Bloomberg: Γιατί η Ελλάδα οδηγείται σε τραγωδία
Αυτή τη φορά τα πράγματα δείχνουν ότι οι διαφωνίες για την Ελλάδα δεν είναι μόνο μία ακόμη πράξη του δράματος, εκτιμά ο γνωστός αναλυτής Mohamed El-Erian.
Οι διαπραγματεύσεις καταρρέουν, η ένταση της ρητορικής αυξάνεται και το χρονοδιάγραμμα πληρωμών είναι τρομακτικά πιεστικό. Ο οικονομολόγος καταγράφει τους 11 λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι αυτή η φάση είναι πολύ πιο επικίνδυνη για την Ελλάδα, από οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν. Ένα φριχτό σύνολο περιστάσεων μπορεί να οδηγήσουν σε μια αναπόφευκτη πραγματικότητα: να εξέλθει η Ελλάδα από το ευρώ μέσω ατυχήματος. Οι 11 αυτοί λόγοι είναι οι εξής:
1. Το απλό γεγονός ότι τα χρήματα αυτή τη φορά τελειώνουν κάνει αυτό το σενάριο ακόμα πιο πιθανό. Το αδιανόητο βρίσκεται στο τραπέζι: η Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών και να μην καταβάλει τη δόση προς το ΔΝΤ.
2. Με αυτό το ενδεχόμενο να είναι κάτι παραπάνω από σκέψη, ακόμη και μερικοί από τους δομικούς κατόχους του ελληνικού χρέους, όπως οι ξένες θυγατρικές των ελληνικών τραπεζών, προσπαθούν να το διώξουν από πάνω τους. Εν τω μεταξύ, οι αποσύρσεις των τραπεζικών καταθέσεων είναι πιθανόν να επιταχυνθούν, ενώ ήδη μεγάλα ποσά έχουν εγκαταλείψει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
3. Το αποτέλεσμα είναι να αφαιρεθεί κι άλλο οξυγόνο από μια οικονομία που ήδη δοκιμάζεται. Επίσης αυξάνει την εξάρτηση από τον ΕLA, με την ΕΚΤ να λέει σε κάθε ευκαιρία πως αυτά τα χρήματα δεν προορίζονται για να καλύψουν τα κενά που δημιουργούνται σε άλλους τομείς.
4. Η λύση περιλαμβάνει τέσσερις κύριες συνιστώσες: τις πολιτικές μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας, την άμεση χρηματοδότηση από τους πιστωτές, την πρόσθετη μείωση του χρέους και τη χαλάρωση ορισμένων απαιτήσεων για αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία. Οι όροι αυτοί θα πρέπει να εφαρμοστούν ταυτόχρονα και θα πρέπει να συνοδεύονται από στενή συνεργασία και συνεχείς εποικοδομητικές διαβουλεύσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, των εταίρων της, των περιφερειακών οργάνων και του ΔΝΤ. Αυτή τη στιγμή, μόνο συνεργασία δεν υπάρχει.
5. Παρότι αυτό δεν είναι η πρώτη δραματική στιγμή μιας μικροπολιτικής στην ελληνική κρίση, οι διαφωνίες αυτή τη φορά είναι πιο βαθιές και με περισσότερες συνέπειες. Οι δογματισμοί, η ηθική και τα τυφλά σημεία παίζουν, πλέον, μεγαλύτερο ρόλο. Η επίρριψη ευθυνών ανάμεσα στις δύο πλευρές έχει υπονομεύσει τις διαπραγματεύσεις.
6. Ακόμη και αν η οικονομική λογική της Ελλάδας είναι ελάχιστα σωστή, η νέα ελληνική κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς στο να εξελίξει τη σκέψη των δανειστών της και να δείξει αξιοπιστία όσον αφορά την δέσμευσή της στις μεταρρυθμίσεις. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται δημόσια δεν της έχει προσφέρει την υποστήριξη από χώρες όπως η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Αναλώνεται σε δημόσιες πόζες, ατυχείς διαπραγματευτικές τακτικές και αδιαλλαξία.
7. Η αδιάλλακτη στάση της Ευρώπης αντανακλά κάτι περισσότερο από μια απλή αποδοκιμασία του τρόπου με τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση διαχειρίζεται τις διαπραγματεύσεις. Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή είναι καλύτερα οχυρωμένη σε σχέση με το 2010 και το 2012. Υπάρχει καλύτερη προστασία μετάδοσης από τις ασθενείς χώρες. Οι αγορές, επίσης, δεν ανησυχούν όπως παλιά, καθώς κατέχουν μικρό μέρος του ελληνικού χρέους, ενώ και η ΕΚΤ έχει δημιουργήσει τον κατάλληλο αμυντικό μηχανισμό.
8. Το ότι τα πράγματα είναι σε σχετικά καλύτερη κατάσταση σε σχέση με το παρελθόν δεν σημαίνει ότι είναι απόλυτα ασφαλή. Η εύθραυστη ανάπτυξη στην Ευρώπη θα δεχθεί πλήγμα από μια ακραία κατάσταση στην Ελλάδα. Ορισμένα ιδρύματα θα αντιμετωπίσουν οικονομικές πιέσεις. Και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τις περιφερειακές επιπτώσεις ενός Grexit ή Graccident, δεδομένου πως αυτά τα δεδομένα δεν είχαν προβλεφθεί κατά τον σχεδιασμό της Ευρωζώνης.
9. Τα ποσοστά αυτή τη στιγμή είναι: 45% να υπάρξει ένας «ακατάστατος συμβιβασμός» της τελευταίας στιγμής, 10% να έχουμε μια ουσιαστική πολιτική πρόοδο και 45% μια έξοδος από ατύχημα, καθώς τα πράγματα θα ξεφύγουν από τον έλεγχο. Σύμφωνα με την τρίτη εκδοχή, αν η Ελλάδα αθετήσει κάποιες πληρωμές, τότε θα υπάρχει bank run και θα επιβληθεί έλεγχος κεφαλαίων που θα αναγκάσουν την Ελλάδα να βγει εκτός ευρώ.
10. Οι αισιόδοξοι θα προβάλουν το 45% της συμφωνίας και του συμβιβασμού, έτσι ώστε να αποφευχθεί το χάος «στο παρά πέντε» (ή για να είμαστε ακριβείς «στο και πέντε»). Οι ρεαλιστές θα υπενθυμίσουν πως υπάρχουν 90% πιθανότητες να μην επιτευχθεί αποφασιστική πρόοδος και η Ελλάδα και οι εταίροι της θα δοκιμάζουν μια εντατικοποίηση από επαναλαμβανόμενες εντάσεις και πολιτικά αδιέξοδα.
11. Αυτές οι πιθανότητες δεν είναι βέβαιες. Θα μπορούσαν και θα έπρεπε να αλλάξουν με μια πιο οραματική πολιτική και από τις δύο πλευρές στο άμεσο μέλλον, έτσι ώστε να οικοδομηθούν τα πρώτα βήματα αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Η πρόκληση γι' αυτό το ενδεχόμενο είναι ότι εξαντλείται ο χρόνος.
No comments:
Post a Comment