Eνα κλειστό γεύμα στο Mανχάταν με μενού το... ευρώ

Κατερινα Σωκου

Στις αρχές του μήνα πραγματοποιήθηκε ένα «κλειστό» γεύμα στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Η σύνθεσή του, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal αποκαλύπτει ότι συμμετείχαν διαχειριστές ισχυρών hedge funds, όπως είναι τα Soros Fund Management, Greenlight Capital και SAC Capital Advisors.

To «μενού» ακόμη πιο... ξεχωριστό: το ευρώ, η Ελλάδα και οι επιπτώσεις της κρίσης στην οικονομία της και στην οικονομία της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Οι εκτιμήσεις των διαχειριστών συνέκλιναν στη συνέχιση της καθοδικής πορείας του ευρώ, προβλέποντας μάλιστα ότι θα φτάσει σε απόλυτη ισοτιμία με το δολάριο. Στο εν λόγω δείπνο, ο διαχειριστής του Brigade Capital Ντόναλντ Μόργκαν εκτίμησε ότι το ελληνικό χρέος θα είναι «το πρώτο πιόνι που θα πέσει σε ένα ντόμινο που τελικά θα χτυπήσει και τις ΗΠΑ». Σύμφωνα, μάλιστα, με τις πηγές της Wall Street Journal, το hedge fund του επενδυτή Τζον Πόλσον, Paulson & Co, έχει αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου, τα οποία θα του αποφέρουν κέρδη αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει εντός πέντε ετών.

Πιθανότητα πτώχευσης

Η εταιρεία του αρνήθηκε να σχολιάσει, αν και τόνισε ότι «δεν καθοδηγεί ούτε επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει καμία αγορά». Η εφημερίδα παραθέτει, όμως, στοιχεία της Depository Trust & Clearing Corp., σύμφωνα με τα οποία η συνολική αξία των προϊόντων ασφάλισης (credit default swap) έναντι μιας πιθανής αθέτησης των υποχρεώσεων πληρωμών από την ελληνική κυβέρνηση διπλασιάστηκε το 2009, στα 84,8 εκατ. δολάρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τον Δεκέμβριο και μετά, ο όγκος των συμβολαίων έχει υπερδιπλασιαστεί, με την αύξηση των τιμών των εν λόγω προϊόντων να μεταφράζεται σε αύξηση των πιθανοτήτων χρεοκοπίας της χώρας.

Οπως σημειώνει η εφημερίδα, αντίστοιχες συγκεντρώσεις είχαν γίνει και στην αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης, όταν οι διαχειριστές μεγάλων hedge funds συνέκλιναν στις απόψεις τους για την τύχη της Lehman Brothers, ποντάροντας στη συνέχεια εναντίον της... Η εφημερίδα σημειώνει ότι δεν είναι παράνομο ένας διαχειριστής να ακολουθεί το επενδυτικό στοίχημα κάποιου άλλου, εκτός κι αν οι εποπτικές αρχές θεωρήσουν ότι πρόκειται για συμπαιγνία.

Είναι πλέον ξεκάθαρο: ορισμένα από τα μεγαλύτερα hedge funds των αγορών στοιχηματίζουν υπέρ της περαιτέρω εξασθένησης του ευρώ, κάποια δε φέρονται να ποντάρουν επίσης σε μία χρεοκοπία της Ελλάδας. Σημαντική λεπτομέρεια: τα στοιχήματα της Γουόλ Στριτ για την πτώση του ευρώ στην προθεσμιακή αγορά έφτασαν την εβδομάδα του δείπνου στα 60.000 συμβόλαια, στο υψηλότερο επίπεδο από το 1999.

Το νόμισμα της Ευρωζώνης διανύει μία από τις χειρότερες περιόδους από την εισαγωγή του, το 1999. Από τον Δεκέμβριο κι έπειτα βρίσκεται σε σταθερά καθοδική πορεία εξαιτίας των αρνητικών εξελίξεων όσον αφορά το δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κυμαίνεται πλέον κοντά στα 1,35 δολάρια από τα 1,51 δολάρια, περίπου, που διαπραγματευόταν τον Δεκέμβριο.

Δεν λείπουν και οι συγκρίσεις με την κατάρρευση της στερλίνας το 1992. Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, τότε ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος είχε αποκομίσει κέρδη ενός δισ. δολαρίων στοιχηματίζοντας στην πτώση του βρετανικού νομίσματος.

Βεβαίως, οποιαδήποτε σύγκριση του ευρώ με τη στερλίνα δεν είναι βάσιμη διότι ο όγκος συναλλαγών σε ευρώ είναι πολύ μεγαλύτερος.

καθημερινή

Ο Φιλ Αγγελίδης, ο Ελληνας που ανακρίνει την Goldman Sachs, αποκαλύπτει στην «Κ» τις μεθοδεύσεις σε βάρος της Eλλάδας

Συνέντευξη στον Αθανασιο Eλλις

Πριν από δύο χρόνια ήταν ο δημοκρατικός υποψήφιος για κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, αλλά έχασε από τον Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Σήμερα, ο Φιλ Αγγελίδης διερευνά τις πιθανές ευθύνες της Goldman Sachs και των άλλων χρηματοπιστωτικών κολοσσών.

Ο Ελληνοαμερικανός πρώην υπουργός Οικονομικών της Καλιφόρνιας (1999-2007), της μεγαλύτερης πολιτείας της Αμερικής και όγδοης οικονομίας του κόσμου, διορίσθηκε από τις ηγεσίες της Γερουσίας και της Βουλής πρόεδρος της διακομματικής Επιτροπής Διερεύνησης της Οικονομικής Κρίσης.

«Ελπίζω να μάθουμε την αλήθεια, και όλοι εδώ στην Αμερική, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, να κατανοήσουν το πώς φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού, και να διδαχθούμε από τα λάθη που έγιναν για να μην τα επαναλάβουμε» δηλώνει ο κ. Αγγελίδης, ο οποίος υπήρξε ιδιαίτερα αυστηρός με τους προέδρους της Goldman Sachs, της Bank of America, της Morgan Stanley και της JPMorgan Chase, τους οποίους κάλεσε πρόσφατα να καταθέσουν ενώπιον της Επιτροπής.

– Ποιες ήταν οι αιτίες που προκάλεσαν την κρίση;

– Εξετάζουμε τόσο τις ριψοκίνδυνες πρακτικές, που ακολούθησαν κάποιοι στη Γουόλ Στριτ, όσο και την αποτυχία των ελεγκτικών μηχανισμών.

– Τι ρόλο διαδραμάτισαν τράπεζες όπως η Goldman Sachs;

– Επαιρναν ρίσκα και ακολουθούσαν πρακτικές που προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα στην οικονομία μας. Η αμερικανική κυβέρνηση αναγκάσθηκε να διασώσει τη Γουόλ Στριτ, όχι μόνο με τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια που δόθηκαν αρχικά, αλλά και με εγγυήσεις και ενισχύσεις με χαμηλά επιτόκια. Το κράτος στήριξε τη Γουόλ Στριτ με τρισεκατομμύρια δολάρια.

– Ο πρόεδρος της Goldman Sachs, Λόιντ Μπλάνκφαϊν, παρομοίασε την κρίση με τέσσερις τυφώνες που χτυπούν ταυτόχρονα.

– Νομίζω ότι είναι σαφές πως ήταν πρωτίστως πράξη ανθρώπων, και όχι του Θεού. Ρώτησα ευθέως τον κ. Μπλάνκφαϊν για τις πρακτικές της Goldman Sachs, που πωλούσε την ασφάλιση στεγαστικών δανείων αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων σε επενδυτές σε όλο τον κόσμο, και εν συνεχεία στοιχημάτιζε εναντίον των προϊόντων που η ίδια είχε δημιουργήσει. Φαίνεται από τις πληροφορίες των τελευταίων ημερών ότι το ίδιο συνέβη και με την Ελλάδα. Βοηθούσαν την Ελλάδα να δανειστεί, την βοηθούσαν να κρύψει το χρέος της, και εν συνεχεία στοιχημάτιζαν εναντίον της.

– Οι ενέργειες της Goldman Sachs ήταν απλά ριψοκίνδυνες ή μήπως και παράνομες;

– Η κρίση που προκλήθηκε είναι βαθιά. Στην Αμερική εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι. Εκατομμύρια οικογένειες έχασαν τα σπίτια τους, διότι αδυνατούσαν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. Η οικονομία των ΗΠΑ, όπως και αυτή του υπόλοιπου κόσμου, έχουν πληγεί σοβαρά και σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις ίσως δεν ανακάμψουν πλήρως πριν από την πάροδο μιας δεκαετίας. Αυτό που συνέβη απαιτεί λεπτομερή διερεύνηση ώστε να διδαχθούμε για το τι συνέβη και να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε την επανάληψη ανάλογων καταχρήσεων στο μέλλον. Το Κογκρέσο μάς έχει εξουσιοδοτήσει να παραπέμψουμε στη δικαιοσύνη τις περιπτώσεις όπου θεωρούμε ότι σημειώθηκαν παρανομίες.

– Οι όποιες μεταρρυθμίσεις προτείνετε, θα εφαρμοσθούν μόνο στις ΗΠΑ;

– Σε αυτό το στάδιο είμαστε ο γιατρός που καλείται να κάνει τη διάγνωση. Εμείς θα διερευνήσουμε τι συνέβη, ώστε να είναι δυνατή η εξαγωγή των σωστών συμπερασμάτων, και εναπόκειται στο Κογκρέσο να θεσπίσει τα απαραίτητα μέτρα. Η παγκόσμια αγορά είναι αλληλοεξαρτώμενη. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να μεταρρυθμίσουν το οικονομικό τους σύστημα αποτελεσματικά εάν αυτό δεν συμβεί σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο. Αλλωστε, τράπεζες της Γουόλ Στριτ συμπεριφέρονταν σαν να είχαν πάει στα μαγαζιά για να αγοράσουν από βιτρίνα σε βιτρίνα, μόνο που σε αυτή την περίπτωση έψαχναν από χώρα σε χώρα τον πιο εύκολο ή ήπιο ελεγκτικό μηχανισμό. Η μοίρα όλων των χωρών είναι αλληλένδετη και οι όποιες μεταρρυθμίσεις στην Αμερική θα πρέπει να συνοδευτούν από μεταρρυθμίσες και σε άλλες χώρες.

Ερευνα και για τα παιχνίδια με το χρέος

– Σας ανησυχεί το τι συνέβη με την Ελλάδα;

– Φαίνεται, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται από τις εφημερίδες, ότι αυτή η πρακτική της αγοράς ομολόγων, όπως με το χρέος της Ελλάδας, και εν συνεχεία του στοιχήματος κατά των ομολόγων αυτών, υπήρξε κοινή πρακτική για την Goldman Sachs και άλλα ιδρύματα. Το όλο ζήτημα αφορά την ουσία της διαφάνειας και αυτές οι πρακτικές θα διερευνηθούν σε βάθος.

– Θα υπάρξουν μηνύσεις κατά της Goldman Sachs από επενδυτές στις ΗΠΑ στους οποίους η εταιρεία πωλούσε ομόλογα χωρών, όπως η Ελλάδα και την ίδια ώρα έκρυβε το χρέος της χώρας;

– Οπως είπα στον κ. Μπλάνκφαϊν, η Goldman Sachs δημιούργησε και πούλησε σε επενδυτές σε όλο τον κόσμο προϊόντα αξίας τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Διασφάλιζαν την αξιολόγησή τους στην υψηλότερη κατηγορία ΑΑΑ, και το έκαναν την ίδια ώρα που είχαν αποφασίσει εσωτερικά ότι η αγορά στεγαστικών δανείων κατέρρεε. Ετσι, άρχισαν να πωλούν τα δικά τους στεγαστικά δάνεια, και μάλιστα στοιχημάτιζαν ενάντια σε αυτά τα οποία πωλούσαν σε άλλους, και του είπα ότι αυτό είναι σαν να πουλάς σε κάποιον ένα αυτοκίνητο, γνωρίζοντας ότι έχει προβληματικά φρένα, και εν συνεχεία να αγοράζεις την ασφάλεια ζωής του οδηγού.

η ελληνίδα που εκλεισε την συμφωνία

Η συμφωνία swap μεταξύ της Goldman Sachs και του ελληνικού Δημοσίου που συνήφθη το 2001, μειώνοντας το χρέος της χώρας κατά 2,7 δισ. ευρώ με προμήθεια 300 εκατ. δολαρίων για την αμερικανική επενδυτική τράπεζα, ήταν μια συναλλαγή που φέρεται να επιμελήθηκε η κ. Αντιγόνη Λουδιάδη. Μπορεί σήμερα η εν λόγω συναλλαγή να βρίσκεται στο μικροσκόπιο της Fed και να εξετάζεται από τη Eurostat, ωστόσο, τότε άνοιξε για τη νεαρή Ελληνίδα μια ακόμη πόρτα στην επιτυχημένη καριέρα που είχε ήδη χαράξει στον ανταγωνιστικό, αλλά και εξαιρετικά επικερδή κόσμο των αγορών και των επενδυτικών τραπεζών.

Το 1994, σε ηλικία 30 ετών, η Ελληνίδα του Λονδίνου με δεσμούς στη Νιγηρία και την Ελλάδα μεταπήδησε από την J.P. Morgan, όπου είχε ξεκινήσει την καριέρα της, στην Goldman Sachs. Εξι χρόνια μετά, ήταν συνέταιρος της πλέον θρυλικής επενδυτικής τράπεζας της Γουολ Στριτ, παραμένοντας πάντως στο Λονδίνο καθόλη τη διάρκεια της καριέρας της. Αυτό δεν την εμπόδισε, βέβαια, να αναδειχθεί σε ένα από τα αναδυόμενα αστέρια του χρηματο-οικονομικού κλάδου διεθνώς, σύμφωνα με τη σχετική λίστα της Financial News, που υπογράμμιζε την επιρροή της ως μία από τις ισχυρότερες γυναίκες του κλάδου. Σε δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal αναφέρεται μάλιστα ότι ορισμένα μέλη του προσωπικού στα γραφεία του Λονδίνου προσποιούνταν ότι μιλούσαν στο τηλέφωνο όταν περνούσε, για να μην βρεθούν στο στόχαστρό της.

Σε κάθε περίπτωση, η κ. Λουδιάδη, απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και νωρίτερα του επιφανούς οικοτροφείου Τσέτλεχαμ, απεδείχθη πέρα για πέρα αντάξια των προσδοκιών των ανωτέρων της. Τη δεκαετία του ’90, ένας από τους επικεφαλής της κ. Λουδιάδη στον τομέα των παραγώγων αναγνώρισε το ταλέντο της σε ένα από τα πλέον δύσκολα πεδία «μάχης» των αγορών. Από τότε, αναβαθμίστηκε σε υψηλόβαθμο στέλεχος του τμήματος παραγώγων της Goldman Sachs. Γρήγορα αναδείχθηκε σε ένα από τα υψηλά διευθυντικά στελέχη στον τομέα επενδυτικής τραπεζικής της Goldman Sachs, με ετήσιες αποδοχές που κυμαίνονταν τότε στα 12 εκατ. δολάρια, σύμφωνα τουλάχιστον με δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου. Στη μοναδική συνέντευξη που είχε δώσει η κ. Λουδιάδη στη Wall Street Journal προ εξαετίας, όταν ακόμη ήταν επικεφαλής των ευρωπαϊκών δραστηριοτήτων της Goldman Sachs, είχε δηλώσει ότι είναι κατ’ εξοχήν εργασιομανής, με ένα πολύ σφιχτό πρόγραμμα, το οποίο πάντως περιλάμβανε πάντα ένα διάλειμμα για την αγαπημένη της γιόγκα.

Από το 2005 μέχρι σήμερα είναι στέλεχος της Rothesay Life, θυγατρικής της Goldman Sachs που ειδικεύεται στον σχεδιασμό συνταξιοδοτικών ταμείων για εταιρείες. Το «swap μακροβιότητας» είναι μάλιστα ένα από τα περίπλοκα προϊόντα παραγώγων που έχει επινοήσει η κ. Λουδιάδη, το οποίο ουσιαστικά αποζημιώνει την εταιρεία όταν ο ασφαλισμένος υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο διαβίωσης.

Οσο για την επίμαχη συμφωνία swap με το ελληνικό Δημόσιο φημολογείται ότι ήταν μεγάλη επιτυχία για την ίδια, αλλά έκρυβε και μεγάλο ρίσκο. Αφενός απέφερε κέρδη για την αμερικανική επενδυτική τράπεζα, η οποία όμως ήταν εκτεθειμένη κατά ένα δισ. δολάρια στην ελληνική αγορά χρέους μέσα από συμβόλαια credit default swaps. Και τότε η αγορά των cds, δηλαδή της ασφάλισης των επενδυτών από τον κίνδυνο χρεοκοπίας, δεν είχε επεκταθεί σε όγκο συναλλαγών σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, οπότε έκρυβε πολύ περισσότερους κινδύνους από σήμερα.

Καθώς αυτού του είδους τα swap τίθενται έστω και εκ των υστέρων στο μικροσκόπιο των αρχών, κατηγορούμενα ότι συνέβαλαν στην απόκρυψη του πραγματικού χρέους της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και τους επενδυτές, ο ρόλος της στον σχεδιασμό και τη σύναψη της συμφωνίας επίσης τίθεται στο στόχαστρο. Τι και αν η ίδια πάντα προτιμούσε το συντομότερο χαϊδευτικό Αντι από το βαπτιστικό της όνομα; Σύμφωνα με αρθρογράφους όπως ο Τίμοθι Γκάρτον Ας της εφημερίδας Guardian, «η Αντιγόνη είχε τελικά ρόλο και σε αυτή την τραγωδία».

καθημερινή

Πολιτική | 26.02.2010

Τα ανθελληνικά και τα φιλελληνικά

Πολλά δημοσιεύματα για την Ελλάδα στον γερμανικό τύπο έχουν ενοχλήσει το τελευταίο διάστημα, και κυρίως το πρόσφατο αφιέρωμα του περιοδικού Focus. Μήπως όμως μια πιο ψύχραιμη ανάγνωση οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα;

Πολλοί έχουν εκμανεί στην Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες με ένα δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Focus για τις δημοσιονομικές ατασθαλίες των ελληνικών κυβερνήσεων και την πολιτιστική απίσχνανση του ελληνικού έθνους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Θέματα δηλαδή που ο κόσμος έχει βούκινο κι εμείς κρυφό καμάρι. Αυτό που εξόργισε περισσότερο από όλα ήταν το εξώφυλλο. Ο τίτλος «Απατεώνες στην ευρωοικογένεια» δίπλα σε μια Αφροδίτη της Μήλου που διαθέτει αίφνης ένα δεξί χέρι σαν πλοκάμι και μας κάνει μια άσεμνη χειρονομία. Και άρχισαν πάλι οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες να τύπτουν τα στήθη τους και να ολοφύρονται για την προσβολή εθνικών κειμηλίων.

Ο δεύτερος εαυτός

Μα, για να δούμε αυτό το εξώφυλλο με λίγη ψυχραιμία. Τι λέει στον κάθε Γερμανό αναγνώστη που το αγόραζε στο περίπτερο τη Δευτέρα το πρωί; Έλεγε κάτι πολύ συγκεκριμένο, ότι πάνω στη χώρα από όπου πήγασε κάποτε η πιο ευγενής τέχνη και η πιο εκλεπτυσμένη καλαισθησία επικάθηται τώρα ένας δεύτερος εαυτός που κοροϊδεύει ή προσπαθεί τουλάχιστον να κοροϊδέψει την Ευρώπη. Μάλιστα . Έτσι εκλαμβάνει τα γεγονότα σήμερα ο μέσος Κεντροευρωπαίος, που ξέρει οπωσδήποτε από το σχολείο πέντε πράγματα για την αρχαία Ελλάδα και τρία για τη σημερινή από την προσωπική του εμπειρία, εκλαμβάνει τα γεγονότα ως ανάρμοστα για ένα έθνος με μακρά ιστορία και μάλιστα ιστορία θετικά μοιραία για την υπόλοιπη Ευρώπη. Τα γεγονότα αυτά είναι αμείλικτα: η μία ελληνική κυβέρνηση, σοσιαλδημοκρατική εκείνη, το 2001 εξωράισε τα δημοσιονομικά στοιχεία για να της επιτραπεί η είσοδος στην ευρωζώνη, η δεύτερη, συντηρητική, το 2004 κατήγγειλε την μόλις αποχωρήσασα ότι ψευδόταν για το ύψος των ελλειμμάτων και τώρα η τρίτη, και πάλι σοσιαλδημοκρατική , αποκαλύπτει ότι η άρτι αποχωρήσασα ψευδόταν επίσης ασύστολα και τα ελλείμματα ήταν κρύφια και υπέρογκα. Ναι, ο μέσος Ευρωπαίος έχει γίνει έξαλλος με την ανευθυνότητα τριών συναπτών και μάλιστα ποικιλόχρωμων ελληνικών κυβερνήσεων.

Ένας καλύτερος εαυτός

Και εμείς, οι μέσοι Έλληνες ας πούμε; Εμείς δεν έχουμε εκμανεί με τα αμείλικτα αυτά γεγονότα και τους πραγματικούς υπεύθυνους, αλλά ζητούμε επί πίνακι την κεφαλή ξένων δημοσιογράφων και δημοσιογραφίσκων που ομιλούν και γράφουν για όλα αυτά, έστω και όχι πάντα με τρόπο άρτιο, έστω και με υπερβολές, έστω και όχι πάντα με γαλατική ευγένεια. Πάντως για τα γεγονότα αυτά καθ’ αυτά και για το ότι συναπτές και ποικιλόχρωμες ελληνικές κυβερνήσεις παρέδωσαν τη χώρα μας βορά στην ευρωπαϊκή χλεύη δεν φαίνεται να κοπτόμεθα. Και σκαρώνουμε τώρα δήθεν αντι-γελοιογραφίες με τη Γερμανίδα καγκελλάριο εν ναζιστική στολή υπαινισσόμενοι ότι αυτοί δεν έχουν δικαίωμα να μας επικρίνουν, υπήρξαν θύτες των λαών. Σαν να λέμε σε κάποιον ότι δεν έχει δικαίωμα να παντρευτεί επειδή η γιαγιά του ήταν πόρνη. Το εξώφυλλο του Focus εκφράζει την οργή και την οδύνη για την έκπτωση του πολιτικού βίου στην Ελλάδα και ως εκ τούτου μας φαίνεται ουσιαστικά και βαθύτατα φιλελληνικό. Ζητά αυτό που δεν διανοούμαστε εμείς να ζητήσουμε από τον εαυτό μας, έναν καλύτερο εαυτό.

Σπύρος Μοσκόβου

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

dw

Επισκόπηση τύπου | 27.02.2010

HB: H Γερμανία θα βοηθήσει την Ελλάδα

Αμείωτος συνεχίζεται ο καταιγισμός δημοσιευμάτων για τα ελληνικά δημοσιονομικά αλλά και το δυσάρεστο ατμοσφαιρικά κλίμα που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας του εκατέρωθεν αρνητικού τύπου.

Να ξεκινήσουμε, όμως, με ένα προδημοσίευμα της Handelsblatt, το οποίο θα δημοσιευθεί την Δευτέρα και το οποίο έχει τον τίτλο «Η Γερμανία σχεδιάζει πρόβλεψη επισφάλειας για βοήθεια προς την Ελλάδα» και η εφημερίδα σημειώνει : «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προετοιμάζεται για μια πιθανή κίνηση διάσωσης της υπερχρεωμένης Ελλάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες της Handelsblatt από κυβερνητικούς κύκλους ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προτίθεται να συμπεριλάβει μια ανάλογη πρόβλεψη επισφάλειας για ενδεχόμενη βοήθεια προς την Ελλάδα, η οποία θα εμπεριέχεται στον κρατικό προϋπολογισμό. Η πρόβλεψη επισφάλειας θα συμπεριληφθεί στις τελικές διαβουλεύσεις για τον προϋπολογισμό του 2010 την ερχόμενη εβδομάδα σύμφωνα με κυβερνητικούς κύκλους».

Και η εφημερίδα συνεχίζει: «Μέχρι σήμερα το υπουργείο Οικονομικών είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις του για ένα πιθανό σχέδιο διάσωσης με στόχο την αποφυγή της χρεοκοπίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα σχέδια, ο προϋπολογισμός του 2010 θα καλύπτει ενδεχόμενες επιβαρύνσεις από μια ενδεχόμενη βοήθεια προς την Ελλάδα. Ασαφές παραμένει πάντως, σύμφωνα με τις πληροφορίες της Handelsblatt, εάν θα συμπεριλαμβάνεται ένα συγκεκριμένο ποσό ή εάν η βοήθεια προς την Ελλάδα θα συγκεκριμενοποιηθεί με ορισμένο ποσό».

«Η Ελλάδα συνεχίζει να κρατάει σε αγωνία τις αγορές» επιγράφει ρεπορτάζ της για το χρηματιστήριο η γερμανική έκδοση των Financial Times. Η εφημερίδα σημειώνει ότι η δημοσιονομική κρίση της Αθήνας θα ορίσει και την επόμενη εβδομάδα την πορεία των οικονομικών αγορών. Αν συνεχιστούν οι ανησυχίες για την Ελλάδα και άλλες νότιες χώρες της Ευρωζώνης, τότε το ευρώ θα συνεχίσει να βρίσκεται υπό πίεση».

Σειρά δημοσιευμάτων ελληνικού ενδιαφέροντος φιλοξενεί η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. Ξεχωρίζουμε στην πρώτη της σελίδα τη συνέντευξη του γενικού διευθυντή της Eurostat Βάλτερ Ραντεμάχερ, ο οποίος διατυπώνει σοβαρές κατηγορίες εναντίον ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Ο Βάλτερ Ραντεμάχερ αποδίδει ένα μέρος της ευθύνης για την δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας στα άλλα κράτη-μέλη, καθώς όπως υπογραμμίζει είχαν προκύψει προβλήματα με τα στοιχεία που έδινε η Αθήνα ήδη το 2004 και 2005.

Η Eurostat είχε ζητήσει τότε από τότε διευρυμένες αρμοδιότητες προκειμένου να διερευνήσει τους τρόπους με τους οποίους η ελληνική στατιστική υπηρεσία συγκεντρώνει τα στοιχεία. Τη σχετική ωστόσο πρόταση της Κομισιόν δεν αποδέχθηκαν πλήρως οι εθνικές κυβερνήσεις, λέει ο κ. Ράντεμάχερ, προσθέτοντας ότι τα κράτη μέλη αρνήθηκαν να εκχωρήσουν στην Eurostat τα εργαλεία με τα οποία θα μπορούσε να αποσοβηθεί η κρίση. Ο γενικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας τόνισε επίσης ότι και άλλες χώρες της ΕΕ δίνουν αριθμούς που δεν είναι σαφείς.

Στις οικονομικές της σελίδες η Süddeutsche Zeitung φιλοξενεί ένα εκτενές άρθρο με τον τίτλο «Η ελληνική ρουλέτα» και υπότιτλο «Τραπεζίτες και πολιτικοί ψάχνουν αγωνιωδώς διέξοδο από την παγίδα των χρεών. Τα νεύρα είναι κουρέλια».

Η εφημερίδα σημειώνει ότι «Η Ελλάδα κινδυνεύει να πέσει σε ένα στρόβιλο απαξίωσης από κινδυνολογίες και πολιτικούς διαπληκτισμούς. Επενδυτές στοιχηματίζουν στη χρεοκοπία της χώρας, ενώ το δηλητηριασμένο κλίμα ανάμεσα στην Αθήνα και στο Βερολίνο δυσκολεύει την εξεύρεση μιας λύσης».

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου

Υπευθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος

dw

Οικονομία | 27.02.2010

Ενδείξεις για ευρωπαϊκή στήριξη μέσω Βερολίνου

Έντονη κινητικότητα παρατηρείται τα τελευταία 24ωρα με άξονα τις προοπτικές ενίσχυσης των ελληνικών προσπαθειών για έξοδο από την κρίση. Διαψεύδονται όμως δημοσιεύματα περί κονδυλίου ανάγκης στον γερμανικό προϋπολογισμό

Μία εβδομάδα πριν από την επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στο Βερολίνο, οι ενδείξεις που θέλουν τη Γερμανία να προετοιμάζεται για ενδεχόμενη επιχείρηση οικονομικής στήριξης της Ελλάδας πληθαίνουν. Σύμφωνα με το πρακτορείο Βloomberg, που επικαλείται μέλη του γερμανικού Κοινοβουλίου, η Γερμανία προτίθεται να αγοράσει ελληνικά ομόλογα μέσω της ομάδας κρατικών τραπεζών ΚfW.

Διαψεύδει τα περί κονδυλίου ανάγκης το Βερολίνο

Την ίδια ώρα, η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, επικαλούμενη κυβερνητικούς κύκλους, υποστηρίζει ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγανγκ Σόιμπλε έχει μεριμνήσει έτσι ώστε να υπάρχει στον γερμανικό προϋπολογισμό κονδύλιο για το ενδεχόμενο στήριξης της Ελλάδας σε περίπτωση ανάγκης (πρόβλεψη επισφάλειας). Μερικές ώρες αργότερα ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών Μίχαελ Όφερ διέψευσε το σχετικό δημοσίευμα, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση δεν εξετάζει το ενδεχόμενο ειδικής μέριμνας ενίσχυσης της Ελλάδας στο πλαίσιο των τελικών διαβουλεύσεων επί του προϋπολογισμού. Ο ανταποκριτής μας στο Βερολίνο, Παναγιώτης Κουπαράνης μεταδίδει:

Κονδύλιο στον γερμανικό προϋπόλογισμό;

«Το πρακτορείο Bloomberg αναφέρει σε είδηση του ότι η Γερμανία προτίθεται να αγοράσει ελληνικά ομόλογα μέσω της κρατικής Τράπεζας Kreditanstalt für Wiederaufbau (KfW).

Η πληροφορία αυτή βασίζεται σε δηλώσεις μελών του γερμανικού κοινοβουλίου που θέλησαν να τηρήσουν την ανωνυμία τους. Εδώ θα πρέπει να υποθέσουμε ότι οι βουλευτές αυτοί θα πρέπει να ενημερώθηκαν για την πρόθεση της γερμανικής κυβέρνησης στην πρόσφατη κλειστή συνεδρίαση της επιτροπής προϋπολογισμού του κοινοβουλίου.

Η είδηση αυτή ενισχύεται από δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, στο φύλλο που θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα και το οποίο επικαλείται κύκλους της γερμανικής κυβέρνησης. Βάση αυτών των πληροφοριών ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, προτίθεται να καταθέσει την ερχόμενη εβδομάδα συμπληρωματική πρόταση στα πλαίσια της τελικής συζήτησης του κοινοβουλίου για τον προϋπολογισμό 2010. Ο κ. Σοίμπλε θα προτείνει, να προστεθεί στον προϋπολογισμό μια “πρόβλεψη επισφάλισης” για βοήθεια προς την Ελλάδα.

Στη σχετική προδημοσίευση της Handelsblatt δεν αναφέρεται το ύψος αυτού του κονδυλίου που θα αξιοποιηθεί μόνο σε περίπτωση που προκύψει η ανάγκη. Παλαιότερες πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει από άλλες πηγές κάνουν λόγο για 5 δις. ευρώ.

Το ποσό αυτό θα αντιστοιχούσε στο μερίδιο της Γερμανίας στο πλαίσιο μιας συντονισμένης βοήθειας των χωρών της ευρωζώνης προς την Ελλάδα συνολικού ύψους 25 δισ ευρώ. Λίγο αργότερα ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών χαρακτήρισε εικοτολογίες το δημοσίευμα του Handelsblatt».

Επιμέλεια: Παναγιώτης Κουπαράνης

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος

dw

Η ευκαιρία του Αντώνη Σαμαρά-Χ.Γιανναρά 'Καθημερινή

Λογικά, ένας ταλαντούχος πολιτικός θα ευχόταν να αντιμετωπίσει κάποτε, από ηγετικό πόστο, μια σοβαρή, επικίνδυνη για τη χώρα του κρίση. Και αυτό επειδή σε συνθήκες κρίσης αποδείχνεται και αναδείχνεται το πολιτικό ταλέντο – χάρισμα ξέχωρο, διαφορετικό και από την οξύνοια, τη μόρφωση, τη γοητεία.Ο Αντώνης Σαμαράς «ευτύχησε» να του δοθεί αυτή η ευκαιρία δοκιμασίας των ηγετικών του προσόντων αμέσως μετά την εκλογή του στην αρχηγία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η κρίση στην οποία βυθίζεται (με ταχύτητα κατακρημνισμού) η χώρα και που τη βρήκε να τον περιμένει, είναι μάλλον η πιο αδιέξοδη και επικίνδυνη από όσες έζησε το ελλαδικό κράτος εδώ και πολλές δεκαετίες. Μάλλον για πρώτη φορά ξεγυμνώνεται σε κοινή (διεθνή) θέα ο χαρακτήρας ανήκεστης φαυλότητας και υπανάπτυξης αυτού του κράτους, η ευτέλεια και μικρόνοια των ηγητόρων του, ο πρωτογονισμός της ιδιοτέλειας ως απόλυτη προτεραιότητα βίου σε μια χώρα που ακόμα ακκίζεται σαν κοιτίδα τάχα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.Πρώτη φορά δεν υπάρχει για την Ελλάδα όχι υποστηριχτής, αλλά ούτε δανειστής έντιμος, έξω από τα κυκλώματα των τοκογλύφων. Πρώτη φορά το ελληνικό όνομα προκαλεί όχι επιφυλάξεις ή αμφισβητήσεις, αλλά καταιγισμό γενικής αγανάκησης, προπηλακισμών, αηδιασμένης οργής. Πρώτη φορά βγαίνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και παραδέχεται, δίχως αιδώ και λύπην, την εθελούσια παραίτησή μας από την ελεύθερη αυτοδιαχείριση και την κρατική ανεξαρτησία. Την ίδια ώρα που οι τελωνειακοί απεργούν νεκρώνοντας για μια ακόμα φορά την παραλυμένη αγορά και οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών κάνουν «κατάληψη» στο γραφείο του υπουργού τους!Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Αντώνης Σαμαράς αντιδρά ώς τώρα συνετά, με σοβαρότητα και ευπρέπεια. Κρίνει τις κυβερνητικές ενέργειες κομίζοντας θετικές αντιπροτάσεις, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες επαφών με παράγοντες της παραγωγής και της αγοράς, αναζητώντας ρεαλιστικές δυνατότητες ανάσχεσης των συνεπειών της κρίσης. Δεν «λαϊκίζει», δεν περιττολογεί, εμφανίζει σεμνότητα και ήθος που το κόμμα του είχε πολλές δεκαετίες να επιδείξει – αν επέδειξε ποτέ.Θετικά, όλα αυτά, αλλά δεν αρκούν. Χαρακτηρίζουν έναν καλό ίσως διαχειριστή, όχι έναν ηγέτη. Είναι αδύνατο να αναχαιτιστεί ο τυφώνας με τη λογική και πάλι των διορθωτικών παρεμβάσεων, των «βελτιώσεων» του εκφαυλισμένου κράτους. Για να ξαναποκτήσουμε πολιτειακή ανεξαρτησία, ελευθερία αυτοδιαχείρισης, δεν αρκούν τα βελτιωτικά μερεμέτια. Χρειάζονται τομές, αλλαγές επώδυνες, θεσμικές μεταρρυθμίσεις ριζικές.Ο ολίγιστος πρωθυπουργός της χώρας έχει δείξει κιόλας όλα τα χαρτιά του, ολόκληρη την γκάμα των δυνατοτήτων του: Είναι ένας τυπικός Παπανδρέου, έχει τον λαϊκισμό στις βιολογικές του καταβολές, δεν θα πάρει ποτέ μέτρα που θα δυσαρεστήσουν τα στίφη των κρατικοδίαιτων ακαμάτηδων, του συνδικαλισμένου γκανγκστερισμού, των κομματικών χρυσοκάνθαρων. Μάλλον έλπιζε να έχει οικονομικά ανταλλάγματα ξεπουλώντας μέσα στον χειμώνα τα κρίσιμα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και εντείνοντας τον μεθοδικό αφελληνισμό της παιδείας, της γλώσσας, της ιστορικής συνείδησης των Ελλήνων – όπως μοιάζει να απαιτούν «ξένα κέντρα αποφάσεων» και όπως φάνηκε με τη στελέχωση των σχετικών υπουργείων. Αλλά «δεν του βγήκε». Τώρα τρέχει αλαλιασμένος από χώρα σε χώρα μάλλον ευελπιστώντας ότι με καλές δημόσιες σχέσεις και τα αγγλικά μητρική του γλώσσα θα ξαναβρεί δανειστές για να παρατείνεται ο ηδονικός λήθαργος (ή επιθανάτιο κώμα) της ελλαδικής κοινωνίας.Ο Αντώνης Σαμαράς θα αποτελούσε αντιπρόταση στον Παπανδρεϊσμό, αν άλλαζε τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού: Αν μετέφερε την αναμέτρηση από το πεδίο της έγνοιας για το ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις, στο πεδίο των πραγματικών προβλημάτων της χώρας. Ο ρεαλισμός της μεταφοράς θα γινόταν φανερός στη γλώσσα: Αν τολμούσε ο Σαμαράς αυτό που περιμέναμε από την πρώτη στιγμή της ανάρρησής του στην ηγεσία: Τίμια και ανυπόκριτα να ζητήσει, για λογαριασμό του κόμματός του, συγγνώμη από τον λαό, συγγνώμη για τα λάθη, τις παραλείψεις, την αβελτηρία – τα εγκλήματα που διέπραξε το κόμμα του σαν κυβέρνηση τα τελευταία πέντε χρόνια.Και για να είναι πράξη, όχι πυροτέχνημα η αίτηση συγγνώμης, να αποσύρει ο αρχηγός από το προσκήνιο όλο τον θίασο της πεντάχρονης εγκληματικής αθλιότητας – να διαστείλει η κοινή γνώμη το κόμμα του Σαμαρά από τους αποτυχημένους, ανίκανους ή διεφθαρμένους που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και στον διεθνή διασυρμό. Είναι στοιχειώδες και αυτονόητο χρέος του ηγέτη να διασώσει τους στόχους και την αξιοπιστία μιας πολιτικής παράταξης και όχι τα προνόμια ανυπόληπτων, αποδεδειγμένης ασημαντότητας ή και φαυλότητας στελεχών.Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει τουλάχιστον να καταλαβαίνει το κυρίως πολιτικό δίλημμα που με τρόπο αδυσώπητο θέτει η τρέχουσα κρίση της χώρας: ΄Η θα ξαναστηθεί από την αρχή το ελλαδικό κράτος ή θα δεχθούμε τελεσίδικα το ιστορικό μας τέλος. Να ξαναστηθεί το κράτος, σημαίνει: Αλλα κριτήρια και άλλους στόχους για την οργάνωση του κοινού μας βίου, άλλους θεσμούς εκπαίδευσης, δημόσιας διοίκησης, συνδικαλισμού, άμυνας, άλλο εκλογικό σύστημα, άλλη οργάνωση του κοινοβουλίου, άλλες προϋποθέσεις λειτουργίας των κομμάτων. Αν ένα κόμμα εξουσίας δεν δουλέψει επίμοχθα και επιτελικά για να συγκροτήσει προτάσεις τέτοιων ριζικών αλλαγών, από πού αλλού να προκύψει ελπίδα;Εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα, φίλος προσωπικός του Οδυσσέα Ελύτη και πνευματικό έκγονο της ελληνοκεντρικής «στροφής» που μας κληροδότησε η Γενιά του ’30, ο Αντώνης Σαμαράς θα μπορούσε να είναι ο πρώτος πολιτικός αρχηγός, μετά τον Ιωνα Δραγούμη, που να καταλαβαίνει τον ελληνισμό σαν κοσμοπολίτικη πρόταση πολιτισμού και όχι σαν βαλκανική επαρχία που πιθηκίζει συμπλεγματικά τη Δύση. Πρέπει να καταλαβαίνει ότι μόνο η καισαρική ιδεολογική διαφοροποίηση του κόμματός του από τον αχταρμά των πατριδομηδενιστών που κυβερνάει τον τόπο μετά τη μεταπολίτευση του ’74, θα μπορούσε να αναδείξει και το κόμμα του πάλι σε «παράταξη» και στο κράτος το ελλαδικό να ξαναδώσει αξιοπρέπεια.Για να ξαναστηθεί κράτος, λειτουργικό, παραγωγικό, οικονομικά εύρωστο, πρέπει ο Ελληνας να ξαναβρεί τον αυτοσεβασμό του, τη ζωντανή συνέχεια της γλώσσας του, την ιστορική του αυτοσυνειδησία και τις ευθύνες που αυτή γεννάει. Να ξαναγεννηθεί σχολειό που να ετοιμάζει πολίτες με κριτική σκέψη, όχι ανδρείκελα των επαγγελματιών του συνδικαλισμού και των αδίστακτων καπήλων της Αριστεράς. Η έξοδος από την κρίση είναι συνάρτηση στόχων κοινωνικών και ηγετικού αναστήματος.Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» παραμένει το πιο ρεαλιστικό εγχειρίδιο πολιτικής πρακτικής που γνώρισε ο νεότερος Ελληνισμός.

eprepe na ftasei o Samaras stis Vrixeles gia na allaxei to klima ths Europis apenanti stin Ellada. lornion

Ο γύρος της Γης με εντυπωσιακό «ηλιακό πλοίο»

Το PlanetSolar που παρουσιάστηκε στο Κίελο θα καθελκυθεί τέλη Μαρτίου

AFP

ΚΙΕΛΟ. Το μεγαλύτερο «ηλιακό πλοίο», που κινείται εξ ολοκλήρου με ηλιακή ενέργεια, παρουσίασαν χθες στο Κίελο της Γερμανίας οι κατασκευαστές του, που σκοπεύουν να πραγματοποιήσουν με αυτό περίπλου της Γης το 2011.

«Τα συναισθήματά μου δεν περιγράφονται καθώς βλέπω μπροστά μου το πλοίο για το οποίο τόσα όνειρα έχω κάνει», είπε χθες ο σχεδιαστής και κυβερνήτης του PlanetSolar Ραφαέλ Ντομζάν. Το εντυπωσιακά σχεδιασμένο καταμαράν, μήκους 31 μέτρων και πλάτους 15, πλέει με ταχύτητα 15 κόμβων, ενώ μπορεί να φιλοξενήσει 50 επιβάτες στο ταξίδι του γύρω από τη Γη. Το φουτουριστικό σκάφος, που μπορεί να «ξεδιπλώνει» πλευρικά πτερύγια, ενισχύοντας την ευστάθειά του, διαθέτει 500 τετραγωνικά μέτρα ηλιακών συλλεκτών στο κατάστρωμά του, αλλά και πάλλευκο πιλοτήριο στο μέσον της υπερκατασκευής.

Κατασκευασμένο στα ναυπηγεία σκαφών αναψυχής Knierim Yacht Club του Κιέλου, ο πρωτότυπος σχεδιασμός του σκάφους του επιτρέπει την καλή και γρήγορη πλεύση, ακόμη και σε συνθήκες θύελλας και πολύ ψηλού κυματισμού. Το PlanetSolar θα καθελκυθεί επισήμως στα τέλη Μαρτίου στο λιμάνι του Αμβούργου, που θα γιορτάζει τότε τα 821 χρόνια ιστορίας του. Τον Απρίλιο του 2011 το σκάφος, που θα έχει έως τότε ολοκληρώσει τους δοκιμαστικούς του πλόες, θα ξεκινήσει τον περίπλου του πλανήτη.

Παρότι οι δημιουργοί του PlanetSolar γνωρίζουν ότι η ηλιακή ενέργεια δεν πρόκειται να υποκαταστήσει τους κινητήρες ντίζελ στα εμπορικά και άλλα πλοία, φιλοδοξία τους είναι η προώθηση της ηλιακής ενέργειας και η ευαισθητοποίηση του κοινού για τις δυνατότητες των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. «Το PlanetSolar φιλοδοξεί να αποδείξει ότι είμαστε ικανοί να αλλάξουμε, ότι υπάρχουν λύσεις και ότι δεν είναι πολύ αργά. Οι σημερινές μας επιλογές θα καθορίσουν το μέλλον της ανθρωπότητας», αναφέρουν οι κατασκευαστές του πρωτοποριακού σκάφους σε δελτίο Τύπου.

Τα δύο μέλη του πληρώματος του σκάφους των 60 τόνων σχεδιάζουν να κρατηθούν όσο γίνεται πιο κοντά στον Ισημερινό κατά τον περίπλου της Γης, σε μία προσπάθεια να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο ηλιακό φως. Η απόσταση των 40.000 χλμ. που θέλουν να καλύψουν οι σχεδιαστές του PlanetSolar θα τους κρατήσει στη θάλασσα περίπου 140 ημέρες, με τους διοργανωτές να εκτιμούν ότι το σκάφος θα επιτύχει μέση ταχύτητα οκτώ κόμβων την ώρα. Η προγραμματισμένη ρότα του PlanetSolar θα το οδηγήσει κατά μήκος του Ατλαντικού, διά μέσου της Διώρυγας του Παναμά, στον Ειρηνικό, τον Ινδικό και τέλος στη Μεσόγειο, μέσω του Σουέζ.

Ο γερμανικός Τύπος για την επίθεση του Focus

Παραλογισμό, φτηνές γενικεύσεις και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη χαρακτήρισε ο γερμανικό Τύπος την επίθεση ορισμένων γερμανικών εντύπων κατά της Ελλάδας

10:35

Αντιδράσεις προκάλεσε και στον γερμανικό Τύπο προκάλεσε η επίθεση ορισμένων γερμανικών εντύπων κατά της Ελλάδας.

Για «συζήτηση με αυξανόμενο παραλογισμό» κάνει λόγο το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel στην ηλεκτρονική του έκδοση.

«Υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα που κατηγορούν τη Γερμανία ότι αντιμετώπισε πολύ σκληρά την Αθήνα στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων προσπαθειών της Ευρωπαικής Ενωσης να ενθαρρύνει την Ελλάδα να εξυγιάνει την οικονομία της» γράφει το γερμανικό περιοδικό.

Παράλληλα, αναφέρει ότι «πολλοί Έλληνες πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θεόδωρου Πάγκαλου, αναφέρθηκαν στην άρνηση του Βερολίνου να καταβάλει επανορθώσεις για τη ναζιστική κατοχή στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».

Η εφημερίδα Suddeutsche Zeitung, αναφερόμενη στο επίμαχο δημοσίευμα του περιοδικού Focus, κάνει λόγο για «φτηνές γενικεύσεις και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη » όταν συλλήβδην κατηγορούνται οι Ελληνες ότι «εξαπατά ο ένας τον άλλο σε κάθε ευκαιρία ή ότι οι Ελληνες εργάζονται μόνο όταν έχουν δωροδοκηθεί»

«Τέτοιες απόψεις δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε εκείνους που ευθύνονται για τη δυσφορία, οι οποίοι είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι, και όλους εκείνους τους Ελληνες που υποφέρουν, και που τώρα πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό».

«Οταν οι επιθέσεις προέρχονται από τους Γερμανούς, είναι διπλά επιβλαβείς. Ο μεγαλύτερος καταβολέας δωροδοκιών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ήταν η γερμανική εταιρεία Siemens.

Επιπλέον, οι Έλληνες αισθάνονται ότι έχουν εξαπατηθεί με την μη καταβολή των επανορθώσεων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου" σημειώνει η εφημερίδα και προσθέτει: «Η διένεξη ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία είναι ιδιαίτερα επιβλαβής, γιατί ρίχνει νερό στο μύλο των λαϊκιστών και στις δύο πλευρές και δυσκολεύει εκείνους που αναζητούν μια διέξοδο από τη σημερινή κρίση."

Η κεντροδεξιά εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει πάντως από την πλευρά της οτι «η Ελλάδα αντιμετωπίζει δύσκολες πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις και για τον λόγο αυτό δεν αποτελεί έκπληξη η αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων ,στο πρόσωπο της Ευρωπαικής Ενωσης η οποία έχει επιβάλει σκληρά μέτρα λιτότητας στη χώρα»-

Ευθύνες του ΚΚΕ Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη Αλήθεια, τι θέλει να δείξει το ΚΚΕ (και όχι να αποδείξει) με την κατάληψη του Χρηματιστηρίου της Αθήνας; Οτι αυτό όπως και οι τράπεζες είναι κεντρικά όργανα του «καπιταλισμού». Πράγματι είναι! Το πρόβλημά μας δεν είναι αν υπάρχουν και λειτουργούν, αλλά αν υπάρχουν και λειτουργούν σωστά. Και γενικότερα: δύσκολο είναι να πείσεις ότι το πρόβλημά μας είναι ο «καπιταλισμός» γενικά επειδή κατανέμει άνισα τον πλούτο και ευθύνεται για την κρίση. Το πρόβλημά μας είναι ο καθυστερημένος «καπιταλισμός» που αναπτύσσει νοσηρές παραφυάδες μέσα από τη φοροδιαφυγή και τη διαπλοκή με το κράτος, τη διόγκωση του οποίου, με όλες τις «λαϊκές» διεκδικήσεις ασυλλόγιστα προωθεί το ΚΚΕ Εκείνο που μας προτείνει το ΚΚΕ, μετά την «επαναστατική» ανατροπή του «καπιταλισμού», είναι ένα σοβιετίζον μοντέλο με κρατικοποιημένες όλες τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας: της παραγωγής, της διανομής του πλούτου, της πολιτικής, των κοινωνικών σχέσεων, της πνευματικής και πολιτισμικής συγκρότησής του. Αυτό το μοντέλο απροκάλυπτα μάς προτείνει, αδιαφορώντας για τις φρικτές εμπειρίες που έχουμε από αυτό. Προσφέρει πολύ κακές υπηρεσίες σε αυτό που το ίδιο αποκαλεί «λαϊκά συμφέροντα» ή συμφέροντα «των εργαζομένων». Ο λαός και οι εργαζόμενοι ζουν με τον «καπιταλισμό», τον καθυστερημένο και μη, και υποφέρουν περισσότερο από τον καθυστερημένο, παρά από τον ίδιο τον «καπιταλισμό» που είναι ο δοκιμασμένος τρόπος για να ζει, να εργάζεται ένας λαός και να παράγει πλούτο. Τελευταία πλασάρεται ένα άλλο σύνθημα, πιο παράλογο από όλα τα άλλα: υπεύθυνος για την κρίση είναι ο «καπιταλισμός», δικά του είναι τα δάνεια και τα ελλείμματα και αυτός πρέπει να τα πληρώσει με εξοντωτική φορολογία... Η ελάχιστη ανάλυση του συστήματος που τροφοδοτεί τα ελλείμματα αποκαλύπτει άλλα γεγονότα που επαναλαμβάνονται επί δεκαετίες. Με τις διεκδικήσεις και τη δράση του ΚΚΕ και των «άλλων προοδευτικών δυνάμεων» διαμορφώθηκε αυτό το πληθωρικό κράτος, δαπανηρό, σπάταλο και ταυτόχρονα αναποτελεσματικό. Κανείς δεν σκέφτεται ούτε το κόστος ούτε την απόδοση και πολύ λιγότερο τη σχέση κόστους και απόδοσης. Αυτό είναι το κεντρικό και δύσκολο πρόβλημά μας σήμερα και μεγάλη είναι η ευθύνη του ΚΚΕ και των «άλλων προοδευτικών δυνάμεων» που απαιτούν να κηρυχθεί κρατικοποιημένο το σύνολο της εργασίας. Με την υποστήριξη της λαϊκίστικης και πελατειακής αντίληψης από την οποία διέπεται το πολιτικό μας σύστημα επί τρεις τουλάχιστον δεκαετίες, ίσως το μεγαλύτερο μέρος των δανείων και των ελλειμμάτων διατέθηκε για να διαμορφωθεί αυτό το κράτος - τέρας. Στις διαδικασίες διαμόρφωσής του πρωτοστάτησε, ήταν ο πρωταγωνιστής, το ΚΚΕ και του ανήκει μεγάλο μέρος της ευθύνης. Αυτό το νοσηρό κράτος και ο εξίσου νοσηρός και διαπλεκόμενος, ο κρατικοδίαιτος «καπιταλισμός» είναι το μεγάλο πρόβλημα σήμερα, ο πραγματικός εχθρός των λαϊκών συμφερόντων. Το ΚΚΕ συνειδητά, εν ονόματι κάποιας «επανάστασης» που δεν έρχεται, προωθεί αυτό το σύμπλεγμα πολιτικού βίου και εθνικής ζωής. Λαϊκές διεκδικήσεις πάντοτε υπάρχουν και αλίμονο αν δεν υπήρχαν. Αρκεί να τις τοποθετεί κανείς σε υπαρκτό και πραγματικό πλαίσιο. Εκεί το ΚΚΕ θα μπορούσε να προσφέρει υπηρεσίες και στον εαυτό του (να ξεκολλήσει επιτέλους από το 7%) και στον τόπο.

Επισκόπηση τύπου | 25.02.2010

Άγκελα Μέρκελ: «Είμαι ευγνώμων στον κ. Παπανδρέου»

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:

Σήμερα στο γερμανικό τύπο οι δηλώσεις Μέρκελ και Σταϊνμάιερ για εμπιστοσύνη στην ελληνική κυβέρνηση και κριτική στο Focus.

«Τι εξοργίζει τους Έλληνες», «Η οργή του κ. Πετσάλνικου», «Τροφή στους λαϊκιστές», είναι ορισμένοι από τους σημερινούς τίτλους του γερμανικού τύπου, όπου καταγράφεται ο απόηχος της χθεσινής γενικής απεργίας και της προκλητικής φωτογραφίας του περιοδικού Focus.

Αρχίζουμε όμως από τη συνέντευξη της καγκελαρίου A.Μέρκελ για την πολιτικής της κυβέρνησης συνασπισμού στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, όπου σε ερώτηση για την Ελλάδα έκανε τις παρακάτω δηλώσεις: «Νομίζω ότι η εμπιστοσύνη των αγορών προς το ευρώ θα επιτευχθεί μόνον εάν η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες με μεγάλα ελλείμματα χτυπήσουν το κακό στη ρίζα του. Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Η καγκελάριος Μέρκελ στηρίζει την ελληνική κυβέρνηση

Γι’ αυτό είμαι ευγνώμων προς τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος σε αντίθεση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν άνοιξε τα χαρτιά του και διακήρυξε την ετοιμότητα της χώρας να προχωρήσει στην εξυγίανση των δημοσιονομικών της και την επανάκτηση την ανταγωνιστικότητά της….Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένη γιατί η ελληνική κυβέρνηση είναι διατεθειμένη, μαζί με την Κομισιόν και με τους ειδικούς από το ΔΝΤ, να αξιολογήσει την κατάσταση και σε περίπτωση ανάγκης να λάβει και επιπρόσθετα μέτρα.»

Επίσης σε συνέντευξή του προς την εφημερίδα Handelsblatt ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών Χανς - Βάλτερ Σταϊνμάιερ απαντά στο ερώτημα, εάν η Ελλάδα καταφέρει να αλλάξει τη στιγμή που οι Έλληνες αντιδρούν με απεργίες: «Αυτό δεν με εκπλήσσει. Αλλά εάν θεωρώ κάποιον ικανό να εφαρμόσει το σχέδιο σταθερότητας, αυτός είναι ο Γιώργος Παπανδρέου».

Και εάν δεν τα καταφέρει; Επιμένει ο δημοσιογράφος: «Εάν συνεχιστεί η σημερινή πολιτική θα τεθεί σε κίνδυνο η σταθερότητα της Ελλάδας», απαντά ο κ. Σταϊνμάιερ.

Σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει, με δεδομένα όλα αυτά τα τρικ, θα πρέπει η Ελλάδα να εγκαταλείψει την ευρωζώνη; Ρωτήθηκε ο κ. Σταϊνμάιερ. «Πριν ληφθούν τέτοιου είδους μέτρα θα πρέπει να εφαρμοσθεί το πρόγραμμα σταθερότητας», υποστήριξε ο Γερμανός πολιτικός.

«Τροφή στους λαϊκιστές» - το δημοσίευμα του Focus

Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου σχολιάζει τον απόηχο της προκλητικής φωτογραφίας του περιοδικού Focus με τίτλο «Τροφή στους λαϊκιστές»: «Ναι, είναι αλήθεια ότι το ελληνικό κράτος εξαπάτησε την Ευρώπη. Γι’ αυτό επιτρέπεται να είμαστε οργισμένοι. Οργισμένοι εναντίον ενός συστήματος που συμπαρασύρει και άλλες χώρες - μέλη στην άβυσσο. Ταυτόχρονα στη Γερμανία υπάρχει ελευθεροτυπία και ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει. Αυτό όμως δεν απαλλάσσει κανένα ΜΜΕ από την ευθύνη και την υποχρέωση να εξετάζει προσεκτικά τα δεδομένα. Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Το πρωτοσέλιδο του Focus στις 22.02.

Οι φθηνές γενικεύσεις του τύπου, οι Έλληνες εξαπατούν, οι Έλληνες δεν εργάζονται, ή οι Έλληνες λαδώνουν, είναι εντελώς απαράδεκτες. Διότι τέτοιες γενικεύσεις δεν διαφοροποιούν μεταξύ των πραγματικών υπευθύνων και την πλειοψηφία των Ελλήνων, η οποία υποφέρει και τώρα της ζητούν και νέες θυσίες.

Εάν μάλιστα τέτοιου είδους σχόλια προέρχονται από τους Γερμανούς, τότε είναι καταστροφικά. Γιατί τα τελευταία χρόνια αυτός που λάδωσε με τη μεγαλύτερη εμβέλεια ήταν η γερμανική Siemens. Επιπλέον οι Έλληνες αισθάνονται ότι στο θέμα των κατοχικών αποζημιώσεων εξαπατήθηκαν από τους Γερμανούς. Το μοιραίο σε αυτή την ελληνο-γερμανική διένεξη είναι ότι και στις δύο πλευρές επικράτησαν τώρα οι λαϊκιστές και δυσκολεύουν όσους προσπαθούν αυτή τη στιγμή να βρουν διέξοδο από την κρίση. Από τη μια είναι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που υποσχέθηκαν βοήθεια στην Αθήνα και από την άλλη η νέα ελληνική κυβέρνηση, που δίνει τον καλύτερο εαυτό της και αξίζει τον κόπο να της δοθεί μια ευκαιρία.»

Στην ίδια εφημερίδα, στη Süddeutsche Zeitung, στις οικονομικές σελίδες, διαβάζουμε όσον αφορά την κρίση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη τα ακόλουθα: «Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν εθνικές διέξοδοι από την κρίση. Κάθε χώρα πρέπει ασφαλώς να επιλύσει τα προβλήματα που προκάλεσε η κακοδιαχείριση μόνη της. Ουδείς μπορεί να βοηθήσει π.χ. στη εξυγίανση των δημοσιονομικών την Ελλάδα. Η εξυγίανση αυτή όμως για να έχει διάρκεια και επιτυχία, πρέπει οι Έλληνες να βρουν ανοιχτές και αναπτυσσόμενες αγορές για να μπορέσουν να βγουν από το διέξοδο στα προβλήματά τους. Αυτό ισχύει και για τις μεγάλες βιομηχανικές χώρες: δηλαδή χρειάζονται ένα ευνοϊκό πλαίσιο για να αποδυναμώσουν τα προβλήματα που προέρχονται από την κρίση. Η ανάπτυξη μπορεί να μην είναι το παν, αλλά χωρίς ανάτπυξη όλα τα άλλα όπως π.χ. οι περικοπές δεν είναι τίποτε.»

Χωρίς πλατιά απήχηση η γενική απεργία Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: "8 στους 10 Έλληνες" λένε όχι στις απεργίες

Τέλος οι περισσότερες γερμανικές εφημερίδες δημοσιεύουν σήμερα ρεπορτάζ για την χθεσινή γενική απεργία. Όλα σχεδόν τα δημοσιεύματα κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος: η γενική απεργία δεν είχε απήχηση στην πλειοψηφία. Χαρακτηριστικό είναι το ρεπορτάζ του Γκερντ Χέλερ στην οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt:

«Την γενική απεργία κατά των περικοπών της σοσιαλιστικής κυβέρνησης δεν πρέπει να την βλέπουμε τόσο δραματικά. …Διότι τα συνδικάτα δεν έχουν μεγάλη επιρροή στην ιδιωτική οικονομία, ενώ στο δημόσιο τομέα είναι οι περισσότεροι συνδικαλισμένοι.»

«Επίσης δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων στο δημόσιο τομέα δεν είχε μεγάλη απήχηση, διότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση οχτώ στους δέκα Έλληνες είναι κατά των απεργιακών κινητοποιήσεων λόγω της κρίσης. Και το κλου της υπόθεσης είναι ότι λόγω της απεργίας των δημοσιογράφων η γενική απεργία δεν προβλήθηκε καν στα ΜΜΕ.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Γιώργος Παππάς DW

Πολιτική | 25.02.2010

Οι ευθύνες της Κομισιόν για τις ελληνικές στατιστικές

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο

Πέντε φορές το 2009 οι Γιούροστατ διατύπωσε αμφιβολίες για τα στατιστικά στοιχεία της Αθήνας, χωρίς να δραστηριοποιηθεί η Κομισιόν. Πόσα θα αλλάξουν με την ενίσχυση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων της Eurostat;

Πολλοί το υποπτεύονταν, αρκετοί το γνώριζαν, αλλά κανένας δεν έκανε κάτι για το παραποιημένα στατιστικά στοιχεία που εμφάνιζε μειωμένο το δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Ο πρόεδρος της ομάδας του Eurogroup, πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σε θέση άμυνας δηλώνει: "Το ότι δεν είδαμε στην Ελλάδα όλα, όσα θα έπρεπε να είχαμε δει δεν οφείλεται στο ότι οι Βρυξέλλες και οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών δεν ήλεγξαν προσεκτικά. Οφείλεται πολύ περισσότερο στο ότι η ελληνική κυβέρνηση μας έδωσε λάθος στοιχεία".

Ήταν πάντως γνωστό ότι η Αθήνα έδωσε στις Βρυξέλλες παραποιημένα στοιχεία για το χρέος. Την περασμένη χρονιά όμως η ελληνική κυβέρνηση το παράκανε. Τον Απρίλιο η Αθήνα μιλούσε για έλλειμμα 4%, το πραγματικό έλλειμμα όμως ήταν σχεδόν 13%.

Σε έκθεση τη Κομισιόν για την παραποίηση στατιστικών της Ελλάδας αναφέρεται ότι η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία πέντε φορές τo 2009 είχε διατυπώσει αμφιβολίες για τα στοιχεία της Αθήνας, χωρίς να ζητηθούν ευθύνες από την ελληνική κυβέρνηση.

Δεν είδα, δεν άκουσα

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο προεδρεύων στην Ευρωζώνη Ζαν Κλοντ Γιούνκερ "Η Κομισιόν συμπεριφέρεται σαν να μην είδε και να μην άκουσε τίποτα. Το πρόβλημα είναι ότι φυσικά και γνώριζε. Οι υποψίες υπήρχαν και θα έπρεπε να ενεργοποιηθεί", επισημαίνει η Inge Grässle, Γερμανίδα ευρωβουλευτής του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Δέκα φορές από το 2004 και μετά πήγαν οι απεσταλμένοι της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας στην Αθήνα, μίλησαν με τις ελληνικές αρχές για το πρόβλημα, αλλά τίποτα δεν άλλαξε.

Τώρα η ΕΕ θέλει να εντείνει τους ελέγχους για τα στατιστικά στοιχεία. Και το βήμα αυτό χαιρετίζει ο προεδρεύων στην Ευρωζώνη Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. "Η Eurostat πρέπει να μπορεί να ελέγχει αριθμό με αριθμό και υπηρεσία με υπηρεσία, αν τα στοιχεία είναι σωστά", λέει ο κ. Γιούνκερ.

Πάντως για την ευρωβουλευτή του CDU Ίνγκε Γκρέσλε όλα αυτά είναι ακτιβισμός, αν όχι κενές υποσχέσεις. "Φοβούμαι ότι αυτή η μεταρρύθμιση θα έχει επιδερμικό χαρακτήρα. Και ότι δεν θα έχει τα αποτελέσματα που όλοι περιμένουμε και τα αποτελέσματα που εν τέλει χρειαζόμαστε τελικά για τα κράτη-μέλη - παραβάτες".

Peter Heilbrunner / Γιώργος Παππάς /DW

25/02/10 06:38

Συνέντευξη στο BBC Έκρηξη Πάγκαλου κατά Γερμανίας και υπαινιγμοί για τα στοιχεία της Ιταλίας

Eurokinissi

Η κατάσταση δεν θα έφθανε σε αυτό το σημείο αν υπήρχε ισχυρή ηγεσία στην ΕΕ, σύμφωνα με τον Θ.Πάγκαλο

Λονδίνο

Επόμενο άρθρο: Συγκρατημένη η κυβέρνηση έναντι των δηλώσεων Πάγκαλου για τη Γερμανία (25/2/2010) Δείτε το βίντεο... Η Ιταλία έκανε περισσότερα από την Ελλάδα για να αποκρύψει την κατάσταση των οικονομικών της, προκειμένου να διασφαλίσει την είσοδό της στην ευρωζώνη, είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος, προσθέτοντας ότι η κριτική της Γερμανίας καθίσταται άστοχη λόγω της ιστορίας της. «Απλά βάζεις κάποια ποσά χρημάτων στην επόμενη χρονιά... αυτό το έκαναν όλοι και η Ελλάδα το έκανε σε μικρότερο βαθμό από ό,τι η Ιταλία για παράδειγμα» σχολίασε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σε συνέντευξή του στη ραδιοφωνική υπηρεσία του BBC την Τετάρτη. Όπως μετέδωσε το Reuters, ο κ.Πάγκαλος επέκρινε και την στάση της Γερμανίας απέναντι στην ελληνική κρίση, λέγοντας ότι η Αθήνα ποτέ δεν έλαβε αποζημιώσεις για τις οικονομικές επιπτώσεις της ναζιστικής κατοχής κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Πήραν τον ελληνικό χρυσό που βρισκόταν στην Τράπεζα της Ελλάδος, πήραν τα ελληνικά χρήματα και ποτέ δεν τα επέστρεψαν. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει κάποια στιγμή να αντιμετωπιστεί» έιπε και προσέθεσε: «Δεν λέω ότι αναγκαστικά πρέπει να επιστρέψουν τα χρήματα, αλλά πρέπει τουλάχιστον να πουν 'ευχαριστώ' και «δεν θα πρέπει να παραπονιούνται τόσο πολύ για κλοπές και ασάφειες στις οικονομικές συναλλαγές». Ο Θεόδωρος Πάγκαλος είπε επίσης ότι η κατάσταση στην Ελλάδα δεν θα έφθανε σε αυτό το σημείο αν υπήρχε ισχυρότερη ηγεσία εντός της ΕΕ. «Η ποιότητα ηγεσίας σήμερα στην Ένωση είναι πολύ, πολύ φτωχή πραγματικά» ανέφερε, παρατηρώντας πως ήταν καλύτερα την δεκαετία του '80, όταν ο Ζακ Ντελόρ ήταν επικεφαλής της Ευρωπαίκής Επιτροπής, ενώ τη διακυβέρνηση της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας είχαν οι Χέλμουτ Κολ, Φρανσουά Μιτεράν και Μάργκαρετ Θάτσερ. Newsroom ΔΟΛ