούσε με πλάγιο τρόπο να δέσει πολιτικά τα χέρια της παρούσας Βουλής και της κυβέρνησης σε σχέση με τους όρους αυτής της σύμβασης».
Κατ’ αρχήν, αυτό που μας λέει είναι πως η συμφωνία υπάρχει και υπεγράφη (οπότε ας ενημερώσει και τον κ. Μητρόπουλο), αλλά η κυβέρνηση δεν πρέπει να την κυρώσει στη Βουλή ώστε να μπορεί να… μην την εφαρμόσει.
Κατά δεύτερον μας λέει ότι η γερμανική Βουλή κύρωσε τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, αλλά όχι την δανειακή σύμβαση, πράγμα που είναι ψευδές: Η γερμανική Βουλή κύρωσε και τα δύο, με ειδικές αναφορές σε συνθήκες, νόμους, μνημόνια, όρους και προϋποθέσεις.
Κατά τρίτον, ομολογεί πως υπήρξε επέκταση της ήδη υπάρχουσας σύμβασης, δηλαδή της σύμβασης για την οποία είχε λάβει δίμηνη παράταση η προηγούμενη κυβέρνηση. Η σημερινή, είχε ζητήσει εξάμηνη, έλαβε τετράμηνη, αλλά δεν θέλει να το πει και γι’ αυτό δεν την φέρνει στη Βουλή. Παράλληλα, έχει χάσει ήδη τον έναν μήνα.
Και όλοι μαζί διακηρύσσουν ότι διαχωρίστηκε η δανειακή σύμβαση από το μνημόνιο (που δεν διαχωρίζεται διότι η σχετική συνθήκη προβλέπει πως προϋπόθεση για τη σύμβαση χρηματοδοτικής διευκόλυνσης είναι η υπογραφή μνημονίου), ότι δεν υπάρχει η 5η αξιολόγηση (η οποία υπάρχει και παραϋπάρχει, αφού αναφέρεται έξι φορές στο κείμενο της 20ής Φεβρουαρίου), ότι εγκαταλείφθηκαν τα «εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα», ενώ γίνεται σαφής αναφορά σε «κατάλληλα πλεονάσματα» (που δεν ξέρουμε τι σημαίνει αυτό ή τη θα σημάνει όταν έλθει η ώρα).
Τι έχουμε, λοιπόν, εδώ;
Μα τον πρωθυπουργό να ζητά εφαρμογή της συμφωνίας και τους υπουργούς του να δηλώνουν πως ούτε την γνωρίζουν, ούτε θέλουν να την μάθουν!
Και οπωσδήποτε, να μην την μάθει το ελληνικό κοινοβούλιο και ο ελληνικός λαός…
Ο Νόρμαν Μέιλερ έλεγε πως ο ψεύτης είναι το ίδιο ασφαλής με τον έντιμο και ειλικρινή άνθρωπο, που ουδέποτε διανοήθηκε να πει ψέματα ή να παραπλανήσει. Όταν του λες πως άλλα έλεγε πριν, απαντά: «Εγώ ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο». Κι’ όταν του προσκομίζεις τα αδιάσειστα στοιχεία που τον διαψεύδουν, επιμένει: «Δεν εννοούσα αυτό, αλλά εκείνο».
Ο Τάκιτος πάλι, έλεγε πω «όταν το ψεύδος αποκαλύπτεται, δεν υπάρχει άλλο καταφύγιο από το θράσος».
Το μπέρδεμα δεν οφείλεται σε λάθος, αλλά στην προπαγανδιστική τακτική της «σκόπιμης σύγχυσης».
Ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους, σε συνεντεύξεις του και στην τελευταία ομιλία του στη Βουλή, ότι η συμφωνία είναι ξεκάθαρη, αλλά κάποιοι – προφανώς κάποια σκοτεινά κέντρα της ευρωπαϊκής ιεραρχίας – θέλουν να την υπονομεύσουν.
Ο υπουργός των Οικονομικών επιμένει να μιλά για «δημιουργική ασάφεια», προκειμένου να υπάρχει μια «φλου» κατάσταση, ώστε οι μεν κουτόφραγκοι να την κυρώσουν, οι δε εγχώριοι «έξυπνοι» να την καταστρατηγήσουν.
Οι «οικονομολόγοι της δραχμής» ανησυχούν, υποστηρίζοντας ότι οι ασάφειες λειτουργούν υπέρ των ισχυρών και όχι υπέρ των αδυνάμων.
Ο αντιπρόεδρος της Βουλής (Μητρόπουλος) κάνει ότι δεν την έχει δει ποτέ, δεν γνωρίζει το περιεχόμενό της, δεν θέλει να το γνωρίζει και οπωσδήποτε δεν επιθυμεί να έλθει στη Βουλή προς κύρωση, ώστε να μην… ενισχυθεί!
Κατά πρωτοφανώς στρουθοκαμηλικό τρόπο, σε αλλεπάλληλες εμφανίσεις του στο Μέγκα, πότε δηλώνει πως «το κείμενο της συμφωνίας δεν είναι δεσμευτικό, διότι δεν απέκτησε κύρος κοινοβουλίου(!) και πότε «δεν ξέρω ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στην 5η αξιολόγηση με συνοδεία μέτρων. Όχι μόνο δεν το ξέρω, αλλά αν υπάρχει να μην έλθει στο κοινοβούλιο». Κάλεσε μάλιστα μέσω της… εκπομπής την κυβέρνηση «αν έχει υπογραφεί να μην έλθει στη Βουλή»!
Ο υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης (Στρατούλης) λέει ότι «η συμφωνία δεν ήλθε στη Βουλή γιατί δεν θέλουμε να αναλάβουμε δεσμεύσεις της δανειακής σύμβασης που επεκτάθηκε ως γέφυρα για τέσσερις μήνες, τις οποίες (δεσμεύσεις) είχαν υπογράψει οι προηγούμενες κυβερνήσεις».
Τους πιάνουμε κορόιδα, δηλαδή!
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις (Τσακαλώτος), έφθασε στο σημείο να πει, μιλώντας στη «Ναυτεμπορική», ότι «η Γερμανία κύρωσε την απόφαση του Eurogroup, δεν κύρωσε τη δανειακή σύμβαση, αφού δεν υπάρχει κάτι καινούργιο σ’ αυτήν να κυρωθεί. Αυτό που συνέβη ήταν η επέκτασή της για τέσσερις μήνες, πράξη για την οποία δεν απαιτούνται ενέργειες από την ελληνική Βουλή. Τυχόν κύρωση εκ νέου της δανειακής σύμβασης, όχι μόνο είναι περιττή, αλλά θα επιχειρούσε με πλάγιο τρόπο να δέσει πολιτικά τα χέρια της παρούσας Βουλής και της κυβέρνησης σε σχέση με τους όρους αυτής της σύμβασης».
Κατ’ αρχήν, αυτό που μας λέει είναι πως η συμφωνία υπάρχει και υπεγράφη (οπότε ας ενημερώσει και τον κ. Μητρόπουλο), αλλά η κυβέρνηση δεν πρέπει να την κυρώσει στη Βουλή ώστε να μπορεί να… μην την εφαρμόσει.
Κατά δεύτερον μας λέει ότι η γερμανική Βουλή κύρωσε τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, αλλά όχι την δανειακή σύμβαση, πράγμα που είναι ψευδές: Η γερμανική Βουλή κύρωσε και τα δύο, με ειδικές αναφορές σε συνθήκες, νόμους, μνημόνια, όρους και προϋποθέσεις.
Κατά τρίτον, ομολογεί πως υπήρξε επέκταση της ήδη υπάρχουσας σύμβασης, δηλαδή της σύμβασης για την οποία είχε λάβει δίμηνη παράταση η προηγούμενη κυβέρνηση. Η σημερινή, είχε ζητήσει εξάμηνη, έλαβε τετράμηνη, αλλά δεν θέλει να το πει και γι’ αυτό δεν την φέρνει στη Βουλή. Παράλληλα, έχει χάσει ήδη τον έναν μήνα.
Και όλοι μαζί διακηρύσσουν ότι διαχωρίστηκε η δανειακή σύμβαση από το μνημόνιο (που δεν διαχωρίζεται διότι η σχετική συνθήκη προβλέπει πως προϋπόθεση για τη σύμβαση χρηματοδοτικής διευκόλυνσης είναι η υπογραφή μνημονίου), ότι δεν υπάρχει η 5η αξιολόγηση (η οποία υπάρχει και παραϋπάρχει, αφού αναφέρεται έξι φορές στο κείμενο της 20ής Φεβρουαρίου), ότι εγκαταλείφθηκαν τα «εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα», ενώ γίνεται σαφής αναφορά σε «κατάλληλα πλεονάσματα» (που δεν ξέρουμε τι σημαίνει αυτό ή τη θα σημάνει όταν έλθει η ώρα).
Τι έχουμε, λοιπόν, εδώ;
Μα τον πρωθυπουργό να ζητά εφαρμογή της συμφωνίας και τους υπουργούς του να δηλώνουν πως ούτε την γνωρίζουν, ούτε θέλουν να την μάθουν!
Και οπωσδήποτε, να μην την μάθει το ελληνικό κοινοβούλιο και ο ελληνικός λαός…
No comments:
Post a Comment