Πολιτική | 26.02.2010

Τα ανθελληνικά και τα φιλελληνικά

Πολλά δημοσιεύματα για την Ελλάδα στον γερμανικό τύπο έχουν ενοχλήσει το τελευταίο διάστημα, και κυρίως το πρόσφατο αφιέρωμα του περιοδικού Focus. Μήπως όμως μια πιο ψύχραιμη ανάγνωση οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα;

Πολλοί έχουν εκμανεί στην Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες με ένα δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Focus για τις δημοσιονομικές ατασθαλίες των ελληνικών κυβερνήσεων και την πολιτιστική απίσχνανση του ελληνικού έθνους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Θέματα δηλαδή που ο κόσμος έχει βούκινο κι εμείς κρυφό καμάρι. Αυτό που εξόργισε περισσότερο από όλα ήταν το εξώφυλλο. Ο τίτλος «Απατεώνες στην ευρωοικογένεια» δίπλα σε μια Αφροδίτη της Μήλου που διαθέτει αίφνης ένα δεξί χέρι σαν πλοκάμι και μας κάνει μια άσεμνη χειρονομία. Και άρχισαν πάλι οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες να τύπτουν τα στήθη τους και να ολοφύρονται για την προσβολή εθνικών κειμηλίων.

Ο δεύτερος εαυτός

Μα, για να δούμε αυτό το εξώφυλλο με λίγη ψυχραιμία. Τι λέει στον κάθε Γερμανό αναγνώστη που το αγόραζε στο περίπτερο τη Δευτέρα το πρωί; Έλεγε κάτι πολύ συγκεκριμένο, ότι πάνω στη χώρα από όπου πήγασε κάποτε η πιο ευγενής τέχνη και η πιο εκλεπτυσμένη καλαισθησία επικάθηται τώρα ένας δεύτερος εαυτός που κοροϊδεύει ή προσπαθεί τουλάχιστον να κοροϊδέψει την Ευρώπη. Μάλιστα . Έτσι εκλαμβάνει τα γεγονότα σήμερα ο μέσος Κεντροευρωπαίος, που ξέρει οπωσδήποτε από το σχολείο πέντε πράγματα για την αρχαία Ελλάδα και τρία για τη σημερινή από την προσωπική του εμπειρία, εκλαμβάνει τα γεγονότα ως ανάρμοστα για ένα έθνος με μακρά ιστορία και μάλιστα ιστορία θετικά μοιραία για την υπόλοιπη Ευρώπη. Τα γεγονότα αυτά είναι αμείλικτα: η μία ελληνική κυβέρνηση, σοσιαλδημοκρατική εκείνη, το 2001 εξωράισε τα δημοσιονομικά στοιχεία για να της επιτραπεί η είσοδος στην ευρωζώνη, η δεύτερη, συντηρητική, το 2004 κατήγγειλε την μόλις αποχωρήσασα ότι ψευδόταν για το ύψος των ελλειμμάτων και τώρα η τρίτη, και πάλι σοσιαλδημοκρατική , αποκαλύπτει ότι η άρτι αποχωρήσασα ψευδόταν επίσης ασύστολα και τα ελλείμματα ήταν κρύφια και υπέρογκα. Ναι, ο μέσος Ευρωπαίος έχει γίνει έξαλλος με την ανευθυνότητα τριών συναπτών και μάλιστα ποικιλόχρωμων ελληνικών κυβερνήσεων.

Ένας καλύτερος εαυτός

Και εμείς, οι μέσοι Έλληνες ας πούμε; Εμείς δεν έχουμε εκμανεί με τα αμείλικτα αυτά γεγονότα και τους πραγματικούς υπεύθυνους, αλλά ζητούμε επί πίνακι την κεφαλή ξένων δημοσιογράφων και δημοσιογραφίσκων που ομιλούν και γράφουν για όλα αυτά, έστω και όχι πάντα με τρόπο άρτιο, έστω και με υπερβολές, έστω και όχι πάντα με γαλατική ευγένεια. Πάντως για τα γεγονότα αυτά καθ’ αυτά και για το ότι συναπτές και ποικιλόχρωμες ελληνικές κυβερνήσεις παρέδωσαν τη χώρα μας βορά στην ευρωπαϊκή χλεύη δεν φαίνεται να κοπτόμεθα. Και σκαρώνουμε τώρα δήθεν αντι-γελοιογραφίες με τη Γερμανίδα καγκελλάριο εν ναζιστική στολή υπαινισσόμενοι ότι αυτοί δεν έχουν δικαίωμα να μας επικρίνουν, υπήρξαν θύτες των λαών. Σαν να λέμε σε κάποιον ότι δεν έχει δικαίωμα να παντρευτεί επειδή η γιαγιά του ήταν πόρνη. Το εξώφυλλο του Focus εκφράζει την οργή και την οδύνη για την έκπτωση του πολιτικού βίου στην Ελλάδα και ως εκ τούτου μας φαίνεται ουσιαστικά και βαθύτατα φιλελληνικό. Ζητά αυτό που δεν διανοούμαστε εμείς να ζητήσουμε από τον εαυτό μας, έναν καλύτερο εαυτό.

Σπύρος Μοσκόβου

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

dw