Η παρακμή της Ομογένειας στην Αμερική:/ΚΑΛΑΜΙ

Η παρακμή της Ομογένειας στην Αμερική: «Ώσπου να καταντήσει σαν μία ξένη φορτική»

Η Ομογένειά μας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στην δύση του 2009 και στην χαραυγή του 2010, πρέπει να θέσει στον εαυτό της και να απαντήσει, ορισμένα κεφαλαιώδους σημασίας ερωτήματα, για να αποκτήσει την αυτογνωσία που θα της ξαναδώσει την αυτοπεποίθηση, που αυτή την ώρα μοιάζει να την έχει εγκαταλείψει, προκειμένου να εξέλθει από το τέλμα μέσα στο οποίο την καταδίκασαν να παραμένει μικρόνοες αυτοδιορισθέντες «ηγετίσκοι» με κοντόθωρη αντίληψη και Μηδική συμπεριφορά.
Τα τελευταία 20 χρόνια η ομογένεια μαράζωσε. Παρά το γεγονός ότι δεν σταμάτησε να προοδεύει και να αναπτύσσεται σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, σαν ομάδα επιρροής και σαν εθνικό σύνολο, έχασε κάθε ικμάδα δυναμικότητας, τουλάχιστον έτσι όπως την γνωρίσαμε στο παρελθόν. Με τη δόξα του εμπάργκο. Με τους αγώνες για τα εθνικά θέματα. Με τις θαυμαστές κινητοποιήσεις έξω από το Λευκό Οίκο.
Έπαψε, δυστυχώς, η Ομογένεια να αποτελεί υπολογίσιμο παράγοντα στην αμερικανική πολιτική σκηνή, φυσικά και στην ελληνική. Παρότι παραμένουν αρκετοί ομογενείς επιχειρηματίες δίπλα σε σημαντικά πολιτικά πρόσωπα της αμερικανικής πολιτικής σκηνής, εντούτοις η όποια εθνική δραστηριότητά τους δεν καταφέρνει να σπάσει το φραγμό ενημέρωσης που έχει επιβάλει από τη μία μεριά το ανενεργό Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ). Και, από την άλλη, η σιωπηρή παρουσία της καλλίλογης, πλην, όμως, αναποτελεσματικής Αρχιεπισκοπής.
Και για έναν πρόσθετο λόγο: Την κατευθυνόμενη και ελεγχόμενη εν πολλοίς πληροφόρηση, μερίδας των γκετοποιημένων ομογενειακών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ).
Για τους τρεις αυτούς λόγους η ομογένεια των ΗΠΑ απώλεσε τη δυνατότητά της να αρθρώνει αποφασιστικό λόγο στο μητροπολιτικό κέντρο. Σταμάτησε να είναι συνομιλητής των ελληνικών κυβερνήσεων και των πολιτικών κομμάτων, εξαιτίας της δικτατορικής επιβολής του ΣΑΕ, ως ντε και καλα, εκπρόσωπό της. Έχασε την ομοθυμία της. Απώλεσε τη φωνή της. Πέρασε από το αγωνιστικό προσκήνιο στο σιωπηλό παρασκήνιο. Από πρωταγωνιστής, έγινε κομπάρσος.
Για τους ίδιους λόγους η Ομογένεια των ΗΠΑ υπέστειλε τη σημαία των εθνικών αγώνων.
-Όχι, βεβαίως, γιατί μειώθηκε τάχα το ενδιαφέρον της.
-Όχι γιατί έπαψε δήθεν να λατρεύει την πρώτη πατρίδα.
-Όχι γιατί τάχατες απώλεσε τα ιδεώδη και την εθνική της συνείδηση. Αλλά γιατί οι ίδιοι επιτήδειοι, ρασοφόροι και μη, στην ξενιτιά και στο εθνικό κέντρο, την αποπροσανατόλισαν. Τη φίμωσαν. Την αδρανοποίησαν. Κόβοντας τις νοητές γέφυρες με την πατρίδα, την κατέστησαν ανενεργό δέκτη από ενεργό πομπό ιδεών, αντιλήψεων, οραμάτων.
Από προπύργιο και έπαλξη εθνικών αγώνων, την μετέτρεψαν, δυστυχώς, σε μουσειακό κιβωτό και είδος προς εξαφάνιση.
Καιρός, λοιπόν, να αναρωτηθεί η Ομογένεια, ποιος ευθύνεται για όλα αυτά;
-Ποιος διαίρεσε, και με την σιωπή ποίων, την άλλοτε κραταιά Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής σε παρακμάζουσες Μητροπόλεις;
-Ποιος φίμωσε, και με την ανοχή ποίων, τις Παμμακεδονικές Οργανώσεις, διασπώντας τον ενιαίο εθνικό λόγο της ομογένειας;
-Ποιος υποχρέωσε, και με την ανοχή ποίων, την Αρχιεπισκοπή Αμερικής να μην ασχολείται, να μην μιλάει και να μην ενεργεί για τα εθνικά θέματα;
-Ποιος παίζει και με την ανοχή ποίων μικροπολιτικά και μικροκομματικά παιχνίδια για να προσπορίσει στον εαυτό του οικονομικά οφέλη στις πλάτες της ομογένειας;
-Ποιος κρατάει σε μαρασμό τα ελληνόγλωσσα σχολεία, απογευματινά και μη;
Αυτά είναι μερικά, μόνον, από τα κεφαλαιώδους σημασίας ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσει άμεσα η Ομογένεια.
Υπάρχουν και άλλα.
-Οι αρχιερείς της ομογένειας θα τουρκοποιηθούν;
-Η εκκλησία μας στην Αμερική θα μεταβιβάσει ακίνητα στο Φανάρι;
Βεβαίως υπεύθυνοι και υπόλογοι δεν είναι μόνον οι λίγοι «επιτήδειοι» στο χώρο της ομογένειας. Υπεύθυνοι για την απονεύρωση της Ομογένειας των ΗΠΑ βρίσκονται και στο μητροπολιτικό κέντρο.
-Ποιοι και γιατί δημιούργησαν κι επέβαλαν με το έτσι θέλω, το ΣΑΕ;
-Ποιοι και γιατί συντηρούν το ΣΑΕ ερήμην της συντριπτικής πλειοψηφίας της ομογένειας;
-Ποιοι και γιατί απονεύρωσαν τις ομογενειακές οργανώσεις, τα σωματεία, τους συλλόγους;
-Ποιοι και γιατί δεν δίνουν ψήφο στους Απόδημους Έλληνες;
-Ποιοι και γιατί αποφεύγουν να προχωρήσουν στην καταγραφή της ομογένειας;
Ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει μία έρευνα για τον απόδημο ελληνισμό. Να δούμε την αξία που έχει. Να μάθουμε την δύναμη που διαθέτει. Τι μπορεί ουσιαστικά να προσφέρει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλους τους ομογενείς παγκόσμια.
Στις ΗΠΑ, στον Καναδά, την Αυστραλία, και σε άλλες περιοχές που υπάρχει ακμάζων ελληνισμός. Απόδημοι Έλληνες, επιτυχημένοι. Λαμπροί επιστήμονες. Εξέχοντες επιχειρηματίες. Ικανοί πολιτικοί. Σπουδαίοι καλλιτέχνες και αξιοθαύμαστοι πνευματικοί άνθρωποι.
Ποιος τους ξέρει όλους αυτούς; Ποιος γνωρίζει τους εκατοντάδες χιλιάδες εμπόρους, μπίζνεσμαν, απλούς ευυπόληπτους νοικοκυραίους που ζουν απλά μεν αλλά τιμώντας το ελληνικό όνομα σε κάθε γωνιά του πλανήτη;
Μέχρι σήμερα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε ενεργά με αυτό το θέμα. Αρκούνται στα λόγια τα ωραία τα μεγάλα: «Οι εκτός Ελλάδος Έλληνες είναι πιο Έλληνες από εμάς».
Δεν φτάνει αυτό. Είναι κοροϊδία! Το μητροπολιτικό κέντρο πρέπει να γνωρίσει και να αναγνωρίσει την οντότητά του εκτός συνόρων ελληνισμού. Την προσφορά του. Τις δυνατότητές του. Την ανιδιοτέλειά του. Πότε θα γίνει αυτό;
Όταν η Ομογένεια αποκτήσει υπόσταση μέσα στο μητροπολιτικό κέντρο. Μόνον τότε θα μπορέσει να ορθώσει το ανάστημά της. Να επιβάλει τα θέλω της. Να προωθήσει τα οράματά της.
Μέχρι τότε, αν δεν απαντήσει με παρρησία στα βασανιστικά ερωτήματα, αν δεν απομονώσει τους χρυσοκάνθαρους «νταβατζήδες» (κατά την γνωστή έκφραση του Κώστα Καραμανλή) θα μένει στο περιθώριο των γεγονότων και των εξελίξεων, θα φθίνει και θα αυτοχειριάζεται «ώσπου να καταντήσει σαν μία ξένη φορτική».
(Ο Αθηναίος - 28 Δεκεμβρίου 2009)